Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

przyjęć

См. также в других словарях:

  • przyjęcie — n I; lm D. przyjęcieęć 1. rzecz. od przyjąć Przyjęcie towaru. Starać się o przyjęcie do pracy, do szkoły. Dom wczasowy przygotowany do przyjęcia urlopowiczów. ∆ Godziny przyjęć «ustalone godziny udzielania porad lekarskich, konsultacji, audiencji …   Słownik języka polskiego

  • Stanisław Lem — ( anhören?/i; * 12. September 1921 in Lemberg, damals Polen; † 27. März 2006 in Krakau) war ein polnischer Philosoph, Es …   Deutsch Wikipedia

  • Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …   Википедия

  • ПРИЁМНАЯ — помещение в общественном здании для приёма посетителей (Болгарский язык; Български) приемна (Чешский язык; Čeština) hovorna (Немецкий язык; Deutsch) Empfangsraum; Empfang (Венгерский язык; Magyar) várószoba (Монгольский язык) хүлээн авах өрөө… …   Строительный словарь

  • alfa — książk. Alfa i omega «o człowieku, który dużo wie i jest niekwestionowanym autorytetem w jakichś sprawach»: Szył na izbie przyjęć jakąś rozharataną w bójce rękę. Na krok nie odstępowała go wtedy studentka (...). Ta samodzielna praca była jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • aula — ż I, DCMs. aulali; lm D. aulali 1. «reprezentacyjna sala wykładowa, także sala zebrań, konferencji, uroczystości itp.» 2. «w okresie starochrześcijańskim: budynek kościelny lub miejsce w bazylikach przeznaczone na dysputy religijne» 3. «w… …   Słownik języka polskiego

  • ceremoniał — m IV, D. u, Ms. ceremoniałale; lm M. y 1. «ogół przepisów i form obowiązujących w czasie jakichś obrzędów, uroczystości, ceremonii; określona etykieta podczas oficjalnych przyjęć» Ceremoniał dworski, kościelny, dyplomatyczny. Ceremoniał bankietu …   Słownik języka polskiego

  • izba — ż IV, CMs. izbabie; lm D. izb 1. «pomieszczenie mieszkalne, pokój; dziś zwykle używane w języku urzędowym lub w odniesieniu do pomieszczeń mieszkalnych na wsi» Izba bielona wapnem. Mieszkanie złożone z paru izb. ∆ Izba chorych «zakład zamkniętej… …   Słownik języka polskiego

  • limit — m IV, D. u, Ms. limiticie; lm M. y «granica, najwyższa liczba, ilość czegoś» Limit budżetowy. Limit czasu. Przekroczenie limitu. Zwiększyć, zmniejszyć limity. Limit przyjęć na uczelnię. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • połączyć — dk VIb, połączyćczę, połączyćczysz, połączyćłącz, połączyćczył, połączyćczony 1. «spoić, złączyć mechanicznie, zespolić w jedność, w całość, powiązać, związać; zmieszać, zsumować» Połączyć końce sznurka, przewody. Połączyć mostem brzegi rzeki.… …   Słownik języka polskiego

  • przyjmować — ndk IV, przyjmowaćjmuję, przyjmowaćjmujesz, przyjmowaćjmuj, przyjmowaćował, przyjmowaćowany 1. forma ndk czas. przyjąć (p.) 2. zwykle bez dopełnienia «podejmować u siebie gości, wydawać przyjęcia; mieć ustalone godziny przyjęć, udzielenia porad,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»