-
1 balance
['bæləns] 1. n( equilibrium) równowaga f; ( of account) ( sum) stan m konta; ( remainder) saldo nt rachunku; ( scales) waga f2. vtbudget bilansować (zbilansować perf); account zamykać (zamknąć perf); pros and cons rozważać (rozważyć perf); (make equal, compensate) równoważyć (zrównoważyć perf)3. vibalansować, utrzymywać równowagębalance of trade/payments — bilans handlowy/płatniczy
to balance the books ( COMM) — zamykać (zamknąć perf) księgi
* * *['bæləns] 1. noun1) (a weighing instrument.) waga2) (a state of physical steadiness: The child was walking along the wall when he lost his balance and fell.) równowaga3) (state of mental or emotional steadiness: The balance of her mind was disturbed.) równowaga4) (the amount by which the two sides of a financial account (money spent and money received) differ: I have a balance (= amount remaining) of $100 in my bank account; a large bank balance.) saldo2. verb1) ((of two sides of a financial account) to make or be equal: I can't get these accounts to balance.) bilansować2) (to make or keep steady: She balanced the jug of water on her head; The girl balanced on her toes.) utrzymywać równowagę•- in the balance
- off balance
- on balance -
2 overbalance
[əuvə'bæləns]vitracić (stracić perf) równowagę* * *(to lose balance and fall: He overbalanced on the edge of the cliff and fell into the sea below.) stracić równowagę -
3 maintain equilibrium
utrzymywać równowagęzachować równowagęEnglish-Polish dictionary for engineers > maintain equilibrium
-
4 herstellen
-
5 footing
['futɪŋ]n ( fig)stopa fto lose one's footing — tracić (stracić perf) równowagę
on an equal footing with — na równi z +instr
* * *1) (balance: It was difficult to keep his footing on the narrow path.) równowaga2) (foundation: The business is now on a firm footing.) podstawa -
6 redress
[rɪ'drɛs] 1. n 2. vterror, wrong naprawiać (naprawić perf)to redress the balance — przywracać (przywrócić perf) równowagę
* * *[rə'dres] 1. verb(to set right or compensate for: The company offered the man a large sum of money to redress the harm that their product had done to him.) zadośćuczynić2. noun((money etc which is paid as) compensation for some wrong that has been done.) rekompensata -
7 redress the balance
(to make things equal again.) przywrócić równowagę -
8 steady
['stɛdɪ] 1. adjconstant stały; ( regular) równomierny, miarowy; ( firm) pewny; ( calm) look baczny; voice opanowany; person, character solidny2. vtto steady o.s. on/against sth — oprzeć się ( perf) o coś
* * *['stedi] 1. adjective1) ((negative unsteady) firmly fixed, balanced or controlled: The table isn't steady; You need a steady hand to be a surgeon.) pewny2) (regular or even: a steady temperature; He was walking at a steady pace.) stały, miarowy3) (unchanging or constant: steady faith.) trwały4) ((of a person) sensible and hardworking in habits etc: a steady young man.) solidny2. verb(to make or become steady: He stumbled but managed to steady himself; His heart-beat gradually steadied.) zapewnić/uzyskać równowagę- steadily- steadiness
- steady on! - steady ! -
9 unsettle
(to disturb or upset: Will a change of schools unsettle the child?) zakłócić równowagę, rozstroić -
10 attain equilibrium
osiągnąć równowagęEnglish-Polish dictionary for engineers > attain equilibrium
-
11 disturbing force
siła zakłócająca równowagę układu -
12 reach equilibrium
dojść do równowagiosiągnąć równowagę -
13 restoring force
siła przywracająca równowagę układu -
14 unbalance
asymetria obciążeniabrak równowaginaruszyć równowagęnierównowaganiewyważeniewytrącić z równowagi
См. также в других словарях:
równowaga — ż III, CMs. równowagaadze, blm 1. «stan ciała, w którym działające na nie siły wzajemnie się znoszą, a więc nie powodują ruchu» ∆ fiz. Równowaga stała «równowaga, przy której ciało po wychyleniu wraca do pierwotnego położenia» ∆ Równowaga… … Słownik języka polskiego
równowaga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. równowagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naturalne położenie ciała w przestrzeni, w czasie spoczynku lub ruchu, warunkujące właściwe funkcjonowanie żywego organizmu :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
zachwiać — dk Xb, zachwiaćchwieję, zachwiaćchwiejesz, zachwiaćchwiej, zachwiaćał, zachwiaćali a. zachwiaćchwieli, zachwiaćany «spowodować chwianie się kogoś, czegoś; poruszyć, pochylić kogoś, coś w różne strony, wytrącić ze stanu równowagi; zachybotać,… … Słownik języka polskiego
zachowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zachowywaćowuję, zachowywaćowuje, zachowywaćany {{/stl 8}}– zachować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zachowywaćam, zachowywaća, zachowywaćają, zachowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojść — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
dochodzić — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
odbić — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… … Słownik frazeologiczny
odbijać — 1. pot. Komuś odbiła palma, posp. szajba «ktoś stracił równowagę psychiczną, oszalał; komuś coś strzeliło do głowy»: Kiedyś oglądałem film o takim właśnie księdzu, który (...) nawet nie wie, czy (...) przeżyje do zachodu słońca. Wystarczy, że… … Słownik frazeologiczny