-
41 pünktlich
pünktlich punktualny;er ist pünktlich abgefahren on odjechał punktualnie -
42 zusehen
ihm beim Training zusehen przypatrywać się, jak on trenuje;sieh zu, dass dir nichts passiert uważaj, żeby ci się nic nie stało;sieh zu, dass du pünktlich bist postaraj się być punktualnie -
43 dass
schade, \dass du schon gehen musst szkoda, że musisz już iśćdas liegt daran, \dass... polega to na tym, że...er sagte, \dass er krank sei powiedział, że jest choryich freue mich, \dass du da bist cieszę się, że jesteśes sei denn, \dass... chyba że...2) że; ( zur Angabe der Folge)er hupte so laut, \dass alle wach wurden trąbił tak głośno, że wszyscy się obudziliund \dass du pünktlich zurückkommst! ale żebyś wrócił punktualnie!\dass es nie dazu kommen möge! żeby nigdy to tego nie doszło!er möchte, \dass du ihn anrufst chciałby, żebyś do niego zadzwoniłhilf ihm doch, \dass er endlich fertig wird! no pomóż mu, żeby wreszcie skończył!ich will nicht, \dass du wegfährst nie chcę, żebyś wyjechał -
44 Glockenschlag
mit dem \Glockenschlag punktualnie -
45 Punkt
Punkt [pʊŋkt] <-[e]s, -e> mzwei Linien schneiden sich in einem \Punkt dwie linie przecinają się w jednym punkcieeinen \Punkt gewinnen zdobyć punkt8) ( bei Zeitangaben)\Punkt drei [Uhr] punktualnie o trzeciej [godzinie] -
46 pünktlich
-
47 s.t.
s.t. advAbk. von sine tempore univum neun Uhr \s.t. punktualnie o dziewiątej godzinie, o dziewiątej godzinie bez kwadransa akademickiego -
48 matalim
1 bystry2 gwałtowny3 krzyżyk4 ostry5 przebiegły6 przenikliwy7 punktualnie8 spiczasty -
49 matálas
1 bystry2 cierpki3 gwałtowny4 krzyżyk5 ostry6 przebiegły7 przenikliwy8 punktualnie9 spiczasty -
50 matúlis
1 bystry2 cierpki3 gwałtowny4 krzyżyk5 ostry6 przebiegły7 przenikliwy8 punktualnie9 spiczasty -
51 تيز
czysto; czysty; czyścić; dystynkcja; grzeczny; miły; myć; niewinny; oczyścić; odróżnienie; odznaczenie; porządny; przyzwoity; rozróżnienie; różnica; schludny; sprzątać; staranny; szczery; wyróżnienie; bystry; ciepły; gorycz; gorzki; gwałtowny; krzyżyk; ostro; ostry; pikantny; przebiegły; przenikliwy; punktualnie; spiczasty; upalny; uszczypliwy; złość; zwinny -
52 ديز
bystry; gwałtowny; krzyżyk; ostro; ostry; przebiegły; przenikliwy; punktualnie; spiczasty; zwinny -
53 هشيار
bystry; gwałtowny; krzyżyk; ostro; ostry; przebiegły; przenikliwy; punktualnie; spiczasty; zwinny
См. также в других словарях:
punktualnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} dokładnie o wyznaczonej porze, na czas, ściśle przestrzegając terminu, nie spóźniając się i nie robiąc czegoś zbyt wcześnie; nie wcześniej i nie później, tylko właśnie o tej porze : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
punktualnie — punktualnieej przysłów. od punktualny Budzić się punktualnie o szóstej. Pociąg odjechał (przyjechał) punktualnie … Słownik języka polskiego
uderzenie — n I 1. rzecz. od uderzyć. 2. lm D. uderzenieeń «raz, cios zadany ręką lub trzymanym przedmiotem; w boksie, szermierce, walce wręcz: trafienie przeciwnika» Uderzenia młotem. Uderzenie batem. Uderzenie w plecy, w twarz. Powalić kogoś pierwszym… … Słownik języka polskiego
minuta — 1. Co do minuty «dokładnie w wyznaczonym czasie; punktualnie»: Następnego dnia pan Grzesio był co do minuty. R. Antoszewski, Kariera. 2. Czyjeś pięć minut «okres, w którym ktoś może odnieść sukces»: Michał i Tomek (...) przeżyli swoje pięć minut… … Słownik frazeologiczny
zegarek — 1. Coś idzie, chodzi itp. jak w zegarku «coś jest wykonywane regularnie, systematycznie, terminowo, coś jest dobrze zorganizowane»: Co by nie mówić, to był równy chłop i zawsze sprawiedliwy. Musztrował, dawał w kość jak nikt, ale wszystko… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
dolecieć — dk VIIa, doleciećcę, doleciećcisz, doleciećleć, doleciećciał, doleciećcieli dolatywać ndk VIIIa, doleciećtuję, doleciećtujesz, doleciećtuj, doleciećywał 1. «lecąc osiągnąć jakiś cel, kres; dotrzeć» a) «o locie powietrznym» Ptaki dolatują do… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
minuta — ż IV, CMs. minutaucie; lm D. minutaut 1. «jednostka czasu stanowiąca sześćdziesiątą część godziny, składająca się z sześćdziesięciu sekund; potocznie także: chwila» Minuta ciszy, odpoczynku, spokoju, wolnego czasu. Coś trwa minutę, pół minuty.… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego