-
1 przelecieć
пролетіти -
2 przelecieć się
побігати; пройтися; прогулятися
См. также в других словарях:
przelecieć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przelatywać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przelecieć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko przebiec… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przelecieć — dk VIIa, przeleciećcę, przeleciećcisz, przeleciećleć, przeleciećciał, przeleciećcieli przelatywać ndk VIIIa, przeleciećtuję, przeleciećtujesz, przeleciećtuj, przeleciećywał 1. «przebyć jakąś przestrzeń drogą powietrzną unosząc się za pomocą… … Słownik języka polskiego
przelecieć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przejść się szybkim krokiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeleciał się po sklepach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przelecieć — Coś przeleciało komuś przez głowę, przez myśl, jakaś myśl przeleciała komuś przez głowę zob. głowa 14 … Słownik frazeologiczny
przelecieć — Odbywać z kimś stosunek płciowy, zwłaszcza pospiesznie lub jednorazowo Eng. To copulate with someone, especially quickly or one only time; to achieve sexual intercourse … Słownik Polskiego slangu
przelecieć komuś — koło nosa Tracić okazję Eng. To miss an opportunity … Słownik Polskiego slangu
przelatywać — → przelecieć … Słownik języka polskiego
przefrunąć — dk Vb, przefrunąćnę, przefrunąćniesz, przefrunąćfruń, przefrunąćnął, przefrunąćnęła, przefrunąćnęli przefruwać ndk I, przefrunąćam, przefrunąćasz, przefrunąćają, przefrunąćaj, przefrunąćał «przelecieć nad czymś frunąc; przelecieć z miejsca na… … Słownik języka polskiego
przelatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przelatywaćtuję, przelatywaćtuje {{/stl 8}}– przelecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, przelatywaćcę, przelatywaćci, przelatywaćciał, przelatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblecieć — dk VIIa, obleciećcę, obleciećcisz, obleciećleć, obleciećciał, obleciećcieli oblatywać ndk VIIIa, obleciećtuję, obleciećtujesz, obleciećtuj, obleciećywał, obleciećywany 1. «przelecieć wokół czegoś, lecąc okrążyć coś» Bociany oblatywały pole. ◊… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego