Перевод: со всех языков на польский

с польского на все языки

przypuścić+atak

  • 1 storm

    [stɔːm] 1. n ( lit, fig)
    burza f; ( at sea) sztorm m
    2. vi ( fig)
    ( speak angrily) grzmieć (zagrzmieć perf)
    3. vt
    szturmować, przypuszczać (przypuścić perf) szturm na +acc
    * * *
    [sto:m] 1. noun
    1) (a violent disturbance in the air causing wind, rain, thunder etc: a rainstorm; a thunderstorm; a storm at sea; The roof was damaged by the storm.) burza
    2) (a violent outbreak of feeling etc: A storm of anger greeted his speech; a storm of applause.) atak
    2. verb
    1) (to shout very loudly and angrily: He stormed at her.) pieklić się
    2) (to move or stride in an angry manner: He stormed out of the room.) walić się, wypadać z hałasem
    3) ((of soldiers etc) to attack with great force, and capture (a building etc): They stormed the castle.) szturmować
    - stormily
    - storminess
    - stormbound
    - stormtrooper
    - a storm in a teacup
    - take by storm

    English-Polish dictionary > storm

См. также в других словарях:

  • atak — m III, D. u, N. atakkiem; lm M. i 1. «gwałtowne uderzenie na nieprzyjaciela; natarcie» Atak bombowy, lotniczy. Atak frontalny. Atak czołgów. Atak na bagnety. Przejść, przystąpić, ruszyć do ataku. Przypuścić atak na coś, do czegoś …   Słownik języka polskiego

  • przypuszczać — ndk I, przypuszczaćam, przypuszczaćasz, przypuszczaćają, przypuszczaćaj, przypuszczaćał, przypuszczaćany przypuścić dk VIa, przypuszczaćpuszczę, przypuszczaćpuścisz, przypuszczaćpuść, przypuszczaćcił, przypuszczaćpuszczony 1. «pozwalać komuś,… …   Słownik języka polskiego

  • szturm — m IV, D. u, Ms. szturmmie; lm M. y «skoncentrowane bezpośrednie uderzenie wojska w celu zdobycia silnie bronionego rejonu, obiektu, punktu oporu itp.; atak, natarcie; dawniej także: przejście w ataku do walki wręcz» Gwałtowny, nagły szturm.… …   Słownik języka polskiego

  • natrzeć — dk XI, natrzećtrę, natrzećtrzesz, natrzećtrzyj, natrzećtarł, natrzećtarty, natrzećtarłszy nacierać ndk I, natrzećam, natrzećasz, natrzećają, natrzećaj, natrzećał, natrzećany 1. «trąc pomasować; trąc posmarować, pomazać kogoś, coś czymś» Natrzeć… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»