przesyłka

См. также в других словарях:

• przesyłka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przesyłkałce; lm D. przesyłkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się przesyła lub co zostało przysłane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesyłka pocztowa, pieniężna. Nadać, odebrać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przesyłka — ż III, CMs. przesyłkałce; lm D. przesyłkałek 1. «to, co jest przesyłane (często za pośrednictwem poczty)» Przesyłka pieniężna. Przesyłka pocztowa. Przesyłka polecona. Nadać, doręczyć, otrzymać przesyłkę. 2. «przesyłanie, dostarczanie czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• adresat — m IV, DB. a, Ms. adresatacie; lm M. adresataci, DB. ów 1. «osoba, do której jest adresowany list, przesyłka itp.» Adresat nieznany. Doręczyć list adresatowi. Przesyłka doszła do adresata. 2. «osoba, do której się ktoś zwraca, do której się coś… …   Słownik języka polskiego

• Pan Samochodzik — (Polish for Mister Automobile , also known as Tomasz N.N.) is a fictional art historian, journalist, renowned adventurer and historical detective (compared both with Robert Langdon, Dirk Pitt and Indiana Jones) created by Polish writer Zbigniew… …   Wikipedia

• adres — m IV, D. u, Ms. adressie; lm M. y 1. «miejsce zamieszkania lub pobytu osoby, siedziba instytucji itp.; oznaczenie tego miejsca» Stały adres. Podać adres. Pisać, wysłać list pod czyimś adresem. Posłać, pójść pod wskazany adres. ∆ Adres pomocniczy… …   Słownik języka polskiego

• ekspres — I m IV, D. u, Ms. ekspressie; lm M. y «pośpieszna przesyłka pocztowa (zwykle list) doręczana adresatowi natychmiast po nadejściu do urzędu pocztowego» Dostać, wysłać ekspres. ◊ Wysłać, dostać coś ekspresem «wysłać, dostać coś jako przesyłkę… …   Słownik języka polskiego

• ekspresowy — 1. «nadany, wysłany jako ekspres» Przesyłka ekspresowa. 2. «bardzo szybki, pośpieszny» Pociąg ekspresowy. Tempo ekspresowe. Termin ekspresowy. Kursy ekspresowe. ∆ Ekspresowe pranie, czyszczenie garderoby «pranie, czyszczenie garderoby wykonane w… …   Słownik języka polskiego

• miejscownik — m III, D. a, N. miejscownikkiem; lm M. i 1. «siódmy przypadek w deklinacji polskiej pełniący funkcję okolicznika miejsca lub czasu oraz funkcję dopełnienia dalszego, odpowiadający najczęściej na pytania: w kim? w czym? o kim? o czym?; forma… …   Słownik języka polskiego

• nadruk — m III, D. u, N. nadrukkiem; lm M. i 1. «drukowany napis na czymś» Kolorowy nadruk na obwolucie. Przesyłka z nadrukiem „Pilne . 2. «kolorowy deseń odbity na czymś (np. na papierze, tkaninie) techniką drukarską» Nadruk papieru opakowaniowego, tapet …   Słownik języka polskiego

• odpieczętować — dk IV, odpieczętowaćtuję, odpieczętowaćtujesz, odpieczętowaćtuj, odpieczętowaćował, odpieczętowaćowany odpieczętowywać ndk VIIIa, odpieczętowaćowuję, odpieczętowaćowujesz, odpieczętowaćowuj, odpieczętowaćywał, odpieczętowaćywany «otworzyć,… …   Słownik języka polskiego

• pilny — pilnyni, pilnyniejszy 1. «wymagający natychmiastowego wykonania; niezwłoczny, nagły, nieodzowny, konieczny» Pilna sprawa, praca. Pilne badania. Przesyłka z nadrukiem bardzo pilne. Załatwić najpilniejszą korespondencję. Pojechać w pilnym interesie …   Słownik języka polskiego