-
1 recalcitrant
tr[rɪ'kælsɪtrənt]1 recalcitranterecalcitrant [ri'kælsətrənt] adj: recalcitranteadj.• recalcitrante adj.• refractorio, -a adj.rɪ'kælsətrənt, rɪ'kælsɪtrəntadjective recalcitrante, contumaz (frml)[rɪ'kælsɪtrǝnt]ADJ recalcitrante, contumaz frm* * *[rɪ'kælsətrənt, rɪ'kælsɪtrənt]adjective recalcitrante, contumaz (frml) -
2 recalcitrant
-
3 recalcitrant
-
4 recalcitrant
Un panorama unique de l'anglais et du français > recalcitrant
-
5 recalcitrant
recalcitrant [rɪˊkælsɪtrǝnt]1. a непоко́рный; упо́рный; упо́рствующий в неподчине́нии (чему-л.)2. n непоко́рный челове́к -
6 recalcitrant
-
7 recalcitrant
непокорный имя прилагательное: имя существительное:непокорный человек (insubordinate, recalcitrant) -
8 recalcitrant
1. [rıʹkælsıtrənt] n книжн.бунтарь, непокорный человек; упрямец; человек с норовом2. [rıʹkælsıtrənt] a1) непокорный, непослушный; упорствующий в неподчинении; норовистый2) неподатливый, не поддающийся (воздействию)recalcitrant forms of disease - формы болезни, не поддающиеся лечению
-
9 recalcitrant
adj. tegenstribbelend, weerspannig[ rikælsitrənt] -
10 recalcitrant
------------------------------------------------------------[English Word] be recalcitrant[Swahili Word] -wa na kichwa[Part of Speech] verb[Related Words] -wa na------------------------------------------------------------[English Word] be recalcitrant[Swahili Word] -fanya kichwa[Part of Speech] verb[Related Words] -fanya------------------------------------------------------------ -
11 recalcitrant
1. n книжн. бунтарь, непокорный человек; упрямец; человек с норовом2. a непокорный, непослушный; упорствующий в неподчинении; норовистый3. a неподатливый, не поддающийсяСинонимический ряд:1. bullheaded (adj.) bullheaded; headstrong; inflexible; stubborn2. rebellious (adj.) contumacious; difficult; disobedient; obstinate; opposing; rebellious; refractory; resistant3. unruly (adj.) contemptuous; defiant; fractious; indocile; indomitable; intractable; obstreperous; uncontrollable; undisciplinable; undisciplined; ungovernable; unmanageable; unruly; untoward; wildАнтонимический ряд:amenable; compliant; docile; obedient; submissive -
12 recalcitrant
[rɪˈkælsɪtrənt]recalcitrant непокорный; упорный; упорствующий в неподчинении (чему-л.) recalcitrant непокорный человек -
13 recalcitrant
rɪˈkælsɪtrənt
1. прил.
1) непокорный;
упорный;
неповинующийся;
упорствующий в неподчинении (чему-л.) Syn: unruly
2) стойкий, прочный;
неподдающийся обработке, изучению (и т.д.) Syn: resistant
2. сущ. непокорный человек, упрямец, бунтарь All recalcitrants were treated as rebels and traitors. ≈ Все непокорные считались мятежниками и предателями. (книжное) бунтарь, непокорный человек;
упрямец;
человек с норовом непокорный, непослушный;
упорствующий в неподчинении;
норовистый - * child непослушный ребенок неподатливый, не поддающийся( воздействию) - * material неподатливый материал - * forms of disease формы болезни, не поддающиеся лечению recalcitrant непокорный;
упорный;
упорствующий в неподчинении (чему-л.) ~ непокорный человекБольшой англо-русский и русско-английский словарь > recalcitrant
-
14 recalcitrant
{ri'kælsitrənt}
1. непокорен, неизпълнителен, своеволен, недисциплиниран
2. неподатлив (на обработка, лечение и пр.)* * *{ri'kalsitrъnt} а 1. непокорен; неизпълнителен; своеволе* * *своеволен; предизвикателен; недисциплиниран; непокорен; неизпълнителен; непослушен;* * *1. неподатлив (на обработка, лечение и пр.) 2. непокорен, неизпълнителен, своеволен, недисциплиниран* * *recalcitrant[ri´kælsitrənt] I. adj 1. непокорен, непослушен, неизпълнителен; своеволен, недисциплиниран; 2. тех. неконтролируем; 3. мед. невъзприемчив (към лекарство, лечение); II. n непокорен човек; бунтар. -
15 recalcitrant
1. nнепокірна людина; уперта людина; людина з норовом2. adj1) непокірний, неслухняний; упертий; норовливий2) непіддатливий; що не піддається (впливу)recalcitrant forms of disease — форми хвороби, які не піддаються лікуванню
* * *I nбунтар, непокірлива людина; упертюх; людина з норовомII aнепокірливий, неслухняний; норовистий; непіддатливий, який не піддається ( впливу) -
16 recalcitrant
[rikaelsitrənt]1.adjective ( recalcitrantly adverb)uporen, nepokoren, neposlušen, neubogljiv; trdoglav, trmast, kljubovalento be recalcitrant to explanation — trmasto se upirati neki razlagi (tolmačenju);2.nounupornež, neposlušnež, trmoglavec -
17 recalcitrant
-
18 recalcitrant
[rɪ'kælsɪtrənt]aggettivo form. recalcitrante* * *recalcitrant /rɪˈkælsɪtrənt/a.recalcitrante; riluttanterecalcitrancen. [u]riluttanza.* * *[rɪ'kælsɪtrənt]aggettivo form. recalcitrante -
19 recalcitrant
adjectiveaufsässig [Person]* * *re·cal·ci·trant[rɪˈkælsɪtrənt]I. adj2. (not responsive) widerspenstig, hartnäckig3. (resisting restraint) animal störrisch* * *[rI'klsItrənt]adjaufsässig* * *A adj (adv recalcitrantly) widerspenstig, aufsässig (to gegenüber)B s Widerspenstige(r) m/f(m)* * *adjectiveaufsässig [Person]* * *adj.widerspenstig adj. -
20 recalcitrant
adj recalcitrant, obstinat-ada, tossut -uda
См. также в других словарях:
récalcitrant — récalcitrant, ante [ rekalsitrɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • 1696; h. 1551; de recalcitrer « résister avec opiniâtreté » (1120); lat. recalcitrare « ruer », de calx, calcis « talon » 1 ♦ Qui résiste avec opiniâtreté, entêtement. Cheval, mulet… … Encyclopédie Universelle
recalcitrant — RECALCITRÁNT, Ă, recalcitranţi, te, adj. Care se opune, care nu se lasă convins; încăpăţânat, îndărătnic, nesupus. – Din fr. récalcitrant. Trimis de claudia, 08.07.2004. Sursa: DEX 98 RECALCITRÁNT adj. 1. v. încăpăţânat. 2. v. indisciplinat.… … Dicționar Român
récalcitrant — récalcitrant, ante (ré kal si tran, tran t ) adj. Qui résiste avec humeur, opiniâtreté. • Puisque aujourd hui votre humeur pétulante Vous rend l âme aux leçons un peu récalcitrante, REGNARD le Joueur, I, 10. • Sitôt qu il [un malade du… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
recalcitrant — I adjective balky, callous, contrary, contumacious, defiant, disobedient, fractious, hardened, headstrong, immovable, insubordinate, intractable, mulish, mutinous, noncooperative, obstinate, obstreperous, opposing, oppugnant, pervicacious,… … Law dictionary
recalcitrant — (adj.) 1823, from Fr. récalcitrant, lit. kicking back (17c. 18c.), pp. of recalcitrare to kick back, from re back (see RE (Cf. re )) + L. calcitrare to kick, from calx (gen. calcis) heel. Used from 1797 as a French word in English. Verb… … Etymology dictionary
recalcitrant — ► ADJECTIVE ▪ obstinately uncooperative. ► NOUN ▪ a recalcitrant person. DERIVATIVES recalcitrance noun recalcitrantly adverb. ORIGIN from Latin recalcitrare kick out with the heels … English terms dictionary
recalcitrant — [ri kal′si trənt] adj. [L recalcitrans, prp. of recalcitrare, to kick back (in LL, to disobey) < re , back + calcitrare, to kick < calx, heel: see CALCAR] 1. refusing to obey authority, custom, regulation, etc.; stubbornly defiant 2. hard… … English World dictionary
Recalcitrant — Re*cal ci*trant (r[ e]*k[a^]l s[i^]*trant), a. [L. recalcitrans, p. pr. of recalcitrare to kick back; pref. re re + calcitrare to kick, fr. calx heel. Cf. {Inculcate}.] Kicking back; recalcitrating; hence, showing repugnance or opposition;… … The Collaborative International Dictionary of English
recalcitrant — refractory, intractable, headstrong, willful, *unruly, ungovernable Analogous words: rebellious, *insubordinate, factious, contumacious: *obstinate, stubborn: resisting, opposing, withstanding (see RESIST) Antonyms: amenable (sense 2) … New Dictionary of Synonyms
recalcitrant — [adj] disobedient, uncontrollable contrary, contumacious, defiant, fractious, indomitable, insubmissive, insubordinate, intractable, obstinate, opposing, radical, rebellious, refractory, resistant, resisting, stubborn, undisciplinable,… … New thesaurus
recalcitrant — adjective Etymology: Late Latin recalcitrant , recalcitrans, present participle of recalcitrare to be stubbornly disobedient, from Latin, to kick back, from re + calcitrare to kick, from calc , calx heel Date: 1843 1. obstinately defiant of… … New Collegiate Dictionary