Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

regula+fidei

  • 1 Regula fidei

    Westminster dictionary of theological terms > Regula fidei

  • 2 Glaubensbekenntnis

    das; -sses, -
    (лат. Regula fidei)
    1. Символ Веры;

    das Glaubensbekenntnis sprechen – исповедывать (произносить молитву) Символ Веры

    2. вероисповедание

    Deutsch-Russisches Wörterbuch der christlichen Lexik > Glaubensbekenntnis

  • 3 Правило веры

     ♦ ( ENG rule of faith)
     (лат. régula fidei)
       в ранней церкви - развивающаяся формула крещения, к-рая определила учения апостолов, а затем стала более формальной. Во время протестантской Реформации (см. Реформация протестантская) этот термин обозначал Священное Писание как источник авторитета, данного Христом.

    Westminster dictionary of theological terms > Правило веры

  • 4 pravus

    prāvus, a, um, verkehrt, krumm, nicht regelmäbig gewachsen od. gemacht, ungestaltet (Ggstz. rectus), I) eig.: membra, Cic.: talus, Hor.: regula, Lucr.: sprichw., recta prava facere, Ter. Phorm. 771. – subst., prāvum, ī, n., die Krümme, elapsi in pravum artus, verkrümmte, Tac. hist. 4, 81. – II) übtr.: A) übh., verkehrt, unregelmäßig, unschicklich, unrecht, schlimm, certamen cum collega, Liv.: affectio, Cic.: voluptas, Sen.: aemulatio, Tac.: sollertia, übelangebrachte, Tac.: pravo amore flagrantes, närrisch Verliebte, Sen.: nihil pravius, Cic.: pravissima regula, Cic.: pravissimus (ganz abscheuliche) mos, Tac. – subst., prāvum, ī, n., das Verkehrte, die Verkehrtheit (Ggstz. rectum), quae in pravum induruerunt, Quint. 1, 3, 12. – B) insbes., verkehrt, verschroben, verworfen, propter te pravus est factus, Plaut.: belua, mit verkehrtem Sinne, Hor.: vir, Sen.: pravissimus homo, Vell. – m. Genet., pr. fidei, Sil.: pr. audendi, Sil.

    lateinisch-deutsches > pravus

  • 5 pravus

    prāvus, a, um, verkehrt, krumm, nicht regelmäbig gewachsen od. gemacht, ungestaltet (Ggstz. rectus), I) eig.: membra, Cic.: talus, Hor.: regula, Lucr.: sprichw., recta prava facere, Ter. Phorm. 771. – subst., prāvum, ī, n., die Krümme, elapsi in pravum artus, verkrümmte, Tac. hist. 4, 81. – II) übtr.: A) übh., verkehrt, unregelmäßig, unschicklich, unrecht, schlimm, certamen cum collega, Liv.: affectio, Cic.: voluptas, Sen.: aemulatio, Tac.: sollertia, übelangebrachte, Tac.: pravo amore flagrantes, närrisch Verliebte, Sen.: nihil pravius, Cic.: pravissima regula, Cic.: pravissimus (ganz abscheuliche) mos, Tac. – subst., prāvum, ī, n., das Verkehrte, die Verkehrtheit (Ggstz. rectum), quae in pravum induruerunt, Quint. 1, 3, 12. – B) insbes., verkehrt, verschroben, verworfen, propter te pravus est factus, Plaut.: belua, mit verkehrtem Sinne, Hor.: vir, Sen.: pravissimus homo, Vell. – m. Genet., pr. fidei, Sil.: pr. audendi, Sil.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pravus

  • 6 pravus

    prāvus, a, um
    1) кривой, неровный ( regula Lcr); искривлённый, неправильный, уродливый ( membra C)
    2) неправильный, превратный ( sententia C)
    prava sentire de aliquā re C — иметь превратные представления о чём-л.
    3)
    а) злой, низкий (mens C; homo VP)
    б) неправый, порочный (certamen L; amor Sen); дурной, испорченный, извращённый ( ingenium Sl)
    4) плохой, зловещий ( omen AG). — см. тж. pravum

    Латинско-русский словарь > pravus

  • 7 exorbito

    ex-orbĭto, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [orbita] (post-class.).
    I.
    Neutr., to go out of the track, to deviate.
    A.
    Lit.:

    exorbitantes boves, qui vehiculum trahebant,

    Aug. Civ. D. 22, 8 med.:

    stellis exorbitare a praestitutis itineribus non licet,

    Lact. 2, 5, 12.—
    B.
    Trop.:

    a regula,

    Tert. adv. Marc. 3, 2:

    a catholicae fidei regulis,

    Sid. Ep. 8, 11 fin.
    II.
    Act., to turn out of the track, turn aside; trop.:

    animum a tramite,

    Sid. Ep. 5, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > exorbito

  • 8 pravus

    prāvus, a, um, adj. [cf. Sanscr. prahva, crooked], crooked, not straight, distorted, misshapen, deformed (opp. rectus; class.).
    I.
    Lit.:

    prava, cubantia, prona, supina atque absona tecta,

    Lucr. 4, 517:

    si quae in membris prava, aut debilitata aut imminuta sunt,

    Cic. Fin. 5, 17, 46:

    talus,

    Hor. S. 1, 3, 48.— Absol.: in pravum, into crookedness (post-Aug.):

    elapsi in pravum artus,

    Tac. H. 4, 81:

    quae in pravum induruerunt,

    Quint. 1, 3, 12.—
    II.
    Trop., perverse, irregular, improper, wrong, vicious, bad (syn.: improbus, malus, nequam).
    A.
    Of living beings:

    pravus factus est,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 8:

    impulsores,

    Tac. H. 4, 68:

    pravissimus homo,

    Vell. 2, 80, 3:

    quae belua ruptis, Cum semel effugit, reddit se prava catenis? i. e. stulta, incauta,

    Hor. S. 2, 7, 71.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    pravus fidei,

    faithless, Sil. 3, 253:

    pravus togae,

    id. 8, 260:

    audendi pravus,

    id. 12, 464.—
    B.
    Of things:

    nihil pravum, perversum,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30:

    affectio,

    id. Tusc. 4, 13, 29:

    dociles imitandis Turpibus et pravis omnes sumus,

    Juv. 14, 40:

    a rectis in vitia, a vitiis in prava, a pravis in praecipitia pervenitur,

    Vell. 2, 10, 1:

    ad honesta, seu prava juxta levis,

    Tac. A. 11, 33:

    aemulatio,

    id. H. 4, 48:

    spes,

    id. A. 3, 56.— Comp.: quo pravius nihil esse possit, Cic. Tusc. 3, 33, 80.— Sup.:

    pravissima consuetudinis regula,

    Cic. Brut. 74, 258.— Absol.: in pravum, in perversity:

    frangas citius, quam corrigas, quae in pravum induruerunt,

    Quint. 1, 3, 12.—Hence, adv.: prāvē, crookedly; trop., improperly, wrongly, amiss, ill, badly (opp. recte;

    class.): hoc mihi videtur factum prave,

    Ter. Hec. 4, 4, 24:

    prave (facta), opp. recte facta,

    Cic. Ac. 1, 10, 37:

    ille porro male, prave, nequiter, turpiter cenabat,

    id. Fin. 2, 8, 25:

    prave sectus unguis,

    Hor. Ep. 1, 1, 104:

    sive ego prave, Seu recte hoc volui,

    id. S. 2, 3, 87:

    prave facti versus,

    id. Ep. 2, 1, 266:

    pudens prave,

    id. A. P. 88:

    prave aliquid intellegere,

    Plin. 17, 9, 8, § 57:

    prave detorta verba,

    Tac. A. 6, 5:

    facundus,

    id. ib. 1, 53:

    prave et perperam appellare,

    Gell. 4, 9, 4.— Sup.: pravissume, Sall. Or. Lepidi adv. Sull.

    Lewis & Short latin dictionary > pravus

См. также в других словарях:

  • Regula fidĕi — (Glaubensregel, Glaubensnorm), ist die Regel od. das Gesetz, wonach die in der Heiligen Schrift klar vorgetragenen Glaubensartikel zusammengestellt werden. Während die Kirchenväter eine solche Regel aus der Tradition u. die spätern katholischen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Regŭla fidei — (lat.), s. Glaubensregel …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Regula fidei — Mit Regula fidei (lateinisch: Regel, Norm des Glaubens; griechisch: ὁ κανών τῆς πίστεως, ho kanon tes pisteos oder ἀναλογία τῆς πίστεως, analogia tes pisteos) bezeichneten Kirchenväter die wesentlichen Inhalte des christlichen Glaubens in der… …   Deutsch Wikipedia

  • Regula Fidei — Re|gu|la Fi|dei [ fi:dei], die; , ...lae [...lɛ] [lat. = Regel des Glaubens]: kurze Zusammenfassung der [früh]christlichen Glaubenslehre; Glaubensbekenntnis …   Universal-Lexikon

  • Regula fidei —    (lat. = Regel, Norm des Glaubens) geht als theol. Begriff auf Irenäus von Lyon († um 202) zurück, der das Glaubenszeugnis der apostolischen Zeit (Apostel) als verbindlich für jedes spätere christliche Glaubensverständnis bezeichnete. Bei ihm u …   Neues Theologisches Wörterbuch

  • Regula Fidei — Re|gu|la Fi|dei 〈[fi:dei] f.; Gen.: ; Pl.: unz.; Theol.〉 Glaubensbekenntnis, Glaubensregel [Etym.: lat., »Regel des Glaubens«] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • Regula Fidei — Re|gu|la Fi|dei [ fi:dei] die; , ...lae [...lɛ] <lat. ; »Regel des Glaubens«> kurze Zusammenfassung der [früh]christlichen Glaubenslehre, bes. das Glaubensbekenntnis …   Das große Fremdwörterbuch

  • Regula fidei —    см. Правило веры …   Вестминстерский словарь теологических терминов

  • regula fidei —    This Latin term, meaning rule of faith, emerged in the early Church as a way of designating the correct interpretation of Christianity in contrast to false interpretations …   Glossary of theological terms

  • regula — rȅgula ž DEFINICIJA razg. 1. obveza koja određuje način rada i ponašanja; pravilo, propis, običaj, red [živim po regulama; to su svakodnevne regule] 2. kat. skup pravila po kojima žive i djeluju redovnici SINTAGMA regula fidei (izg. rȇgula fȉdei) …   Hrvatski jezični portal

  • Sola scriptura — (Latin ablative, by scripture alone ) is the assertion that the Bible as God s written word is self authenticating, clear (perspicuous) to the rational reader, its own interpreter ( Scripture interprets Scripture ), and sufficient of itself to be …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»