-
121 servant
s sluga, sluškinja, državni službenik / public # = javni službenik; civil # = državni činovnik; outdoor # = sluga koji radi izvan kuće (konjušar, vrtlar i dr.); indoor # = sluga koji radi u kući (kuhar, pipničar, kućna pomoćnica i dr.); your obedient # = vaš odani (zaključak pisma prije potpisa; sada samo u službenim pismima)* * *
momak
sluga
sluškinja
službenik -
122 servant *** serv·ant n
['sɜːv(ə)nt](domestic) domestico (-a), (fig: of the public, one's country) servitore m -
123 servant
kb. 1 [domestic] bujang, pelayan. s. girl babu, pelayan. 2 abdi. public s. abdi rakyat, pegawai pemerintah. -
124 public employee's pensior civil servant's pension
• virkaeläkeEnglish-Finnish dictionary > public employee's pensior civil servant's pension
-
125 civil servant
1. государственный служащий2. сотрудник международной организацииСинонимический ряд:public servant (noun) campaigner; incumbent; office seeker; officeholder; partisan; politician; politico; public servant -
126 civil servant
гос. упр., преим. брит. (государственный) гражданский служащий, чиновник, должностное лицоSyn:See: -
127 civil
ˈsɪvl прил.
1) гражданский civil rights ≈ гражданские права civil strife ≈ междоусобица Syn: civic
2) штатский (в отличие от военного) civil servant ≈ государственный гражданский служащий, чиновник civil engineer ≈ инженер-строитель Civil Service ≈ государственная гражданская служба Civil Defence ≈ организация противовоздушной обороны
3) юр. гражданский (о деле, законодательстве в отличие, скажем, от уголовного) civil case ≈ гражданское дело Civil Law ≈ гражданское право
4) цивилизованный, воспитанный, культурный;
вежливый to keep a civil tongue( in one's head) ≈ держаться в рамках приличия, быть вежливым, учтивым Syn: courteous, polite, well-bred, mannerly, civilized ∙ civil list ≈ цивильный лист (сумма на содержание лиц королевской семьи) гражданский;
относящийся к гражданам или гражданству - * liberties гражданские свободы - * rights права граждан - * manhood гражданское мужество штатский, гражданский, невоенный;
цивильный, партикулярный - * aviation гражданская авиация - to enter * life демобилизоваться, уйти из армии (юридическое) гражданский (не уголовный) - * case гражданское дело - * suit гражданский процесс - * justice гражданское судопроизводство - * registration запись актов гражданского состояния - * official чиновник бюро записей актов гражданского состояния (церковное) мирской - * righteousness праведность мирянина (а не святого) - * marriage гражданский брак( не церковный) календарный( о месяце, годе) - * day календарные сутки вежливый;
корректный - to keep a * tongue держаться в рамках приличия, не дерзить - his answer was * but not inviting его ответ был корректным, но не располагал к продолжению разговора цивилизованный civil вежливый;
воспитанный;
to keep a civil tongue (in one's head) держаться в рамках приличия, быть вежливым, учтивым ~ юр. гражданский (противоп. уголовный) ;
civil case гражданское дело;
Civil Law гражданское право ~ гражданский;
civil rights гражданские права;
civil strife междоусобица ~ гражданский ~ невоенный ~ цивильный ~ штатский (противоп. военный) ;
civil engineer инженер-строитель ~ штатский ~ servant государственный гражданский служащий, чиновник;
Civil Service государственная гражданская служба;
Civil Defence организация противовоздушной обороны defence: civil ~ гражданская оборона ~ штатский (противоп. военный) ;
civil engineer инженер-строитель engineer: civil ~ инженер-строитель ~ юр. гражданский (противоп. уголовный) ;
civil case гражданское дело;
Civil Law гражданское право law: civil ~ внутригосударственное право civil ~ гражданское право civil ~ римское право ~ list цивильный лист( сумма на содержание лиц королевской семьи) list: civil ~ цивильный лист ~ гражданский;
civil rights гражданские права;
civil strife междоусобица right: civil ~s гражданские права rights: civil ~ гражданские права ~ servant государственный гражданский служащий, чиновник;
Civil Service государственная гражданская служба;
Civil Defence организация противовоздушной обороны servant: ~ служащий (государственного учреждения) ;
public servant лицо, находящееся на государственной службе;
civil servant чиновник, должностное лицо civil ~ государственный гражданский служащий civil ~ государственный служащий;
гражданский служащий civil ~ государственный служащий civil ~ должностное лицо civil ~ чиновник ~ servant государственный гражданский служащий, чиновник;
Civil Service государственная гражданская служба;
Civil Defence организация противовоздушной обороны service: ~ служба (область работы и т. п.) ;
Civil Service государственная (гражданская) служба;
National Service воинская или трудовая повинность( в Англии) civil ~ государственная служба civil ~ гражданская служба ~ гражданский;
civil rights гражданские права;
civil strife междоусобица civil вежливый;
воспитанный;
to keep a civil tongue (in one's head) держаться в рамках приличия, быть вежливым, учтивым -
128 officeholder
Синонимический ряд:public servant (noun) campaigner; civil servant; incumbent; office seeker; partisan; politician; politico; public servant
См. также в других словарях:
public servant — ˌpublic ˈservant noun [countable] formal an elected government official, or someone whose job is working for the government: • a 41 year old career public servant (= someone who spends their whole working life in a government job, usually at a… … Financial and business terms
public servant — public servants N COUNT A public servant is a person who is appointed or elected to a public office, for example working for a local or state government … English dictionary
public servant — index caretaker (one fulfilling the function of office), legislator, politician Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
public servant — n someone who works for the government, especially someone who is elected … Dictionary of contemporary English
public servant — noun count someone who works for the government, especially someone who has been elected … Usage of the words and phrases in modern English
public servant — ► NOUN ▪ a person who works for the state or for local government … English terms dictionary
public servant — n. an elected or appointed government official or a civil service employee … English World dictionary
public servant — A person employed by a government authority; a civil servant. This current meaning originated in the convict system. Unease about the term convict led to the creation of euphemistic terms, includinggovernment man (1797), assigned servant (1817),… … Australian idioms
public servant — noun someone who holds a government position (either by election or appointment) • Topics: ↑election • Hypernyms: ↑employee • Hyponyms: ↑social worker, ↑caseworker, ↑welfare worker * * * noun … Useful english dictionary
public servant — UK / US noun [countable] Word forms public servant : singular public servant plural public servants someone who works for the government, especially someone who has been elected … English dictionary
public servant — Synonyms and related words: bureaucrat, civil servant, functionary, functionnaire, holdover, incumbent, ins, jack in office, lame duck, mandarin, new broom, office bearer, officeholder, officer, official, officiary, petty tyrant, placeman,… … Moby Thesaurus