-
1 przewodniczyć
przewodniczyć [pʃɛvɔdɲiʧ̑ɨʨ̑]vi1) ( kierować pracami)\przewodniczyć czemuś etw leiten2) ( kierować przebiegiem obrad) leiten, den Vorsitz haben\przewodniczyć zebraniu eine Beratung leiten -
2 przewodniczyć
przewodniczyć (-ę) (D) den Vorsitz haben -
3 dowodzić
1. vt\dowodzić czegoś ( udowadniać) etw beweisen, etw nachweisen; ( ukazywać) etw aufzeigen; ( być dowodem) etw beweisen2. vi\dowodzić czymś ( sprawować dowództwo) etw anführen, etw befehligen; ( przewodniczyć) etw leiten, etw führen -
4 komisja
komisja [kɔmisja] fKommission f, Ausschuss m, Komitee nt\komisja budżetowa ekon Budgetausschuss m\komisja do spraw... Ausschuss f für...\komisja dyscyplinarna disziplinarischer Ausschuss f\komisja inspekcyjna [ lub do zbadania...] [ lub kontrolna] Untersuchungskommission f Kontrollauschuss m für...\komisja kodyfikacyjna jur Rechtsausschusss m\komisja likwidacyjna Liquidationsausschuss m\komisja mediacyjna Vermittlungsausschuss m\komisja mieszana gemischte Kommission f\komisja nadzwyczajna außerordentlicher Ausschuss m\komisja odbircza Abnahmekommission f\komisja odwoławcza Berufungskommission f\komisja poborowa mil Musterungskommission f\komisja sejmowa/senacka Sejm-/Senatausschuss mstała/doraźna \komisja ständige/Ad-hoc Kommission f\komisja parlamentarna parlamentarischer Ausschuss m\komisja rewizyjna Revisionskommission f\komisja śledcza Untersuchungsausschuss m\komisja trójstronna dreiseitiger Ausschuss mGłówna K\komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Hauptkommission f zur Strafverfolgung von Verbrechen gegen das Polnische VolkK\komisja Europejska admin Europäische Kommission fK\komisja Edukacji Narodowej hist das als Erste in Europa eingerichtete Bildungsministerium, das 1773 vom polnischen Sejm gegündet wurdeK\komisja Planowania hist Zentraler Planungsausschuss mK\komisja Konstytucjna jur Verfassungsausschuss mK\komisja Prawa Europejskiego jur Kommission f für Europäisches RechtPaństwowa K\komisja Wyborcza admin Staatlicher Wahlausschuss mPaństwowa K\komisja Przetargowa admin Staatlicher Ausschuss m für öffentliche Ausschreibungen\komisja specjalna ( w policji) Sonderkommission f (SoKo)powołać komisję eine Kommission [ lub einen Ausschuss] einsetzen -
5 Vorsitz
См. также в других словарях:
przewodniczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, przewodniczyćczę, przewodniczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} kierować obradami, przebiegiem posiedzenia, dyskusją na zebraniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przewodniczyć obradom. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przewodniczyć — ndk VIb, przewodniczyćczę, przewodniczyćczysz, przewodniczyćczył 1. «kierować przebiegiem obrad, posiedzenia, zebrania; kierować dyskusją» Przewodniczyć na walnym zebraniu. Przewodniczyć kolegium redakcyjnemu, komisji. 2. przestarz. «pełnić… … Słownik języka polskiego
dowodzić — ndk VIa, dowodzićdzę, dowodzićdzisz, dowodzićwódź, dowodzićdził, dowodzićdzony 1. forma ndk czas. dowieść (p.) 2. «kierować kimś albo czymś; stać na czele» a) «w wojsku: być zwierzchnikiem jednostki wojskowej, kierować akcją wojenną;… … Słownik języka polskiego
obrada — ż IV, CMs. obradaadzie; lm D. obradaad zwykle w lm «zbiorowe omawianie jakichś spraw, radzenie nad czymś» Obrady sejmowe. Obrady nad nową ustawą. Porządek, tok obrad. Sala obrad. Otworzyć, zamknąć, zawiesić obrady. Przewodniczyć obradom … Słownik języka polskiego
posiedzenie — n I 1. rzecz. od posiedzieć. 2. «zgromadzenie osób dla omówienia jakichś spraw; zebranie, konferencja» Posiedzenie plenarne. Posiedzenie komisji sejmowej, sądu, zarządu. Otworzyć, zamknąć, odroczyć posiedzenie. Brać udział, przewodniczyć w… … Słownik języka polskiego
prezesować — ndk IV, prezesowaćsuję, prezesowaćsujesz, prezesowaćsuj, prezesowaćował «być prezesem; przewodniczyć» Prezesować spółdzielni, towarzystwu naukowemu, zebraniu a. prezesować w spółdzielni, w towarzystwie naukowym, na zebraniu … Słownik języka polskiego
prezydować — ndk IV, prezydowaćduję, prezydowaćdujesz, prezydowaćduj, prezydowaćował «być prezesem; przewodniczyć» Prezydować obradom, zgromadzeniu. Prezydować na zebraniu, na sesji. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
przewodniczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. przewodniczyć (p.) przewodniczący, przewodnicząca w użyciu rzecz. 1. «osoba, która przewodniczy obradom, kieruje obradami, dyskusją na posiedzeniu; naradzie» Przewodniczący zagaił zebranie, zarządził głosowanie … Słownik języka polskiego
przewodniczenie — n I rzecz. od przewodniczyć … Słownik języka polskiego
przewodzić — ndk VIa, przewodzićdzę, przewodzićdzisz, przewodzićwódź, przewodzićdził, przewodzićdzony 1. «kierować czymś, czyjąś działalnością; stać na czele, dowodzić, przewodniczyć; narzucać komuś swoją wolę, wodzić rej w czymś» Przewodzić wyprawie,… … Słownik języka polskiego
rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… … Słownik języka polskiego
