-
1 regulować
глаг.• исправлять• настраивать• настроить• оплачивать• отрегулировать• поправить• регулировать• урегулировать* * *regulowa|ć\regulowaćny несов. регулировать;● \regulować rachunek (należność) платить по счёту; \regulować zegarek выверять часы
* * *regulowany несов.регули́ровать- regulować należność
- regulować zegarek -
2 regulować należność
-
3 regulować rachunek
= regulować należność плати́ть по счёту -
4 regulować zegarek
выверя́ть часы́ -
5 begleichen
-
6 ordnen
-
7 regelbar
regelbar dający się regulować, nastawny -
8 regeln
regeln (-le) <u>regulować -
9 regulieren
regulieren (-) <na-, wy>regulować -
10 rein
reine Wolle czysta wełna;reine Luft czyste powietrze;reiner Klang czysty dźwięk;chemisch rein chemicznie czysty;mein Gewissen ist rein mam czyste sumienie;ins Reine schreiben przepis(yw)ać na czysto;mit jemandem ins Reine kommen rozmówić się, dojść do ładu z (I);fam. das ist der reinste Wahnsinn! to czyste szaleństwo!; adv ( ausschließlich) jedynie, tylko; fam. (völlig) absolutnie;rein gar nichts absolutnie nic
См. также в других словарях:
regulować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, regulowaćluję, regulowaćluje, regulowaćany {{/stl 8}}– uregulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzać porządek, podporządkowywać jakimś prawom, normom; nakładać jakieś granice : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
regulować — ndk IV, regulowaćluję, regulowaćlujesz, regulowaćluj, regulowaćował, regulowaćowany 1. «ujmować coś w pewne normy, przepisy; porządkować, normować» Regulować ceny. Odpowiednie przepisy regulują sprawy płac. ∆ Regulować rachunek, należność «płacić … Słownik języka polskiego
stroić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stroję, stroi, strój, strojony {{/stl 8}}– wystroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} ubierać kogoś w eleganckie, wykwintne, okazałe, odświętne stroje; odziewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesadnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brew — ż V, DCMs. brwi; lm MD. brwi «łukowate pasmo krótkich włosów porastające wypukłość kości czołowej nad oczodołem» Czarne, gęste, krzaczaste, nastroszone, zrośnięte brwi. Czernić, nastroszyć, regulować brwi. Ruszać brwiami … Słownik języka polskiego
chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… … Słownik języka polskiego
dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… … Słownik języka polskiego
justować — ndk IV, justowaćtuję, justowaćtujesz, justowaćtuj, justowaćował, justowaćowany 1. druk. «wypełniać justunkiem odstępy między czcionkami, wyrazami i wierszami w składzie zecerskim dla zachowania odpowiedniej szerokości szpalty lub kolumny» 2.… … Słownik języka polskiego
kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… … Słownik języka polskiego
klimatyzować — ndk IV, klimatyzowaćzuję, klimatyzowaćzujesz, klimatyzowaćzuj, klimatyzowaćował, klimatyzowaćowany «regulować w pomieszczeniach temperaturę, dopływ i wilgotność powietrza za pomocą specjalnych urządzeń» … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
nadmuch — m III, D. u; lm M. y «nadmuchiwanie, wtłaczanie powietrza» Nadmuch powietrza do paleniska pieca przemysłowego. Regulować nadmuch powietrza do hali fabrycznej, do wnętrza samochodu … Słownik języka polskiego