-
1 fundō
fundō fūdī, fūsus, ere [FV-], to pour, pour out, shed: sanguinem e paterā: liquorem de paterā, H.: vinum inter cornua, O.: vinum super aequora, O.: lacrimas, V.: parumne Fusum est Latini sanguinis? split, H.: sanguinem de regno (i. e. propter regnum), Cu.: ingentibus procellis fusus imber, pouring, L.: fusus labris amnis Inficit (i. e. fusa in labra aqua), V.— To make by melting, cast, found. quaerere, quid fusum durius esset, H.— To pour from, empty, pour: duo carchesia Baccho humi, V.: pateram vaccae inter cornua, V.— To pour forth in abundance, scatter, cast, hurl, spread, extend, diffuse: segetem corbibus in Tiberim, L.: res, quibus ignis excitari potest, Cs.: quas (maculas) incuria fudit, has scattered, H.: in pectora odores, O.: luna se per fenestras, V.: ne (vitis) in omnīs partīs fundatur, spread out: latius incendium, Cu.: fusus propexam in pectore barbam, V.: fusis circum armis, in full armor, V.— To bring forth, bear, produce abundantly, yield richly: flores: quem Maia fudit, bore, V.: te beluam ex utero.— To throw down, cast to the ground, prostrate: (hostes) de iugis funduntur, L.: septem Corpora (cervorum) humi, V.: puero fuso, O.— To overthrow, overcome, rout, vanquish, put to flight: hostīs: Gallos a delubris vestris, L.: Latini ad Veserim fusi: quattuor exercitūs, L.: omnibus hostium copiis fusis, Cs.— Fig., to pour out, pour forth, give up, waste, lose: verba, T.: vitam cum sanguine, V.: opes, H.— To spread, extend, display: se latius fundet orator, will display himself: superstitio fusa per gentīs. —Of speech, to pour forth, utter: inanīs sonos: verba poëtarum more: carmen: ore loquelas, V.: vocem extremam cum sanguine, V.: preces, Ta.* * *Ifundare, fundavi, fundatus Vestablish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirmIIfundere, fudi, fusus Vpour, cast (metals); scatter, shed, rout -
2 fundō
fundō āvī, ātus, āre [fundus], to lay the bottom, make a foundation, found, begin: puppis fundata carinā, O.: sedes Fundatur Veneri, is founded, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, fastened, V.—Fig., to found, establish, fix, confirm: imperium: res p. praeclare fundata: legibus urbem, V.: suas opes, Cu.: nitidis fundata pecunia villis, well laid out, H.* * *Ifundare, fundavi, fundatus Vestablish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirmIIfundere, fudi, fusus Vpour, cast (metals); scatter, shed, rout -
3 fundo
1.fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;I.Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,
Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.Lit., of fluids.1.In gen.:2.(natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,
Lucr. 5, 812:sanguinem e patera,
Cic. Div. 1, 23, 46:novum liquorem (i. e. vinum) de patera,
Hor. C. 1, 31, 3:vina paterā in aras,
Ov. M. 9, 160; cf.:vinum inter cornua,
id. ib. 7, 594:vinum super aequora,
id. ib. 11, 247:duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,
Verg. A. 5, 78:laticem urnis,
Ov. M. 3, 172:lacrimas,
Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:fundit Anigros aquas,
pours out, id. ib. 15, 282:parumne fusum est Latini sanguinis?
shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:sanguine ob rem publicam fuso,
Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:sanguinem de regno (i. e. propter regnum),
Curt. 10, 5.—Mid.:memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,
discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:ingentibus procellis fusus imber,
pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:sanguis in corporibus fusus,
Cic. de Or. 2, 77, 310.—In partic.a.Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:* b.exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,
Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,
id. 34, 8, 20, § 94:aere fuso,
id. 34, 11, 24, § 107:vitrum,
id. 34, 14, 42, § 148:glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,
Plin. 34, 8, 19, § 83:ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,
Quint. 2, 1, 12:fusis omnibus membris (statuae),
id. 7 praef. §2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,
Hor. S. 2, 3, 22.—In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—B.Transf.1.To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):2.(ossa) niveo fundere lacte,
Tib. 3, 2, 20:multo tempora funde mero,
id. 1, 7, 50.—Of things non-fluid.a.In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:b.desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,
Liv. 2, 5, 3:picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,
Caes. B. G. 7, 24, 4:tela,
Val. Fl. 3, 243:sagittam,
Sil. 7, 647:(solis) radios per opaca domorum,
Lucr. 2, 115:quas (maculas) incuria fudit,
has scattered, Hor. A. P. 352:fundunt se carcere laeti Thraces equi,
pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:se cuncta manus ratibus,
id. 2, 662:littera fundens se in charta,
Plin. 13, 12, 25, § 81:luna se fundebat per fenestras,
Verg. A. 3, 152.—Mid.:ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,
spread out, Cic. de Sen. 15, 52:homines fusi per agros ac dispersi,
Cic. Sest. 42, 91.—In partic.(α).With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):(β).crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,
Lucr. 1, 351; cf.:terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,
Cic. N. D. 2, 62, 156:flores aut fruges aut bacas,
id. Tusc. 5, 13, 37:frugem,
id. de Sen. 15, 51:plus materiae (vites),
Plin. 17, 22, 35, § 192:cum centesimo Leontini campi fundunt,
id. 18, 10, 21, § 95:facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,
Cic. N. D. 2, 51, 129:(terra) animal prope certo tempore fudit Omne,
Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:fudit equum magno tellus percussa tridenti,
Verg. G. 1, 13:Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,
Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:II.(victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,
Liv. 9, 43, 20:nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,
Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:aliquem arcu,
Val. Fl. 1, 446.—In middle force:fundi in alga,
to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,
Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:exercitus caesus fususque,
id. ib. 14, 1, 1:aliquos caedere, fundere atque fugare,
Sall. J. 58, 3:Gaetulos,
id. ib. 88, 3:classes fusae fugataeque,
id. ib. 79, 4; cf.:si vi fudisset cecidissetque hostes,
Liv. 35, 1, 8:hostes de jugis,
id. 9, 43, 20:Gallos de delubris vestris,
id. 6, 16, 2:eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,
Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:Massilienses crebris eruptionibus fusi,
id. B. C. 2, 22, 1:Latini ad Veserim fusi et fugati,
Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,
id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,
Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20:Sabinos equitatu fudit,
id. Rep. 2, 20:Armeniorum copias,
id. Arch. 9, 21:maximas copias parva manu,
Sall. C. 7, 7.Trop.A.Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:B.imago de corpore fusa,
Lucr. 4, 53:animam moribundo corpore fudit,
id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,
Verg. A. 2, 532:circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,
poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,
Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,
will display himself, Cic. Or. 36, 125:superstitio, fusa per gentes,
id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,
id. 12, 2, 23:fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,
riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,
to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:modo virtus latius funditur,
Sen. Ep. 74, 27; and:semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,
id. 5, 30, 92:saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,
id. Or. 62, 210.—In partic., of speech, to pour forth, utter:A.per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,
Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:e quibus elici vocem et fundi videmus,
id. Tusc. 2, 24, 56:inanes sonos,
id. ib. 5, 26, 73 (for which:inani voce sonare,
id. Fin. 2, 15, 48):sonum,
id. Ac. 2, 23, 74:verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),
id. Fin. 4, 4, 10:versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,
id. de Or. 3, 50, 194; cf.:grave plenumque carmen,
id. Tusc. 1, 26, 64:tam bonos septenarios ad tibiam,
id. ib. 1, 44, 107:physicorum oracula,
id. N. D. 1, 26, 66:has ore loquelas,
Verg. A. 5, 842:preces pectore ab imo,
id. ib. 6, 55; so,preces,
id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:mera mendacia,
Plaut. Ps. 4, 1, 33:jam tu verba fundis hic, sapientia?
you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:opprobria rustica,
Hor. Ep. 2, 1, 146:iras inanes,
Val. Fl. 3, 697:vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,
Hor. Ep. 2, 2, 121:preces,
App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.Lit.:B.(aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,
Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:toga (opp. restricta),
wide, full, Suet. Aug. 73:Gallorum fusa et candida corpora,
full, plump, Liv. 38, 21, 9:campi in omnem partem,
extended, Verg. A. 6, 440; cf.:non fusior ulli Terra fuit domino,
a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—Trop., copious, diffuse; flowing, free:* 1. 2.genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,
Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:constricta an latius fusa narratio,
Quint. 2, 13, 5:materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,
id. 2, 4, 7:ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,
Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:(vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),
unrestrained, free, id. 11, 3, 64:periodus,
id. 9, 4, 128:fusiores liberioresque numeri,
id. 130:lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,
Gell. 2, 26, 7:in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,
Quint. 9, 4, 138:plenior Aeschines et magis fusus,
id. 10, 1, 77:dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),
id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.(Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:2.quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,
Cic. Leg. 1, 13, 36:multa dicere fuse lateque,
id. Tusc. 4, 26, 57:fuse lateque dicendi facultas,
id. Or. 32, 113:fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),
id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),
Cic. N. D. 2, 7, 20:fusius et ornatius rem exponere,
Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).I.Lit. (perh. only poet.):B.haec carina satis probe fundata et bene statuta est,
i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);dum mea puppis erat validā fundata carinā,
Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,
is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:arces,
id. ib. 4, 260.—Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:II.dente tenaci Ancora fundabat naves,
Verg. A. 6, 4:(genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,
Lucr. 5, 928; 4, 828.—Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:A.firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,
Cic. Balb. 13, 31; cf.:quantis laboribus fundatum imperium,
id. Cat. 4, 9, 19:qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,
id. Att. 1, 16, 6:accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,
id. Fin. 4, 1, 1; cf.:fundati a doctore,
thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:res publica praeclare fundata,
Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:qui legibus urbem Fundavit,
Verg. A. 6, 810:in eorum agro sedes fundare Bastarnis,
Liv. 40, 57, 5:libertatem, salutem, securitatem,
Plin. Pan. 8, 1:jus civile,
Dig. 1, 2, 2, § 39:vacuos Penates prole,
Stat. S. 4, 7, 30; cf.:thalamos Tritonide nympha,
i. e. to marry, Sil. 2, 65:partis et fundatis amicitiis,
Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:fundatae atque optime constitutae opes,
Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:nitidis fundata pecunia villis,
well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:nihil veritate fundatum,
Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).Lit.:B.quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,
Vitr. 7, 3 med.:si permanetis in fide fundati,
Vulg. Col. 1, 23.—Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96. -
4 fundo
I.to pour, pour out (like molten metal), melt, cast.II.(milit.) to rout, scatter, defeat, put to flight. -
5 ad-fundō (aff-)
ad-fundō (aff-) fūdī, fūsus, ere, to pour into, administer: alicui venenum, Ta.: Rhenum Oceano, Ta. — Pass, to fall down, prostrate oneself: Amplecti pedes adfusaque poscere vitam, O.: adfusae <*>acent tumulo, prostrate upon the tomb, O.—To be spread out (of troops): ut equitum tria milia cornibus adfunderentur, Ta. -
6 circum-fundō
circum-fundō fūdī, fūsus, ere, to pour around: mare circumfusum urbi, flowing around, L.: gens circumfusis invia fluminibus, O.: circumfuso in aere, circumambient, O.: circumfusa nubes, V.— To surround, encompass, cover, envelop: terram circumfundit aër: (mortuum) cerā, N.: terra circumfusa mari, encompassed by.—In tmesis: circum dea fudit amictu, V.—Pass. or reflex., of a throng, to press, crowd around, throng, surround, cling: a tergo se, L.: circumfunduntur hostes, Cs.: equites ab lateribus circumfusi, L.: hostes undique circumfusi erant, S.: (Nymphae) circumfusae Dianam Corporibus texere suis, surrounding, O.: circumfusa turba lateri meo, L.: circumfundit eques (sc. se), Ta. — Poet.: iuveni circumfunditur, i. e. clings to him, O.—Fig.: undique circumfusae molestiae: periculum, ab circumfusis undique voluptatibus, L. — To enclose, environ, surround, overwhelm: circumfusus praesidiorum copiis: circumfusus hostium concursu, N. — Fig.: circumfusi caligine. -
7 cōn-fundō
cōn-fundō fūdī, fūsus, ere, to pour together, mingle, mix, blend: ius confusum sectis herbis, H.: (venenum) in poculo confusum: Cumque tuis lacrimis nostras, O.: (Alpheus) Siculis confunditur undis, mingles, V.—To pour out: cruor in fossam confusus, H.—Fig., to mingle, unite, join, combine, blend: vera cum falsis: vis toto confusa mundo: res p. ex tribus generibus confusa: duo populi in unum confusi, L.: Diversum confusa genus panthera camelo, i. e. the giraffe, H.: Rusticus urbano confusus, H.—Poet.: proelia cum Marte, H.—To confound, confuse, jumble together, disorder: signa et ordines peditum atque equitum, L.: foedus, to violate, V.: Imperium, promissa, preces in unum, mingles together, O.: fasque nefasque, O.: mare caelo, Iu.: ora fractis in ossibus, i. e. make undistinguishable, O.: voltum Lunae, to obscure, O.—To disturb, disconcert, confound, perplex: confusa memoria, L.: Rutulum, Iu.—To diffuse, suffuse, spread over: cibus in venam confunditur, diffuses itself: aliquid in totam orationem. -
8 īn-fundō
īn-fundō fūdī, fūsus, ere, to pour in, pour upon: in aliquod vas ea: oleum extis, V.: animas formatae terrae, i. e. people, O.—To pour out, administer, present: filio venenum: tibi poculum, H.: iumentis hordea, Iu.—To pour out, cast, throw: Nix infusa, V.: Coniugis infusus gremio, V.: obruebatur (navis) infuso igni, L.: umeris infusa capillos, spread over, O.—To press in, crowd in: Infusus populus, V.: agmina infusa Graecis, Cu. —To mix, mingle: in alienum infundi genus.— Fig., to pour into, spread over, communicate, impart: orationem in aurīs tuas: vitia in civitatem. -
9 per-fundō
per-fundō fūdī, fūsus, ere, to pour over, wet, moisten, bedew, besprinkle, drench, bathe: aquā ferventi perfunditur: greges flumine, V.: piscīs olivo, H.: te lacrimis, O.: (oleo) piscem, Iu.—To steep, dye: ostro Perfusae vestes, V.—To scatter over, besprinkle, bestrew: Canitiem perfusam pulvere turpans, V.: penatīs sanguine, O.: perfusa papavera somno, V.—Fig., to imbue, inspire, fill: sensūs dulcedine omni quasi perfusi: qui me horror perfudit!: gaudio, L.: nos iudicio perfundere, i. e. fill with apprehension. -
10 pro-fundō
pro-fundō (prō-, Ct.), fūdī, fūsus, ere, to pour out, pour forth, shed copiously, cause to flow: sanguinem pro patriā: lacrimas oculis, V.: lacrimae se subito profuderunt, burst forth.—To bring forth, produce, utter: vocem: clamorem.—With se, to pour forth, rush forth, throw out: omnis multitudo sagittariorum se profudit, Cs.: in vitibus ea, quae sese nimium profuderunt, i. e. have grown too fast.—Fig., to throw away, spend freely, waste, lavish, dissipate, squander: profundat, perdat, T.: patrimonia: pecuniam, vitam pro patriā, sacrifice.—To pour out, vent, expend, be lavish of, express freely: odium in me: res universas, set forth all together.—With se, to rush forth, break out: voluptates subito se profundunt... universae: si totum se ille in me profudisset, i. e. had been generous to me: in questūs flebilīs sese, L. -
11 re-fundō
re-fundō fūdī, fūsus, ere, to pour back, return, cause to flow back: quibus (vaporibus) renovatae stellae refundunt eādem: aequor refundit in aequor, O.: imis Stagna refusa vadis, flowing back, V.: refusus Oceanus, i. e. flowing back, V.: refunditur alga, is flung back, V. -
12 super-fundō
super-fundō fūdī, fūsus, ere, to pour over, pour upon, scatter over: magnam vim telorum superfundere, Ta.: superfusis tinguamus corpora lymphis, O.: iacentem hostes superfusi oppresserunt, overwhelming him, L.—Fig.: superfundens se laetitia, extravagant, L.: (Macedonum fama) superfudit se in Asiam, extended, L.: sed nondum fortuna se animo eius superfuderat, i. e. had intoxicated, Cu. -
13 trāns-fundō
trāns-fundō fūdī, —, ere, to pour off, transfer, turn, divert: omnīs meas laudes ad te: eorum mores in Macedonas, Cu. -
14 fundus
fundus, i, m. [Sanscr. budh-nas, ground; Gr. puthmên, pundax; O. H. Germ. Bodam; Germ. Boden; v. fodio], the bottom of any thing (class.).I.Lit.A.In gen.:* 2.armarii fundum exsecuit,
the bottom of the chest, Cic. Clu. 64, 179:ollae,
Plin. 15, 17, 18, § 60:scyphi,
Dig. 41, 1, 26:(Aetna) fundo exaestuat imo,
from the lowest bottom, Verg. A. 3, 577; cf.:imo Nereus ciet aequora fundo,
id. ib. 2, 419:amnis fundo carens,
Plin. 3, 16, 20, § 122:maris,
Vulg. Judith, 5, 12:calicis,
id. Isa. 51, 17.—Prov.:largitio fundum non habet,
there is no end of giving, Cic. Off. 2, 15, 55.—Transf. (pars pro toto), a cup:B.hi duo longaevo censentur Nestore fundi,
Mart. 8, 6, 9.—In partic., a piece of land, a farm, estate (syn.: praedium, villa): fundi appellatione omne aedificium et omnis ager continetur; sed in usu urbana aedificia aedes, rustica villae dicuntur;II.locus vero sine aedificio in urbe area, rure autem ager appellatur: idemque ager cum aedificio fundus dicitur,
Dig. 50, 16, 211; Cic. Agr. 3, 2 fin.:cum inprobata sit eorum sententia qui putaverint furtivum fundum fieri posse,
Gai. Inst. 2, 51; cf.: non hominum tantum neque rerum moventium... sed fundi quoque et aedium fieri furtum, Masur. Sab. ap. Gell. 11, 18, 13:cui nostrum non licet fundos nostros obire?
Cic. de Or. 1, 58, 249:nunquam tam mane egredior, quin te in fundo conspicer fodere,
Ter. Heaut. 1, 1, 16; Crass. ap. Cic. de Or. 2, 55, 224; Cic. Caecin. 36, 104; id. Verr. 2, 3, 50, § 119; id. Fam. 13, 69, 2; [p. 794] Quint. 4, 2, 131:dulcia poma feret cultus tibi fundus,
Hor. S. 2, 5, 13 et saep.:euge, fundi et aedes, per tempus subvenistis mihi,
Plaut. Truc. 1, 2, 84; cf.:si quidem habes fundum atque aedis,
id. ib. 1, 2, 75:nostri fundi calamitas,
Ter. Eun. 1, 1, 34:quasi non fundis exornatae multae incedant per vias,
i. e. with the price of a farm, Plaut. Ep. 2, 2, 42:unumne fundum pulcherrimum populi Romani, disperire patiemini?
Cic. Agr. 2, 29, 80:nunc is nobis fundus est, i. e. ex quo fructus capiamus,
Plaut. Truc. 4, 2, 15 Spengel ad loc.—Prov.: fundum alienum arat, incultum familiarem deserit,
Plaut. As. 5, 2, 24.—Trop.A.In gen.: fluxas Phrygiae res vertere fundo, i. e. from its foundation, = funditus, Verg. A. 10, 88:B.cenae,
the principal dish, Gell. 17, 8, 2.—In partic., publicists' t. t., qs. one who lays the foundation for the decision of a thing, one that approves a thing or ratifies it, the approver (syn. auctor): fundus dicitur populus esse rei, quam alienat, hoc est auctor, Paul. ex Fest. p. 89 Müll.:2.non ut hujus sententiae legisque fundus fierem,
Gell. 19, 8, 12:negat ex foederato populo quemquam potuisse, nisi is populus fundus factus esset, in hanc civitatem venire, etc.,
Cic. Balb. 8, 19 (where Cicero gives to this legal principle another meaning); cf.:quid enim potuit dici imperitius quam foederatos populos fieri fundos oportere?
id. ib. 8, 20; 11, 27;18, 42: municipes sunt cives Romani ex municipiis, legibus suis et suo jure utentes... neque ulla populi Romani lege astricti, nisi populus eorum fundus factus est,
Gell. 16, 13, 6.—Transf. (ante- and post-class., and rare):ut, quae cum ejus filio egi, ei rei fundus pater sit potior,
may officially confirm, Plaut. Trin. 5, 1, 7; cf. Gell. 19, 8, 12; and Paul. ex Fest. p. 89 Müll. supra. -
15 fundus
fundus ī, m [FVD-], the bottom, lowest part: armari fundum exsecuit: maris, Cu.: Nereus ciet aequora fundo, V.: largitio fundum non habet, there is no end of giving.—A piece of land, farm, estate: mancipio fundum accepi: in fundo Fodere, T.: latis otia fundis, V.: cultus, H.: nostri fundi calamitas, T.: pulcherrimus populi R.— Fig., a bottom, foundation: Phrygiae res vertere fundo (i. e. funditus), V.—In public law, an authority, approver: nisi is populus fundus factus esset.* * *farm; piece of land, estate; bottom, lowest part; foundation; an authority -
16 deduco
dē-dūco, xi, ctum ( imper.:I.deduc,
Cic. Rep. 1, 21, 34;old form, deduce,
Ter. Eun. 3, 3, 32), 3, v. a., to lead or bring away, to lead, fetch, bring or draw down (for syn. cf.: duco, comitor, prosequor, persequor, stipo, sequor, consequor—freq. and class.).Lit.A.In gen.a.Not designating a limit:b.atomos de via,
to turn from a straight course, Cic. Fat. 9, 18:eum concionari conantem de rostris,
Caes. B. C. 3, 21, 3:pedes de lecto,
Plaut. Curc. 2, 3, 82:suos clam ex agris,
Caes. B. G. 4, 30 fin.; so,aliquem ex ultimis gentibus,
Cic. Phil. 13, 13:lunam e curru,
Tib. 1, 8, 21; cf.the foll.: summā vestem deduxit ab orā,
Ov. M. 3, 480:cantando rigidas deducere montibus ornos,
Verg. E. 6, 71: lunam caelo id. ib. 8, 69; cf.:lunam cursu,
Ov. H. 6, 85:hunc caelo,
id. F. 3, 317:dominam Ditis thalamo,
Verg. A. 6, 397:tota carbasa malo,
i. e. to spread, unfurl, by letting down, Ov. M. 11, 477; cf.the foll.: febres corpore,
Hor. Ep. 1, 2, 48:inde boves,
Ov. M. 6, 322:transfuga duci se ad consules jubet deductusque traditurum urbem promittit,
Liv. 9, 24:Ubiis imperat, ut pecora deducant suaque omnia ex agris in oppida conferant,
Caes. B. G. 6, 10, 2; cf. Liv. 21, 37: rivos, i. e. to clear out, cleanse ( = detergere, Macr. Sat. 3, 3; Col. 2, 22, 3), Verg. G. 1, 269 Heyne ad loc.; cf.:aqua Albana deducta ad utilitatem agri suburbani,
conducted off, Cic. Div. 2, 32, 69, and v. the foll.:lunam,
Prop. 1, 1, 19; cf.Jovem,
the sun, Hor. Epod. 13, 2:crines pectine,
to comb, Ov. M. 4, 311; cf.:caesariem barbae dextrā,
id. ib. 15, 656:vela,
id. ib. 3, 663:sive aliquis molli deducit candida gestu Brachia,
moves, Prop. 2, 22 (3, 15), 5 (al. diducit); imitated by Stat. Silv. 3, 5, 66 (al. diducit) et saep.—Stating the limit:B.cito hunc deduc ad militem,
Ter. Eun. 3, 3, 32:aliquem ad aliquem,
id. ib. 4, 4, 10; Cic. Lael. 1; Caes. B. G. 7, 28 fin.; id. B. C. 1, 18, 3; Sall. J. 113 fin. et saep.:juvenem ad altos currus,
Ov. M. 2, 106:suas vestes humero ad pectora,
Ov. M. 6, 405; cf.:manum ad imum ventrem,
Quint. 11, 3, 112 et saep.:impedimenta in proximum collem,
Caes. B. G. 7, 68, 2:aquam in vias,
Cato R. R. 155; Ov. M. 1, 582:aliquem in conspectum (Caesaris),
Caes. B. C. 1, 22, 2:aliquem in arcem,
Liv. 1, 18; id. 1, 58:aliquem in carcerem,
Sall. C. 55:in arenam,
Suet. Calig. 35: levis deducet pondere fratres, will bring down (the scale), Grat. Cyn. 292. —In partic.I.Milit. t. t., to draw off, lead off, withdraw troops from a place; to lead, conduct, bring to a place: praesidia de locis, Sisenna ap. Non. 289, 15; so with de, Plaut. Am. 1, 1, 60; Caes. B. G. 5, 51, 2; Cic. Att. 7, 14 al.:2.exercitum ex his regionibus,
Caes. B. G. 1, 44, 19; so with ex, id. ib. 7, 87, 4 fin.; 7, 81 fin.; id. B. C. 1, 12, 3 al.:legionem ab opere,
id. ib. 3, 69; so with ab, id. ib. 2, 26, 3; Liv. 34, 35 al.:deducta Orico legione,
Caes. B. C. 3, 34:exercitum finibus Attali,
Liv. 32, 27: deducto exercitu, Caes. B. G. 6, 43, 3; 7, 20, 11; id. B. C. 3, 39 al.; cf. Oud. ad Caes. B. G. 2, 33, 2:milites ad Ciceronem,
Caes. B. G. 5, 27, 9:tres in arcem cohortes praesidio,
id. B. C. 3, 19, 5:a Flacco inter ceteros, quos virtutis causa secum ex provincia ad triumphum deducebat, deductus sum,
Liv. 42, 34:copias ex locis superioribus in campum deducit,
Caes. B. C. 2, 40 fin.:legionibus in hiberna deductis,
id. B. G. 2, 35, 3; so,in hiberna,
Liv. 26, 20; 43, 9:in interiorem Galliam,
Caes. B. G. 2, 2; cf.in Menapios,
id. ib. 4, 22, 5:in proxima municipia,
id. B. C. 1, 32:in hiberna in Sequanos,
id. B. G. 1, 54, 2:in aciem,
Liv. 3, 62:praesidia eo,
Caes. B. C. 2, 18, 5:neque more militari vigiliae deducebantur,
Sall. Jug. 44, 5; id. C. 59, 1. —Pub. law t. t., to lead forth, conduct a colony to a place:3.coloni, qui lege Julia Capuam deducti erant,
Caes. B. C. 1, 14, 4; cf. Suet. Caes. 81:colonos in aliquem locum,
id. ib. 28:coloniam in aliquem locum,
Cic. Rep. 2, 3; 2, 4; Liv. 10, 1; 10, 13; 34, 45 (repeatedly); Suet. Tib. 4 al.:Aquileia colonia Latina eo anno in agro Gallorum est deducta,
Liv. 40, 34; cf.:in colonia Capua deducti,
Suet. Caes. 81:ut emantur agri a privatis, quo plebs publice deducatur,
Cic. Agr. 2, 25; cf. id. ib. 2, 26;2, 34, 92: triumvir coloniis deducendis,
Sall. J. 42; cf. Liv. 9, 46; 9, 28; Suet. Aug. 46 al.— Absol.:deductis olim et nobiscum per conubium sociatis, haec patria est,
Tac. H. 4, 65. —Nautical t. t.a.To draw out a ship from the docks:b.ex navalibus eorum unam (navem) deducit,
Caes. B. C. 2, 3, 2:deducunt socii naves,
Verg. A. 3, 71.—Hence far more freq. meton., like the Gr. kathelkein, to draw down a ship from the stocks into the sea; to launch, Liv. 21, 17; 41, 9; Caes. B. G. 7, 60:neque multum abesse (naves) ab eo, quin paucis diebus deduci possent,
id. ib. 5, 2, 2:naves,
id. ib. 5, 23, 2:classem,
Liv. 36, 41 al.:naves litore,
Verg. A. 4, 398:carinas,
Ov. M. 6, 144; 8, 104 et saep.—Rarely for subducere and the Gr. katagein, to draw a ship into port:4.onerarias naves in portum deducunt,
Caes. B. C. 1, 36, 2:in portum,
Petr. 101, 8.—Weavers' t. t., to draw out, spin out the thread, yarn:5.dextera tum leviter deducens fila, Catull. 64, 313: filum,
Ov. M. 4, 36; id. Am. 1, 14, 7; id. H. 9, 77.—Hence, meton., to prepare a web, to weave:vetus in tela deducitur argumentum,
is interwoven, represented in weaving, Ov. M. 6, 69.—t. t. of common life, to lead out, conduct, escort, accompany a person out of the house, as a mark of respect or for protection:b.haec ipsa sunt honorabilia... assurgi, deduci, reduci,
Cic. de Sen. 18, 63:cum magna multitudo optimorum virorum et civium me de domo deduceret,
id. Fam. 10, 12, 2; Suet. Aug. 29:ne deducendi sui causa populum de foro abduceret,
Liv. 23, 23 fin.; cf. Tac. A. 3, 14:a quibus (sc. equitibus Rom.) si domus nostra celebratur, si interdum ad forum deducimur, etc.,
Cic. Mur. 34.—Esp., to conduct a young man to a public teacher:c.dicam hunc a patre continuo ad me esse deductum,
Cic. Cael. 4, 9; id. Lael. 1, 1; Tac. Dial. 34; Quint. 12, 11, 6; cf. ephebum in gymnasium, Petron. 85, 3.—Aliquam alicui, ad aliquem, to lead, conduct a bride (from her father's house) to her husband (cf. denubo):(β).bona uxor si ea deducta est usquam cuiquam gentium,
Plaut. Mil. 3, 1, 90; cf.Catull. 68, 143: virginem juveni marito,
Tib. 3, 4, 31:uni nuptam, ad quem virgo deducta sit,
Liv. 10, 23:nullo exemplo deductae in domum patrui fratris filiae,
Tac. A. 12, 5; so,in domum,
id. ib. 14, 63; so of the bridegroom himself, to take home the bride:domum in cubiculum,
Ter. Ad. 4, 5, 60:uxorem domum,
id. Hec. 1, 2, 60:quo primum virgo quaeque deducta est,
Caes. B. G. 5, 14 fin.—Absol.:eas velut auspicibus nobilissimis populis deductas esse,
Liv. 42, 12, 4; cf. Prop. 4 (5), 3, 13.—In a dishonorable sense, to bring one a concubine, Plaut. Casin. 2, 8, 36; Cic. Verr. 2, 3, 34; Suet. Calig. 25; id. Caes. 50; id. Ner. 28; cf. also the foll., no. 7.—d.To lead about in a public procession, Suet. Tib. 17 fin.:e.invidens privata deduci superbo non humilis mulier triumpho,
Hor. Od. 1, 37, 31:tensas,
Suet. Aug. 43; id. Vesp. 5.—Hence, to drive out, expel = expellere: Arsinoen ex regno, Auct. B. [p. 527] Alex. 33:6.ex possessione,
Liv. 34, 58, 6. —Jurid. t. t.a.Aliquem de fundo, to lead away a person from a disputed possession in the presence of witnesses (with or without force: the latter moribus, the former vi solida), in order to procure him the right of action (this was a symbolic procedure preparatory to an action): appellat Fabius, ut aut ipse Tullium deduceret aut ab eo deduceretur. Dicit deducturum se Tullius, etc., Cic. pro Tull. Fragm. § 20; id. Agr. 2, 26, 68;b.placuit Caecinae constituere, quo die in rem praesentem veniretur, et de fundo Caecina moribus deduceretur, etc.,
id. Caecin. 7, 20.—To bring before a tribunal as a witness:c.multi boni ad hoc judicium deducti non sunt,
Cic. Flac. 4, 9.—To bring to trial:7.lis ad forum deducta est,
Phaedr. 3, 13, 3. —With the accessory idea of diminution, to withdraw, deduct, subtract, diminish:II.cibum,
Ter. Eun. 2, 3, 23. And as a mercantile t. t.:addendo deducendoque videre, quae reliqui summa fiat,
Cic. Off. 1, 18, 59:ut centum nummi deducerentur,
id. Leg. 2, 21, 53; cf. Cato R. R. 144 sq.:de capite deducite, quod usuris pernumeratum est,
Liv. 6, 15; cf. Suet. Caes. 42 et saep.—Hence in a double sense: Tertia deducta est (in allusion to the meaning, no. 5, c. b), Suet. Caes. 50; cf. the same account in Macr. S. 2, 2.Trop.A.In gen., to bring down, bring or lead away, withdraw, bring, lead: quare, si placet, deduc orationem tuam de coelo ad haec citeriora, Cic. Fragm. ap. Non. 85, 20, and 289, 9:B.licet enim contrahere universitatem generis humani, eamque gradatim ad pauciores, postremo deducere in singulos,
id. N. D. 2, 65 fin.:aliquem de animi lenitate,
id. Cat. 2, 13; cf.:aliquem de animi pravitate,
Q. Cic. Pet. Cons. 10 fin.:aliquem de sententia,
Cic. Brut. 25 fin.:aliquem de fide,
id. Verr. 1, 9, 25 et saep.:perterritos a timore,
id. N. D. 2, 59, 148:aliquem a tristitia, ab acerbitate,
id. de Or. 2, 83 fin.:aliquem ab humanitate, a pietate, a religione,
id. Verr. 2, 4, 6 (for which, shortly before, abducere):aliquem a vera accusatione,
id. ib. 2, 1, 6 fin.; id. Fam. 1, 1, 2 et saep.:voluntates impellere quo velit, unde autem velit deducere,
Cic. de Or. 1, 8, 30:mos unde deductus,
derived, Hor. Od. 4, 4, 19; cf.:nomen ab Anco,
Ov. F. 6, 803:quae tandem ea est disciplina, ad quam me deducas,
Cic. Acad. 2, 36:aliquem ad fletum misericordiamque,
id. de Or. 2, 45, 189:aliquem ad eam sententiam,
Caes. B. G. 2, 10, 5; 6, 10, 2:rem ad arma,
id. B. C. 1, 4 fin.; cf.:rem ad otium,
id. ib. 1, 5 fin.:plura argumenta ad unum effectum,
Quint. 9, 2, 103 et saep.:quam in fortunam quamque in amplitudinem deduxisset (Aeduos),
Caes. B. G. 7, 54, 3; so,aliquem in eum casum,
id. ib. 2, 31, 6:aliquem in periculum,
id. ib. 7, 50, 4: Quint. 4, 2, 12; cf.:rem in summum periculum,
Caes. B. G. 5, 31; id. B. C. 1, 19, 3:rem in controversiam,
id. B. G. 7, 63, 5:aliquem in causam,
Liv. 36, 5:in societatem belli,
id. 36, 7 et saep.:huc jam deduxerat rem, ut, etc.,
Caes. B. C. 1, 62; so,rem huc, ut, etc.,
id. ib. 1, 86, 3:deduxisti totam hanc rem in duo genera solum causarum, caetera innumerabilia exercitationi reliquisti,
have brought, reduced, Cic. de Or. 2, 17, 71; id. Cat. 2, 2, 4; cf.:rem in eum locum, ut, etc.,
id. Fam. 16, 12:quem in locum,
id. ib. 4, 2, 3:ergo huc universa causa deducitur, utrum, etc.,
id. Rosc. Com. 12, 34:rerum divisio in duos articulos deducitur,
Gai. Inst. 2, 2:audi, quo rem deducam,
what I aim at, what I have in view, to what conclusion I will bring the matter, Hor. S. 1, 1, 15:Aeolium carmen ad Italos modos,
transfer, transplant, id. Od. 3, 30, 14; cf.:in patriam deducere musas,
Verg. G. 3, 10. —In partic.1.To mislead, seduce, entice, induce, bring one to an opinion (rare):2.adolescentibus et oratione magistratus et praemio deductis,
Caes. B. G. 7, 37, 6; id. B. C. 1, 7, 1:sibi esse facile, Seuthen regem Thracum deducere, ut, etc.,
Nep. Alcib. 8:aliquem vero,
from the truth, Lucr. 1, 370.—To spin out a literary composition, like a thread, i. e. to elaborate, prepare, compose ( poet., and in post-Aug. prose):3.tenui deducta poëmata filo,
Hor. Ep. 2, 1, 225:mille die versus,
id. Sat. 2, 1, 4; Ov. Pont. 1, 5, 13:carmina,
id. Tr. 1, 1, 39; cf. id. ib. 5, 1, 71: nihil expositum, Juv. 7, 54:commentarios,
Quint. 3, 6, 59:oratio deducta atque circumlata,
finely spun out, id. 4, 1, 60 al.:primaque ab origine mundi ad mea perpetuum deducite tempora carmen,
Ov. M. 1, 3; cf. id. Tr. 2, 560; Hor. A. P. 129:opus,
Manil. 1, 3. —(Another figure borrowed from spinning.) To make finer, thinner, weaker; to attenuate: vocem deducas oportet, ut mulieris videantur verba, Pompon. ap. Macr. Sat. 6, 4: "Odusseus" ad "Ulixem" deductus est, Quint. 1, 4, 16; cf. P. a. B.—4.To derive (of the origin of words):5.nomen Christianorum a Christo deducitur,
Tert. adv. Marc. 4, 14;id. de Virg. vel. 5: diximus nomen religionis a vinculo pietatis esse deductum,
Lact. 4, 28, 12; cf.:sed et Pharnacion (cognominatur) a Pharnace rege deductum,
Plin. 25, 4, 14, § 33.—To remove, cure, of physical evils:6.brassica de capite omnia deducet et sanum faciet,
Cato R. R. 157, 6:corpore febres, animo curas,
Hor. Ep. 1, 2, 48; Cic. Fin. 5, 17, 47.—To bring down (late Lat.):7.deducis ad inferos,
i. e. to death, Vulg. Tobiae, 13, 2; id. Gen. 42, 38; id. 1 Reg. 2, 6.—Law t. t., to withhold:cum in mancipanda proprietate (usus fructus) deducatur,
Gai. Inst. 2, 33.—Hence, -
17 denuncio
dē-nuntĭo ( - cĭo), āvi, ātum, 1, v. a. Orig. t. t. in the lang. of pub. law, relig., and jurispr., to give an official intimation, to make an official announcement or declaration of one's intentions (by means of a messenger, herald, etc.); to announce, intimate, declare, = nuntiando declarare; and with a foll. ut or merely the subjunctive, to intimate, order, command (for syn. cf.: edico, indico, narro, nuntio, refero, defero, renuntio, enuntio, dico).I.Prop.A.Polit. lang.(α).With acc.:(β).ut omne bellum, quod denuntiatum indictumque non esset, id injustum esse atque impium judicaretur,
Cic. Rep. 2, 17;so with indictum,
id. ib. 2, 23 fin. (Fragm. ap. Isid. Orig. 18, 1, 3); id. Off. 1, 11, 36; cf.:quos senatus ad denuntiandum bellum miserat,
id. Fam. 12, 24:utrum paucorum ea denuntiata an universae civitatis essent,
Liv. 24, 37 fin. —With acc. and inf.:(γ).quod sibi Caesar denuntiaret, se Aeduorum injurias non neglecturum, etc.,
Caes. B. G. 1, 36, 6:cum se scire quae fierent denuntiaret,
id. ib. 5, 54; Liv. 45, 1 fin. et saep. —And with inf. alone:denuntiat centurionibus exsequi caedem,
Tac. A. 11, 37.—With ut or ne: Gaditanos denuntiavisse Gallonio, ut sua sponte excederet Gadibus;(δ).si id non fecisset, sibi consilium capturos,
Caes. B. C. 2, 20, 3; cf. Liv. 7, 31:nationibus denuntiare, uti auxilia mittant,
Caes. B. G. 6, 10; cf.:per vicos urbesque, ut commeatus expedirent,
Liv. 44, 26:simul denuntiavit ut essent animi parati,
Caes. B. C. 3, 86 fin.: cf.:dictator magistro equitum denuntiavit, ut sese loco teneret, neu, etc.,
Liv. 8, 30; and so with ne, id. 9, 36 fin.; Vulg. Act. 4, 18.—With simp. subj.:B.(legati) denuntient Gallicis populis, multitudinem suam domi contineant,
Liv. 39, 54 fin.; cf. Suet. Calig. 55:(Alcibiades) denuntiavit his (militibus), qui in stationibus erant, observarent lumen, etc.,
Front. Strat. 3, 12, 1 al. —In relig. lang.(α).With acc.:(β).quibus portentis magna populo Romano bella denuntiabantur,
Cic. Div. 1, 43, 97:caedem Caesari evidentibus prodigiis,
Suet. Caes. 81 init.; cf. id. Aug. 94; 96; Verg. A. 3, 366 al.—With ut:C.si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur, ut exeamus e vita,
Cic. Tusc. 1, 49, 118.—In jurid. lang.(α).Alicui testimonium, to summon a witness:(β).si accusator voluerit testimonium eis denuntiare,
Cic. Rosc. Am. 38, 110 (cf.:denuntiatio testimonii,
id. Fl. 6, 14); so,testibus: quoniam duo genera sunt testium, aut voluntariorum aut eorum, quibus in judiciis publicis lege denuntiatur,
Quint. 5, 7, 9; cf. ib. § 15; Plin. Ep. 6, 5, 2.— Absol.:non denuntiavi,
Cic. Fl. 15, 35.—To give notice of a suit or process, Dig. 5, 3, 20, § 6 fin.:(γ).de isto fundo, Cic. Caecin., 32, 95: in foro denuntiat fundum illum suum esse,
id. ib. 7, 19.—Litem denuntiare, to summon for immediate trial (late Lat.), Symm. Ep. 10, 52; Aur. Vict. Caes. 16, 11.—II.Transf. beyond the technical sphere, to announce, intimate, declare; to denounce, menace, threaten; with ut, or merely the subjunct., to intimate, order, command. —A.Of personal subjects.(α).With acc.:(β).ille inimicitias mihi denuntiavit,
Cic. Phil. 5, 7, 19; cf.:populo Romano servitutem,
id. ib. 5, 8, 21:proscriptionem, caedem, direptionem,
id. Sest. 20, 46; cf. id. ib. 17 fin.; id. Mur. 24 fin. et saep.:oculis et aspectu vim tribuniciam,
id. Agr. 2, 5, 13; id. Att. 13, 12, 3.—With acc. and inf.:(γ).Sex. Alfenus denuntiat, sese procuratorem esse,
Cic. Quint. 6, 27; cf. id. Phil. 6, 3 (with testificor and ante praedico):cum se ad omnia, de quibus quisque audire vellet esse paratum denuntiaret,
id. de Or. 1, 22, 103; id. Rep. 3, 11 fin. et saep.—With a relative clause:(δ).denuntiasti homo adulescens, quid de summa reipublicae sentires,
Cic. Planc. 22.—With ut: mihi Lupus noster subito denuntiavit, ut ad to [p. 548] scriberem, Cic. Fam. 11, 25.—(ε).With simple subjunctive, = moneo, praedico, ante denuntio, abstineant, etc., Cic. Verr. 1, 12 fin. —(ζ).With de:(η).de isto fundo,
Cic. Caecin. 32 fin. —Absol.:B.monente et denuntiante te,
Cic. Fam. 4, 3; id. Quint. 17. —Of subjects not personal, to give notice, make known, signify, indicate:terra continens adventus hostium multis indiciis ante denuntiat,
Cic. Rep. 2, 3:illa arma non periculum nobis sed praesidium denuntiant,
id. Mil. 1, 3:si ante exortum nubes globabuntur, hiemem asperam denuntiabunt, etc.,
Plin. 18, 35, 78, § 344:caeruleus (color) pluviam denuntiat, igneus euros,
Verg. G. 1, 453:hoc juncti boves, hoc paratus equus, hoc data arma denuntiant,
Tac. G. 18 fin.:arbor statim pestem denuntians,
Plin. 13, 22, 38, § 118. -
18 denuntio
dē-nuntĭo ( - cĭo), āvi, ātum, 1, v. a. Orig. t. t. in the lang. of pub. law, relig., and jurispr., to give an official intimation, to make an official announcement or declaration of one's intentions (by means of a messenger, herald, etc.); to announce, intimate, declare, = nuntiando declarare; and with a foll. ut or merely the subjunctive, to intimate, order, command (for syn. cf.: edico, indico, narro, nuntio, refero, defero, renuntio, enuntio, dico).I.Prop.A.Polit. lang.(α).With acc.:(β).ut omne bellum, quod denuntiatum indictumque non esset, id injustum esse atque impium judicaretur,
Cic. Rep. 2, 17;so with indictum,
id. ib. 2, 23 fin. (Fragm. ap. Isid. Orig. 18, 1, 3); id. Off. 1, 11, 36; cf.:quos senatus ad denuntiandum bellum miserat,
id. Fam. 12, 24:utrum paucorum ea denuntiata an universae civitatis essent,
Liv. 24, 37 fin. —With acc. and inf.:(γ).quod sibi Caesar denuntiaret, se Aeduorum injurias non neglecturum, etc.,
Caes. B. G. 1, 36, 6:cum se scire quae fierent denuntiaret,
id. ib. 5, 54; Liv. 45, 1 fin. et saep. —And with inf. alone:denuntiat centurionibus exsequi caedem,
Tac. A. 11, 37.—With ut or ne: Gaditanos denuntiavisse Gallonio, ut sua sponte excederet Gadibus;(δ).si id non fecisset, sibi consilium capturos,
Caes. B. C. 2, 20, 3; cf. Liv. 7, 31:nationibus denuntiare, uti auxilia mittant,
Caes. B. G. 6, 10; cf.:per vicos urbesque, ut commeatus expedirent,
Liv. 44, 26:simul denuntiavit ut essent animi parati,
Caes. B. C. 3, 86 fin.: cf.:dictator magistro equitum denuntiavit, ut sese loco teneret, neu, etc.,
Liv. 8, 30; and so with ne, id. 9, 36 fin.; Vulg. Act. 4, 18.—With simp. subj.:B.(legati) denuntient Gallicis populis, multitudinem suam domi contineant,
Liv. 39, 54 fin.; cf. Suet. Calig. 55:(Alcibiades) denuntiavit his (militibus), qui in stationibus erant, observarent lumen, etc.,
Front. Strat. 3, 12, 1 al. —In relig. lang.(α).With acc.:(β).quibus portentis magna populo Romano bella denuntiabantur,
Cic. Div. 1, 43, 97:caedem Caesari evidentibus prodigiis,
Suet. Caes. 81 init.; cf. id. Aug. 94; 96; Verg. A. 3, 366 al.—With ut:C.si quid tale acciderit, ut a deo denuntiatum videatur, ut exeamus e vita,
Cic. Tusc. 1, 49, 118.—In jurid. lang.(α).Alicui testimonium, to summon a witness:(β).si accusator voluerit testimonium eis denuntiare,
Cic. Rosc. Am. 38, 110 (cf.:denuntiatio testimonii,
id. Fl. 6, 14); so,testibus: quoniam duo genera sunt testium, aut voluntariorum aut eorum, quibus in judiciis publicis lege denuntiatur,
Quint. 5, 7, 9; cf. ib. § 15; Plin. Ep. 6, 5, 2.— Absol.:non denuntiavi,
Cic. Fl. 15, 35.—To give notice of a suit or process, Dig. 5, 3, 20, § 6 fin.:(γ).de isto fundo, Cic. Caecin., 32, 95: in foro denuntiat fundum illum suum esse,
id. ib. 7, 19.—Litem denuntiare, to summon for immediate trial (late Lat.), Symm. Ep. 10, 52; Aur. Vict. Caes. 16, 11.—II.Transf. beyond the technical sphere, to announce, intimate, declare; to denounce, menace, threaten; with ut, or merely the subjunct., to intimate, order, command. —A.Of personal subjects.(α).With acc.:(β).ille inimicitias mihi denuntiavit,
Cic. Phil. 5, 7, 19; cf.:populo Romano servitutem,
id. ib. 5, 8, 21:proscriptionem, caedem, direptionem,
id. Sest. 20, 46; cf. id. ib. 17 fin.; id. Mur. 24 fin. et saep.:oculis et aspectu vim tribuniciam,
id. Agr. 2, 5, 13; id. Att. 13, 12, 3.—With acc. and inf.:(γ).Sex. Alfenus denuntiat, sese procuratorem esse,
Cic. Quint. 6, 27; cf. id. Phil. 6, 3 (with testificor and ante praedico):cum se ad omnia, de quibus quisque audire vellet esse paratum denuntiaret,
id. de Or. 1, 22, 103; id. Rep. 3, 11 fin. et saep.—With a relative clause:(δ).denuntiasti homo adulescens, quid de summa reipublicae sentires,
Cic. Planc. 22.—With ut: mihi Lupus noster subito denuntiavit, ut ad to [p. 548] scriberem, Cic. Fam. 11, 25.—(ε).With simple subjunctive, = moneo, praedico, ante denuntio, abstineant, etc., Cic. Verr. 1, 12 fin. —(ζ).With de:(η).de isto fundo,
Cic. Caecin. 32 fin. —Absol.:B.monente et denuntiante te,
Cic. Fam. 4, 3; id. Quint. 17. —Of subjects not personal, to give notice, make known, signify, indicate:terra continens adventus hostium multis indiciis ante denuntiat,
Cic. Rep. 2, 3:illa arma non periculum nobis sed praesidium denuntiant,
id. Mil. 1, 3:si ante exortum nubes globabuntur, hiemem asperam denuntiabunt, etc.,
Plin. 18, 35, 78, § 344:caeruleus (color) pluviam denuntiat, igneus euros,
Verg. G. 1, 453:hoc juncti boves, hoc paratus equus, hoc data arma denuntiant,
Tac. G. 18 fin.:arbor statim pestem denuntians,
Plin. 13, 22, 38, § 118. -
19 fusus
1.fūsus, a, um, Part. and P. a., from fundo.2.fūsus, ūs, m. [fundo], a pouring, outpouring:3.Fons, unde funditur e terra aqua viva, ut fistula, a qua fusus aquae,
Varr. L. L. 5, § 123 Müll.fūsus, i, m., a spindle.I.Lit., Plin. 8, 48, 74, § 194; 11, 23, 27, § 78; 28, 2, 5, § 28; Verg. G. 4, 348; Tib. 2, 1, 64; Ov. M. 4, 221; 229; 6, 22; Prud. steph. 10, 239; Vulg. Prov. 31, 19.—An attribute of the Fates, Verg. E. 4, 46; Ov. H. 12, 4.—II.Transf., in mechanics, a cross-bar, rundle connecting two wheels near the circumference, Vitr. 10, 6 fin. -
20 glaeba
I.Prop., a small piece or lump of earth, a clod (cf. gramen, herba, faenum, caespes):II.ingens,
Lucr. 6, 553:glaebis terrarum saepe friatis,
id. 1, 887:fecundae,
id. 1, 212; so Verg. G. 1, 94; Hor. C. 3, 6, 39:si glaebis aut saxis aut fustibus aliquem de fundo praecipitem egeris... non esse arma cespites neque glaebas, etc.,
Cic. Caecin. 21, 60:omnes, qui ullam agri glaebam possiderent,
id. Verr. 2, 3, 11, § 28; so,nec ulli glaeba ulla agri assignaretur,
Liv. 4, 11; cf.also: non adimi cuiquam glaebam,
Cic. Agr. 3, 1, 3:nam priusquam in os injecta glaeba est, locus ille, ubi crematum est corpus, nihil habet religionis,
id. Leg. 2, 22, 57; cf. Varr. L. L. 5, 4, 9, § 23;and Fest. s. v. praecidanea, p. 223: ex fundo glaeba sumebatur,
Gai. Inst. 4, 17:ornare glaebam virentem,
i. e. an altar built of turf, Juv. 12, 85; v. also glaebula.—Transf.A.Land, soil:B.terra antiqua potens armis atque ubere glaebae,
Verg. A. 1, 531:glebae felices,
App. M. p. 102, 7.—Of other things, a piece, lump, mass:C.sevi ac picis glaebae,
Caes. B. G. 7, 25; so,turis,
Lucr. 3, 328; Stat. Th. 6, 60:marmoris,
Plin. 36, 6, 8, § 50:salis,
id. 31, 7, 39, z 73:sulphuris,
id. 35, 15, 50, § 175:lactis,
Nemes. Ecl. 3 fin. —(Late Lat.), = pensio or canon praedio incumbens, a tax imposed upon the land of senators, Cod. Th. 6, 2, 10; ib. 12, 1, 138; Symm. Ep. 4, 61.
См. также в других словарях:
Fundo de Quintal — Fundo de Quintal[1] ist eine der ältesten und bedeutendsten brasilianischen Pagodegruppen aus Rio de Janeiro. Inhaltsverzeichnis 1 Werdegang 2 Diskografie 3 Weblinks … Deutsch Wikipedia
fundo — adj. 1. Profundo. 2. De grande altura. 3. Situado muito adentro. 4. Que vai muito adentro. 5. Comprido. 6. Cavado; reentrante; arraigado. • adv. 7. Profundamente. • s. m. 8. Parte inferior. 9. O que há no último de uma vasilha. 10. Superfície… … Dicionário da Língua Portuguesa
Fundo La Fe — (Laredo,Перу) Категория отеля: Адрес: Carretera a Santo Domingo Km 2,5, 0044 Laredo, Перу … Каталог отелей
Fundo Refugio K' erenda Homet — (Puerto Maldonado,Перу) Категория отеля: Адрес: km. 2.7 carretera … Каталог отелей
Fundo Santa Ines de la Vega — (Santa María Línea,Чили) Категория отеля: Адрес: Fundo de la Vega S/N, Nueva Bran … Каталог отелей
Fundo San Bonifacio — (Chanco,Чили) Категория отеля: Адрес: Kilometro 1 Molco, 5675000 Chanco, Чили … Каталог отелей
Fundo — bezeichnet: Fundo Island, tansanische Insel Lazar Fundo (1899–1944), albanischer Politiker Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
Fundo Mhura — Fundo Chifundo Mhura (born October 9, 1983 in Zomba, Malawi) is a Scottish amateur boxer best known for winning bronze at the 2006 European Amateur Boxing Championships at middleweight.CareerMhura left the African country when he was five months… … Wikipedia
fundo — sustantivo masculino 1. Uso/registro: restringido. Finca en el campo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
fundo — fundo, da (Del lat. fundus, fondo). 1. adj. ant. profundo. 2. m. Der. Heredad o finca rústica … Diccionario de la lengua española
Fundo Island — Vorlage:Infobox Insel/Wartung/Bild fehltVorlage:Infobox Insel/Wartung/Höhe fehlt Fundo Gewässer Indischer Ozean Inselgruppe Sansibar Archipel Geographische Lage … Deutsch Wikipedia