Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

rœgja

  • 1 GJÁ

    (gen. gjár; pl. gjár, gen. gjá, dat. gjám), f. rift, cleft, chasm.
    * * *
    f., gen. gjár, acc. and dat. gjá; pl. gjár, gen. gjá, dat. gjám, mod. gjáar; [a Scandin. word, akin to gína; found in the north of Scotland in the form geo, geow: cp. Gr. χάσμα]:—a chasm, rift, in fells or crags; hrinda þeim fyrir björg eðr í gjár, Fms. ii. 238; til þess er hann kemr at gjá einni, en sú gjá gengr um eyna þvera, fyrir annan enda gjárinnar, hinu-megin gjárinnar, yfir gjána, etc., Fær. 170, 171; kasta hringinum í gjár eða vötn, Bs. i. 329; milli gjá ok gljúfra, Stj. 90; at enni efri gjánni, Nj. 224: also freq. in local names, Ahnanna-gjá, the famous rift in Thingvalla, Nj. 113, 246, 247, Sturl. i. 206, Landn. 312, v. l.; Hrafna-gjá, Brímils-gjá, Kötlu-gjá; it often denotes a rift with a tarn or pool at bottom, whereas gil is a rift with running water.
    COMPDS: gjárbakki, gjárbarmr, gjármunni, gjárskúti.

    Íslensk-ensk orðabók > GJÁ

  • 2 ÞÆGJA

    (-ða, -ðr), v.
    2) to push roughly, shove, with dat.; Þorsteinn þægir honum íbekkinn, Th. pushes him roughly on the bench.
    * * *
    ð, [þiggja, þág], to make acceptable, to gratify a person; þægja e-m í, to give a small gratification to a person: pass., svá helgask ok þægjask öll góðverk í ást, become acceptable, Hom. 96.
    II. [perh. a different word, akin to þykkr = a thwack], to push roughly, shove; Þorsteinn hleypr upp, ok heldr Máfi, ok þægir honum í bekkinn, and pushes him roughly to the bench, Sturl. i. 13; cf nokkut væri konunginum eðr erkibiskupinum þægt í hans meðferðum, if they should take any exception to their pleadings, Bs. i. 771; ok er þá nokkut (nökkurum?) þægt í várri vörn, then some will get hard blows, Fbr. 54: þægja at e-m, to tease or offend; anzar drottning Úlfar görir þú að oss þægja, enginn bað þig orð til hnegja, íllr þræll þú máttir þegja, Úlf. 4. 45.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞÆGJA

  • 3 ÆGJA

    i. e. œgja, ð, [óg-], to scare, frighten, with dat.; sú mær ægði dýrinu með litlum dúki er hón hafði í hendi, Bs. i. 199; ægja e-m píslum, to threaten with tortures, Greg. 38; hón œgði mér af afbrýði, Gkv. 1. 10; þær œgðu mér járnlurki, Hbl. 39.
    2. to make terrible, exaggerate; mjök hafa þessir ægðir verit í frásögnum, made more terrible than they are, overrated, Fas. ii. 206, 211; eigi hefði sú för ægt enum fyrrum frændum mínum, i. 450; ægir mér ekki þetta fégjald, Fms. xi. 285; þeir kváðu sér eigi ægja mundu at ráða at Birni, Bjarn. 47; er eigi þat at þér ægi við mik at berjask, Glúm. 332; ok væntir ek, sagði hann, at þá muni vel duga, en nú agir (sic) við svá, Fb. iii. 449.
    3. the phrase, öllu ægir saman, to be mixed together pell-mell.

    Íslensk-ensk orðabók > ÆGJA

  • 4 gjá

    f., gen. gjár, acc. и dat. gjá; pl. gjár, gen. gjá, dat. gjám

    Old Norse-ensk orðabók > gjá

  • 5 gjá-hamarr

    m. the upper wall of the Almanna-gjá, Grág. i. 26.

    Íslensk-ensk orðabók > gjá-hamarr

  • 6 gjá-lífi

    n. = gjólífi.
    in mod. usage (and gjá-lífr, adj.), a life of pleasure, a gay, idle life, Vídal., Pass. 4. 10.

    Íslensk-ensk orðabók > gjá-lífi

  • 7 œgja

    (-ða, -ðr), v.
    1) to make terrible, exaggerate; mjök hafa þessir œgðir verit í frásögnum, made more terrible than they are;
    2) to scare, frighten, with dat. (œgir mér ekki þetta fégjald); impers., e-m œgir, one is afraid (er eigi þat, at þér œgi við mik at berjast?);
    3) to threaten; hón œgði mér af afbrýði, she threatened me in her jealousy; œgja e-m píslum, to threaten with tortures.

    Íslensk-ensk orðabók > œgja

  • 8 GJA

    1) Юридический термин: Greg Jones and Associates trial lawyers
    2) Чат: Good Job All
    3) Аэропорты: Guanaja Honduras

    Универсальный англо-русский словарь > GJA

  • 9 gjá

    [g̊ʲau:]
    f gjár, gjár

    Íslensk-Russian dictionary > gjá

  • 10 þægja

    [þaija]
    vi þægði [þaiqðɪ]
    3) ( e-m fyrir e-ð) вознаграждать (кого-л. за какую-л. услугу)

    Íslensk-Russian dictionary > þægja

  • 11 ægja

    [aija]
    I. ægði [aiqðɪ]
    1. vt (D)
    пугать, наводить страх
    2. imp
    удивлять, поражать, производить сильное впечатление

    mér ægir það — меня это пугает, меня это поражает

    II.
    vimp ægði:

    öllu ægir saman — всё перепутано, всё в полном беспорядке

    Íslensk-Russian dictionary > ægja

  • 12 œgja

    гл. сл. - ia- грозить, пугать дат.)
    г. ōgjan, д-а. on-ēgan; к agi

    Old Norse-ensk orðabók > œgja

  • 13 gjá

    f (-r, -r)
    rokle, strž

    Íslensk-tékknesk orðabók > gjá

  • 14 Gja

    топ.; сокр. от granja
    ферма, хутор

    Universal diccionario español-ruso > Gja

  • 15 gja

    1. расщелина, пропасть (в рифтовой зоне) 2. см. geo

    English-Russian dictionary of geology > gja

  • 16 VÆGJA

    I)
    (-ða, -t), v.
    1) to give way to, with dat.;
    vægja göngunni, to yield the road, when two meet one another;
    2) absol., to give way, yield (jafnan vægir hinn vitrari);
    vægja fyrir e-m, to give way to one (hón kvaðst aldri vægja skyldu fyrir Hallgerði);
    vægja eptir e-m, vægja við e-n, to yield to one;
    3) to temper, with dat. (vægja reiði sinni);
    vægja dómum, to temper judgement;
    vægja orða atkvæðum, to forbear from words;
    4) to spare, with dat. (Þorkell bað jarl vægja bóndum);
    5) refl., vægjast, to yield, give way (betra er at vægjast tit góðs en bægjast til ills);
    vægjast til við e-n, to give way to one.
    (-ði, -t), v. impers. to emit matter (vágr), suppurate (hendr hans hafði vægt ok fœtr).
    * * *
    ð, [a derivative, akin to vega, vág, to weigh]:—to give way; hafið vægði þeim, the sea gave way to them, Barl. 26; vægja göngunni, to yield the road, when two meet one another, Orkn. 374; ef menn sigla með landi í samfloti, þá skulu þeir v. er ytri sigla, N. G. L. ii. 282.
    2. to yield; orð kvað hitt Högni, hugði lítt vœgja, Am. 38; leggjum niðr þessi þráyrði ok vægjum báðir, Barl. 125; jafnan vægir hinn vitrari, a saying, Fms. vi. 220; sjaldan vægir inn verri, Stj. 544; vægja fyrir e-m, to yield to one, Nj. 57, Ld. 234, Eg. 21, 187; vægja eptir e-m, id., Stj. 578; vægja undan, to give way before one; vægja undan úfriði úvina sinna, Mar.
    3. to regard, comply with; væg frændsemi við bróður þinn, Sks. 752; hann vægði í því fésínkni riddara sinna, 699: to temper, bið ek Dróttinn at þú vægir nökkut reiði þinni, Sks. 589; Guð vægði reiði sinni, 590; vægja dómum, to temper judgment, judge leniently, 639; vægja orða atkvæðum, to forbear from words, Fms, vii. 20; hvervetna þar sem dómarinn vægir eptir mála-vöxtum, Gþl. 185.
    4. to spare, with dat.; Þorkell bað jarl vægja bóndum, Orkn. 42; vægit föður mínum ok drepit hann eigi, Fms. ii. 158; very freq. in mod. usage, but rare in old writers, where the primitive sense of yielding prevails.
    II. reflex. to give way, yield; betra er at vægjask til góðs en bægjask til ílls, Bs. i. 729; betra er að vægjask til virðingar, en bægjask til vandræða, Fms. vii. 25; vægjask til við e-n, Ó. H. 51; þjóna til konungs ok vægjask við hann, Fms. ix. 431; hann vildi þó vægjask þar við, Eg. 753.

    Íslensk-ensk orðabók > VÆGJA

  • 17 vægja

    I)
    (-ða, -t), v.
    1) to give way to, with dat.;
    vægja göngunni, to yield the road, when two meet one another;
    2) absol., to give way, yield (jafnan vægir hinn vitrari);
    vægja fyrir e-m, to give way to one (hón kvaðst aldri vægja skyldu fyrir Hallgerði);
    vægja eptir e-m, vægja við e-n, to yield to one;
    3) to temper, with dat. (vægja reiði sinni);
    vægja dómum, to temper judgement;
    vægja orða atkvæðum, to forbear from words;
    4) to spare, with dat. (Þorkell bað jarl vægja bóndum);
    5) refl., vægjast, to yield, give way (betra er at vægjast tit góðs en bægjast til ills);
    vægjast til við e-n, to give way to one.
    (-ði, -t), v. impers. to emit matter (vágr), suppurate (hendr hans hafði vægt ok fœtr).
    * * *
    ð, [vágr], to suppurate; hendr hans hafði vægt ok fætr, Greg. 32; vaegði tá hans, Fms. vii. 219; blindan sauð, ok hafði vægt ór augun bæði, Bs. i. 196.

    Íslensk-ensk orðabók > vægja

  • 18 LÆGJA

    (-ða, -ðr), v.
    1) to lower, let down (l. segl);
    2) fig. to humble, bring down (hann drap þá, eða lægði þá á annan veg);
    3) impers., lægir e-t, it is lowered, sinks; þeir sigldu svá, at lönd (acc.) lægði, they sailed so far that the land sank out of sight; þegar er sólina lægði, when the sun sank; of a storm, it abates (þá tók at l. veðrit);
    4) refl., lægjast, to fall, sink abate (vindar lægðust; af hans tilkvámu lægðist harkit).
    * * *
    ð, [lágr], to lower, let down; lægja segl, Fms. ii. 305; höfin lægja storma sína, Sks. 221.
    II. metaph. to humble, bring down; at lægja þessa villu, Hkr. i. 102; en drap þá er móti honum vóru, eða lægði ( humbled) þá annan veg, Fms. x. 192; lægja sik, to lower, humble oneself, Hom. 40, 50.
    III. impers. it is lowered, sinks; nú lægir segl (acc.) þeirra, Ó. H. 182; þeir sigldu svá at lönd (acc.) lægði, they sailed so far that the land sank out of sight, Ant. Am. 271; þegar er sólina lægði, when the sun sank, Eb. 172.
    2. of a storm, it abates; þá tók at lægja veðrit (acc.), Nj. 124; en er veðrit tók at mínka ok lægja brim, Eg. 99; til þess er veðr lægði, 129; en þegar um várit er sjó tók at lægja, 160.
    IV. reflex. to get lower; lönd lægjask, to sink under the horizon, Orkn. (in a verse):—to sink, fall, abate, þá lægðusk þeir ok féllu niðr, Fms. x. 324, Sks. 204; af hans tilkvámu lægðisk harkit, Fms. ix. 414.

    Íslensk-ensk orðabók > LÆGJA

  • 19 slægja

    * * *
    1.
    ð, [slóg], to clean out fish; s. þorsk, silung, lax.
    II. [slægr], metaph. to ‘clean out,’ i. e. to cheat a person or steal a thing; hann þann (the devil) fló þangat ok vildi slægja öndina frá honum, and would steal his soul from him, Niðrst. 5; hversu hann vildi pretta mik ok slægja ( to entice) með sínum fagrgala, Barl. 97; s. hug e-s ok hjarta, to entice, ensnare one’s heart and mind, 150.
    2. impers., eigi slægir mik hér til langvista í Noregi, it tempts me not here to linger in Norway, Grett. 206 new Ed.
    3. reflex., slægjask til e-s, to grope or seek for a thing, of gain, the metaphor prob. from cleaning fish; hér er til lítils at slægjask, but little profit to be had, Lv. 46; Þórðr unni henni lítið, hafði hann mjök slægzk til fjár, Th. loved her not, and had married her for her money’s sake, Ld. 124.
    2.
    u, f. profit; mun yðr ekki svá mikil s. at drepa mann þenna, Finnb. 350; þykkir svá mikil s. til mægða við Bolla, Ld. 186: kveðsk miklu meiri slægja (slægr, Fb. l. c.) þykkja til vináttu hans, enn í fé, Orkn. 428. slægju-lauss, adj. unprofitable, Grett. 120 A.
    3.
    u, f. [from slá], a mown field, = slátta (q. v.), freq. in mod. usage: ó-slægja, the unmown part, in a half-mown field; siðan gékk hann út aptr á völlinn og stráði orfunum til og frá með ó-slægjunni, along the edge of the unmown part of the field, Ísl. Þóðs. i. 12.
    2. plur., gjalda slægjur húskörlum sínum á haust, Fbr. 201 (of a kind of Icel. harvest-feast, at mowing time).
    COMPDS: slægjuland, slægjulauss.

    Íslensk-ensk orðabók > slægja

  • 20 bægja

    (-ða, -t), v.
    1) to make one give way, to fish, with dat.; bægja skipi ór lægi, to push the ship from her moorings; bægja heraðsvist, to remove from the district; honum bægði veðr ok bar hann til eyja þeirra er Syllingar heita, the weather drove him out of his course and he was carried to the Scilly Islands;
    2) to hinder (ef eigi bægja nauðsyniar þeirra);
    3) refl., bægjast við en, to quarrel or strive with one (þá vill hann eigi við þá bægjast).
    * * *
    ð, (an old pret. bagði, Haustl. 18), [bágr], with dat. to make one give way, push one back; tröll-konan bægir honum til fjallsins, Bs. i. 464; b. skipi ór lægi, to push the ship from her moorings, Fms. vii. 114; b. vist sinni, to change one’s abode, remove, Eb. 252; þeim bægði veðr, of foul wind, Eg. 245; honum bægði veðr, ok bar hann til eyja þeirra er Syllingar heita, the weather drove him from his course, and he was carried to the islands called Scilly, Fms. i. 145.
    β. absol. to binder; ef eigi b. nauðsynjar, Grág. i. 446.
    2. metaph. to treat harshly, oppress one, Bs. i. 550. 3. reflex. with the prep. við; b. við e-n, to quarrel; þá vill hann eigi við þá bægjask, Ld. 56; þá var við enga at bægjask ( none to dispute against) nema í móti Guðs vilja væri, Bs. i. 128.
    β. bægjask til e-s, to contend about a thing, but with the notion of unfair play; betra er at vægjask til virðingar en b. til stór-vandræða, Fms. vii. 25.
    γ. impers., bægðisk honum svá við, at …, things went so crookedly for him, that…, Grett. MS.

    Íslensk-ensk orðabók > bægja

См. также в других словарях:

  • Gjá — ist in der isländischen Sprache das Wort für Schlucht oder Spalte[1] und findet sich in Bezeichnungen wie Almannagjá oder Hrafnagjá, die in Island zu den bemerkenswertesten Erdspalten gehören.[2] So trennt einer dieser Gjás die nordamerikanische… …   Deutsch Wikipedia

  • gja — ● gja, gjar nom féminin (mot islandais) Fissure ouverte dans les terrains volcaniques soumis à des mouvements d extension …   Encyclopédie Universelle

  • GJA — Guanaja Honduras (Regional » Airport Codes) * Good Job All (Internet » Chat) * Greg Jones and Associates trial lawyers (Community » Law) * Greg Jones and Associates trial lawyers (Business » Firms) …   Abbreviations dictionary

  • GJA-S — gastric juice aspiration syndrome …   Medical dictionary

  • GJA — Guanaja Island, Honduras internationale Flughafen Kennung …   Acronyms

  • GJA — Guanaja Island, Honduras internationale Fughafen Kennung …   Acronyms von A bis Z

  • GJA — abbr. Ghana Journalists Association …   Dictionary of abbreviations

  • GJA-S — • gastric juice aspiration syndrome …   Dictionary of medical acronyms & abbreviations

  • fræ̅gja- — s. frēgja ; …   Germanisches Wörterbuch

  • læ̅gja- — s. lēgja ; …   Germanisches Wörterbuch

  • træ̅gja- — s. trēga ; …   Germanisches Wörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»