przeciwieństwo

См. также в других словарях:

• przeciwieństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. przeciwieństwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaprzeczenie czegoś, kontrast; coś, co ma całkowicie odwrotne cechy, właściwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwieństwo postaw,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeciwieństwo — n III, Ms. przeciwieństwowie; lm D. przeciwieństwoeństw 1. «sprzeczność, niezgodność zachodząca między rzeczami, zjawiskami itp.; rzecz, osoba, zjawisko różniące się całkowicie od innego porównywanego zjawiska, rzeczy, osoby itp.; kontrast»… …   Słownik języka polskiego

• glina — 1. Ktoś zrobiony, ulepiony z innej, lepszej gliny «o kimś wyróżniającym się czymś, cieszącym się specjalnymi względami»: Była całkowicie obca, jakby ulepiono ją z innej gliny, i ta jej obcość pociągała go do obłędu. O. Tokarczuk, Dom. To… …   Słownik frazeologiczny

• ale — 1. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne treści, łączący zdania współrzędne lub równorzędne części zdania (z przeczeniem lub bez przeczenia); lecz» Słońce świeci, ale wieje zimny wiatr. Biednie, ale czysto. Położył się… …   Słownik języka polskiego

• aliści — 1. przestarz. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne ujęcie treści; ale» Myślał, że nie starczy mu sił, aliści wykonał swoje zadanie. 2. przestarz. «partykuła wzmacniająca, wyrażająca zwykle odmienność, nagłą zmianę sytuacji; a …   Słownik języka polskiego

• altruizm — m IV, D. u, Ms. altruizmzmie, blm «bezinteresowne kierowanie się w swym postępowaniu dobrem innych, gotowość do poświęceń; przeciwieństwo egoizmu» Kierować się altruizmem. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• antagonizm — m IV, D. u, Ms. antagonizmzmie; lm M. y 1. «przeciwieństwo, przeciwdziałanie, wzajemna niechęć, wrogość, wzajemne zwalczanie się» Antagonizmy dzielnicowe. Antagonizm powstaje, zachodzi między kimś, czymś. ∆ Antagonizm klasowy «wg Marksa:… …   Słownik języka polskiego

• anty- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «oznaczający: przeciwieństwo, przeciwstawienie, przeciwdziałanie czemuś, zwalczanie kogoś, czegoś, np. antyalkoholowy, antyfaszysta, antymilitaryzm, antypasat, antytoksyna» b) «oznaczający przeciwległe… …   Słownik języka polskiego

• antyteza — ż IV, CMs. antytezazie; lm D. antytezaez 1. «twierdzenie przeciwstawne w stosunku do innego (do tezy); niekiedy ogólniej: przeciwstawienie, przeciwieństwo, kontrast» 2. filoz. «w dialektyce Hegla: drugie stadium trójstopniowego rozwoju… …   Słownik języka polskiego

• atoli — przestarz. dziś książk. lub żart. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne ujęcie treści łączonych zdań lub ich równorzędnych części; jednak, mimo to, ale, wszakże» Wszyscy byli spragnieni, wody atoli nie było. Choć byliśmy… …   Słownik języka polskiego

• atonalność — ż V, DCMs. atonalnośćści, blm muz. «zasada konstrukcji dźwiękowej, polegająca na braku zależności pomiędzy poszczególnymi dźwiękami i akordami od określonego centrum tonalnego, np. toniki; przeciwieństwo tonalności» …   Słownik języka polskiego