Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

rĕlĭgĭōsus

  • 21 serium

    1.
    sērĭus, a, um, adj. [perh. for sevrius; root sev-, severus; Gr. sebas, semnos], grave, earnest, serious, opp. to sportive, jocular (class. only of things;

    severus, both of persons and things): res (opp. jocosae),

    Cic. Off. 1, 37, 134:

    sermo (opp. jocus),

    Auct. Her. 3, 14, 25:

    non res potissimum seria, sed quasi ludus ac jocus,

    Lact. 2, 18, 3: graves seriaeque res, Cic. Off. 1, 29, 103; so,

    res serias omnis extollo in alium diem,

    Plaut. Poen. 2, 51:

    ait rem seriam Velle agere mecum,

    Ter. Eun. 3, 3, 7; Liv. 23, 7 fin.:

    dies religiosus ad agendum quicquam rei seriae,

    id. 26, 17 al.:

    verba,

    Tib. 3, 6, 52; cf. Hor. A. P. 107:

    quaestiones,

    Suet. Calig. 32:

    carmina,

    Plin. Pan. 54, 2:

    curae,

    id. ib. 82 fin.:

    partes dierum,

    id. ib. 49 fin.:

    tempus,

    id. Ep. 4, 25, 3 et saep.:

    opinor hercle hodie quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    si aliquid serium, etc.,

    Quint. 6, 3, 16:

    nec quicquam grave ac serium,

    Tac. A. 3, 50 fin. —With sup.:

    verba seria dictu,

    Hor. A. P. 107.—As subst.: sērĭum, i, and more freq. sērĭa, ōrum, n., earnestness, seriousness; serious matters or discourse (often opp. jocus); sing.:

    si quid per jocum Dixi, nolito in serium convortere,

    Plaut. Poen. 5, 5, 42:

    itaque res in serium versa est,

    Curt. 5, 7, 10:

    nihil ad serium,

    Tac. A. 6, 14.— Plur.:

    quīcum joca, seria, ut dicitur,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    joca atque seria cum humillimis agere,

    Sall. J. 96, 2:

    cum his seria ac jocos celebrare,

    Liv. 1, 4 fin.:

    per seria per jocos,

    Tac. A. 2, 13:

    sed tamen amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27; 2, 2, 125; id. A. P. 226; Ov. F. 5, 341 al.:

    mala,

    Hor. A. P. 451:

    mea (opp. lusus),

    Ov. Tr. 1, 8, 31:

    (Marsus) seria partitur in tria genera,

    Quint. 6, 3, 108:

    ille seria nostra, ille deliciae,

    Plin. Ep. 8, 1, 2.—Of persons, for severus (ante- and post-class.): non ego te novi tristem servum, serium? Afran. ap. Non. 33, 33:

    amicos serios aspernatur,

    App. Mag. 98, p. 336, 9:

    Solon,

    id. ib. 9, p. 278 fin.; Amm. 26, 2, 2; 29, 6, 1; Treb. Claud. 12, 5; Mam. Grat. Act. 12, 2; Quint. Decl. 15, 3.—Hence, adv. in two forms.
    A.
    sērĭō, in earnest, seriously (mostly anteclass.; a favorite word of Plaut.;

    not in Cic. or Cæs.): nec joco nec serio,

    Plaut. Am. 3, 2, 25:

    si quid dictum est per jocum, Non aequom est id te serio praevortier,

    id. ib. 3, 2, 40:

    an id joco dixisti? equidem serio ac vero ratus,

    id. ib. 3, 3, 9; so (opp. joco) id. Bacch. 1, 1, 42; Ter. Heaut. 3, 2, 30; Liv. 7, 41, 3: vereor serio, Naev. ap. Charis. p. 195; Plaut. Am. 2, 2, 225; id. Cas. 4, 2, 11; id. Ep. 1, 1, 29; id. Merc. 4, 1, 19; id. Ps. 1, 3, 106; 4, 7, 94; id. Poen. 1, 1, 32; 1, 3, 26; 1, 3, 29; id. Rud. 2, 5, 11; 4, 4, 1; id. Truc. 2, 2, 47; 2, 5, 29; Ter. Eun. 3, 1, 3; 3, 3, 22; id. Ad. 5, 9, 18; Liv. 4, 25 fin.; Quint. 1, 2, 1; 9, 2, 14; Plin. Ep. 2, 20, 10.—
    B.
    sērĭē, in earnest, seriously:

    (post-class.) vultu serie pulcro,

    Aur. Vict. Epit. 15.
    2.
    sērĭus, comp. adv., v. 3. sero.

    Lewis & Short latin dictionary > serium

  • 22 serius

    1.
    sērĭus, a, um, adj. [perh. for sevrius; root sev-, severus; Gr. sebas, semnos], grave, earnest, serious, opp. to sportive, jocular (class. only of things;

    severus, both of persons and things): res (opp. jocosae),

    Cic. Off. 1, 37, 134:

    sermo (opp. jocus),

    Auct. Her. 3, 14, 25:

    non res potissimum seria, sed quasi ludus ac jocus,

    Lact. 2, 18, 3: graves seriaeque res, Cic. Off. 1, 29, 103; so,

    res serias omnis extollo in alium diem,

    Plaut. Poen. 2, 51:

    ait rem seriam Velle agere mecum,

    Ter. Eun. 3, 3, 7; Liv. 23, 7 fin.:

    dies religiosus ad agendum quicquam rei seriae,

    id. 26, 17 al.:

    verba,

    Tib. 3, 6, 52; cf. Hor. A. P. 107:

    quaestiones,

    Suet. Calig. 32:

    carmina,

    Plin. Pan. 54, 2:

    curae,

    id. ib. 82 fin.:

    partes dierum,

    id. ib. 49 fin.:

    tempus,

    id. Ep. 4, 25, 3 et saep.:

    opinor hercle hodie quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    si aliquid serium, etc.,

    Quint. 6, 3, 16:

    nec quicquam grave ac serium,

    Tac. A. 3, 50 fin. —With sup.:

    verba seria dictu,

    Hor. A. P. 107.—As subst.: sērĭum, i, and more freq. sērĭa, ōrum, n., earnestness, seriousness; serious matters or discourse (often opp. jocus); sing.:

    si quid per jocum Dixi, nolito in serium convortere,

    Plaut. Poen. 5, 5, 42:

    itaque res in serium versa est,

    Curt. 5, 7, 10:

    nihil ad serium,

    Tac. A. 6, 14.— Plur.:

    quīcum joca, seria, ut dicitur,

    Cic. Fin. 2, 26, 85:

    joca atque seria cum humillimis agere,

    Sall. J. 96, 2:

    cum his seria ac jocos celebrare,

    Liv. 1, 4 fin.:

    per seria per jocos,

    Tac. A. 2, 13:

    sed tamen amoto quaeramus seria ludo,

    Hor. S. 1, 1, 27; 2, 2, 125; id. A. P. 226; Ov. F. 5, 341 al.:

    mala,

    Hor. A. P. 451:

    mea (opp. lusus),

    Ov. Tr. 1, 8, 31:

    (Marsus) seria partitur in tria genera,

    Quint. 6, 3, 108:

    ille seria nostra, ille deliciae,

    Plin. Ep. 8, 1, 2.—Of persons, for severus (ante- and post-class.): non ego te novi tristem servum, serium? Afran. ap. Non. 33, 33:

    amicos serios aspernatur,

    App. Mag. 98, p. 336, 9:

    Solon,

    id. ib. 9, p. 278 fin.; Amm. 26, 2, 2; 29, 6, 1; Treb. Claud. 12, 5; Mam. Grat. Act. 12, 2; Quint. Decl. 15, 3.—Hence, adv. in two forms.
    A.
    sērĭō, in earnest, seriously (mostly anteclass.; a favorite word of Plaut.;

    not in Cic. or Cæs.): nec joco nec serio,

    Plaut. Am. 3, 2, 25:

    si quid dictum est per jocum, Non aequom est id te serio praevortier,

    id. ib. 3, 2, 40:

    an id joco dixisti? equidem serio ac vero ratus,

    id. ib. 3, 3, 9; so (opp. joco) id. Bacch. 1, 1, 42; Ter. Heaut. 3, 2, 30; Liv. 7, 41, 3: vereor serio, Naev. ap. Charis. p. 195; Plaut. Am. 2, 2, 225; id. Cas. 4, 2, 11; id. Ep. 1, 1, 29; id. Merc. 4, 1, 19; id. Ps. 1, 3, 106; 4, 7, 94; id. Poen. 1, 1, 32; 1, 3, 26; 1, 3, 29; id. Rud. 2, 5, 11; 4, 4, 1; id. Truc. 2, 2, 47; 2, 5, 29; Ter. Eun. 3, 1, 3; 3, 3, 22; id. Ad. 5, 9, 18; Liv. 4, 25 fin.; Quint. 1, 2, 1; 9, 2, 14; Plin. Ep. 2, 20, 10.—
    B.
    sērĭē, in earnest, seriously:

    (post-class.) vultu serie pulcro,

    Aur. Vict. Epit. 15.
    2.
    sērĭus, comp. adv., v. 3. sero.

    Lewis & Short latin dictionary > serius

  • 23 testis

    1.
    testis, is, comm. ( neutr. form:

    caelum teste vocat,

    Alcim. 6, 576), one who attests any thing (orally or in writing), a witness (cf. superstes):

    testes vinctos attines,

    Plaut. Truc. 4, 3, 63:

    pluris est oculatus testis unus quam auriti decem,

    id. ib. 2, 6, 8:

    deos absentes testes memoras,

    id. Merc. 3, 4, 42:

    vosque, dii, testes facio,

    Liv. 1, 59, 1:

    deos hominesque se testes facere,

    id. 34, 11, 8:

    deūm, quos testes foederum invocabant consules,

    id. 8, 6, 1:

    ut manus ad caelum tendens deos testes ingrati animi Magnetum invocaret,

    id. 35, 31, 13; 39, 51, 12; 41, 25, 4; Curt. 4, 10, 33:

    apud me ut apud bonum judicem argumenta plus quam testes valent,

    Cic. Rep. 1, 38, 59:

    si negem... quo me teste convinces?

    id. Phil. 2, 4, 8:

    satis idonei testes et conscii,

    id. Font. 7, 16; so,

    cupidi, conjurati et ab religione remoti,

    id. ib. 10, 21:

    religiosus,

    id. Vatin. 1, 1:

    incorrupti atque integri,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    graves, leves,

    id. Quint. 23, 75:

    locupletissimi,

    id. Brut. 93, 322 et saep.:

    dabo tibi testis nec nimis antiquos nec ullo modo barbaros,

    id. Rep. 1, 37, 58; so,

    testes dare in aliquam rem,

    id. Quint. 23, 75:

    proferre,

    id. Balb. 18, 41:

    adhibere,

    id. Fin. 2, 21, 67:

    citare in aliquam rem,

    id. Verr. 2, 2, 59, §146:

    ut iis testibus in summā pecuniae uteretur,

    Caes. B. C. 3, 105; cf. id. B. G. 1, 14:

    testibus uti,

    Cic. Verr. 1, 18, 55; Quint. 5, 7, 9; 9, 2, 98. — With dependent-clause:

    testis faciet ilico, Vendidisse me,

    Ter. Ad. 2, 1, 49:

    iis utimini testibus appropinquare eorum adventum,

    Caes. B. G. 7, 77, cf. id. B. C. 3, 90. — Fem.:

    Venus Cyrenensis, testem te testor mihi,

    Plaut. Rud. 5, 2, 51:

    teste deā,

    Ov. H. 16 (17), 124:

    nutrix testis fida doloris,

    Sen. Oct. 76:

    musa mea,

    Ov. P. 3, 9, 50:

    inductā teste in senatu, Haec, inquit, etc.,

    Suet. Claud. 40.—Of things:

    sidera sunt testes et matutina pruina,

    Prop. 2, 9, 41:

    quid debeas, o Roma Neronibus, Testis Metaurum flumen et Hasdrubal Devictus, etc.,

    Hor. C. 4, 4, 38:

    testis mecum est anulus,

    Ter. Ad. 3, 2, 49.—
    II.
    Transf., an eye-witness, spectator, i. q. arbiter (rare; cf.

    also conscius): facies bona teste caret,

    Ov. A. A. 3, 398:

    puduitque gementem, Illo teste mori,

    Luc. 9, 887:

    ac lunā teste moventur,

    Juv. 6, 311.
    2.
    testis, is, m., a testicle, Plaut. Mil. 5, 28; 5, 33:

    dexter asini testis in vino potus,

    Plin. 28, 19, 80, § 261:

    testes pecori ad crura decidui,

    id. 11, 49, 110, § 263; so in plur., Lucil. ap. Non. 235, 5; Hor. S. 1, 2, 45.—In a pun, with 1. testis:

    quod amas, amato testibus praesentibus,

    Plaut. Curc. 1, 1, 31:

    magnis testibus ista res agetur,

    Auct. Priap. 2: cf.

    integritatis,

    Phaedr. 3, 11, 5. [p. 1864]

    Lewis & Short latin dictionary > testis

См. также в других словарях:

  • religiosus — index conscientious, scrupulous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Religiōsus locus — (röm. Ant.), geheiligter u. befriedigter Ort, wohin man Todte bestattete, meist außerhalb der Stadt, an den Landstraßen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • FRIDERICUS cogn. Religiosus — FRIDERICUS cognom. Religiosus fil. minor natu Bernhardi praefati, ex Margaretha Saxo Angrivaria, frater Ottonis, qui sine prole obiit A. C. 1445. cum fratre Hachemolam arcem Com. Spiegelbergii, ob praedandi licentiam, expugnavit, A. C. 1434. Cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Erigeron religiosus — ID 31713 Symbol Key ERRE7 Common Name Clear Creek fleabane Family Asteraceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution UT Growth Habit Forb/herb Duration …   USDA Plant Characteristics

  • Erigeron religiosus Cronquist — Symbol ERRE7 Common Name Clear Creek fleabane Botanical Family Asteraceae …   Scientific plant list

  • Glossary of ancient Roman religion — This is an incomplete list, which may never be able to satisfy particular standards for completeness. You can help by expanding it with reliably sourced entries. Ancient Roman religion …   Wikipedia

  • Religionsanthropologie — Das Fach Religionsanthropologie[1] ist eine Ende der 1980er Jahre von Julien Ries und anderen begründete Unterabteilung der Religionswissenschaft. Sie befasst sich insbesondere mit religiösen Grundphänomenen wie das Heilige, Glaube, Mythos,… …   Deutsch Wikipedia

  • Mircea Eliade — Eliade redirects here. For other persons of the same name, see Eliade (surname). Mircea Eliade Born March 13, 1907(1907 03 13) Bucharest, Romania Died April 22, 1986( …   Wikipedia

  • religieux — religieux, ieuse [ r(ə)liʒjø, jøz ] adj. et n. • 1165 au sens I, 2o; lat. ecclés. religiosus, de religio → religion I ♦ Adj. Relatif à la religion. 1 ♦ (1538) Qui concerne les rapports entre l être humain et un pouvoir surnaturel; qui présente le …   Encyclopédie Universelle

  • Liste der Homo-Epitheta — Die Liste der Homo Epitheta (der Beiwörter zu dem lateinischen Wort homo „Mensch“) erfasst alle Ausdrücke, die aus dem lateinischen Substantiv homo („Mensch“) und einem spezifizierenden Adjektiv oder auch Substantiv zusammengesetzt sind. Dazu… …   Deutsch Wikipedia

  • religios — RELIGIÓS, OÁSĂ, religioşi, oase, adj. Care ţine de religie, care se referă la religie; bisericesc. ♦ Evlavios, cuvios, pios. [pr.: gi os] – Din fr. religieux, it. religioso, lat. religiosus. Trimis de LauraGellner, 07.07.2004. Sursa: DEX 98 … …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»