-
1 korek
сущ.• втулка• затычка• поплавок• пробка• тампон• штепсель* * *kor|ek♂, Р. \korekka 1. пробка ž;zatkać \korekkiem заткнуть пробкой; \korekki się przepaliły пробки перегорели; \korek uliczny уличная пробка;
2. подпяточник* * *м, Р korka1) про́бка żzatkać korkiem — заткну́ть про́бкой
korki się przepaliły — про́бки перегоре́ли
korek uliczny — у́личная про́бка
2) подпя́точник
См. также в других словарях:
przepalać się – przepalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu wskutek działania wysokiej temperatury, ognia lub zbyt silnego prądu; spłonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezpieczniki się przepaliły. Trzeba kupić żarówkę, bo się przepaliła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korek — m III, D. korekrka, N. korekrkiem; lm M. korekrki 1. bot. «tkanka wtórna okrywająca starsze łodygi (pnie), korzenie i bulwy, wytwarzana przez miazgę korkotwórczą (fellogen)» 2. «masa korkowa, surowiec uzyskiwany z kory niektórych roślin… … Słownik języka polskiego
przepalić — dk VIa, przepalićlę, przepalićlisz, przepalićal, przepalićlił, przepalićlony przepalać ndk I, przepalićam, przepalićasz, przepalićają, przepalićaj, przepalićał, przepalićany 1. częściej dk «zniszczyć coś płomieniem, ogniem, uszkodzić przez… … Słownik języka polskiego
