-
1 quattuordecim
quattuordecim quattuordecim четырнадцать -
2 quattuordecim
quattuor-decim adj. num. card.sedere in q. ordinibus C — сидеть среди всадников (которым было отведено в театре 14 скамей), т. е. принадлежать к всадническому сословиюq. Sen — всадническое сословие -
3 quattuordecim
(num.card.)четырнадцать -
4 assigno
as-signo, āvī, ātum, āre1) назначать, отводить ( suum cuique mensam Pt); выделять, наделятьequitibus Romanis in theatro quattuordecim gradus proximos assignati sunt L — римским всадникам были отведены в театре 14 первых рядовmilitibus agrum a. C — наделять солдат землёй2) поручать, передавать ( aliquem custodibus Just)3) приписывать, относитьa. culpae fortunam C — вменять независящее обстоятельство в вину (кому-л.)a. alicui victoriae gloriam VP — приписывать кому-л. честь победы4) снабжать печатью, ставить печать или подписывать ( tabellas Prp) -
5 intra
I intrā adv. [из *. intĕrā, sc. parte] (compar. interius, superl. intimē)1) внутри (ea pars, quae i. CC; i. forisque Pt)2) внутрь, вглубь (i. penetrare VP; spectare Q)spatium vitae interius flectĕre погов. Sen — идти кратчайшим путём, т. е. ограничивать себяinsistere interius C — остановиться, сделать остановку (в середине речи)II intrā praep. cum acc.1) внутри (i. extraque munitiones Cs; i. urbem L)i. se — про себя, втайне ( scelus cogitare J)2) внутрь, в (se recipere i. fines suos Cs)3) в течение, в продолжение (i. annos quattuordecim Cs)i. juventam T — в расцвете молодостиi. hos dies Pt — в течение последних дней, на дняхi. sextum mensem Pt — до истечения шестого месяца, т. е. в шестимесячный срок4) менее, доi. centum L — до стаi. famam esse Q — быть ниже (своей) репутации (хуже, чем можно было ждать)i. fiduciam ponere Pt — считать маловероятнымi. annum vicesimum Cs — до достижения 20-летнего возраста5) только, в пределахi. jactum teli V к — пределах брошенного копьяi. aquam manere CC — пить только водуi. vos futura PJ — (это) должно быть сохранено вами в тайнеi. verba peccare QC — грешить только на словахi. finem juris L — в рамках законаi. fortunam manere O — сохранять своё (социальное) положениеi. silentium tenere PJ — соблюдать молчаниеi. se dicere O — говорить про себя6) по сю сторону (i. montem Taurum C) -
6 languesco
languī, —, ere [inchoat. к langueo ]1) становиться слабым, ослабевать (l. corpore C); чахнуть, хиреть (aegrotare et l. Vr)2) хворать (ter per quattuordecim annos Su)l. senectute C — слабеть от старости4) терять крепость, становиться нежным (Bacchus in amphora languescit H)5) вянуть, увядать ( languescit flos V); становиться тусклым, тускнеть, блёкнуть ( color languescens PM); бледнеть, угасать, меркнуть ( luna languescit T)6) становиться вялым, охладевать (languescunt affectus Q; languescit cupido alicujus rei PJ); падать, уменьшаться ( languescit omnis vis Q) -
7 ordo
ōrdo, inis m. [ ordior ]1) ряд, вереница (arborum Vr, C; dentium VM, PM)per bis quinque dies et junctas ordine noctes O — в течение десяти дней и ночей подряд2) ряд мест в театре, скамьиin quattuordĕcim ordinibus sedēre погов. C — принадлежать к сословию всадников ( которым отводилось в зрительном зале 14 первых рядов)3) слой, пласт ( caespĭtum Cs)4) воен. строй, шеренга, фронтordines habere (servare, observare) CJ, Sl, L etc. — держать равнениеnullo ordine Cs — в беспорядкеaliquem in ordinem cogere (redigere) погов. L, PJ, Su — поставить кого-л. в строй, т. е. разжаловать, понизить в должности, перен. ограничить, смирить, унизить5) группа, толпа, вереница ( comĭtum J); воен. отряд, центурия ( cohortes ordinesque Cs)primorum ordinum centuriones Cs — командиры первых шести центурий, т. е. первой когорты (это были старшие центурионы легиона)ordinem ducere Cs etc. — командовать центурией6) должность центуриона, командование центурией или манипулом ( decĭmum ordinem alicui assignare L): центурион7)а) сословие, звание, общественный слой (o. mercatorum C; homines omnium ordinum Sl)o. senatorius или amplissimus C — сенаторское сословие, сенатo. equestris C или secundus Lcn — всадническое сословиеб) корпорация ( scribarum C)8)а) порядок, расположение ( agminis L); план ( dictionis Pt); ход, течение (rerum, fatorum V)б) следование, движение, развитие, сцеплениеo. seriesque causarum C — цепь причинных связейв) канонo. a grammaticis datus Q — перечень писателей-классиков ( установленный александрийскими филологами-критиками)o. sanguinis O — родословиеin ordinem adducere (referre) C — приводить в порядок, упорядочить(in) ordine Pl, Ter, C etc. или in ordinem C — по порядку, в порядке, как следует, надлежащим образомex ordine Ter, C — по порядку, но тж. V тотчас же, беспрерывноextra ordinem C — в беспорядке или C, Q etc. необыкновенно, чрезвычайно, вопреки обыкновению, в чрезвычайном порядке ( alicui extra ordinem decernere provinciam C) -
8 regio
ōnis f. [ rego ]1) направление, линия ( eandein petere regionem Cs)e regione — прямо, напрямик ( moveri C) или напротив, на противоположной стороне (e regione alicujus rei или alicui rei C, Cs)2) положение, состояние (natura et r. provinciae C)3) пограничная линия, граница, предел, черта, рубеж (regionibus spatium circumscribere C)sese regionibus alicujus rei continere C — держаться в рамках чего-л.4) культ. небесная линия ( мысленно проводимая авгурами при ауспициях)5) страна светаr. vespertina H, Vtr — запад6) страна, край (r. fertilissima Cs)7) область, округ, район (r. Padana H); перен. сфера, круг, участок ( definitam habere regionem C)8) ( в Риме) городской район, квартал ( quattuordecim urbis regiones T)
См. также в других словарях:
Catorce — (Del lat. quattuordecim.) ► adjetivo numeral/ sustantivo masculino 1 Que resulta de la suma de diez y cuatro. ► adjetivo numeral/ sustantivo masculino femenino 2 Que ocupa el lugar decimocuarto en una serie: ■ se sentaron en la fila catorce. ►… … Enciclopedia Universal
quatorze — [ katɔrz ] adj. numér. inv. et n. inv. • XIIe; lat. quatt(u)ordecim I ♦ Adj. numér. card. Nombre entier naturel équivalant à dix plus quatre (14; XIV). 1 ♦ Avec l art. défini, désignant un groupe déterminé de quatorze unités. Les quatorze vers d… … Encyclopédie Universelle
Quatorze — Qua*torze , n. [F. quatorze fourteen, L. quattuordecim. See {Fourteen}.] The four aces, kings, queens, knaves, or tens, in the game of piquet; so called because quatorze counts as fourteen points. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
quattuordecillion — noun Usage: often attributive Etymology: Latin quattuordecim fourteen (from quattuor four + decem ten) + English illion (as in million) more at ten Date: circa 1903 see number table … New Collegiate Dictionary
Italian language — Italiano redirects here. For other uses, see Italiano (disambiguation). Italian Italiano, Lingua italiana or Idioma Italiano Pronunciation [itaˈljano] Spoken in … Wikipedia
Latin declension — Latin grammar Verb Conjugation Subjunctive by attraction Indirect Statement Declension Ablative Usages Dative Usages Latin is an inflected language, and as such has nouns, pronouns, and adjectives that must be declined in order to serve a… … Wikipedia
Romance languages — Romance Geographic distribution: Originally Southern Europe and parts of Africa; now also Latin America, Canada, parts of Lebanon and much of Western Africa Linguistic classification: Indo European Italic … Wikipedia
A. Gratius Avitus — thumb|A. Gratius Avituswith Reginald Foster at the Æstiva Romæ Latinitas of 1998A. Gratius Avitus is a Latin philologist born in Zaragoza (Spain) in 1968. In London, his city of residence since 1992, he founded the Circulus Latinus Londiniensis.… … Wikipedia
Grammatik des Lateinischen — Die lateinische Sprache lässt sich dem italischen Zweig des Indogermanischen zuordnen und ihre Grammatik zeigt viele Ähnlichkeiten mit modernen und historischen Sprachen dieser Familie. Sie ist darüber hinaus die Grundlage der romanischen… … Deutsch Wikipedia
Lateinische Deklination — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… … Deutsch Wikipedia
Lateinische Deklinationen — Die Grammatik der lateinischen Sprache ist die Grundlage vieler moderner indogermanischer Sprachen. Sie wird oft als komplex bezeichnet und gilt bei Laien als logisch aufgebaut (natürlich kann man nicht von der Grammatik einer Sprache sprechen,… … Deutsch Wikipedia