prześladować

См. также в других словарях:

• prześladować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, prześladowaćduję, prześladowaćduje, prześladowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gnębić, uciskać, nakładając na kogoś jakieś ciężary; krzywdzić : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prześladować — ndk IV, prześladowaćduję, prześladowaćdujesz, prześladowaćduj, prześladowaćował, prześladowaćowany 1. «robić stale przykrości, szykany, wyrządzać krzywdy; gnębić, uciskać, szykanować» Prześladować innowierców. Człowiek niewinnie prześladowany. ◊… …   Słownik języka polskiego

• tępić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się tępym, tracić ostrość; stępiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piła szybko się tępi na twardym drewnie. Tępią się ostrza golarki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciemiężyć — ndk VIb, ciemiężyćżę, ciemiężyćżysz, ciemiężyćmięż, ciemiężyćżył, ciemiężyćżony książk. «pozbawiać swobody, nakładać ciężary, zmuszać do czegoś; prześladować, gnębić, uciskać» Ciemiężony naród powstał przeciw najeźdźcy …   Słownik języka polskiego

• dyskryminować — ndk IV, dyskryminowaćnuję, dyskryminowaćnujesz, dyskryminowaćnuj, dyskryminowaćował, dyskryminowaćowany «ograniczać w prawach, prześladować; stosować dyskryminację» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś …   Słownik języka polskiego

• napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś …   Słownik języka polskiego

• represjonować — ndk IV, represjonowaćnuję, represjonowaćnujesz, represjonowaćnuj, represjonowaćował, represjonowaćowany «stosować represje, surowe środki odwetu, zwłaszcza wobec przeciwników politycznych; prześladować, szykanować» Represjonować kogoś za… …   Słownik języka polskiego

• szykanować — ndk IV, szykanowaćnuję, szykanowaćnujesz, szykanowaćnuj, szykanowaćował, szykanowaćowany «robić komuś rozmyślne przykrości, utrudnienia, szykany; dręczyć, prześladować» Szykanować kogoś uparcie. Był szykanowany przez kolegów biurowych. szykanować …   Słownik języka polskiego

• telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… …   Słownik języka polskiego

• terroryzować — ndk IV, terroryzowaćzuję, terroryzowaćzujesz, terroryzowaćzuj, terroryzowaćował, terroryzowaćowany «stosować terror wobec kogoś, oddziaływać za pomocą terroru; zmuszać do czegoś przemocą, gwałtem, groźbami; prześladować» Bandyci terroryzowali… …   Słownik języka polskiego