-
1 amoveo
ā-moveo, mōvī, mōtum, ēre1)а) отодвигать, удалять, устранять, отводитьa. ab hostium oculis L — скрыть (убрать) от глаз неприятеляquaecumque vetustate amovet aetas Lcr — всё, что уносят с собой годыPorcia lex virgas ab omnium civium Romanorum corpore amovit C — закон Порция отменил телесные наказания всех римских гражданa. boves H — уводить (угонять) быковб) утаивать, воровать ( frumentum C)a. Cretam T — сослать на остров Критse a. Ter, Pl, Su — убраться, уйти2) стряхивать, отбрасывать, откидывать (socordiam ex pectore, suspicionem ab aliquo Pl; culpam a se L)a. bellum L — предотвратить войнуa. nomen alicujus L — обойти чьё-л. имя молчанием3) снимать ( с поста), отстранять, смещать ( quaestorem a sua procuratione C) -
2 amoveo
ā-moveo, mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo weg- od. fortbewegen, weg- od. fortschaffen, beiseite schaffen, entfernen, entziehen (Ggstz. admovere), I) eig.: A) im allg.: a) lebl. Objj.: neque in amovendo neque in exportando frumento, Cic.: sacra avecta in finitimas urbes amovimus ab hostium oculis, Liv.: am. cotidianum victum ab alqo, Nep.: nefandos ignes procul delubris, Liv.: scripta et imagines ex bibliothecis, Suet.: Porcia lex virgas ab omnium civium Rom. corpore amovit, Cic.: locus a conspectu amotus, Liv.: u. poet. von der Zeit, quaecumque vetustate amovet aetas, das was die Zeit allmählich wegnimmt, Lucr. 1, 225. – b) Pers.: alqm loco, Plaut.: alqm aliqua ex urbe, Plaut.: alqm ex istis locis, Cic.: alqm ab altaribus, Liv.: exercitum Rom. ab urbe circumsessa, Liv.: testem hanc a se, Ter.: omnibus arbitris procul amotis, Sall.: tantum ab iniuria se abesse rati, quantum e coetu congressuque impotentium hominum se amovissent, Liv.: u. am. se finibus Ausoniae, Sil.: u. bl. am. custodem, Prop.: custodes (Theaterwache), Tac.: amoto patre, in Abwesenheit des Vaters, Tac. – dah. in der Umgangsspr., se amovere = sich fortmachen, sich aus dem Staube machen, sich schieben, sich trollen, sich drücken, se hinc, Ter. Phorm. 566: se e medio, Suet. Tib. 10: se rus, Plaut. most. 74. – B) insbes.: a) (euphem. = furari) einen Gegenstandwegnehmen, mitgehen lassen, beiseite schaffen, entwenden, boves per dolum amotae, Hor.: amotā et pyxide veneni, Suet. – b) (euphem. = relegare) eine Person vom Hofe auf eine Insel entfernen = verweisen, verbannen, Cretam, Tac.: in insulam, Tac. – II) übtr.: A) im allg.: etw. Unangenehmes, Störendes, Nachteiliges usw. wegschaffen, beseitigen, entfernen, abwenden, abwälzen, von sich fern sein lassen, a foribus maximam molestiam, Plaut.: suspicionem ab adulescente, socordiam ex pectore, benehmen, Plaut.: a se non crimen, sed culpam ipsam, Cornif. rhet.: enixe ab se culpam, Liv.: principio atque studio amotus puerilis est animus, kindische Neigungen abgelegt, Plaut.: lamentationes, eiulationes, metum, Ter.: bellum, Liv. B) insbes.: a) lebl. Objj.: α) etw. in der Rede usw. weg- od. beiseite lassen, aus dem Spiele lassen, amolior et amoveo nomen meum, Liv.: u. amoto quaeramus seria ludo, Spaß beiseite! Hor. – β) etw. als nachteilig einwirkend fernhalten, comitas adsit, assentatio procul amoveatur, Cic. – sensum doloris mei a sententia dicenda amovebo, nicht einwirken lassen auf das Urteil, Cic.: libidinem autem, odium, invidiam cupiditatesque amovere, Cic.: metus est nonnumquam amovendus... nonnumquam adhibendus, Quint. – b) eine Pers. von einem Posten usw. entfernen, Saturninum quaestorem a sua frumentaria procuratione, Cic. de har. resp. 43 ( dagegen Sall. Cat. 23, 1 jetzt senatu moverunt, u. Val. Max. 2, 7, 5 jetzt senatu movit): censor libertinos tribubus amovit, stieß aus usw., Aur. Vict. vir. ill. 32, 2. – / Synk. Perf.-Form amorim, Sil. 17, 223. – vulg. Fut. amoveam, Itala 2. regg. 7, 15 bei Augustin. de civ. dei 17, 8, 1.
-
3 amoveo
ā-moveo, mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo weg- od. fortbewegen, weg- od. fortschaffen, beiseite schaffen, entfernen, entziehen (Ggstz. admovere), I) eig.: A) im allg.: a) lebl. Objj.: neque in amovendo neque in exportando frumento, Cic.: sacra avecta in finitimas urbes amovimus ab hostium oculis, Liv.: am. cotidianum victum ab alqo, Nep.: nefandos ignes procul delubris, Liv.: scripta et imagines ex bibliothecis, Suet.: Porcia lex virgas ab omnium civium Rom. corpore amovit, Cic.: locus a conspectu amotus, Liv.: u. poet. von der Zeit, quaecumque vetustate amovet aetas, das was die Zeit allmählich wegnimmt, Lucr. 1, 225. – b) Pers.: alqm loco, Plaut.: alqm aliqua ex urbe, Plaut.: alqm ex istis locis, Cic.: alqm ab altaribus, Liv.: exercitum Rom. ab urbe circumsessa, Liv.: testem hanc a se, Ter.: omnibus arbitris procul amotis, Sall.: tantum ab iniuria se abesse rati, quantum e coetu congressuque impotentium hominum se amovissent, Liv.: u. am. se finibus Ausoniae, Sil.: u. bl. am. custodem, Prop.: custodes (Theaterwache), Tac.: amoto patre, in Abwesenheit des Vaters, Tac. – dah. in der Umgangsspr., se amovere = sich fortmachen, sich aus dem Staube machen, sich schieben, sich trollen, sich drücken, se hinc, Ter. Phorm. 566: se e medio, Suet. Tib. 10: se rus, Plaut. most. 74. – B) insbes.: a) (euphem. = furari) einen Gegenstand————wegnehmen, mitgehen lassen, beiseite schaffen, entwenden, boves per dolum amotae, Hor.: amotā et pyxide veneni, Suet. – b) (euphem. = relegare) eine Person vom Hofe auf eine Insel entfernen = verweisen, verbannen, Cretam, Tac.: in insulam, Tac. – II) übtr.: A) im allg.: etw. Unangenehmes, Störendes, Nachteiliges usw. wegschaffen, beseitigen, entfernen, abwenden, abwälzen, von sich fern sein lassen, a foribus maximam molestiam, Plaut.: suspicionem ab adulescente, socordiam ex pectore, benehmen, Plaut.: a se non crimen, sed culpam ipsam, Cornif. rhet.: enixe ab se culpam, Liv.: principio atque studio amotus puerilis est animus, kindische Neigungen abgelegt, Plaut.: lamentationes, eiulationes, metum, Ter.: bellum, Liv. B) insbes.: a) lebl. Objj.: α) etw. in der Rede usw. weg- od. beiseite lassen, aus dem Spiele lassen, amolior et amoveo nomen meum, Liv.: u. amoto quaeramus seria ludo, Spaß beiseite! Hor. – β) etw. als nachteilig einwirkend fernhalten, comitas adsit, assentatio procul amoveatur, Cic. – sensum doloris mei a sententia dicenda amovebo, nicht einwirken lassen auf das Urteil, Cic.: libidinem autem, odium, invidiam cupiditatesque amovere, Cic.: metus est nonnumquam amovendus... nonnumquam adhibendus, Quint. – b) eine Pers. von einem Posten usw. entfernen, Saturninum quaestorem a sua frumentaria procuratione, Cic. de har. resp. 43 ( dagegen Sall.———— -
4 amoveo
ā-mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2, v. a., to remove from, to put or take away, to withdraw (esp. with effort or trouble; syn.: dimoveo, abduco, averto, arceo, repello): proprie amovetur saxum de loco, Don. ad Ter. Ad. 4, 2, 14; cf.:I.amoveamus lapidem de ore putei,
Vulg. Gen. 29, 8; v. amolior.In gen. (class.): me exinde amovit loco. Plaut. Truc. 1, 1, 64:II.Ubi erit empta, ut aliquo ex urbe (eam) amoveas,
id. Ep. 2, 2, 94:testem hanc quom abs te amoveris,
Ter. Hec. 4, 4, 72:Age, tamen ego hunc amovebo,
id. Ad. 4, 2, 14:illum ex istis locis amove,
Cic. Att. 1, 12:juvenes amoverunt eum,
Vulg. Act. 5, 6:lex Porcia virgas ab omnium civium corpore amovit,
Cic. Rab. Perd. 4, 12:Ille est amotus,
Plaut. Bacch. 4, 8, 64:amoto custode,
Prop. 1, 11, 15:amotis longius ceteris,
Curt. 7, 1:alia amovimus ab hostium oculis,
Liv. 5, 51:imagines ex bibliothecis amovere,
Suet. Calig. 34; id. Caes. 68; id. Ner. 47.—Hence: se amovere, to retire, withdraw:te hinc amove,
off with you! Ter. Phorm. 3, 3, 33:e coetu se amovissent,
Liv. 3, 38:qui memet finibus umquam amōrim Ausoniae,
Sil. 17, 224:statuit repente recedere seque e medio quam longissime amovere,
Suet. Tib. 10.— Trop. of abstract ideas, to put away, cast off, etc.:segnitiem amove,
Plaut. As. 2, 1, 6:suspitionem ab aliquo,
id. Trin. 3, 3, 54:socordiamque ex pectore,
id. Ps. 1, 2, 11; so,crapulam,
id. ib. 5, 1, 35:amoto metu,
Ter. And. 1, 2, 10:qui istum amorem ex animo amoveas,
id. ib. 2, 1, 7:opinionem,
id. ib. 3, 2, 30:misericordiam,
Vulg. 2 Macc. 6, 16:amove malitiam a carne,
ib. Eccl. 11, 10:bellum,
Liv. 5, 35:amoto quaeramus seria ludo,
jesting aside, Hor. S. 1, 1, 27 al. — Poet., of time, to take with itself: quaecumque vetustate amovet aetas, * Lucr. 1, 225.—Esp.A.In and after the Aug. per., to take away by stealth, to steal (euphemist. for furari, furtum facere):B.boves Per dolum amotas,
Hor. C. 1, 10, 10:si filia familiares res amoverit,
Dig. 25, 2, 3:aliquid ex heredidate,
ib. 29, 2, 70 al. —In post-Aug. prose (perh. only in Tac.), to banish:amotus Cercinam quattuordecim annis exilium toleravit,
Tac. A. 1, 53:in insulam,
id. ib. 4, 31:Cretam,
id. ib. 4, 21:aemulationis suspectos per nomen obsidum amovere,
id. ib. 13, 9; 14, 57.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский