płatać

См. также в других словарях:

• platac — plátac m <G pláca, V plȃče, N mn pláci, G plȃtācā> DEFINICIJA onaj koji plaća; platiša [točan platac; siguran platac; redovan platac] ETIMOLOGIJA vidi platiti …   Hrvatski jezični portal

• płatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, płataćam, płataća, płataćają, płataćany {{/stl 8}}– rozpłatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} tnąc, dzielić coś na części, płaty; rozcinać wzdłuż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płatać mięso.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, plątaćplączę || plątaćam, plącze || plątaća, plączą || plątaćają, plątaćany {{/stl 8}}– poplątać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa a. VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plátac — m 〈G pláca, V plȃče, N mn pláci, G plȃtācā〉 onaj koji plaća; platiša [točan ∼; siguran ∼; redovan ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

• plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 …   Słownik języka polskiego

• płatać — ndk I, płataćam, płataćasz, płataćają, płataćaj, płataćał, płataćany 1. przestarz. «robić komuś to, czego się nie spodziewa; wyrządzać, wyprawiać, wyczyniać» dziś tylko w zwrotach: Płatać figle, kawały, psikusy. 2. przestarz. «ciąć na płaty, na… …   Słownik języka polskiego

• płatać — Los, życie lubi płatać figle zob. lubić. Pogoda, wyobraźnia, pamięć itp. komuś płata figle zob. figiel …   Słownik frazeologiczny

• plątać się — I – poplątać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się, zbijać się; motać się, splątywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nitki się plączą przy haftowaniu. Poplątała mi się włóczka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plątać się — pot. Plątać się komuś pod nogami «kręcić się, krążyć w pobliżu kogoś, przeszkadzając mu»: – Pan wie, że osoby postronne nie mają prawa plątać się pod nogami w trakcie czynności dochodzeniowych – oznajmił tonem służbisty. M. Bielecki, Dziewczyna.… …   Słownik frazeologiczny

• wikłać — ndk I, wikłaćam, wikłaćasz, wikłaćają, wikłaćaj, wikłaćał, wikłaćany «czynić splątanym, plątać, gmatwać» Wikłać nici. przen. a) «czynić coś niejasnym, niezrozumiałym, trudnym do rozwiązania, do załatwienia; mącić, zaciemniać» Wikłać sprawę. Coś… …   Słownik języka polskiego

• plàtiša — m 〈N mn e〉 1. {{001f}}onaj koji plaća; platac, opr. neplatiša 2. {{001f}}onaj koji je obavezan platiti; platac, platilac …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika