-
1 kotwica
сущ.• анкер• якорь* * *kotwic|a♀ якорь ♂;ramię \kotwicay лапа якоря; zarzucić \kotwicaę бросить якорь; podnieść \kotwicaę сняться с якоря
+ kotew* * *жя́корь mramię kotwicy — ла́па я́коря
zarzucić kotwicę — бро́сить я́корь
podnieść kotwicę — сня́ться с я́коря
Syn:
См. также в других словарях:
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
