Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

reel+to+reel

  • 1 òylja, romsa upp

    Íslensk-ensk orðabók > òylja, romsa upp

  • 2 ræll

    Íslensk-ensk orðabók > ræll

  • 3 snarsnúast

    Íslensk-ensk orðabók > snarsnúast

  • 4 spóla, rúlla, hjól

    Íslensk-ensk orðabók > spóla, rúlla, hjól

  • 5 FALL

    * * *
    n.
    1) fall; f. er fararheill a fall bodes a lucky journy; koma e-m til falls, to cause one to fall; föll berast á e-n, one begins to reel or stagger;
    2) fall, death in battle (í flótta er í. veist);
    3) carcase of a slaughtered animal (cf. nautsfall, ‘sauðarfall’);
    4) frequent deaths from plague (ef mýss gørðu mein á mat eða klæðum, þá kom f. í þær);
    5) heavy sea (reis f. mikit alit frá grunni);
    6) sin, transgression;
    7) downfall, ruin, decay; f. engla, the fall of angels; gózin eru at falli komin, the estates are dilapidated;
    8) quantity (of a vowel or syllable);
    9) gramm., case.
    * * *
    n., pl. föll, [common to all Teut. idioms except Goth.], a fall:—defined in law, þat er fall ef maðr styðr niðr kné eðr hendi, Grág. ii. 8, Ísl. ii. 246, Al. 76, Sd. 143: the proverb, fall er farar heill, a fall bodes a lucky journey, Fms. vi. 414 (of king Harold at Stamford-bridge), viii. 85, 403, Sverr. S.; sá er annarr orðs-kviðr at fall er farar heill, ok festir þú nú fætr í landi, Fb. i. 231, cp. Caesar’s ‘teneo te, Africa;’ falls er ván að fornu tré, Stj. 539; stirð eru gamalla manna föll; flas er falli næst, flurry is nigh falling: föll berask á e-n, one begins to reel, stagger. Fas. iii. 429; koma e-m til falls, to cause one to fall, Edda 34; reiddi hann til falls, he reeled, Eb. 220. 2. a fall, death in battle, Lat. caedes, Fms. i. 11, 43, 89, Nj. 280, Eg. 37, 106, Ó. H. 219, passim; the proverb, í flótta er fall vest, Fms. viii. 117; val-fall, Lat. strages; mann-fall, loss of men in battle.
    β. the ‘fall,’ a plague in cattle or beasts, murrain, 655. 2, Bs. i. 97, 245, 456.
    γ. the carcase of a slaughtered animal; baulu-fall, sauðar-fall, nauts-fall, hrúts-fall, Stj. 483.
    3. medic. in compds, brot-fall, the falling sickness, epilepsy; blóð-fall, klæða-föll, bloody flux; lima-fall, paresis.
    β. childbirth, in the phrase, vera komin að falli, to be in an advanced state, (komin að burði is used of sheep, cows.)
    4. the fall or rush of water; vatns-fall, a waterfall, large river; sjávar-föll, tides; að-fall, flood-tide; út-fall, ebb-tide; boða-fall, a breaker, cp. Bs. ii. 51.
    5. in gramm. a case, Lat. casus, Skálda 180, 206: quantity, 159, 160, Edda 126: a metric. fault, a defective verse, dropping of syllables, Fb. iii. 426.
    II. metaph. downfall, ruin, decay; fall engla, the fall of the angels, Rb. 80; til falls ok upprisu margra í Ísrael, Luke ii. 34; hafa sér e-t til falls, to run risk of ruin, Hrafn. 30; gózin eru at falli komin, the estates are dilapidated, Mar.; á-fall, a shock; frá-fall, death; ó-fall, mishap; jarð-fall, an earth-slip.
    2. eccl. a sin, transgression, Bs. i. 686, Mar. 77 (Fr.)
    3. a law term, breach, failure, non-fulfilment, in eið-fall, vegar-fall, Gþl. 416; messu-fall, orð-fall, veizlu-fall.
    4. mod. a case, occasion.

    Íslensk-ensk orðabók > FALL

  • 6 gjögra

    (að), v. to reel, stagger.
    * * *
    að, to reel, stagger (now skjögra), Fas. ii. 550 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > gjögra

  • 7 riðlask

    að, dep. [Engl. reel], to rock, waver, reel to and fro, of ranks in battle; riðlaðisk fylkingin ok losnaði öll, Eg. 298, Al. 37; flokkar tóku at riðlask ( began to move), ok upp vóru sett merki fyrir höfðingjum, Fms. ii. 309; riðluðusk þá förunautar hans frá honum, his followers dropped away, slunk away, Orkn. 457; en þegar er los kom í liðit, … til þess er allt riðlaðisk í smá flokka, Ó. H. 122; hann lét riðlask vínberin … með riðluðum vínviðum af vínberjum ok allskyns aldini, the vine clustered with grapes and fruit, Ó. T. 39.

    Íslensk-ensk orðabók > riðlask

  • 8 HRATA

    (að), v.
    1) to reel, stagger (hann hrataði við, en féll eigi);
    2) to tumble down, fall (hrataði hann ofan af þekjunni).
    * * *
    að, better and older rata (q. v.), vrata: [in mod. usage the aspirated form is used in the sense to stagger, stumble, but rata in the sense to find one’s way; but that in both senses rata is the true form is shewn by alliteration, as in Skv. 1. 36, cp. also Vsp. 51; also by the form rati, a headlong fool]:—to stagger, fall, tumble; ok hrataði hann ofan af þekjunni, Nj. 114; þau hrata í gil nokkut ofan, Bs. i. 442, Sturl. ii. 137; hann hrataði af ok kom niðr standandi, 138; þá reið at honum brúnássinn ok hrataði hann inn aptr, Nj. 202; nema menn rati (hrati?) á eðr hrindisk á, Grág. ii. 96: to stagger, Önundr rataði (hrataði, v. l.) við lagit, Eg. 379; hann hrataði við en féll eigi, Fms. vi. 66; hann var hrumr ok hrataði áfram, vii. 22, Fs. 38, 52.

    Íslensk-ensk orðabók > HRATA

  • 9 HRÆLL

    m. weaver’s rod, slay.
    * * *
    m., but ræll seems the true form, the h being spurious, [cp. A. S. reol; Engl. reel, = Gr. κερκίς, Od. v. 62]:—a weaver’s rod or sley, Nj. 275; dún-hræll, a stick to clean eider-down.

    Íslensk-ensk orðabók > HRÆLL

  • 10 hröklast

    að, to reel, Mag. 158, freq.: used also of a snake.

    Íslensk-ensk orðabók > hröklast

  • 11 RATA

    (að), v.
    1) to travel, roam; r. viða, to travel far (vits er þörf, þeim er víða ratar); fig., r. í e-t, to fall into (misfortune); ek hefi ratat í vandræði míkit, I have fallen into a great strait;
    2) to meet wilh find, with acc. (laxa skulu vér veiða, ef vér rötum eigi sauðina); to find the way (ok ratar hann harðla stóra fjallvegu);
    3) to collapise, fall down (grjótbjörg gnata, en gífr rata).
    * * *
    að, originally vrata, [Ulf. wraton = πορεύεσθαι], to travel, fare, journey: in the old allit. phrase, rata víða (prop. allit. vrata víða), to fare widely; sá einn veit, er víða ratar | ok hefir fjöld um farit, Hm. 17; vits er þörf þeim er víða ratar, 5; Vingþórr ek heiti, ek hefi víða ratað, Am. 6: with acc. to find the way, ok ratar hann harðla stóra fjallvegu, Fas. ii. 258: to hit, find, þat varð stundum, at menn viltusk á mörkum, at menn rötuðu þá til þeirra heimkynna, iii. 4: allvel hefir þetta til borit, Þorgils, er ek hefi þik hér ratað, Ld. 176; þat skip hafði ratað í hafinu várkulda ok aðrar raunir, Bs. ii. 439.
    2. in mod. usage absol. to find the way; eg rata ekki, I do not know the way.
    3. metaph. to fall into, of misfortune; ek hefi ratað í vandræði mikit, Nj. 98; er þú skalt ratað hafa í svá mikla úhamingju, Ó. H. 115; rata í mikla heimsku, Andr. 71; rata í ólukku, Fb. ii. 74; rata í stór áfelli, Al. 83; þessir stórhlutir, er vér höfum í ratað (hratað Ed.), Fms. i. 295:—reflex. in the phrase, opt ratask kjöptugum satt á munn, even a gabbler may by chance speak a true word.
    II. to reel, collapse; gífr rata, Vsp. 52; ratar görliga ( collapses) ráð Sigurðar, Skv. 1. 36, (rare.)

    Íslensk-ensk orðabók > RATA

  • 12 RÍÐA

    I)
    (að), v. to tremble, move unsteadily (riðuðu augu).
    f. shivering fever, ague.
    * * *
    1.
    ríð, pret. reið, reitt (mod. reiðst), reið, pl. riðu; subj. riði; imperat. ríð, ríttu, Lv. 39, mod. ríddu; part. riðinn: [A. S. ridan; Engl. ride; Germ. reiten, etc.]:— to ride; in Icel., where all land-travelling is on horseback, ríða has become almost synonymous with to journey, travel, adding the road or way in acc. (cp. Old Engl. use of to ride); ríða leið sína, veg sinn, etc.; þeir bræðr riðu til alþingis, Nj. 2; nú skalt þú riða vestr, … þá reið í móti þeim Þjóstólfr, reið Höskuldr heim til hús síns, 4; síðan reið hann vestr í Hjarðarholt, Ísl. ii. 199; ok þegar reið hann at leita líkanna, Eg. 601; þá lét Ásgerðr skjóta hesti undir mann, reið sá sem ákafligast vestr í Hjarðarholt … Þorgerðr lét þegar söðla sér hest … riðu þau um kveldit ok nóttina til þess er þau kómu til Borgar, 602, 603; flestir menn riðu Týrsdaginn í brott, Sturl. iii. 183; tóku þeir nú á reið mikilli ok var allgott at ríða ofan eptir héraðinu, 185; þeir riðu Þriðja-daginn, … þeir riðu til Hörgárdals um kveldit, reið Eyjólfr á Möðru-völlu, … riðu þeir upp um Hörgárdal, … Rafn ok Eyjólfr riðu með flokk sinn upp eptir ísinum, 216, 217; géf ek þat ráð at þú ríðir í mót honum, en ek mun ríða til meðan, Fms. i. 70, xi. 364, Gísl. 19, Nj. 85, 86: metaph., at margir Íslendingar mundi kenna á hlut sínum, nema þeir riði sjálfir á vit sín, unless they rode towards themselves, i. e. took counsel with themselves, took care, Ld. 180:—absol. to start, part, ok hvergi í kveldi ríða, Skíða R. 108; jarl bað hann búask ok sagði mál at riðu, Orkn. 48.
    2. adding the horse (vehicle) in dat.; ríða hesti, ríða svörtum, hvítum, … skjóttum, góðum, vökrum … hesti, Nj. 54, 81, etc.; ríða húsum, to ‘ride’ the ridge of a house (as a ghost), Grett. 83 new Ed.
    3. trans. with acc.; ríða hest, to break a colt for riding; and hann er vel riðinn, well broken in; ó-riðinn, unbroken: also to cover, of horses, cattle.
    4. reflex., recipr. ríðask at, to attack one another, Al.; ríðask hjá, to pass by one another, Sturl. ii. 171.
    B. To swing, sway, with the notion of a heavy, rotary motion, as of a thing in balance, a weapon brandished, a windlass, or the like; [cp. Engl. sea-phrase to ride at anchor]; í því er hann heyrði sverðit ríða, Karl. 161; nú reið sverð at svíra, Bs. ii. 74; maðr nokkurr er sá at öxin reið, Fms. vii. 325; er öxin reið at honum, ii. 82; ef konungr léti ofan ríða sverðit, vii. 172; en er upp reið gáiga-tréit, 13; konungr stóð undir er tréit reið, ix. 386; þá reið at honum brúnássinn, ok hrataði hann inn aptr, Nj. 202; þá er sól riðr upp ok þar til er hón sezk, N. G. L. i. 218; þat tré er riða skal öllum at upp loki, of a door, Hm. 137:—to balance; önnur galeiðrinn sprakk er hón reið á járninu, Fagrsk.: metaph. the phrase, e-t ríðr miklu (or á miklu), to be of great importance, momentous; honum þótti í þér mest vinkaup ok stærstu ríða um þína hollostu, Fb. ii. 289; hve mjök þat er kallat at á hirti (sic) ríði, hversu til fátækra manna var gört í þessu lífi, Bs. i. 104; á-ríðandi, momentous; e-t ríðr e-m at fullu, proves fatal to one.
    2. to reel, stagger; í því er fíllinn tók at ríða, Al. 76; tók þá kastalinn at ríða mjök, Fms. viii. 429; hann reið á ymsar hliðar, Konr.: impers., reið bátinum svá at honum hvelfir, the boat rolled so that it capsized, Mar.; in mod. usage better, alda ríðr undir skipið, aldan reið að, of the rolling waves, freq. in mod. usage.
    2.
    ríð, reið, riðu, declined like the preceding word, but altogether different in etymology, being originally vríða; [A. S. wriðan; Engl. writhe; Dan.-Swed. vride, vrida; cp. Engl. wreath, wreathe; reiðr = angry, distorted, is derived from this verb]:—to writhe, twist, knit, wind; hár riðit í hring, the hair twisted into a ring, Akv. 8; ríða knút, to knit a knot; dúk ok ríða á þrjá knúta, Fb. i. 212; þar var hrískjörr nokkur ok riðu þar á knúta stóra, Orkn. 372; þar á kjörrinu reið ek þér knút, … ekki mun ek leysa þann knút er þú reitt mér þar, en riða mátta ek þér þann kaút, er …, Fms. vii. 123; með hverri list þeir eru saman riðnir, Al. 19; ríða knapp á e-t, to finish, wind a thing up, Ísl. ii. 102; ríða net, ríða ræxna, to net a net; tók hann lín ok garn, ok reið á ræxna svá sem net er síðan, Edda i. 182; ekki ríðanda ræxn, Sd. 188.
    2. metaph., vera við e-t riðinn, to be wound up with a thing; ok verðr hann lítt við söguna riðinn, Glúm. 334; ef þeir vitu at þú ert nokkuð við hennar mál riðinn, Fbr. 57; and ó-við-riðinn, unconnected with.
    B. [Prob. the same word], to rub, smear, with dat.; floti var riðit á öl spjótskeptin, Sd. 163; ríða smyrslum á, Hom. (St.); taka hráka sinn, ríða í kross í krismu stað á brjóst ok millum herða, N. G. L. i. 339; hann ríðr því (the lime) heitu á limar ok kvistu viðarins, Fms. vi. 153; hann reið á blóðinu. Eg. 211; hann ríðr á hann vatni sínu, Bs. i. 460; hann lét ríða leiri ok kolum í andlit sér, Fms. ii. 59; taka snjó ok bræða með höndum sér ok ríða á, svá at þat verði alvátt, K. Þ. K. 12; er dreifð síðan askan ok riðit sem víðast um þau kjöt, Stj. 71; hón vill jafnan ríða hann blóði ok róðru, Gísl. 45; hann tekr þá Sköfnungs stein, ok ríðr, ok bindr við hönd Gríms, Ld. 252; tók ek hein ór pússi mínum ok reið ek í eggina, Sturl. ii. 62.
    II. metaph., with dat. to thrash, flog; ef maðr bregðr manni at hann væri stafkarl, eða riðr honum kinn, bæti hálfa mörk, or smears his cheeks, i. e. buffets him, cp. vulgar Dan. smöre een = to give a sound thrashing, and Swed. han wredh hans bak, i. e. flogged him; ef þat er kennt konu at hón ríði ( that she beats) manni, eða þjónum hans, … þá er hón sek þrem mörkum, 390; hann var blóðrisa um herðarnar, en hlaupit hold af beinum … flutti þat Oddr, at Geirríð mun hafa riðit honum, Eb. 46 (thus, and not from ríða, to ride?).
    III. to wring, press; mjólk sú er riðin er ór selju börk, Pr. 473.

    Íslensk-ensk orðabók > RÍÐA

  • 13 hrøkkla

    (að), v. to reel, totter.

    Íslensk-ensk orðabók > hrøkkla

  • 14 slöngutromla

    Íslensk-ensk orðabók > slöngutromla

См. также в других словарях:

  • Reel-to-reel audio tape recording — Reel to reel redirects here. For the music group, see Reel 2 Real. For other uses, see roll to roll processing. A reel to reel tape recorder (Sony TC 630), typical of those which were once common audiophile objects. Note the distinctive Scotch… …   Wikipedia

  • réel — réel, elle [ reɛl ] adj. et n. m. • 1380 real « qui existe effectivement »; 1283 dr.; lat. médiév. realis, de res « chose » I ♦ Adj. Qui consiste en une chose ou concerne une chose, les choses. 1 ♦ Dr. Qui concerne les choses (opposé à personnel) …   Encyclopédie Universelle

  • Reel — bezeichnet sowohl einen schottischen und irischen Volkstanz als auch die zugrundeliegende Melodie in einem schnellen 2/2 Takt (Alla breve). Das Tempo beträgt etwa 100−120 bpm (halbe Noten je Minute), also 50–60 Takte pro Minute. Reels werden… …   Deutsch Wikipedia

  • Reel symbolique imaginaire — Réel symbolique imaginaire Réel, symbolique et imaginaire, sont trois registres que distingue le psychanalyste. Ces trois registres sont repris dans le schéma RSI, de Jacques Lacan.L attribution des qualités RSI donne une couleur, ou plus… …   Wikipédia en Français

  • Réel symbolique imaginaire — Réel, symbolique et imaginaire sont trois registres distingués par Jacques Lacan et repris par les psychanalystes d orientation lacanienne. Ces trois registres sont regroupés dans le schéma RSI proposé par Lacan.L attribution des qualités RSI… …   Wikipédia en Français

  • Reel Affirmations — Saltar a navegación, búsqueda …   Wikipedia Español

  • Reel Affirmations — (RA) is a non profit, all volunteer LGBT film festival in Washington, D.C. Founded in 1991 and held every year in mid October, Reel Affirmations is the third largest LGBT film festival (in terms of attendance) in the United States [Wasserman and… …   Wikipedia

  • Reel Life Productions — Parent company Aknu Media Founded 1988 Founder James H. Smith …   Wikipedia

  • réel — réel, elle (ré èl, è l ) adj. 1°   Qui est effectivement. •   Reconnaissez ici le monde, reconnaissez ses maux toujours plus réels que ses biens, BOSSUET Anne de Gonz.. •   Ni l accident n est plus réel que l être même...., BOSSUET Duch. d Orl..… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Reel video — (also referred to as Reel the Store) is a local video rental store in Berkeley, California, in operation since 1997. It was the only physical storefront for now defunct late 1990s American online video retailer [http://www.Reel.com Reel.com] ,… …   Wikipedia

  • Reel big fish — Aaron Barrett, Sänger und Gitarrist von Reel Big Fish Gründung 1992 Genre Ska Website …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»