Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

re-mulceō

  • 1 mulceo

    mulceo, mulsī, mulsum (archaist. mulctum), ēre (verwandt mit mulgeo), an sich Rauhes streichen, streicheln, um es zu glätten, I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) mit der Hand: barbam manu, Ov.: barbam, Plin.: colla, Ov.: vitulum, Ov. – b) mit der Zunge, sanft lecken, alternos, v. der Wölfin, Verg. Aen. 8, 634. – B) übtr.: 1) leicht-, sanft berühren, virgā capillos, Ov.: aristas, Ov.: aëra motu, sanft bewegen, Lucr. – dah. poet., aethera pennis, bewegen, Cic. poët., u. huc navem, hierher treiben (v. Meere), Enn. fr. – 2) insbes., anfächeln, somnus Erisichthona pennis mulcebat, Ov. – v. der Luft, florem, flores, Catull. u. Ov.: rosas (v. Zephyr), Prop. – 3) lieblich füllen, pocula sucis Lyaei, Sil. 7, 169. – II) bildl.: 1) liebkosen, ergötzen, bezaubern, sensus videntum, Lucr.: puellas carmine, Hor.: alqm fistulā, Hor.: vestras mulcebunt carmina aures, Ov.: audire, quod aures mulceat, Quint. – alqm laudibus, seinem Ohre schmeicheln, Pacuv. fr. – rudes atque agrestes animos admiratione, Quint. – 2) besänftigen, beruhigen, beschwichtigen, zur Milde stimmen u. dgl. (Ggstz. irritare u. dgl.), a) Leidenschaften, alqm od. animos dictis, Ov.: alqm verbis, Vell.: populum iure, Vell.: ut poena eius militum animos mulceret, Tac.: et ipso mulcente et increpante Marcio, bald tröstete, bald schalt, Liv. – pectora equorum, Lucr.: tigres carmine, Verg.: fluctus, Verg. – iras, Verg. – poet., volucres mulcent aethera cantu od. aëra concentibus, beschwichtigen die Luft, machen sie angenehm, Verg. u. Ov. – b) Schmerzen usw. beschwichtigen = mildern, lindern, dolores nervorum, Plin.: vulnera (Schmerzen der Wunden), Ov.: os stomachumque, Plin.: ebrietatem, Plin.: lassitudinem, Plin. – c) Ermattetes sanft einwiegen, Somne, qui corpora duris fessa ministeriis mulces, v. Schlaf, Ov. Met. 11, 625.

    lateinisch-deutsches > mulceo

  • 2 mulceo

    mulceo, mulsī, mulsum (archaist. mulctum), ēre (verwandt mit mulgeo), an sich Rauhes streichen, streicheln, um es zu glätten, I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) mit der Hand: barbam manu, Ov.: barbam, Plin.: colla, Ov.: vitulum, Ov. – b) mit der Zunge, sanft lecken, alternos, v. der Wölfin, Verg. Aen. 8, 634. – B) übtr.: 1) leicht-, sanft berühren, virgā capillos, Ov.: aristas, Ov.: aëra motu, sanft bewegen, Lucr. – dah. poet., aethera pennis, bewegen, Cic. poët., u. huc navem, hierher treiben (v. Meere), Enn. fr. – 2) insbes., anfächeln, somnus Erisichthona pennis mulcebat, Ov. – v. der Luft, florem, flores, Catull. u. Ov.: rosas (v. Zephyr), Prop. – 3) lieblich füllen, pocula sucis Lyaei, Sil. 7, 169. – II) bildl.: 1) liebkosen, ergötzen, bezaubern, sensus videntum, Lucr.: puellas carmine, Hor.: alqm fistulā, Hor.: vestras mulcebunt carmina aures, Ov.: audire, quod aures mulceat, Quint. – alqm laudibus, seinem Ohre schmeicheln, Pacuv. fr. – rudes atque agrestes animos admiratione, Quint. – 2) besänftigen, beruhigen, beschwichtigen, zur Milde stimmen u. dgl. (Ggstz. irritare u. dgl.), a) Leidenschaften, alqm od. animos dictis, Ov.: alqm verbis, Vell.: populum iure, Vell.: ut poena eius militum animos mulceret, Tac.: et ipso mulcente et increpante Marcio, bald tröstete, bald schalt, Liv. – pectora equorum, Lucr.: tigres carmine, Verg.: fluctus,
    ————
    Verg. – iras, Verg. – poet., volucres mulcent aethera cantu od. aëra concentibus, beschwichtigen die Luft, machen sie angenehm, Verg. u. Ov. – b) Schmerzen usw. beschwichtigen = mildern, lindern, dolores nervorum, Plin.: vulnera (Schmerzen der Wunden), Ov.: os stomachumque, Plin.: ebrietatem, Plin.: lassitudinem, Plin. – c) Ermattetes sanft einwiegen, Somne, qui corpora duris fessa ministeriis mulces, v. Schlaf, Ov. Met. 11, 625.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mulceo

  • 3 admulceo

    ad-mulceo, ēre, streicheln, nares, Pallad. 4, 12, 2.

    lateinisch-deutsches > admulceo

  • 4 circummulcens

    circummulcēns, entis (circum und mulceo), ringsum sanft beleckend, linguae, Plin. 28, 30.

    lateinisch-deutsches > circummulcens

  • 5 commulceo

    com-mulceo, mulsī, mulsum, ēre, streicheln = liebkosen, I) eig.: alqm, Apul. met. 9, 27. – II) übtr., einem Sinne schmeicheln, Tiro b. Gell. 6 (7), 3, 13. Arnob. 1, 59. p. 40, 10 R. u. 7, 28 in.

    lateinisch-deutsches > commulceo

  • 6 demulceo

    dē-mulceo, mulsi, mulsum u. mulctum, ēre, von oben bis unten streicheln, bes. liebkosend, alci caput, Ter. heaut. 762: dorsum (equis, den Pf.), Liv. 9, 16, 16: aures (sich selbst), Lact. de ira 7, 9: linguā leniter crura alcis et manus, belecken (v. einem Löwen), Gell. 5, 14, 12. – übtr., liebkosen, liebkosend schmeicheln, animum paulum, Gell. 18, 2, 1: atque ita motus et demulctus et captus est, ut etc., Gell. 3, 13, 5 (Herz2 liest demultus).

    lateinisch-deutsches > demulceo

  • 7 emulceo

    ē-mulceo, ēre, gänzlich mildern, Ambros. in psalm. 118. serm. 7. – Partiz. ēmulcēns = oblectans, Gloss. IV, 62, 22 u. 43; V, 453, 22 u. 498, 37.

    lateinisch-deutsches > emulceo

  • 8 mulcebris

    mulcebris, e (mulceo), besänftigend, ignis altera virtus, Chalcid. Tim. 45 B u. 247.

    lateinisch-deutsches > mulcebris

  • 9 mulcedo

    mulcēdo, inis, f. (mulceo), die Anmut, Gell. 19, 9, 7. Cypr. ad Donat. 16 extr. u. Ps. Cypr. de sing. cler. 10. Sidon. epist. 5, 17, 3. Boëth. de cons. 3, 1 in.

    lateinisch-deutsches > mulcedo

  • 10 Mulciber

    Mulciber, beris u. berī, m. (mulceo), der Erweicher, Schmelzer, I) eig., Beiname Vulkans, Acc. tr. 558. Cic. poët. Tusc. 2, 23 (Genet. Mulciberi). Ov. art. am. 2, 562 (Genet. Mulciberis). Corp. inscr. Lat. 5, 4295 (Dat. Mulcibero). – II) meton., das Feuer, Ov. met. 9, 263 u.a.

    lateinisch-deutsches > Mulciber

  • 11 permulceo

    per-mulceo, mulsī, mulsum u. (selten) mulctum, ēre, streichen, streicheln, I) eig. u. bildl.: A) eig.: barbam alcis, Liv. u. Val. Max.: alqm manu, Ov.: alci malas, Suet.: equum perm. vel palpari, Ulp. dig.: perm. comas, streichen, glattstreichen, Ov. – B) bildl.: a) liebkosen, schmeicheln, ergötzen, sensum voluptate, Cic.: aures, Cic.: alqm, Cic. – b) besänftigen, mildern, beruhigen, zu besänftigen suchen, senectutem, Cic.: animum alcis, Caes.: iram alcis, Liv.: pectora dictis, Verg.: alqm liberalibus verbis, Sall. hist. fr.: alqm mitibus verbis, Tac. – II) übtr.: A) (sanft) berühren, betasten, aram flatu permulcet spiritus austri, weht sanft an, durchsäuselt, Cic. poët.: antequam (arteriae) leni voce permulsae sunt, bevor sie durch einen leisen Ton gelind angesprochen werden, Cornif. rhet.: lumina virgā, Ov.: poet., candida liquidis vestigia lymphis, abspülen, Catull. – B) geschmeidiger machen, cera picem lenitate permulcens, Pallad. 10, 11, 2. – / Partiz. permulsus, Varro sat. Men. 584. Cornif. rhet. 3, 21. Caes. b. G. 4, 6, 5. Cic. fr. or. A. X II, 2. p. 269, 30 M. (bei Prisc. 9, 51). Catull. 64, 284: permulctus, Sall. hist. fr. 4, 6 (3, 95): permultus, Gell. 1, 11, 2 H.2

    lateinisch-deutsches > permulceo

  • 12 praemulceo

    prae-mulceo, mulsus, ēre, vornwegstreichen, hinterstreichen, antias, Apul. flor. 3.

    lateinisch-deutsches > praemulceo

  • 13 promulceo

    pro-mulceo, mulsus, ēre, hervorstreichen, nach vorn streichen, promulsis caproneis, Apul. flor. 3. p. 4, 10 Kr.

    lateinisch-deutsches > promulceo

  • 14 remulceo

    re-mulceo, mulsī, mulsum, ēre, I) zurückstreichen, -beugen, caudam, Verg. Aen. 11, 812: crines fronte parili separatu per malas, Apul. flor. 15. p. 17, 7 Kr. – II) streicheln, aures equi, Apul. met. 1, 2. – bildl., a) streicheln, besänftigen, Stat. Theb. 8, 93. – b) ergötzen, dulcissimis modulis animos audientium, Apul. met. 5, 15.

    lateinisch-deutsches > remulceo

  • 15 admulceo

    ad-mulceo, ēre, streicheln, nares, Pallad. 4, 12, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > admulceo

  • 16 circummulcens

    circummulcēns, entis (circum und mulceo), ringsum sanft beleckend, linguae, Plin. 28, 30.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circummulcens

  • 17 commulceo

    com-mulceo, mulsī, mulsum, ēre, streicheln = liebkosen, I) eig.: alqm, Apul. met. 9, 27. – II) übtr., einem Sinne schmeicheln, Tiro b. Gell. 6 (7), 3, 13. Arnob. 1, 59. p. 40, 10 R. u. 7, 28 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commulceo

  • 18 demulceo

    dē-mulceo, mulsi, mulsum u. mulctum, ēre, von oben bis unten streicheln, bes. liebkosend, alci caput, Ter. heaut. 762: dorsum (equis, den Pf.), Liv. 9, 16, 16: aures (sich selbst), Lact. de ira 7, 9: linguā leniter crura alcis et manus, belecken (v. einem Löwen), Gell. 5, 14, 12. – übtr., liebkosen, liebkosend schmeicheln, animum paulum, Gell. 18, 2, 1: atque ita motus et demulctus et captus est, ut etc., Gell. 3, 13, 5 (Herz2 liest demultus).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > demulceo

  • 19 emulceo

    ē-mulceo, ēre, gänzlich mildern, Ambros. in psalm. 118. serm. 7. – Partiz. ēmulcēns = oblectans, Gloss. IV, 62, 22 u. 43; V, 453, 22 u. 498, 37.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > emulceo

  • 20 mulcebris

    mulcebris, e (mulceo), besänftigend, ignis altera virtus, Chalcid. Tim. 45 B u. 247.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mulcebris

См. также в других словарях:

  • Mvlciber — MVLCĬBER, ĕris, ein Beynamen des Vulcan, welchen er von mulceo, für mollio hat, weil durch das Feuer das Eisen bey dem Schmieden weich gemacht wird. Festus l. XI. p. 247. & Macrob. Sat. VI. c. 5. Andere wollen ihn von mulceo und imber zusammen… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • молоко — молоки мн. семенные железы у рыб , укр. молоко, блр. молоко, ст. слав. млѣко γάλα (Супр.), болг. мляко, сербохорв. млиjѐко, млеко, словен. mlẹko, чеш. mleko, слвц. mlieko, польск. mleko, кашуб. mlou̯ko, в. луж., н. луж. mloko. Праслав. *melko,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • молчать — молчу, укр. мовчати, блр. мовчаць, др. русск. мълчати, ст. слав. мльчати σιωπᾶν (13 раз в Зогр.; см. Мейе, GGA, 1910, стр. 370; Ван Вейк, IF 35, 342 и сл.), болг. мълча (Младенов 310), сербохорв. мучати, мучи̑м, словен. moɫčati, moɫčim, чеш.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • List of bishops of Lleida — A list of bishops of Lleida.*Itxió 203 *Sant Filó 227 *Joan 230 *Pere 258 *Màrius Seli 259 *Sant Lleir 268 311 *Diperdió 313 *Amili 380 *Prudenci 400 *Atanasi 413 *Saguici 413 *Jacobo 419 *Seberí 460 *Fortunat 517 *Pere 519 *Andreu 540 *Februari… …   Wikipedia

  • Roman Catholic Diocese of Lleida — Location of the Roman Catholic Diocese of Lleida The Diocese of Lleida (Latin, Ilerdensis) is located in north eastern Spain, in the province of Lleida, part of the autonomous community of Catalonia. The diocese forms part of the ecclesiastical… …   Wikipedia

  • Bischof von Lleida — Die folgenden Personen waren Bischöfe von Lleida, Katalonien (Spanien): Itxio 203 Filo 227 Joan 230 Pere 258 Marius Seli 259 Lleir 268–311 Diperdio 313 Amili 380 Prudenci 400 Atanasi 413 Saguici 413 Jakob 419 Seberi 460 Fortunat 517 Pere 519… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Bischöfe von Lleida — Die folgenden Personen waren Bischöfe von Lleida, Katalonien (Spanien): Itxio 203 Filo 227 Joan 230 Pere 258 Marius Seli 259 Lleir 268–311 Diperdio 313 Amili 380 Prudenci 400 Atanasi 413 Saguici 413 Jakob 419 Seberi 460 Fortunat 517 Pere 519… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste Des Évêques De Lérida — Liste des évêques de Lleida Liste des évêques de Lleida (Catalogne) 200 299 Itxió 203 Sant Filó 227 Joan 230 Pere 258 Màrius Seli 259 Sant Lleïr 268 311 300 399 Diperdió 313 Amili 380 400 499 Prudenci 400 Atanasi 413 Saguici 413 Jacobo 419 Seberí …   Wikipédia en Français

  • Liste des eveques de Lerida — Liste des évêques de Lleida Liste des évêques de Lleida (Catalogne) 200 299 Itxió 203 Sant Filó 227 Joan 230 Pere 258 Màrius Seli 259 Sant Lleïr 268 311 300 399 Diperdió 313 Amili 380 400 499 Prudenci 400 Atanasi 413 Saguici 413 Jacobo 419 Seberí …   Wikipédia en Français

  • Liste des évêques de Lleida — (Catalogne) 200 299 Itxió 203 Sant Filó 227 Joan 230 Pere 258 Màrius Seli 259 Sant Lleïr 268 311 300 399 Diperdió 313 Amili 380 400 499 Prudenci 400 Atanasi 413 Saguici 413 Jacobo 419 Seberí 460 500 599 Fortunat 517 Pere 519 Andreu 540 Februari… …   Wikipédia en Français

  • Liste des évêques de Lérida — (ou Lleida) (Catalogne). 200 299 Itxió 203 Sant Filó 227 Joan 230 Pere 258 Màrius Seli 259 Sant Lleïr 268 311 300 399 Diperdió 313 Amili 380 400 499 Prudenci 400 Atanasi 413 Saguici 413 Jacobo 419 Seberí 460 500 599 Fortunat 517 Pere 519 Andreu… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»