Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

quoquoversus

  • 1 quoquoversus

    quōquō-versus (-vorsus) u. quōquō-versum (-vorsum), Adv., überallhin, nach allen Seiten (Richtungen) hin, Scriptt. r.r., Cic., Caes. u.a. Vgl. Nipperd. quaest. Caesar. p. 71 sq. (der im relativen Sinne quoquoversus oder -versum, im absoluten quoqueversus oder -versum [wie Caes. b.G. 3, 23, 2; 7, 4, 5 u. 7, 14, 5] gesagt wissen will u. eine sehr reiche Stellensammlung bringt).

    lateinisch-deutsches > quoquoversus

  • 2 quoquoversus

    quōquō-versus (-vorsus) u. quōquō-versum (-vorsum), Adv., überallhin, nach allen Seiten (Richtungen) hin, Scriptt. r.r., Cic., Caes. u.a. Vgl. Nipperd. quaest. Caesar. p. 71 sq. (der im relativen Sinne quoquoversus oder -versum, im absoluten quoqueversus oder -versum [wie Caes. b.G. 3, 23, 2; 7, 4, 5 u. 7, 14, 5] gesagt wissen will u. eine sehr reiche Stellensammlung bringt).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quoquoversus

  • 3 evincio

    ē-vincio, vīnxī, vīnetum, īre, I) gehörig binden, fesseln, binis quadrigis evinctus in diversa nitentibus laceratus est, gebunden durch zwei V... zerrissen wurde, Gell. 20, 1, 54: evinctā dextrā, mit gebundenen Händen, Sil. 2, 48: m. griech. Acc., evincti brachia capta (an den usw.) duces, Tibull. 1, 7, 5. – II) umbinden, umwinden, a) übh.: lapis quadratus evinctus candelis quoquoversus, Cass. Hemin. fr. bei Plin. 13, 86 M. – b) zum Schutz od. zur Zierde, evinctae palmae, mit dem Zästus umwundene, Verg. Aen. 5, 364. – caput alcis diademate, Tac.: alqm insigni regio, Tac.: spatium omne evinctum vittis coronisque, Tac. – vitta nec evinctus impedit alba comas, Ov.: viridi evinctus olivā, Verg.: m. griech. Acc., evinctus vittā crines (an den H.) albente, Ov.: caput tonsae foliis evinctus olivae, Verg.: puniceo suras evincta cothurno, Verg. – im Bilde, omnia humanarum rerum et parva et maxima tamquam stellis atque sideribus evincta, mit den Sternen u. Sterngruppen in engster Verbindung stehend, Gell. 14, 1, 3.

    lateinisch-deutsches > evincio

  • 4 obvius

    obvius, a, um (ob u. via), begegnend, entgegen, I) eig.: obviae litterae, unterwegs eintreffende, Tac.: obv. esse alci, Cic., od. fieri, Liv., in den Wurf kommen, entgegentreten, begegnen: obvios esse inter se, einander begegnen, Sall.: quidquid concitatis equis obvium esset, alles, was dem Laufe der Rosse entgegenträte, Curt.: alqm obvium habere, Tac. u. Iustin.: se dare alci obvium, begegnen, Liv.: ebenso dari alci obvium, jmdm. in den Wurf kommen, begegnen, Liv.: obvium ire hosti, entgegenrücken, Curt: litteras obvias alci mittere, Cic.: litterae mihi volant obviae, Cic.: cui mater se tulit obvia, Verg.: obvia cui Camilla occurrit, Verg.: alci obvius eo, Ov.: poterisne rotatis obvius ire polis, ne te citus auferat axis, kannst du der Umdrehung der Pole entgegengehen, ohne daß dich ihr rascher Flug davonträgt, Ov.: in obvio classi esse, der Fl. begegnen, Liv.: nullo obvio hoste, da sich kein F. entgegenstellte, Curt.: quidquid venerit obvium loquamur, was uns vor den Mund kommt, Mart.: u. so in legendo esse obvium (aufstoßen), v. Wörtern, Gell. 18, 12, 10: u. se dare obvios, plötzlich einfallen, v. Versen, Macr. sat. 5, 3, 1. – subst., obvius, iī, m., der Begegnende, libellus ab obvio quodam porrectus, Suet.: oft Plur., obvios percunctari, Cic.: obvios non videre, Quint.: passim obvii (wer in den Weg kam) caedebantur, Curt.: stercore in vultum et pectus ab omnibus obviis appetitus, Eutr. – II) übtr.: 1) entgegen (im Wege, in der Nähe, zur Hand) befindlich, -liegend, montes, qui obvii erant itineri adversariorum, die dem Marsche der G. im Wege lagen, Nep.: cubiculum obvium soli, Plin. ep.: calvitium quoquoversus obvium, sichtbar, Apul.: quidquid obvium erat (zur Hand war), quo armari possent, arripiunt, Curt. – bes. von Wörtern, oft vorkommend, gang und gäbe, est ›vestibulum‹ in sermonibus celebre atque obvium verbum, Macr. sat. 6, 8, 15: ›municipes‹ et ›municipia‹ sunt verba dictu facilia et usu obvia, Gell. 16, 13, 1. – 2) ausgesetzt, preisgegeben, furiis ventorum, Verg.: Graiis, Verg. – 3) nahe liegend, leicht-, bald zur Hand, opes, Tac.: urbana crimina, quorum obvii testes erant, Tac.: virtutem obviam et illaboratam habere, ungesucht und ohne Mühe, Quint.: cuncta prompta et obvia habere, Tac. – m. folg. Infin., cum obvium proximumque esset dicere ›dimidiā etc.‹, Gell. 3, 14, 12. – 4) entgegen-, zuvorkommend, leicht zugänglich, gefällig, comitas, Tac.: voluntas, Quint. – v. Pers., est obvius et expositus, Plin. ep. – 5) sich leicht einfindend, sich aufdrängend, obviā rerum similitudine et satietate, Tac. ann. 4, 33: exemplum velut obviā assentatione conquirere, Plin. ep. 1, 8, 17.

    lateinisch-deutsches > obvius

  • 5 evincio

    ē-vincio, vīnxī, vīnetum, īre, I) gehörig binden, fesseln, binis quadrigis evinctus in diversa nitentibus laceratus est, gebunden durch zwei V... zerrissen wurde, Gell. 20, 1, 54: evinctā dextrā, mit gebundenen Händen, Sil. 2, 48: m. griech. Acc., evincti brachia capta (an den usw.) duces, Tibull. 1, 7, 5. – II) umbinden, umwinden, a) übh.: lapis quadratus evinctus candelis quoquoversus, Cass. Hemin. fr. bei Plin. 13, 86 M. – b) zum Schutz od. zur Zierde, evinctae palmae, mit dem Zästus umwundene, Verg. Aen. 5, 364. – caput alcis diademate, Tac.: alqm insigni regio, Tac.: spatium omne evinctum vittis coronisque, Tac. – vitta nec evinctus impedit alba comas, Ov.: viridi evinctus olivā, Verg.: m. griech. Acc., evinctus vittā crines (an den H.) albente, Ov.: caput tonsae foliis evinctus olivae, Verg.: puniceo suras evincta cothurno, Verg. – im Bilde, omnia humanarum rerum et parva et maxima tamquam stellis atque sideribus evincta, mit den Sternen u. Sterngruppen in engster Verbindung stehend, Gell. 14, 1, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > evincio

  • 6 obvius

    obvius, a, um (ob u. via), begegnend, entgegen, I) eig.: obviae litterae, unterwegs eintreffende, Tac.: obv. esse alci, Cic., od. fieri, Liv., in den Wurf kommen, entgegentreten, begegnen: obvios esse inter se, einander begegnen, Sall.: quidquid concitatis equis obvium esset, alles, was dem Laufe der Rosse entgegenträte, Curt.: alqm obvium habere, Tac. u. Iustin.: se dare alci obvium, begegnen, Liv.: ebenso dari alci obvium, jmdm. in den Wurf kommen, begegnen, Liv.: obvium ire hosti, entgegenrücken, Curt: litteras obvias alci mittere, Cic.: litterae mihi volant obviae, Cic.: cui mater se tulit obvia, Verg.: obvia cui Camilla occurrit, Verg.: alci obvius eo, Ov.: poterisne rotatis obvius ire polis, ne te citus auferat axis, kannst du der Umdrehung der Pole entgegengehen, ohne daß dich ihr rascher Flug davonträgt, Ov.: in obvio classi esse, der Fl. begegnen, Liv.: nullo obvio hoste, da sich kein F. entgegenstellte, Curt.: quidquid venerit obvium loquamur, was uns vor den Mund kommt, Mart.: u. so in legendo esse obvium (aufstoßen), v. Wörtern, Gell. 18, 12, 10: u. se dare obvios, plötzlich einfallen, v. Versen, Macr. sat. 5, 3, 1. – subst., obvius, iī, m., der Begegnende, libellus ab obvio quodam porrectus, Suet.: oft Plur., obvios percunctari, Cic.: obvios non videre, Quint.: passim obvii (wer in den Weg kam) caedebantur, Curt.: stercore in vultum
    ————
    et pectus ab omnibus obviis appetitus, Eutr. – II) übtr.: 1) entgegen (im Wege, in der Nähe, zur Hand) befindlich, -liegend, montes, qui obvii erant itineri adversariorum, die dem Marsche der G. im Wege lagen, Nep.: cubiculum obvium soli, Plin. ep.: calvitium quoquoversus obvium, sichtbar, Apul.: quidquid obvium erat (zur Hand war), quo armari possent, arripiunt, Curt. – bes. von Wörtern, oft vorkommend, gang und gäbe, est ›vestibulum‹ in sermonibus celebre atque obvium verbum, Macr. sat. 6, 8, 15: ›municipes‹ et ›municipia‹ sunt verba dictu facilia et usu obvia, Gell. 16, 13, 1. – 2) ausgesetzt, preisgegeben, furiis ventorum, Verg.: Graiis, Verg. – 3) nahe liegend, leicht-, bald zur Hand, opes, Tac.: urbana crimina, quorum obvii testes erant, Tac.: virtutem obviam et illaboratam habere, ungesucht und ohne Mühe, Quint.: cuncta prompta et obvia habere, Tac. – m. folg. Infin., cum obvium proximumque esset dicere ›dimidiā etc.‹, Gell. 3, 14, 12. – 4) entgegen-, zuvorkommend, leicht zugänglich, gefällig, comitas, Tac.: voluntas, Quint. – v. Pers., est obvius et expositus, Plin. ep. – 5) sich leicht einfindend, sich aufdrängend, obviā rerum similitudine et satietate, Tac. ann. 4, 33: exemplum velut obviā assentatione conquirere, Plin. ep. 1, 8, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obvius

  • 7 quoqueversus

    quōqueversus u. - versum, s. quoquoversus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quoqueversus

См. также в других словарях:

  • QQV — quoquoversus …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • QQVP — quoquoversus pedes …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • List of Nature Conservation Act vulnerable flora of Queensland — This is a list of the flora of Queensland listed as Vulnerable under the Nature Conservation Act 1992.* Acacia ammophila * Acacia attenuata * Acacia barakulensis * Acacia baueri subsp. baueri * Acacia chinchillensis * Acacia crombiei * Acacia… …   Wikipedia

  • Blinder Gehorsam — Als Kadavergehorsam bezeichnet man einen Gehorsam, bei dem der Gehorchende sich einem fremden Willen uneingeschränkt, wie ein willenloser Kadaver, unterwirft. Verwandt ist der Begriff des blinden Gehorsams, demzufolge der Gehorchende sich von… …   Deutsch Wikipedia

  • Kadavergehorsam — Als Kadavergehorsam bezeichnet man einen Gehorsam, bei dem der Gehorchende sich einem fremden Willen uneingeschränkt, wie ein willenloser Kadaver, unterwirft. Verwandt ist der Begriff des blinden Gehorsams, demzufolge der Gehorchende sich von… …   Deutsch Wikipedia

  • soumission — [ sumisjɔ̃ ] n. f. • 1549; submission, soubmission déb. XIVe; lat. submissio 1 ♦ Fait de se soumettre, d être soumis (à une autorité, une loi). ⇒ obéissance, sujétion. « La soumission filiale à l autorité souveraine de l Église » (Bloy). « Fonder …   Encyclopédie Universelle

  • LENTISCUS — arboris nomen, cuius resina mastiche, Plin. l. 14. c. 20. ad quem locum vide Notas Dalechampii; a lentore nomen haber, quod cuspis eius lenta sit ac mollis: hinc dentiscalpiis aptissima. Mart. l. 3. Epigr. 80. cuius Epigraphe in Zoilum v. 8. Stat …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HLMQQVP — hic locus monumenti quoquoversus pedes …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • LIBLMQQVPQ — libertus locus monumenti quoquoversus pedes quadratos …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • PQ — pedes quadrati, pedes quadratos, pedes quoquoversus, populusque, posterisque …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Q — que, Q, qaestor, qaestoria, Qalendas, qandidato, qua, quadrati, quadratorum, quadratos, quadratus, quae, quaesitam, quaestionarius, Quaestionibus, quaestor, quaestorem, quaestores, quaestori, quaestoriae, quaestoricae, quaestoriciae, quaestorii,… …   Abbreviations in Latin Inscriptions

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»