-
1 przekwitanie
с1. відцвітання;2. клімакс (мед.)
См. также в других словарях:
przekwitanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przekwitanieań, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowa faza okresu rozrodczego u samic; u kobiet przypada na okres między 45. a 50. rokiem życia; klimakterium {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klimakterium — n VI, blm «okres w życiu kobiety, w którym następuje stopniowe zanikanie czynności gruczołów płciowych i zdolności rozrodczej, przebiegające czasami z zaburzeniami ogólnymi; przekwitanie» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
klimakterium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. klimakteriumria, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowa faza okresu rozrodczego u samic; u kobiet występuje między 45. a 50. rokiem życia; następuje wtedy zanik czynności gruczołów płciowych (m.in. ustaje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień