-
1 przestać
-nę, -niesz; imp -ń; vb od przestawać* * *I.przestać1pf.- nę -niesz zob. przestawać.II.przestać2pf.- stoję -stoisz, - stój (= stać jakiś czas) stand, spend some time standing; przestać trzy godziny stand for three hours.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przestać
-
2 przestawać
vt imperf* * *ipf.- aję -ajesz, - waj1. przestawać (= przerywać, zakończyć) stop ( coś robić doing sth); przestań! stop it!; przestać istnieć cease to exist.2. tylko ipf. lit. (= obcować) associate ( z kimś with sb); kto z kim przestaje, takim się staje he that lives with the wolves learns to howl.3. tylko ipf. przest. (= poprzestawać) stop ( na czymś at sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przestawać
См. также в других словарях:
przestawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przestawaćstaję, przestawaćstaje, przestawaćwaj {{/stl 8}}– przestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przestawaćstanę, przestawaćstanie, przestawaćstań {{/stl 8}}{{stl 7}} przerywać robienie czegoś, nie kontynuować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przestawać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przestać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Xa, przestaćstoję, przestaćstoi, przestaćstój {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestać — I dk, przestaćstanę, przestaćstaniesz, przestaćstań, przestaćstał przestawać ndk IX, przestaćstaję, przestaćstajesz, przestaćwaj, przestaćwał 1. «przerwać jakąś czynność, nie kontynuować, zaniechać czegoś; ustać» Przestań płakać. Deszcz przestał… … Słownik języka polskiego
przestawać — ndk IX, przestawaćstaję, przestawaćstajesz, przestawaćwaj, przestawaćwał 1. forma ndk czas. I przestać (p.) 2. książk. «przebywać w jakimś, w czyimś towarzystwie; obcować, zadawać się z kimś» Chętnie przestawał z młodzieżą. □ Kto z kim przestaje … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… … Słownik języka polskiego
dogasnąć — dk Vc, dogasnąćgaśnie, dogasnąćgasną, dogasnąćgasł, dogasnąćgasłszy dogasać ndk I, dogasnąćsa, dogasnąćsają, dogasnąćsał «przestać się palić, dopalić się, zgasnąć» Ogień dogasł. Świece powoli dogasały. przen. tylko ndk a) «zbliżać się do końca,… … Słownik języka polskiego
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego