Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

regio+deserta

  • 1 desertus

    dēsertus, a, um part. passé de desero. [st2]1 [-] abandonné, délaissé. [st2]2 [-] désert, inculte, sauvage (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] Prop. solitaire.    - loca deserta: déserts.    - desertus suis, Tac.: abandonné des siens.
    * * *
    dēsertus, a, um part. passé de desero. [st2]1 [-] abandonné, délaissé. [st2]2 [-] désert, inculte, sauvage (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] Prop. solitaire.    - loca deserta: déserts.    - desertus suis, Tac.: abandonné des siens.
    * * *
        Desertus, Particip. vt Deserta signa. Liu. Delaissez, Abandonnez.
    \
        Desertus, Nomen ex participio: vt Desertae solitudines. Cic. Lieux desers, où nul ne frequente.
    \
        Desertus ager. Plin. Desert et delaissé, Qu'on ne laboure plus, Qui est en friche.
    \
        Desertus homo, Deserta mulier. Terent. Delaissé, De qui on ne tient compte, Abandonné.
    \
        Regio siti deserta. Virgil. Inhabitable à cause des seicheresses, et faulte d'eaue.
    \
        Vt nullius negotiatoris obscurissimi reditus vnquam fuerit desertior. Cic. Plus delaissé de toutes compaignies, Moins accompaigné.

    Dictionarium latinogallicum > desertus

  • 2 permitto

    permitto, ĕre, mīsi, missum - tr. - [st1]1 [-] lancer d'un point jusqu'à un autre, jusqu'à un but.    - longius tela permittere, Hirt. BG. 8, 9, 4: faire porter plus loin les traits.    - permittere saxum in hostem, Ov. M. 12, 282: lancer un rocher sur l'ennemi. [st1]2 [-] faire aller jusqu'à un but.    - equos in hostem permittunt, Liv. 3, 61, 9: ils poussent leurs chevaux sur l'ennemi.    - se permittere in aliquem, Hirt. BG. 8, 48, 3: se lancer [à cheval] contre qqn.    - odor permittitur longius, Lucr. 4, 688: l'odeur se porte (se fait sentir) plus loin.    - deserta regio ad Arimphaeos usque permittitur, Mel. 1, 19, 20: la région désertique s'étend jusqu'aux frontières des Arimphéens.    - hoc genus casei potest etiam trans maria permitti, Col. 7, 8, 6: cette espèce de fromage peut même s'exporter outre mer. [st1]3 [-] laisser aller.    - permittere habenas equo, Tib. 4, 1, 92: lâcher la bride à un cheval.    - permittere columbas ad introitum exitumque, Pall. 1, 24, 1: laisser libre passage aux colombes pour entrer et sortir.    - fig. vexandis consulibus tribunatum permittere, Liv. 2, 56, 2: lâcher la bride à son tribunat en vue de persécuter les consuls. [st1]4 [-] remettre, abandonner, confier.    - alicui imperium permittere, Cic. Verr. 5, 104: remettre à qqn le commandement en chef.    - simili senatusconsulto consulibus est permissa res publica, Cic. Cat. 1, 4: par un semblable sénatusconsulte le salut de l'état fut remis aux consuls.    - permittere se suaque omnia in potestatem alicujus ou potestati alicujus, Caes. BG. 2, 3, 2; 2, 31, 3: se remettre avec tous ses biens au pouvoir de qqn.    - alicujus imperio rem publicam tuendam permittere, Liv. 42, 409, 3: confier aux pouvoirs de qqn la protection de l'état.    - absol. permittere: donner les pleins pouvoirs, s'en remettre à. --- Liv. 23, 2, 8. [st1]5 [-] abandonner, sacrifier.    - avec dat. inimicias permittere reipublicae, Cic.: sacrifier son ressentiment aux intérêts de l'Etat.    - permitto aliquid iracundiae tuae, Cic. Sull. 16, 46: je mets qqch sur le compte de ta colère.    - permittere inimicitias patribus conscriptis, Cic. Sest. 72: sacrifier ses ressentiments aux sénateurs. [st1]6 [-] laisser libre, permettre.    - quid tibi permittatur, cognosti, Cic. Fam. 6, 8, 1: tu sais ce qui t'est permis.    - permittere alicui aliquid facere, Cic. Verr. 5, 22: permettre à qqn de faire qqch.    - transire permittitur, Sen. Ben. 4, 12, 2: il est permis de passer.    - Gallias exercitibus diripiendas permittere, Suet. Ner. 43: permettre aux armées le pillage des Gaules.    - alicui permittere ut... Cic. de Or. 2, 366: permettre à qqn de...    - permisso ut, Curt. 8, 12, 6: la permission étant donnée de. --- cf. Liv. 6, 25, 5.    - agant permittit, Sall. C. 45, 1: il permet qu'ils fassent. --- cf. Liv. 24, 14, 5; Plin. Ep. 4, 11, 13.
    * * *
    permitto, ĕre, mīsi, missum - tr. - [st1]1 [-] lancer d'un point jusqu'à un autre, jusqu'à un but.    - longius tela permittere, Hirt. BG. 8, 9, 4: faire porter plus loin les traits.    - permittere saxum in hostem, Ov. M. 12, 282: lancer un rocher sur l'ennemi. [st1]2 [-] faire aller jusqu'à un but.    - equos in hostem permittunt, Liv. 3, 61, 9: ils poussent leurs chevaux sur l'ennemi.    - se permittere in aliquem, Hirt. BG. 8, 48, 3: se lancer [à cheval] contre qqn.    - odor permittitur longius, Lucr. 4, 688: l'odeur se porte (se fait sentir) plus loin.    - deserta regio ad Arimphaeos usque permittitur, Mel. 1, 19, 20: la région désertique s'étend jusqu'aux frontières des Arimphéens.    - hoc genus casei potest etiam trans maria permitti, Col. 7, 8, 6: cette espèce de fromage peut même s'exporter outre mer. [st1]3 [-] laisser aller.    - permittere habenas equo, Tib. 4, 1, 92: lâcher la bride à un cheval.    - permittere columbas ad introitum exitumque, Pall. 1, 24, 1: laisser libre passage aux colombes pour entrer et sortir.    - fig. vexandis consulibus tribunatum permittere, Liv. 2, 56, 2: lâcher la bride à son tribunat en vue de persécuter les consuls. [st1]4 [-] remettre, abandonner, confier.    - alicui imperium permittere, Cic. Verr. 5, 104: remettre à qqn le commandement en chef.    - simili senatusconsulto consulibus est permissa res publica, Cic. Cat. 1, 4: par un semblable sénatusconsulte le salut de l'état fut remis aux consuls.    - permittere se suaque omnia in potestatem alicujus ou potestati alicujus, Caes. BG. 2, 3, 2; 2, 31, 3: se remettre avec tous ses biens au pouvoir de qqn.    - alicujus imperio rem publicam tuendam permittere, Liv. 42, 409, 3: confier aux pouvoirs de qqn la protection de l'état.    - absol. permittere: donner les pleins pouvoirs, s'en remettre à. --- Liv. 23, 2, 8. [st1]5 [-] abandonner, sacrifier.    - avec dat. inimicias permittere reipublicae, Cic.: sacrifier son ressentiment aux intérêts de l'Etat.    - permitto aliquid iracundiae tuae, Cic. Sull. 16, 46: je mets qqch sur le compte de ta colère.    - permittere inimicitias patribus conscriptis, Cic. Sest. 72: sacrifier ses ressentiments aux sénateurs. [st1]6 [-] laisser libre, permettre.    - quid tibi permittatur, cognosti, Cic. Fam. 6, 8, 1: tu sais ce qui t'est permis.    - permittere alicui aliquid facere, Cic. Verr. 5, 22: permettre à qqn de faire qqch.    - transire permittitur, Sen. Ben. 4, 12, 2: il est permis de passer.    - Gallias exercitibus diripiendas permittere, Suet. Ner. 43: permettre aux armées le pillage des Gaules.    - alicui permittere ut... Cic. de Or. 2, 366: permettre à qqn de...    - permisso ut, Curt. 8, 12, 6: la permission étant donnée de. --- cf. Liv. 6, 25, 5.    - agant permittit, Sall. C. 45, 1: il permet qu'ils fassent. --- cf. Liv. 24, 14, 5; Plin. Ep. 4, 11, 13.
    * * *
        Permitto, permittis, permisi, pen. prod. permissum, permittere. Colum. Envoyer, Envoyer oultre.
    \
        Equum in hostem permittere. Liu. Lascher la bride à son cheval, et le laisser aller de roideur contre l'ennemi.
    \
        Permittere sese militibus. Liu. Abandonner, Venir vers eulx, Se mettre entre leurs mains.
    \
        Permittere se fidei, vel in fidem et potestatem alicuius. Caesar. Se rendre à aucun, et mettre en sa sauvegarde et puissance, Se rendre à sa merci.
    \
        Permittere se in deditionem alicuius. Liu. Se rendre à luy.
    \
        Permittere. Cic. Permettre et laisser faire. C'est aussi donner congé, povoir et puissance de faire quelque chose.
    \
        Tibi pater permittimus. Terent. Nous t'en laissons faire.
    \
        De eo permissum ipsi erat, faceret quod e Repub. duceret esse. Liu. On luy bailla puissance quant à cela d'en faire ce que luy sembleroit estre au prouffit de la chose publique.
    \
        Neque enim liberum id vobis permittet Philippus. Liu. Philippe ne vous permettra pas le chois de cela.
    \
        Permittere maribus foeminas. Colum. Donner la femelle au masle.
    \
        Permittere aliquid iracundiae alicuius. Cic. Supporter, Endurer de son courroux.
    \
        Permittere omnia iudicio alterius. Terent. Se soubmettre au jugement d'autruy.
    \
        Totum negotium alicui permittere. Cic. S'en rapporter du tout à luy, et qu'il en face comme bon luy semblera.
    \
        Permittere vela ventis. Quintil. Mettre la voile aux vents, Faire voile.

    Dictionarium latinogallicum > permitto

  • 3 sitis

    sĭtis, is, f. (abl. -i; acc. -im) [st2]1 [-] soif. [st2]2 [-] manque d'eau, sécheresse, aridité. [st2]3 [-] soif de, désir ardent, passion, avidité.    - explere (depellere) sitim: étancher sa soif, se désaltérer.    - magna hostium multitudo siti consumebatur, Caes. BG. 8: les ennemis, en grand nombre, mouraient de soif.
    * * *
    sĭtis, is, f. (abl. -i; acc. -im) [st2]1 [-] soif. [st2]2 [-] manque d'eau, sécheresse, aridité. [st2]3 [-] soif de, désir ardent, passion, avidité.    - explere (depellere) sitim: étancher sa soif, se désaltérer.    - magna hostium multitudo siti consumebatur, Caes. BG. 8: les ennemis, en grand nombre, mouraient de soif.
    * * *
        Sitis, huius sitis, foem. gen. Plin. Soif, Alteration.
    \
        Deserta siti regio. Virgil. Pais desert et inhabité à cause des seicheresses.
    \
        Anhela sitis. Lucret. Qui fait haleter.
    \
        Morosa. Martial. Qui rend l'homme fascheux.
    \
        Abluitur sitis de corpore. Lucret. Est estanchee.
    \
        Adduxere sitim tempora. Horat. Les chaleurs d'esté ont amené la soif.
    \
        Ardere siti. Claud. Estre fort alteré.
    \
        Depellere sitim potione. Cic. Estancher la soif, Desalterer.
    \
        Deponere sitim in vnda. Ouid. Se desalterer.
    \
        Enectus siti Tantalus. Cic. Demi mort de soif et alteration.
    \
        Excessit sitim potio. Cels. On a plus beu qu'on avoit soif.
    \
        Excutere sitim vndis. Seneca. Oster la soif.
    \
        Explere sitim. Ouid. S'assouvir de boire.
    \
        Arua siti findit Canis aestifer. Virgil. De seicheresse.
    \
        Quaerere sitim. Cic. Faire quelque chose pour avoir soif, Pour entrer en vin.
    \
        Arenti siti torret arua Canis. Tibull. Quand les jours caniculaires sont.
    \
        Vsserat herbas sitis. Ouid. La seicheresse.
    \
        Sitis. Plaut. Grande convoitise qu'on ha de quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > sitis

См. также в других словарях:

  • ASIA Major — una ex tribus orbis partibus veteribus cognitis, reliquas duas simul acceptas magnitudine superans, in ortum maxime extensa, Indicô, Eoô, et Scythicô Oceanô, perfusa; ab Europa ad occidentem Tanai fluv. mari Euxinô, et Aegaeô separata, ab Africa… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARABIA — I. ARABIA Asiae regio, Africae proxima, cuius longitudo a mari Mediterraneo in confiniis Aegypti, usque ad initium sinus Persici et promontorium Corodamum, latitudo inter Persicum Arabicumque sinus intercipitur. Habet ab Ortu montes, qui illam a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AFRICA — I. AFRICA quae et Libye; Graece dicitur, ab α privativo, et φρίκη horror, quasi sine frigore (ita enim veteres Grammatici nugari amant) una ex tribus orbis terrae partibus, in meridiem vergens, mari Mediterraneo ad arctos, Oceano ad occasum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARMANIA — regio Asiae Maioris in regno Persico inter Persidem propriam, et Indiam sita. Habuit olim et Regni titulum. Cladinus enim Sultanus Iconiensis, ob irruptionem Tartarorum, e regno profugus, Otrugarelem Carmaniae praefecit, A. C. 1296. quô post… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SCYTHIA — provincia Asiae gemina; Citerior, quae intra Imaum montem, Ptolem. dicitur, inter Sarmatiam Asiae ad Occasum et Scythiam alteram ad Ortum, ac inter mare Caspium ad Meridiem et Oceanum Borealem, seu Scythicum ad Arctos, in plures regiones divisa,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Liste der Wegepunkte der Via Militaris — Die nördlichen Balkanhalbinsel mit der Via Militaris im späten Mittelalter (6. Jahrhundert) Diese Liste gibt die Wegpunkte: Städte, Siedlungenen, Wegstationen, Kreuzungen, Flüsse oder Flussüberquerungen an, die entlang der Via Militaris… …   Deutsch Wikipedia

  • AEGYPTUS Turcis Elcuibet — Asiae regio (licet a Ptolemaeo in Africa discribatur) teste Mela l. 1. c. 9. in 2. partes dividitur. Una inferior, quae et Delta, ad occidentem Bechria, et ad ortum Errif, teste Io: Leone, dicitur. Altera Superior, vulgo Sahid, et olim Thebais… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PALAESTINS — provincia Syriae Arabiae contermina. Herodot. tota n Syriam vocat Palaestinam. In ea quinque civita tes continebantur, Gaza, Ascalon, Gath, Accaron, et Azotus. Vide Plin. l. 5. c. 20 et l. 6. c. 27. Alii terram Sanctam vocant, in Galilaeam ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LIBYA — I. LIBYA filia Epahi ex Cassiopea, a qua Libya tertia pars orbis nomen accepit, quam nos Africam dicimus. Ab Asia, Nilo flum. ab Europa, mari mediterraneo dirempta. Cum proprie sumitur, Africae partem significat, dividiturque in Exteriorem, quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SIBERIA — provinica ampla Moscoviae, in Tartaria deserta, versus Obyum fluvium in Condoram, Logomoriam et Permiam provincias. Haud pridem detecta et culta a Moscis, cuius primaria Tobolsk, versus montes. Regio tota palustris et silvis opaca, sed magna ex… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARAGONIA — corrupte factum ex Tarraconensis Hispan. cuius pars est, Regio Hispaniae, ab Antrigonibus, Hispaniae populis, teste Laurentiô Vallâ, vel a Tarraconc, antiqua Civitate, ut Antonio Nebricensi et Vasaeo placet, nomen accepit. Alii ab Aragone fluvio …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»