przeciwnik

См. также в других словарях:

• przeciwnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. przeciwnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba, która występuje przeciw komuś lub czemuś, przeciwstawia się komuś lub czemuś; próbuje coś zwalczyć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeciwnik — m III, DB. a, N. przeciwnikkiem; lm M. przeciwnikicy, DB. ów 1. «ten, kto walczy, bije się z kimś; państwo, armia itp. będąca w stanie wojny z kimś; wróg, nieprzyjaciel» Przełamać linię obrony przeciwnika. 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub …   Słownik języka polskiego

• antyrojalista — m odm. jak ż IV, CMs. antyrojalistaiście; lm M. antyrojalistaiści, DB. antyrojalistatów «przeciwnik rojalizmu, przeciwnik króla» …   Słownik języka polskiego

• zatkać — pot. Kogoś (aż) zatkało (ze zdumienia, ze wzruszenia, z oburzenia itp.) «ktoś się tak bardzo zdziwił, oburzył, wzruszył itp., że nie potrafił odpowiednio zareagować»: (...) w pierwszej chwili poczerwieniał jak burak i zupełnie go zatkało. Bo… …   Słownik frazeologiczny

• zatykać — pot. Kogoś (aż) zatkało (ze zdumienia, ze wzruszenia, z oburzenia itp.) «ktoś się tak bardzo zdziwił, oburzył, wzruszył itp., że nie potrafił odpowiednio zareagować»: (...) w pierwszej chwili poczerwieniał jak burak i zupełnie go zatkało. Bo… …   Słownik frazeologiczny

• adwersarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y przestarz. «ten, kto występuje przeciw komuś, czemuś, zwalcza kogoś lub coś; przeciwnik, nieprzyjaciel» Być czyimś adwersarzem. Pokonać swoich adwersarzy. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• antagonista — m odm. jak ż IV, CMs. antagonistaiście; lm M. antagonistaiści, DB. antagonistatów 1. «ten, kto występuje przeciw komuś, zwalcza kogoś, czyjś przeciwnik, rywal, współzawodnik» Być, stać się czyimś antagonistą. 2. anat. «mięsień działający w… …   Słownik języka polskiego

• antychryst — m IV, DB. a, Ms. antychrystyście, blm rel. «według większości wierzeń chrześcijańskich: przeciwnik Chrystusa, który ma wystąpić przy końcu świata przeciw chrześcijaństwu i zostanie przez Chrystusa pokonany» przen. lm M. y, DB. ów «człowiek zły,… …   Słownik języka polskiego

• antyfaszysta — m odm. jak ż IV, CMs. antyfaszystayście; lm M. antyfaszystayści, DB. antyfaszystatów «przeciwnik faszyzmu, walczący przeciw faszyzmowi» …   Słownik języka polskiego

• antyfeminista — m odm. jak ż IV, CMs. antyfeministaiście; lm M. antyfeministaiści, DB. antyfeministatów «mężczyzna występujący przeciwko równouprawnieniu kobiet; przeciwnik kobiet» …   Słownik języka polskiego

• antyhitlerowiec — m II, DB. antyhitlerowiecwca, W. antyhitlerowiecwcze a. wcu; lm M. antyhitlerowiecwcy, DB. antyhitlerowiecwców «przeciwnik, wróg hitleryzmu, walczący z hitleryzmem» …   Słownik języka polskiego