-
1 rebeliant
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rebeliant
-
2 rebeliant
rebeliant m (-a; -ci) Rebell m -
3 rebeliant
-
4 rebeliant
сущ.• мятежник* * *♂ книжн. мятежник, бунтовщик* * *м книжн.мяте́жник, бунтовщи́кSyn: -
5 rebeliant
ч заколотник -
6 Rebell
Rebell(in) [re'bɛl] <-en, -en> m(f)buntownik m, rebeliant m
См. также в других словарях:
rebeliant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. rebeliantncie; lm M. rebeliantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba biorąca udział w rebelii; buntownik, powstaniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walki rebeliantów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rebeliant — m IV, DB. a, Ms. rebeliantncie; lm M. rebeliantnci, DB. ów przestarz. «uczestnik rebelii; buntownik, powstaniec» … Słownik języka polskiego
