-
1 rapacitas
rapācitās, ātis, f. (rapax), die Raubsucht, quis in rapacitate avarior? Cic. Cael. 13: suspecta rapacitas, quod etc., Suet. Tit. 7, 1: rap. proconsulum, Iustin. 38, 7, 8: fur notae nimium rapacitatis, Mart. 6, 72, 1: dirae filius es rapacitatis, Mart. 12, 53, 7: nisi si maxima vel neglegentia servi vel rapacitas intervenit, Colum. 1, 7, 5: ex sua rapacitate de me quoque coniectaverunt, Apul. apol. 91.
-
2 rapacitas
rapācitās, ātis, f. (rapax), die Raubsucht, quis in rapacitate avarior? Cic. Cael. 13: suspecta rapacitas, quod etc., Suet. Tit. 7, 1: rap. proconsulum, Iustin. 38, 7, 8: fur notae nimium rapacitatis, Mart. 6, 72, 1: dirae filius es rapacitatis, Mart. 12, 53, 7: nisi si maxima vel neglegentia servi vel rapacitas intervenit, Colum. 1, 7, 5: ex sua rapacitate de me quoque coniectaverunt, Apul. apol. 91.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rapacitas
См. также в других словарях:
Rapazität — Ra|pa|zi|tät, die; [lat. rapacitas (Gen.: rapacitatis), zu: rapax = an sich reißend, raffend] (veraltet): Raubgier … Universal-Lexikon
Rapazität — Ra|pa|zi|tät die; <über gleichbed. fr. rapacité aus lat. rapacitas, Gen. rapacitatis zu rapax »räuberisch«, eigtl. »an sich reißend, raffend«> (veraltet) Habgier, Raffsucht … Das große Fremdwörterbuch