-
1 przypominać
przypominać [pʃɨpɔminaʨ̑]1) ( przywodzić na pamięć)\przypominać sobie coś sich +akk an etw +akk erinnern\przypominać komuś coś jdn an etw +akk erinnern2) ( podkreślić konieczność)przypomnieć komuś o czymś jdm etw in Erinnerung bringenprzypomnieć komuś, żeby coś zrobił jdn an die Erledigung von etw erinnernona przypomina mi kogoś/coś sie erinnert mich an jdn/etw1) ( przyjść na myśl)przypomniało mi się, że... mir ist [gerade] eingefallen, dass...2) ( zwracać na siebie uwagę)\przypominać się komuś [telefonem] sich +akk [mit einem Telefonat] in jds Erinnerung bringen, jdn [mit einem Telefonat] auf sich aufmerksam machen
См. также в других словарях:
przypominać się – przypomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się z pamięci; przychodzić na myśl : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przypomniała mu się wojna. Ciągle przypomina mi się tamta melodyjka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przypomnieć — dk VIIa, przypomniećnę, przypomniećnisz, przypomniećnij, przypomniećniał, przypomniećnieli, przypomniećniany przypominać ndk I, przypomniećam, przypomniećasz, przypomniećają, przypomniećaj, przypomniećał, przypomniećany 1. «wywołać w pamięci… … Słownik języka polskiego
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
uprzytomnić — dk VIa, uprzytomnićnię, uprzytomnićnisz, uprzytomnićnij, uprzytomnićnił, uprzytomnićniony uprzytamniać a. uprzytomniać ndk I, uprzytomnićam, uprzytomnićasz, uprzytomnićają, uprzytomnićaj, uprzytomnićał, uprzytomnićany często w połączeniu z… … Słownik języka polskiego
znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… … Słownik frazeologiczny
sroka — 1. Chwytać, łapać, trzymać itp. dwie sroki (kilka srok) za ogon «zajmować się naraz kilkoma rzeczami, chcieć załatwić jednocześnie kilka spraw»: Jak pan zamierza godzić prowadzenie tak wielkiej firmy z prezesowaniem izbie gospodarczej? Trudno też … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
poznać — dk I, poznaćznam, poznaćznasz, poznaćznają, poznaćznaj, poznaćznał, poznaćznany poznawać ndk IX, poznaćznaję, poznaćznajesz, poznaćwaj, poznaćwał, poznaćwany 1. «przeniknąć coś myślą, uświadomić sobie związki, zależności między elementami czegoś; … Słownik języka polskiego