-
1 rebuff
rebuff [rɪˈbʌf]* * *[rɪ'bʌf] 1.noun rebuffade f2.transitive verb rabrouer [person]; repousser [suggestion, advances] -
2 rebuff
-
3 rebuff
-
4 rebuff
rebuff [rɪˊbʌf]1. n отпо́р, ре́зкий отка́з2. v1) дава́ть отпо́р; отка́зывать наотре́з2) воен. отража́ть ата́ку -
5 rebuff
-
6 rebuff
1. n(to) отпорto deliver a rebuff — давать отпор, наносить поражение
- effective rebuffto meet with a rebuff — встречать / получать отпор
- political rebuff
- resolute rebuff
- severe rebuff 2. v(smb, smth) давать отпор (кому-л., чему-л.) -
7 rebuff
1. noun(an unkind or unfriendly refusal or rejection.) repulsa, desaire
2. verb(to reject or refuse in an unkind of unfriendly way: He rebuffed all the attempts of his friends to help him.) rechazar, desairartr[rɪ'bʌf]1 rechazo1 rechazar\SMALLIDIOMATIC EXPRESSION/SMALLto meet with a rebuff ser rechazado,-arebuff [ri'bʌf] vt: desairar, rechazarrebuff n: desaire m, rechazo mn.• denegación s.f.• desaire s.m.• rechazo s.m.• reproche s.m.v.• desairar v.• rechazar v.
I rɪ'bʌfto meet with/receive a rebuff — ser* rechazado
II
transitive verb rechazar*[rɪ'bʌf]1.N desaire m, rechazo mto meet with a rebuff — sufrir un desaire or rechazo
2.VT rechazar, desairar* * *
I [rɪ'bʌf]to meet with/receive a rebuff — ser* rechazado
II
transitive verb rechazar* -
8 rebuff
1. noun[schroffe] Abweisung2. transitive verb[schroff] zurückweisen* * *1. noun(an unkind or unfriendly refusal or rejection.) schroffe Abweisung2. verb(to reject or refuse in an unkind of unfriendly way: He rebuffed all the attempts of his friends to help him.) schroff zurückweisen* * *re·buff[rɪˈbʊf]I. vtII. n Zurückweisung f* * *[rɪ'bʌf]1. nAbfuhr f, kurze Zurückweisungto suffer a rebuff — zurück- or abgewiesen werden, eine Abfuhr bekommen; (from opposite sex) einen Korb bekommen (inf)
2. vtzurückweisen or abweisen, einen Korb geben (+dat) (inf)* * *rebuff [rıˈbʌf]A s (schroffe) Abweisung, Abfuhr f:B v/t2. einen Angriff abweisen, zurückschlagen* * *1. noun[schroffe] Abweisung2. transitive verb[schroff] zurückweisen* * *v.abblitzen v.zurück weisen v.zurückweisen (alt.Rechtschreibung) v. -
9 rebuff
отпор имя существительное:резкий отказ (rebuff, setdown, brush-off)глагол:отражать атаку (rebuff, deal with an attack) -
10 rebuff
rɪˈbʌf
1. сущ. отпор, категорический отказ to meet with a rebuff ≈ встретить отпор polite rebuff ≈ вежливый отказ sharp rebuff ≈ резкий отказ Syn: snub
2. гл.
1) давать отпор, противостоять;
резко отказывать
2) воен. отражать атаку отпор, резкий, категорический отказ - to meet with /to suffer/ a * получить отпор или отказ;
потерпеть неудачу /провал/ (военное) поражение( атаки) давать отпор, резко или пренебрежительно отклонять (предложение, помощь и т. п.) ;
отказывать наотрез( военное) отражать (атаку) (редкое) отбросить обратно( порывом ветра и т. п.) rebuff давать отпор, отказывать наотрез ~ давать отпор;
отказывать наотрез ~ отпор, резкий отказ ~ воен. отражать атаку -
11 rebuff
1. n отпор, резкий, категорический отказ2. n воен. отражение3. v давать отпор, резко или пренебрежительно отклонять; отказывать наотрез4. v воен. отражать5. v редк. отбросить обратноСинонимический ряд:1. rejection (noun) affront; cold shoulder; cut; disdain; insult; rebuke; rejection; repulse; slight; snub2. fend off (verb) fend off; hold off; keep off; rebut; repel; repulse; stave off; ward off3. reject (verb) check; disregard; ignore; overlook; rebuke; refuse; reject; slight4. shun (verb) cut; shun; snub; spurnАнтонимический ряд:acceptance; encourage -
12 rebuff
[rɪˈbʌf]rebuff давать отпор, отказывать наотрез rebuff давать отпор; отказывать наотрез rebuff отпор, резкий отказ rebuff воен. отражать атаку -
13 rebuff
{ri'bʌf}
I. 1. неочакван отказ, срязване
to meet with/suffer a REBUFF отказват ми безцеремонно, срязват ме
2. неочаквана пречка
II. v отблъсквам, отхвърлям, отказвам (на), срязвам* * *{ri'b^f} n 1. неочакван отказ; срязване; to meet with/suffer a(2) {ri'b^f} v отблъсквам, отхвърлям; отказвам (на); срязвам.* * *срязване; отказ; отблъсвам; отказвам;* * *1. i. неочакван отказ, срязване 2. ii. v отблъсквам, отхвърлям, отказвам (на), срязвам 3. to meet with/suffer a rebuff отказват ми безцеремонно, срязват ме 4. неочаквана пречка* * *rebuff[ri´bʌf] I. n 1. неочакван отказ, срязване; 2. неочакван неуспех (провал); II. v отблъсквам, отхвърлям, отказвам, срязвам. -
14 rebuff
[rɪ'bʌf] 1. сущ.отпор, категорический отказSyn:2. гл.1) давать отпор, противостоять; категорически отказывать2) воен. отражать ( атаку) -
15 rebuff
отпор; дать отпор -
16 rebuff
I [rɪ'bʌf]nome secco rifiuto m.II [rɪ'bʌf]verbo transitivo snobbare [ person]; respingere, rifiutare seccamente [suggestion, advances]* * *1. noun(an unkind or unfriendly refusal or rejection.) rifiuto2. verb(to reject or refuse in an unkind of unfriendly way: He rebuffed all the attempts of his friends to help him.) rifiutare* * *rebuff /rɪˈbʌf/n.secco rifiuto.(to) rebuff /rɪˈbʌf/v. t.rifiutare seccamente (qc.); respingere sdegnosamente (q.).* * *I [rɪ'bʌf]nome secco rifiuto m.II [rɪ'bʌf]verbo transitivo snobbare [ person]; respingere, rifiutare seccamente [suggestion, advances] -
17 rebuff
-
18 rebuff
1. [rıʹbʌf] n1. отпор, резкий, категорический отказto meet with /to suffer/ a rebuff - а) получить отпор или отказ; б) потерпеть неудачу /провал/
2. воен. отражение ( атаки)2. [rıʹbʌf] v1. давать отпор, резко или пренебрежительно отклонять (предложение, помощь и т. п.); отказывать наотрез2. воен. отражать ( атаку)3. редк. отбросить обратно (порывом ветра и т. п.) -
19 rebuff
1. noun(an unkind or unfriendly refusal or rejection.) brysk/hånlig avvisning2. verb(to reject or refuse in an unkind of unfriendly way: He rebuffed all the attempts of his friends to help him.) avvise/avslå brysktavslagIsubst. \/rɪˈbʌf\/1) (bryskt) avslag, (uventet) avvisning, (skarp) avvisning, avfeiing2) ( overført) hindring, motbør, motstandmeet with\/suffer a rebuff få avslag, bli avvistIIverb \/rɪˈbʌf\/1) avvise, tilbakevise, avfeie2) slå tilbake -
20 rebuff
N1. सहायता\rebuffपूछने\rebuffवाले\rebuffको\rebuffदो\rebuffटूक\rebuffजवाबMy request met with a rebuff from him.--------V1. रोकनाHis advances were rebuffed by the girl.
См. также в других словарях:
Rebuff — Re*buff (r[ e]*b[u^]f ), n. [It. ribuffo, akin to ribuffare to repulse; pref. ri (L. re ) + buffo puff. Cf. {Buff} to strike, {Buffet} a blow.] 1. Repercussion, or beating back; a quick and sudden resistance. [1913 Webster] The strong rebuff of… … The Collaborative International Dictionary of English
rebuff — [n] turning away; ignoring brushoff*, check, cold shoulder*, cut, defeat, denial, discouragement, go by*, hard time*, insult, kick in the teeth*, nix*, nothing doing*, opposition, rebuke, refusal, rejection, reprimand, repulse, slight, snub,… … New thesaurus
Rebuff — Re*buff , v. t. [imp. & p. p. {Rebuffed} (r[ e]*b[u^]ft ); p. pr. & vb. n. {Rebuffing}.] To beat back; to offer sudden resistance to; to check; to repel or repulse violently, harshly, or uncourteously. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
rebuff — I noun admonition, censure, check, chiding, cold shoulder, condemnation, counteraction, criticism, defeat, defiance, disapproval, discouragement, discourtesy, disregard, flat refusal, insult, opposition, peremptory refusal, rebuke, recoil,… … Law dictionary
rebuff — ► VERB ▪ reject in an abrupt or ungracious manner. ► NOUN ▪ an abrupt rejection. ORIGIN obsolete French rebuffer, from Italian buffo a gust, puff … English terms dictionary
rebuff — [ri buf′] n. [MFr rebuffe < It rabbuffo < rabbuffare, to disarrange, altered by metathesis (prob. infl. by buffare, to blow) < baruffare, to scuffle < Langobardic * biraufan, akin to OHG biroufan, to tussle, pluck out] 1. an abrupt,… … English World dictionary
rebuff — noun ADJECTIVE ▪ sharp ▪ humiliating ▪ electoral (BrE) ▪ The party suffered a humiliating electoral rebuff in 1945. VERB + REBUFF ▪ … Collocations dictionary
rebuff — UK [rɪˈbʌf] / US verb [transitive] Word forms rebuff : present tense I/you/we/they rebuff he/she/it rebuffs present participle rebuffing past tense rebuffed past participle rebuffed formal to refuse to talk to someone or do what they suggest… … English dictionary
rebuff — n. 1) to meet with a rebuff 2) a polite; sharp rebuff * * * [rɪ bʌf] sharp rebuff a polite to meet with a rebuff … Combinatory dictionary
rebuff — {{11}}rebuff (n.) 1610s, from REBUFF (Cf. rebuff) (v.). {{12}}rebuff (v.) 1580s, from obsolete Fr. rebuffer to check, snub, from It. ribuffare to check, chide, snide, from ribuffo a snub, from ri back (from L. re , see RE (Cf. re )) + … Etymology dictionary
rebuff — [[t]rɪbʌ̱f[/t]] rebuffs, rebuffing, rebuffed VERB If you rebuff someone or rebuff a suggestion that they make, you refuse to do what they suggest. [V n] He wanted sex with Julie but she rebuffed him... [V n] His proposals have already been… … English dictionary