-
1 Pylius
Pylius, a, um, s. Pylus.
-
2 Pylius
Pylius, a, um, s. Pylus. -
3 Pylius
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
4 Pylius
I a, um [ Pylus ]2) поэт. чрезвычайно старый, древний ( senecta M)3) мессенский ( agri O)II Pylius, ī m.пилосец, т. е. Нестор O -
5 Pylii
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
6 Pylos
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
7 Pylus
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
8 comis
cōmis (altl. cosmis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. (viell. zu Wz. *sm-, lächeln, in altind. smáyatē ›lächelt‹), aufgeräumt, launig, munter, frohsinnig, u. gegen andere = freundlich, gütig, gutmütig, zuvorkommend, nett, höflich, u. in diesem Sinne = menschenfreundlich, human (Ggstz. severus, asper), a) v. Pers.u. deren Gesinnung usw., dominus, Cic.: animus, Ter.: ingenium, Nep. – Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr. – c. in uxorem, Hor.: in amicis tuendis, Cic. – c. erga alqm in ceteris rebus, Cic. – c. alci, Tac. – quis C. Laelio (als L.) comior? Cic.: et super cenam et alias comissimus, Suet.: senex comissimus, Apul. – b) übtr., v. Lebl.: libelli, nette Komödienbücher, Hor.: sermo, Tac.: comi hospitio accipi, Liv.: c. victus inter hospites, Tac.: voluptates comiores, Auct. itin. Alex.: sermo comissimus, Apul.
-
9 eloquium
ēloquium, iī, n. (eloquor), I) die Sprache, Rede, a) das Sprechen, Reden, muti populi et quibus pro eloquio nutus est, Mela 3, 9, 4 (3. § 91): surdis auditum, mutis eloquium, claudis gressum reddidisti, Ps. Cypr. or. 1, 1. p. 145, 20 H.: mutorum linguas in eloquium sermonemque solvebat, Lact. 4, 15, 7 (vgl. 4, 26, 7; 7, 5, 19). – b) = der Ausdruck der Gedanken, die Rede, tulit eloquium insolitum facundia praeceps (Kühnheit der Sprache), Hor.: tona eloquio, Verg.: eloquio virum molliet, Ov. – c) = die Redegabe, Beredtheit, Beredsamkeit, Romani maximus auctor Tullius eloquii, Lucan. 7, 62: rhetor eloquii Latini, Carm. epigr. 1251 ed. Buecheler: Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr.: singularis eloquii suavitas, Val. Max.: libertas forensis eloquii, Symm.: vir eloquio animoque Curioni simillimus, Vell.: dulcis vir eloquii et nitidi, Sen.: qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, Ov.: atque ›haec est‹, dicas ›facundia principe digna‹; eloquio tantum nobilitatis inest, Ov.: eloquium fuit (es galt für B.) duram exorare puellam, Ov. – d) die Sprache eines Volkes, alqd vertere in eloquium Latinum od. nostrum, Augustin. de civ. dei 1, 26 extr. p. 309, 9 D.2 Hieron. epist. 61, 2: alqd vertere ex Graeco eloquio in Latinum, Augustin. epist. 71, 3: alqd ex Hebraeo in Latinum eloquium vertere, Isid. 6, 4, 5. – II) die Aus sage, Mitteilung, unde quidam vocis tria officia designant: eloquium tinnitum sonum, Diom. 421, 17. – Insbes.: a) die Unterredung, adeo fidum fraternumque orat eloquium, Cl. Mamert. pan. Maximin. Aug. 9, 1. – b) der Ausspruch eines Orakels, el. oraculi, Tert. apol. 23 in.
-
10 Pylus
Pylus u. Pylos, ī, f. (Πύλος), Name zweier Städte im Peloponnes, die eine in Messenien, Sitz des Neleus, j. der Hafen Alt-Navarino, Liv. 27, 30, 13. Mela 2, 3, 9 (2. § 52), die andere in Triphylia, einer südl. Landschaft von Elis, Wohnort des durch sein hohes Alter berühmten Nestor, dah. Nestorea, Sen. Herc. fur. 561 (565): u. (weil Nestor Sohn des Neleus) Nelea, Ov. met. 6, 418; vgl. Ov. her. 1, 63. – Dav. Pylius, a, um (Πυλιος), a) aus Pylos, pylisch, subst., der Pylier (oft von Nestor), Ov.: Plur. Pyliī, iōrum, m., die Einw. von Pylos, die Pylier, Mela. – b) poet. = nestorisch, dies, anni, Ov.: senecta, sehr hohes Alter, Mart.: u. so ultra Pyliam senectutem, Incert. (Eumen.) pan. Constant. Aug. 21, 4.
-
11 comis
cōmis (altl. cosmis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. (viell. zu Wz. *sm-, lächeln, in altind. smáyatē ›lächelt‹), aufgeräumt, launig, munter, frohsinnig, u. gegen andere = freundlich, gütig, gutmütig, zuvorkommend, nett, höflich, u. in diesem Sinne = menschenfreundlich, human (Ggstz. severus, asper), a) v. Pers.u. deren Gesinnung usw., dominus, Cic.: animus, Ter.: ingenium, Nep. – Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr. – c. in uxorem, Hor.: in amicis tuendis, Cic. – c. erga alqm in ceteris rebus, Cic. – c. alci, Tac. – quis C. Laelio (als L.) comior? Cic.: et super cenam et alias comissimus, Suet.: senex comissimus, Apul. – b) übtr., v. Lebl.: libelli, nette Komödienbücher, Hor.: sermo, Tac.: comi hospitio accipi, Liv.: c. victus inter hospites, Tac.: voluptates comiores, Auct. itin. Alex.: sermo comissimus, Apul. -
12 eloquium
ēloquium, iī, n. (eloquor), I) die Sprache, Rede, a) das Sprechen, Reden, muti populi et quibus pro eloquio nutus est, Mela 3, 9, 4 (3. § 91): surdis auditum, mutis eloquium, claudis gressum reddidisti, Ps. Cypr. or. 1, 1. p. 145, 20 H.: mutorum linguas in eloquium sermonemque solvebat, Lact. 4, 15, 7 (vgl. 4, 26, 7; 7, 5, 19). – b) = der Ausdruck der Gedanken, die Rede, tulit eloquium insolitum facundia praeceps (Kühnheit der Sprache), Hor.: tona eloquio, Verg.: eloquio virum molliet, Ov. – c) = die Redegabe, Beredtheit, Beredsamkeit, Romani maximus auctor Tullius eloquii, Lucan. 7, 62: rhetor eloquii Latini, Carm. epigr. 1251 ed. Buecheler: Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr.: singularis eloquii suavitas, Val. Max.: libertas forensis eloquii, Symm.: vir eloquio animoque Curioni simillimus, Vell.: dulcis vir eloquii et nitidi, Sen.: qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, Ov.: atque ›haec est‹, dicas ›facundia principe digna‹; eloquio tantum nobilitatis inest, Ov.: eloquium fuit (es galt für B.) duram exorare puellam, Ov. – d) die Sprache eines Volkes, alqd vertere in eloquium Latinum od. nostrum, Augustin. de civ. dei 1, 26 extr. p. 309, 9 D.2 Hieron. epist. 61, 2: alqd vertere ex Graeco eloquio in Latinum, Augustin. epist. 71, 3: alqd ex Hebraeo in Latinum eloquium vertere, Isid. 6, 4, 5. – II) die Aus-————Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eloquium
-
13 Pylus
Pylus u. Pylos, ī, f. (Πύλος), Name zweier Städte im Peloponnes, die eine in Messenien, Sitz des Neleus, j. der Hafen Alt-Navarino, Liv. 27, 30, 13. Mela 2, 3, 9 (2. § 52), die andere in Triphylia, einer südl. Landschaft von Elis, Wohnort des durch sein hohes Alter berühmten Nestor, dah. Nestorea, Sen. Herc. fur. 561 (565): u. (weil Nestor Sohn des Neleus) Nelea, Ov. met. 6, 418; vgl. Ov. her. 1, 63. – Dav. Pylius, a, um (Πυλιος), a) aus Pylos, pylisch, subst., der Pylier (oft von Nestor), Ov.: Plur. Pyliī, iōrum, m., die Einw. von Pylos, die Pylier, Mela. – b) poet. = nestorisch, dies, anni, Ov.: senecta, sehr hohes Alter, Mart.: u. so ultra Pyliam senectutem, Incert. (Eumen.) pan. Constant. Aug. 21, 4. -
14 iuvenēscō
iuvenēscō —, —, ere, inch. [iuvenis], to attain youth, grow up: vitulus... largis iuvenescit herbis, H.—To grow young, regain youth: Pylius iuvenescere posset, O. -
15 juvenesco
jŭvĕnesco, nŭi, 3, v. inch. n. [juvenis].I.To reach the age of youth, to grow up ( poet. and post-Aug.):II. A.vitulus... largis juvenescit herbis,
Hor. C. 4, 2, 54:ex quo juvenuit,
Tert. Exhort. ad Cast. 6 fin. —Lit.:B.Pylius juvenescere posset,
Ov. Am. 3, 7, 41:glires aestate juvenescunt,
Plin. 8, 57, 82, § 224. —Of plants:rosa recisa juvenescit,
Plin. 21, 11, 40, § 69.—Transf., to become vigorous, regain strength, flourish:gladii juvenescunt,
Stat. Th. 3, 583:corpus regni juvenescit,
recovers itself, Claud. Laud. Stil. 2, 20:continuo montes muro,
id. VI. Cons. Honor. 534.
См. также в других словарях:
pylius — pỹlius sm. (2) 1. Žg žr. pyliava: Ar jau pỹlių išpylėt? Trgn. Nereikia jam anei pỹlių pilt Mlt. 2. piliakalnis: Ties Veliuona yra pỹlius velnio uždumtas, t. y. kalnas piltas J. Rasi tu pỹlių supiltą ten duonos J. An pỹliaus, sako,… … Dictionary of the Lithuanian Language
adopter — (a do pté) v. a. 1° Choisir quelqu un pour fils ou pour fille et lui en donner les droits civils, en remplissant certaines formalités légales. • Jamais, sans ses avis, Claude, qu il gouvernait, n eût adopté mon fils, RAC. Brit. III, 3.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
BATTUS — I. BATTUS ineptus Poeta, qui in carmine conficiendo eadem saepius repetebat; unde Βαττολογία, inepta verborum redundantia, seu eiusdem rei vitiosa repetitio. Suidas, Βαττολογία, ἡ πολυλογία, ἀπὸ Βάττου τινὸς μακροὺς, καὶ πολυςτίχους ὕμνους… … Hofmann J. Lexicon universale
GERENIA — I. GERENIA opp. Apuliae Dauniae; apud Phiternum fluv. Hodiequeve Gerione. Liv. Geryon. l. 22. c. 18. II. GERENIA urbs Mesleniae, ubi Nestor Pylius educatus est. Unde apud Hom. Γερήνιος ἱππότα Νέςτωρ … Hofmann J. Lexicon universale
NESTOR — I. NESTOR corporis Alexandri custos, ab Epirotis, ad tollendam Deidamiam, Pyrrhi filiam missus, maiestate vultus illius deterritus, coeptum omisit, Polyaen. l. 8. c. 52. II. NESTOR fil. Nelei et Chloridis, Homer. Od. 2. qui adhuc adolescens… … Hofmann J. Lexicon universale
PYLUS — I. PYLUS Insula Peloponneso vicina, quam in bello Peloponnesiaco Laches, Atheniensium dux occupârat, ibique castellum exstruxerat, ex quo erumquet ad vastandam maritimam regionem Laconicam. Lacedaemonii hoc incommodum prohibere festinantes,… … Hofmann J. Lexicon universale