-
1 demitto
dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:b.picis e caelo demissum flumen,
Lucr. 6, 257; cf.:caelo imbrem,
Verg. G. 1, 23:caelo ancilia,
Liv. 5, 54 et saep.:barbam malis,
Lucr. 5, 673:latum clavum pectore,
Hor. S. 1, 6, 28; cf.:monilia pectoribus,
Verg. A. 7, 278:laenam ex humeris,
id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,
Sall. Hist. 2, 53:aliquem in sporta per murum,
Vulg. 2 Cor. 11, 33:taleam (sc. in terram),
to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;arbores altius,
Plin. 17, 11, 16, § 81:puteum alte in solido,
i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:triginta pedes in terram turrium fundamenta,
Curt. 5, 1, 31:arbusta certo demittunt tempore florem,
Lucr. 5, 670:demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),
Plaut. Mil. 3, 2, 12:fasces,
Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:cibos (sc. in alvum),
Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),
Ov. M. 11, 482; cf.:effugit hibernas demissa antenna procellas,
id. Tr. 3, 4, 9:arma, classem, socios Rheno,
Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;and pecora secundā aquā,
id. ib. 3, 14, 4:manum artifices demitti infra pectus vetant,
Quint. 11, 3, 112; cf.brachia,
id. 2, 13, 9:frontem (opp. attolli),
id. 11, 3, 78:supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,
Hor. Od. 2, 13, 34; cf.auriculas,
id. S. 1, 9, 20:caput,
Ov. M. 10, 192:crinem,
id. ib. 6, 289:demisso capite,
Vulg. Job 32, 6 al.:aliquos per funem,
Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:vestem,
id. S. 1, 2, 95; cf.tunicam,
id. ib. 25:stolam,
id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:equum in flumen,
Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:equos a campo in cavam viam,
Liv. 23, 47:aliquem in carcerem,
Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:aliquem ad imos Manes,
Verg. A. 12, 884:hostem in ovilia,
Hor. Od. 4, 4, 10:gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:ferrum in ilia,
Ov. M. 4, 119:sublicas in terram,
Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:huc stipites,
id. ib. 7, 73, 3 and 6:huc caementa,
Hor. Od. 3, 1, 35:nummum in loculos,
to put, id. Ep. 2, 1, 175:calculum atrum in urnam,
Ov. M. 15, 44:milia sex nummum in arcam nummariam,
Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:quove velim magis fessas demittere naves,
Verg. A. 5, 29; cf.:navem secundo amni Scodam,
Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:corpora Stygiae nocti tormentis,
Ov. M. 3, 695; cf.:aliquem neci,
Verg. A. 2, 85:aliquem Orco,
id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:aliquem umbris,
Sil. 11, 142:ferrum jugulo,
Ov. H. 14, 5:ferrum lacubus,
id. M. 12, 278:offa demittitur faucibus boum,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:B.(venti vortex) ubi se in terras demisit,
Lucr. 6, 446:se inguinibus tenus in aquam calidam,
Cels. 1, 3:se ad aurem alicujus,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:cum se demittit ob assem,
Hor. Ep. 1, 16, 64:concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,
Ov. M. 8, 334 al.:nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,
Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—Esp., milit. t. t.1.To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:2.in loca plana agmen demittunt,
Liv. 9, 27; cf.:agmen in vallem infimam,
id. 7, 34:equites Numidas in inferiorem campum,
id. 27, 18:agmen in Thessaliam,
id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:agmen,
Liv. 9, 2:levem armaturam,
id. 22, 28 al.:cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,
had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;so with se,
id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —II.Trop., to cast down, let sink, etc.:A.demisere oculos omnes gemitumque dedere,
Ov. M. 15, 612; cf.:vultu demisso,
Vulg. Isa. 49, 23:demissis in terram oculis,
Liv. 9, 38, 13;also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,
Val. Fl. 3, 41:vultum,
Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:vultum animumque metu,
Ov. M. 7, 133; cf.vultus,
id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:eas voces in pectora animosque,
Liv. 34, 50; and:dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,
Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:dignitatem in discrimen,
Liv. 3, 35:vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),
Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:me penitus in causam,
Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:me in res turbulentissimas,
id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:se in comparationem,
Suet. Rhet. 6:se in adulationem,
to descend to, Tac. A. 15, 73:se usque ad servilem patientiam,
id. ib. 14, 26:se ad minora illa,
Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,
Cic. Fin. 5, 15, 42; so,animos (with contrahere),
id. Tusc. 4, 6 fin.; and:animum (with contrahere),
id. Q. Fr. 1, 1, § 4:mentes,
Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:ne se admodum animo demitterent,
Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.Lit.1.Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):2.campestribus ac demissis locis,
Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:loca demissa ac palustria,
id. B. C. 3, 49, 5.—Of other things, drooping, falling, hanging down:B.demissis umeris esse,
Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:tremulus, labiis demissis,
with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:demisso capite discedere,
Cic. Clu. 21, 58; cf.:tristes, capite demisso,
Caes. B. G. 1, 32:demisso vultu,
with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:Dido vultum demissa,
Verg. A. 1, 561.—Also deep:demissa vulnera,
Sen. Ep. 67 fin. —Trop.1.Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):2.erigebat animum jam demissum,
Cic. Clu. 21, 58:esse fracto animo et demisso,
id. Fam. 1, 9, 16:(homines) animo demisso atque humili,
id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:demisso animo fuit,
Sall. J. 98 al.:demissa voce loqui,
Verg. A. 3, 320.—In the comp.:nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,
Liv. 4, 44.— Transf. to the person:quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26 fin.:videsne illum demissum?
id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,
Cic. Or. 24, 81.—Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):3.ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,
Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:multum demissus homo,
Hor. S. 1, 3, 57:sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,
Cic. Mur. 40, 87.—Rarely of external condition, humble, poor:4.qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),
Sall. C. 51, 12.—Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:1.ab alto Demissum genus Aenea,
Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.Lit., low:2.hic alte, demissius ille volabat,
Ov. Tr. 3, 4, 23.—Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:suppliciter demisseque respondere,
id. Fl. 10, 21:se tueri,
id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin. -
2 de-mittō
de-mittō mīsī, missus, ere, to send down, let down, drop, lower, put down, let fall, sink: lacrimas, shed, V.: ubera, let down, V.: ancilia caelo demissa, L.: latum clavum pectore, H.: Maiā genitum demittit ab alto, V.: ab aethere currum, O.: aurīs, H.: crinem, O.: tunicam, H.: se ad aurem alicuius, bend: se ob assem, stoop, H.: vallis, quā se demittere rivi Adsuerant, O.: (matres) de muris per manūs demissae, letting themselves down, Cs.: de caelo demissus, i. e. of heavenly origin, L.: tum demissi populo fasces, lowered. — To cast down, cast, throw, thrust, plunge, drive: Demissa tempestas ab Euro, H.: per pectora tela, O.: equum in flumen: in eum locum demissus, S.: Manīs deam ad imos, V.: hostem in ovilia, H.: ferrum in ilia, O.: sublicas in terram, Cs.: huc stipites, Cs.: nummum in loculos, to put, H.: fessas navīs, i. e. from the high seas, V.: navem secundo amni Scodram, L.: puteum alte in solido, sink, V.: corpora Stygiae nocti, O.: aliquem Orco, V.: ferrum lacubus, O.—Of troops, to send down, lead down: in loca plana agmen, L.: in inferiorem campum equites, L.—With se, to descend, march down: cum se pars agminis in convallem demisisset, Cs.: in aequum locum sese, Cs.—Fig., to cast down, depress, let sink, let fall: quā se (incipit) molli iugum demittere clivo, V.: demissis in terram oculis, L.: voltum metu, O.: animos: mentes, V.: ne se admodum animo demitterent, Cs.: hoc in pectus tuum demitte, impress, S.: voces in pectora, L.: dicta in aurīs, V.: Segnius inritant animos demissa per aurem (i. e. in animum), received, H.: me penitus in causam, to engage in: me in res turbulentissimas, to meddle with: eo rem demittit, si, etc., concedes so much.— P. pass., derived, sprung, descended (poet.): ab alto Demissum genus Aeneā, H.: ab Iove gens, V.: Iulius, a magno demissum nomen Iulo, V. -
3 imprimo
imprĭmo ( inpr-), pressi, pressum, 3, v. a. [in-premo], to press into or upon, to stick, stamp, or dig into, to impress, imprint (class.).I.Lit.:B.si in ejusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero,
Cic. Ac. 2, 26, 86:locus ubi vestigium impresserit,
id. Caecin. 27, 76; id. Phil. 13, 15, 30:sus rostro si humi A litteram impresserit,
id. Div. 1, 13, 23:ne imprimatur jacentibus molibus solum,
Col. 3, 13, 1: imprimitque genae genam, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 686 (Trag. v. 436):os cucurbitulae corpori,
Cels. 2, 11:signa tabellis,
Hor. S. 2, 6, 38:impressit dente labris notam,
id. C. 1, 13, 12; cf.:dentes alicui,
Luc. 9, 806:muris aratrum,
Hor. C. 1, 16, 20:stigmata captivorum frontibus,
Petr. 105:(Dido) os impressa toro,
Verg. A. 4, 659:impressa orbita,
Cic. Att. 2, 21, 2:sulcus altius impressus,
id. Div. 2, 23, 50:monimenta impressa saxis,
Tac. A. 11, 14:puteum,
i. e. to sink, dig, Pall. 1, 34:nudo ecce jugulum, convertite huc manus, imprimite mucrones,
Petr. 80:dentem,
Tib. 1, 6, 14; cf.:morsum,
i. e. to bite, Col. 6, 17, 33; Plin. 8, 25, 37, § 89:vulnus,
i. e. to make, Col. 7, 11, 2:basia,
Mart. 10, 42, 5:staminaque impresso fatalia pollice nentes,
pressed upon, Ov. M. 8, 453; cf.:impressoque genu nitens,
Verg. A. 12, 303:humidaque impressa siccabat lumina lana,
Prop. 3, 6 (4, 5), 17:exempta scutula cortici, imprimitur ex alia cortex par,
Plin. 17, 16, 26, § 118. —Transf.: aliquid (aliqua re), to press in, give an impression to a thing, to engrave, stamp, mark: an imprimi quasi ceram animum putamus? Cic. Tusc. 1, 25, 61:II.hoc munus habebis, Cratera impressum signis,
Verg. A. 5, 536; cf.:impressas auro quas gesserat olim Exuvias,
i. e. embroidered, Luc. 9, 176:non levior cippus nunc imprimit ossa?
Pers. 1, 37:transtra per et remos impressaque terga virorum,
pressed down, bended, Stat. Th. 5, 403.—Trop., to impress, engrave, stamp, mark:B.quod in omnium animis eorum notionem impressisset ipsa natura,
Cic. N. D. 1, 16, 43; cf.:visa in animis,
id. Ac. 2, 18, 58:quaeque in animis imprimuntur incohatae intellegentiae, similiter in omnibus imprimuntur,
id. Leg. 1, 10, 30; id. Fat. 19, 43:verum illud quidem impressum in animo atque mente,
id. Ac. 2, 11, 34:nisi omnes ii motus in ipso oratore impressi esse atque inusti videbuntur,
id. de Or. 2, 45, 189:quo e genere nobis notitiae rerum imprimuntur,
id. Ac. 2, 7, 21:in quibus (curriculis) Platonis primum sunt impressa vestigia,
id. Or. 3, 12; cf.:(memoria) constat ex notis litterarum, et ex eo, in quo imprimuntur illae notae,
id. Part. Or. 7, 26:menti impressa,
id. ib. 2, 11, 34:quaedam vestigia animo,
Quint. 11, 2, 4:memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,
Cic. Mil. 27, 73:impressa animo rudi memoria,
Quint. 1, 1, 36:quorum lectione duplex imprimeretur rei publicae dedecus,
Cic. Phil. 5, 6, 16:cum fortitudinis, tum vero humanitatis... impressa vestigia,
id. Balb. 5, 13.—Transf. (acc. to I. B.), to stamp, mark:1.horum flagitiorum iste vestigiis omnia municipia, praefecturas... impressit,
Cic. Phil. 2, 24, 58; id. Fam. 5, 20, 5.—Hence, impressē, adv., strongly, forcibly, impressively (postclass.).Lit.:2.dehinc rursus defricandus tenacius quidem, sed non impressius,
Cael. Aur. Tard. 3, 7, 87. —Trop.:alte et impresse recogitare,
Tert. Exhort. Cast. 3:ut impressius dixerim,
id. Car. Christ. 12. -
4 inprimo
imprĭmo ( inpr-), pressi, pressum, 3, v. a. [in-premo], to press into or upon, to stick, stamp, or dig into, to impress, imprint (class.).I.Lit.:B.si in ejusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero,
Cic. Ac. 2, 26, 86:locus ubi vestigium impresserit,
id. Caecin. 27, 76; id. Phil. 13, 15, 30:sus rostro si humi A litteram impresserit,
id. Div. 1, 13, 23:ne imprimatur jacentibus molibus solum,
Col. 3, 13, 1: imprimitque genae genam, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 686 (Trag. v. 436):os cucurbitulae corpori,
Cels. 2, 11:signa tabellis,
Hor. S. 2, 6, 38:impressit dente labris notam,
id. C. 1, 13, 12; cf.:dentes alicui,
Luc. 9, 806:muris aratrum,
Hor. C. 1, 16, 20:stigmata captivorum frontibus,
Petr. 105:(Dido) os impressa toro,
Verg. A. 4, 659:impressa orbita,
Cic. Att. 2, 21, 2:sulcus altius impressus,
id. Div. 2, 23, 50:monimenta impressa saxis,
Tac. A. 11, 14:puteum,
i. e. to sink, dig, Pall. 1, 34:nudo ecce jugulum, convertite huc manus, imprimite mucrones,
Petr. 80:dentem,
Tib. 1, 6, 14; cf.:morsum,
i. e. to bite, Col. 6, 17, 33; Plin. 8, 25, 37, § 89:vulnus,
i. e. to make, Col. 7, 11, 2:basia,
Mart. 10, 42, 5:staminaque impresso fatalia pollice nentes,
pressed upon, Ov. M. 8, 453; cf.:impressoque genu nitens,
Verg. A. 12, 303:humidaque impressa siccabat lumina lana,
Prop. 3, 6 (4, 5), 17:exempta scutula cortici, imprimitur ex alia cortex par,
Plin. 17, 16, 26, § 118. —Transf.: aliquid (aliqua re), to press in, give an impression to a thing, to engrave, stamp, mark: an imprimi quasi ceram animum putamus? Cic. Tusc. 1, 25, 61:II.hoc munus habebis, Cratera impressum signis,
Verg. A. 5, 536; cf.:impressas auro quas gesserat olim Exuvias,
i. e. embroidered, Luc. 9, 176:non levior cippus nunc imprimit ossa?
Pers. 1, 37:transtra per et remos impressaque terga virorum,
pressed down, bended, Stat. Th. 5, 403.—Trop., to impress, engrave, stamp, mark:B.quod in omnium animis eorum notionem impressisset ipsa natura,
Cic. N. D. 1, 16, 43; cf.:visa in animis,
id. Ac. 2, 18, 58:quaeque in animis imprimuntur incohatae intellegentiae, similiter in omnibus imprimuntur,
id. Leg. 1, 10, 30; id. Fat. 19, 43:verum illud quidem impressum in animo atque mente,
id. Ac. 2, 11, 34:nisi omnes ii motus in ipso oratore impressi esse atque inusti videbuntur,
id. de Or. 2, 45, 189:quo e genere nobis notitiae rerum imprimuntur,
id. Ac. 2, 7, 21:in quibus (curriculis) Platonis primum sunt impressa vestigia,
id. Or. 3, 12; cf.:(memoria) constat ex notis litterarum, et ex eo, in quo imprimuntur illae notae,
id. Part. Or. 7, 26:menti impressa,
id. ib. 2, 11, 34:quaedam vestigia animo,
Quint. 11, 2, 4:memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,
Cic. Mil. 27, 73:impressa animo rudi memoria,
Quint. 1, 1, 36:quorum lectione duplex imprimeretur rei publicae dedecus,
Cic. Phil. 5, 6, 16:cum fortitudinis, tum vero humanitatis... impressa vestigia,
id. Balb. 5, 13.—Transf. (acc. to I. B.), to stamp, mark:1.horum flagitiorum iste vestigiis omnia municipia, praefecturas... impressit,
Cic. Phil. 2, 24, 58; id. Fam. 5, 20, 5.—Hence, impressē, adv., strongly, forcibly, impressively (postclass.).Lit.:2.dehinc rursus defricandus tenacius quidem, sed non impressius,
Cael. Aur. Tard. 3, 7, 87. —Trop.:alte et impresse recogitare,
Tert. Exhort. Cast. 3:ut impressius dixerim,
id. Car. Christ. 12.
См. также в других словарях:
Kölner Brunnen — Römischer Wasserkrug und Becher etc. aus Glas. FO. Luxemburger Straße … Deutsch Wikipedia
Brunnen — 1. An kleinen Brunnen löscht man auch den Durst. – Simrock, 1357. Frz.: A petite fontaine boit on à son aise. (Leroux, I, 48.) 2. Aus einem trockenen Brunnen kann man keinen Labetrunk schöpfen. 3. Aus kleinem Brunnen trinkt man ebenso gut (sich… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Wolf — 1. Alten Wolf reiten Krähen. – Eiselein, 647. 2. Alten Wolf verspotten die Hunde. – Schlechta, 362. 3. Als der Wolf predigte, hatte er Gänse zu Zuhörern. 4. Als der Wolff in der Grube lag, wollt er ein heiliger Mönch werden. – Mathesy, 108a. 5.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Katze — Ebenso wie der Hund kommt auch die Katze in zahlreichen bildlichen Redensarten vor, so daß Hans Sachs im Schwank vom Katzenkrämer dichten konnte: »Der hat fünf Katzen feil, eine Schmeichelkatze, eine nasse Katze, eine Haderkatze, eine Naschkatze… … Das Wörterbuch der Idiome