-
1 zaliczyć
глаг.• включать• включить• засчитать• засчитывать• зачесть• зачислить• причислить* * *zalicz|yć\zaliczyćony сов. 1. do kogo-czego отнести, причислить к кому-чему, к числу кого-чего;\zaliczyć do najlepszych utworów причислить к лучшим произведениям;
2. сдать зачёт;\zaliczyć wszystkie przedmioty сдать зачёты по всем предметам;
3. зачесть, засчитать;\zaliczyć staż pracy засчитать стаж работы;
\zaliczyć sumę na konto długu зачесть сумму в счёт долга+1. zakwalifikować
* * *zaliczony сов.1) do kogo-czego отнести́, причи́слить к кому-чему, к числу кого-чегоzaliczyć do najlepszych utworów — причи́слить к лу́чшим произведе́ниям
2) сдать зачётzaliczyć wszystkie przedmioty — сдать зачёты по всем предме́там
3) заче́сть, засчита́тьzaliczyć staż pracy — засчита́ть стаж рабо́ты
zaliczyć sumę na konto długu — заче́сть су́мму в счёт до́лга
Syn: -
2 depozyt
сущ.• взнос• вклад• депозит• залежь• месторождение• осадок• отстой• склад• состав• хранилище* * *1) (przedmioty oddane na przechowanie) вещи, отданные на хранение2) (kaucja) депозит, залог3) (wkład) депозит, вклад* * *depozy|t♂, Р. \depozyttu депозит;● oddać do \depozyttu, złożyć w \depozytcię сдать на хранение, внести (поместить) в депозит
* * *м, P depozytuдепози́т- złożyć w depozycie
См. также в других словарях:
majdan — Przedmioty osobiste, zwłaszcza jako pakiet Eng. Personal belongings, especially in form of a packet … Słownik Polskiego slangu
przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… … Słownik języka polskiego
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
przedmiot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przedmiotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} realny element otaczającego świata, rzecz wyodrębniana za pomocą zmysłów; dzieło, produkt pracy ludzkiej : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cynować — ndk IV, cynowaćnuję, cynowaćnujesz, cynowaćnuj, cynowaćował, cynowaćowany «pokrywać przedmioty, głównie stalowe i miedziane, cyną przez natryskiwanie, elektrolizę, zanurzenie w roztopionej cynie itp. celem zabezpieczenia przed korozją; bielić,… … Słownik języka polskiego
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
nominalizm — m IV, D. u, Ms. nominalizmzmie, blm 1. ekon. «zasada, według której zobowiązania pieniężne powinny być spłacane w pierwotnie określonej sumie, bez uwzględnienia wahań wartości pieniądza» 2. filoz. «średniowieczny pogląd w sporze o uniwersalia,… … Słownik języka polskiego
od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
plater — m IV, D. u, Ms. platererze; lm M. y 1. zwykle w lm «przedmioty metalowe platerowane, zwłaszcza naczynia i sztućce» Nakryć stół platerami. 2. «cienka warstwa metalu szlachetnego pokrywająca przedmioty z metalu nieszlachetnego» … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego