-
1 Entschuldigung
-
2 forgive
[fə'gɪv]to forgive sb for sth — wybaczyć ( perf) komuś coś
to forgive sb for doing sth — wybaczyć ( perf) komuś, że coś zrobił
forgive my ignorance, but … — proszę wybaczyć moją niewiedzę, lecz …
they could be forgiven for thinking that … — można im wybaczyć, iż myśleli, że…
* * *[fə'ɡiv]past tense - forgave; verb1) (to stop being angry with (someone who has done something wrong): He forgave her for stealing his watch.) przebaczyć2) (to stop being angry about (something that someone has done): He forgave her angry words.) wybaczyć•- forgiving
См. также в других словарях:
wybaczyć — dk VIb, wybaczyćczę, wybaczyćczysz, wybaczyćbacz, wybaczyćczył, wybaczyćczony wybaczać ndk I, wybaczyćam, wybaczyćasz, wybaczyćają, wybaczyćaj, wybaczyćał, wybaczyćany «darować komuś winę; przebaczyć» Wybaczał dziecku każde przewinienie. Wybaczyć … Słownik języka polskiego
śmiałość — ż V, DCMs. śmiałośćści, blm rzecz. od śmiały a) w zn. 1: Wielka, zbytnia śmiałość. Zdobyć się na śmiałość. Coś odbiera komuś śmiałość. Coś dodaje komuś śmiałości. Nabierać śmiałości. Komuś brakuje śmiałości … Słownik języka polskiego
brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie przymierzając — Proszę wybaczyć to porównanie Eng. (Please) Excuse the comparison … Słownik Polskiego slangu