Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

querimonia

  • 1 querimōnia

        querimōnia ae, f    [QVES-], a complaining, lamentation, lament: vocem cum querimoniā emittere: Versibus querimonia inclusa est, H.— A complaint, accusation, reproach: de aliorum iniuriis: novo querimoniae genere uti: nulla inter eos querimonia intercessit, N.: malis Divulsus querimoniis amor, H.
    * * *
    complaint, "difference of opinion"

    Latin-English dictionary > querimōnia

  • 2 querimonia

    quĕrĭmōnĭa, ae, f. [id.], a complaint (class.):

    querimoniae de injuriis,

    Cic. Verr. 2, 3, 57, § 132:

    novo querimoniae genere uti,

    id. ib. 2, 1, 9, § 24; id. Cat. 1, 11, 27:

    nulla inter eos querimonia intercessit,

    Nep. Att. 17, 2:

    tristes,

    Hor. C. 3, 24, 33:

    malae,

    id. ib. 1, 13, 19: versibus impariter junctis querimonia primum inclusa est. id. A. P. 75:

    querimonias aut gemitus,

    Gell. 1, 26, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > querimonia

  • 3 querimonia

    complaint, a charge in court.

    Latin-English dictionary of medieval > querimonia

  • 4 argentatus

    argentātus, a, um, adj. [argentum] (cf. aeratus and auratus, and Prisc. p. 828 P.).
    I.
    Plated or ornamented with silver (cf. argentum, I. A.):

    sandalia,

    Albin. 2, 65:

    sella,

    Lampr. Elag, 4 fin.: milites, whose shields were covered or plated with silver, Liv. 9, 40.—
    II.
    Furnished with money (cf. argentum, I. B. 2.): semper tu ad me cum argentatā accedito querimoniā, come always with silvered complaints, i. e. bring money with your complaints, Plaut. Ps. 1, 3, 78.

    Lewis & Short latin dictionary > argentatus

  • 5 neuter

    neuter, tra, trum ( gen. neutri, Varr. L. L. 9, § 62, acc. to the MSS.; cf. §§ 55 and 58; Aus. Ep. 50;

    and by grammarians always in the phrase neutri generis,

    of the neuter gender, Charis. 13 P.; Diom. 277 P. al.; Serv. Verg. A. 1, 449; dat. sing. neutrae, acc. to Prisc. p. 678.—Collat. form, NECVTER, Inscr. Orell. 4859), adj. [ne-uter], neither the one nor the other, neither of two:

    ut neutri illorum quisquam esset me carior,

    Cic. Att. 7, 1, 2:

    in neutram partem moveri,

    id. Ac. 2, 42, 130; id. Off. 2, 6, 20:

    debemus neutrum eorum contra alium juvare,

    Caes. B. C. 1, 35, 5:

    quid bonum sit, quid malum, quid neutrum,

    Cic. Div. 2, 4, 10; Ov. M. 4, 378:

    ita fiet ut neutra lingua alteri officiat,

    Quint. 1, 1, 14.—Repeated:

    neuter neutri invidet,

    Plaut. Stich. 5, 4, 49.—With verb in plur.:

    ut caveres, neuter ad me iretis cum querimoniā,

    Plaut. Men. 5, 2, 34:

    quia neuter consulum potuerant bello abesse,

    Liv. 9, 44, 2.—
    (β).
    In plur.:

    in quo neutrorum contemnenda est sententia,

    Cic. Off. 1, 21, 70:

    neutri alteros primo cernebant,

    Liv. 21, 46, 4:

    ita neutris cura posteritatis,

    Tac. H. 1, 1:

    in neutris partibus esse,

    Sen. Ira, 2, 23:

    neutris quicquam hostile facientibus,

    Just. 6, 7, 1.—
    II.
    In partic., in gram.: neutra nomina, of the neuter gender:

    neutra (nomina or verba),

    which are neither active nor passive, middle, Cic. Tusc. 4, 12, 28; id. Or. 46, 155; Gell. 1, 7, 15 et saep. —Hence,
    A.
    Adv.: ‡ neutrē, neutrally; in neither way: neutre, oudeterôs, Gloss. Philox.—
    B.
    neutrō, adv., to neither one side nor the other; to neither side, neither way:

    neutro inclinatā spe,

    Liv. 5, 26 fin.:

    neutro inclinaverat fortuna,

    Tac. H. 3, 23:

    si neutro litis condicio praeponderet,

    Quint. 7, 2, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > neuter

  • 6 neutro

    neuter, tra, trum ( gen. neutri, Varr. L. L. 9, § 62, acc. to the MSS.; cf. §§ 55 and 58; Aus. Ep. 50;

    and by grammarians always in the phrase neutri generis,

    of the neuter gender, Charis. 13 P.; Diom. 277 P. al.; Serv. Verg. A. 1, 449; dat. sing. neutrae, acc. to Prisc. p. 678.—Collat. form, NECVTER, Inscr. Orell. 4859), adj. [ne-uter], neither the one nor the other, neither of two:

    ut neutri illorum quisquam esset me carior,

    Cic. Att. 7, 1, 2:

    in neutram partem moveri,

    id. Ac. 2, 42, 130; id. Off. 2, 6, 20:

    debemus neutrum eorum contra alium juvare,

    Caes. B. C. 1, 35, 5:

    quid bonum sit, quid malum, quid neutrum,

    Cic. Div. 2, 4, 10; Ov. M. 4, 378:

    ita fiet ut neutra lingua alteri officiat,

    Quint. 1, 1, 14.—Repeated:

    neuter neutri invidet,

    Plaut. Stich. 5, 4, 49.—With verb in plur.:

    ut caveres, neuter ad me iretis cum querimoniā,

    Plaut. Men. 5, 2, 34:

    quia neuter consulum potuerant bello abesse,

    Liv. 9, 44, 2.—
    (β).
    In plur.:

    in quo neutrorum contemnenda est sententia,

    Cic. Off. 1, 21, 70:

    neutri alteros primo cernebant,

    Liv. 21, 46, 4:

    ita neutris cura posteritatis,

    Tac. H. 1, 1:

    in neutris partibus esse,

    Sen. Ira, 2, 23:

    neutris quicquam hostile facientibus,

    Just. 6, 7, 1.—
    II.
    In partic., in gram.: neutra nomina, of the neuter gender:

    neutra (nomina or verba),

    which are neither active nor passive, middle, Cic. Tusc. 4, 12, 28; id. Or. 46, 155; Gell. 1, 7, 15 et saep. —Hence,
    A.
    Adv.: ‡ neutrē, neutrally; in neither way: neutre, oudeterôs, Gloss. Philox.—
    B.
    neutrō, adv., to neither one side nor the other; to neither side, neither way:

    neutro inclinatā spe,

    Liv. 5, 26 fin.:

    neutro inclinaverat fortuna,

    Tac. H. 3, 23:

    si neutro litis condicio praeponderet,

    Quint. 7, 2, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > neutro

  • 7 penetrabilis

    pĕnĕtrābĭlis, e, adj. [penetro].
    I.
    Pass., that can be pierced or penetrated, penetrable ( poet. and in post-Aug. prose):

    corpus nullo penetrabile telo,

    Ov. M. 12, 166:

    cum sit nulli penetrabilis,

    Sen. Const. Sap. 3:

    pectus ferro,

    Stat. Th. 2, 653:

    terra,

    Just. 4, 1, 2:

    caput haud penetrabile Nili,

    inaccessible, Stat. S. 3, 5, 21.—
    II.
    Act., piercing, penetrating ( poet. and in post-class. prose):

    Boreae penetrabile frigus,

    Verg. G. 1, 93:

    telum,

    id. A. 10, 481:

    harundo,

    Sil. 7, 649:

    fulmen,

    Ov. M. 13, 857:

    vinum penetrabilius in venas,

    Macr. 7, 12:

    querimonia,

    Gell. 10, 3, 4.— Comp.:

    sermo Dei est penetrabilior omni gladio ancipiti,

    Vulg. Heb. 4, 12.—
    III.
    = penetralis (late Lat.): ad regni penetrabilia, Laurent. Hom. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > penetrabilis

См. также в других словарях:

  • querimonia — /kweri mɔnja/ s.f. [dal lat. querimonia, der. di queri lamentarsi ], lett. 1. [cantilena di parole lamentose uggiose e importune] ▶◀ [➨ querela (1. a)]. 2. [protesta per un danno subìto: n andò al santo frate, e dopo molte q. piagnendo gli disse… …   Enciclopedia Italiana

  • querimônia — s. f. [Antigo] Queixa; querela.   ♦ Grafia em Portugal: querimónia …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • querimónia — s. f. [Antigo] Queixa; querela.   ♦ Grafia no Brasil: querimônia …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Quérimonia — La Quérimonia (en occitan aranais, era Querimònia) est un ensemble de privilèges concédés au Val d Aran en 1313, par le roi Jean II d Aragon, en confirmation des Usages anciens, et en échange du paiement d un impôt. Il a été ensuite à nouveau… …   Wikipédia en Français

  • querimonia — que·ri·mò·nia s.f. BU 1. lamentela, lagnanza insistente, spec. per un torto o un danno ricevuto 2. lett., lamento di un animale 3. OB reclamo {{line}} {{/line}} DATA: av. 1313. ETIMO: dal lat. querimōnĭa(m), der. di quĕri lamentarsi …   Dizionario italiano

  • querimònia — que|ri|mò|ni|a Mot Esdrúixol Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • querimonia — {{hw}}{{querimonia}}{{/hw}}s. f. (lett.) Lamentela, spec. per un danno o torto ricevuto …   Enciclopedia di italiano

  • querimonia — pl.f. querimonie …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • querimonia — s. f. (lett.) lamentela, lamento, lamentio, geremiade, lagnanza, doglianza (lett.), recriminazione, rimostranza …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Era Querimònia — Saltar a navegación, búsqueda Era Querimònia eran un conjunto de privilegios concedidos al Valle de Arán en 1313 por el rey Jaime II de Aragón, quien confirmó los Usatges y Constituciones de sus habitantes a cambio del pago de un tributo. Fue… …   Wikipedia Español

  • quérimonie — ⇒QUÉRIMONIE, subst. fém. A. Vx, littér. Récrimination. Des plaintes et quérimonies contre nos garnisons de Picardie! (HUGO, N. D. Paris, 1832, p. 498). B. DR. CANON. Requête présentée au juge d Église, pour obtenir la publication d un monitoire… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»