-
1 wisieć przy telefonie
разг. висе́ть на телефо́не -
2 telefon
сущ.• телефон* * *♂, Р. \telefonu 1. телефон;\telefon komórkowy сотовый (мобильный) телефон; \telefon wewnętrzny добавочный номер телефона; mówić przez \telefon говорить по телефону; nakręcić numer \telefonu набрать номер телефона; wisieć przy \telefonie разг. висеть на телефоне;
2. разг. телефонный разговор;\telefon do pana разг. это вас, вам кто-то звонит; czy był \telefon do mnie? мне кто-нибудь звонил?; było kilka \telefonów было несколько звонков
* * *м, Р telefonu1) телефо́нtelefon komórkowy — со́товый (моби́льный) телефо́н
telefon wewnętrzny — доба́вочный но́мер телефо́на
mówić przez telefon — говори́ть по телефо́ну
nakręcić numer telefonu — набра́ть но́мер телефо́на
wisieć przy telefonie — разг. висе́ть на телефо́не
2) разг. телефо́нный разгово́рtelefon do pana — разг. э́то вас, вам кто́-то звони́т
czy był telefon do mnie? — мне кто́-нибудь звони́л?
było kilka telefonów — бы́ло не́сколько звонко́в
-
3 tkwić
глаг.• застревать• корениться* * *tkwi|ć\tkwićij несов. 1. сидеть; торчать;\tkwić głęboko w piasku сидеть глубоко в песке; klucz \tkwići w drzwiach ключ торчит в двери; \tkwić w domu сидеть дома; \tkwić na posterunku стоять на посту; \tkwić przy telefonie не отходить от телефона;
2. заключаться, состоять;w tym \tkwići cały problem в этом заключается вся проблема (трудность);
3. прочно сохраняться, глубоко таиться;\tkwić w pamięci прочно сохраняться в памяти; ● \tkwić w długach сидеть в долгах по уши;
\tkwić w czymś po uszy погрузиться во что-л., увязнуть в чём-л.* * *tkwiij несов.1) сиде́ть; торча́тьtkwić głęboko w piasku — сиде́ть глубоко́ в песке́
klucz tkwii w drzwiach — ключ торчи́т в двери́
tkwić w domu — сиде́ть до́ма
tkwić na posterunku — стоя́ть на посту́
tkwić przy telefonie — не отходи́ть от телефо́на
2) заключа́ться, состоя́тьw tym tkwii cały problem — в э́том заключа́ется вся пробле́ма (тру́дность)
3) про́чно сохраня́ться, глубоко́ таи́тьсяtkwić w pamięci — про́чно сохраня́ться в па́мяти
•- tkwić w czymś po uszy -
4 wisieć
глаг.• вешать• висеть• завешивать• навешивать• обвешивать• обкорнать• повесить• подвесить• подвешивать• свисать* * *wis|iećwiszę, wiś, \wisiećiał, \wisiećieli несов. висеть;● \wisieć przy telefonie разг. висеть на телефоне; \wisieć na włosku висеть на волоске (на ниточке);
\wisieć na karku komuś сидеть (висеть) на шее у кого-л.* * *wiszę, wiś, wisiał, wisieli несов.висе́ть -
5 Apparat
См. также в других словарях:
wisieć na [przy] telefonie — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} długo rozmawiać z kimś przez telefon, nieustannie telefonować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Już od godziny wisisz przy telefonie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wisieć — 1. pot. Coś wisi na kimś jak na kołku, jak na kiju, jak na wieszaku, jak worek «jakieś ubranie jest dla kogoś zbyt luźne, za obszerne, niedopasowane»: (...) siedział w chałupie około tygodnia. Nie był ciekaw świata. Dopiero w niedzielę, ubrany w… … Słownik frazeologiczny
wisieć — ndk VIIa, wiszę, wisisz, wiś, wisiał, wisieli 1. «być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś» Bielizna wisi na sznurze. Ręczniki, ścierki wisiały na gwoździu. W oknie wiszą firanki. Ubranie wisiało w szafie. Lustro, obraz, zegar wisi na ścianie … Słownik języka polskiego
guzik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały, okrągły przedmiot (zwykle z plastiku lub metalu) przyszywany do ubrań i bielizny, służący do zapinania, przymocowywania czegoś lub dla … Langenscheidt Polski wyjaśnień
telefon — 1. Głuchy telefon a) «aparat telefoniczny, w którym nie ma sygnału»: Telefon wciąż głuchy. Widać linia przerwana, Niemcom nie zależy na naprawie. W. Odojewski, Zasypie. b) «połączenie telefoniczne, w czasie którego po podniesieniu słuchawki nikt… … Słownik frazeologiczny
telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… … Słownik języka polskiego
tkwić — ndk VIa, tkwię, tkwisz, tkwij, tkwił 1. «pozostawać w miejscu wetknięcia, włożenia, utknięcia; być osadzonym w czymś mocno, głęboko» Złamany klucz tkwił w zamku. W ścianie tkwił hak. Drzazga tkwi komuś za paznokciem. ◊ Tkwić w czymś po uszy, np.… … Słownik języka polskiego
telefon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. telefonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie telekomunikacyjne pozwalające na dwustronne przesyłanie głosu za pomocą przewodów łączących dwa aparaty; także:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tkwię, tkwi, tkwij {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach, które utknęły, zostały włożone, wetknięte gdzieś: zostawać dalej w tym samym miejscu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
