-
1 prostokątny
-
2 prostokątny
mat. прямоугольный, ортогональныйKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > prostokątny
-
3 prostokątny fragment
прямоугольный фрагментOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny fragment
-
4 prostokątny kamień
прямоугольный каменьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny kamień
-
5 prostokątny kanion
прямоугольный каньонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny kanion
-
6 prostokątny kawałek
прямоугольный кусокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny kawałek
-
7 prostokątny kształt
прямоугольная формаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny kształt
-
8 prostokątny medalion
прямоугольный медальонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny medalion
-
9 prostokątny obraz
прямоугольная картинаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny obraz
-
10 prostokątny obrys
прямоугольный абрисOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny obrys
-
11 prostokątny skrawek
прямоугольный отрезокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny skrawek
-
12 prostokątny stół
прямоугольный столOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prostokątny stół
-
13 falowód prostokątny
• rectangular waveguideSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > falowód prostokątny
-
14 filtr prostokątny
• box filterSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > filtr prostokątny
-
15 trójkąt
m mat. треугольник trójkąt kreślarski rys. чертёжный треугольник, треугольник, угольник trójkąt ostrokątny остроугольный треугольник trójkąt prostokątny прямоугольный треугольник trójkąt rozwartokątny тупоугольный треугольник trójkąt równoboczny равносторонний треугольник trójkąt równoramienny равнобедренный треугольник trójkąt sferyczny сферический треугольникKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > trójkąt
-
16 rechteckig
rechteckig prostokątny -
17 rechtwinkelig
-
18 rechtwinklig
См. также в других словарях:
prostokątny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}mat. {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do obiektów geometrycznych, układów współrzędnych itp., w których występują kąty: mający jeden lub wszystkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prostokątny — 1. «mający kształt prostokąta» Prostokątny plac. Prostokątny kawałek materiału. 2. mat. «mający jeden z kątów albo wszystkie kąty proste» Trójkąt, czworobok prostokątny. ∆ Rzut prostokątny figury «taki rzut figury na płaszczyznę rzutów, w którym… … Słownik języka polskiego
bramżagiel — m I, D. bramżagielgla; lm M. bramżagielgle, D. bramżagielgli żegl. «żagiel prostokątny lub trapezowy podnoszony na bramrei» … Słownik języka polskiego
bryfok — m III, D. a, N. bryfokkiem; lm M. i żegl. «prostokątny żagiel rejowy podnoszony na przednim maszcie przy silnych wiatrach» ‹hol.› … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
kwadrant — m IV, D. u a. a, Ms. kwadrantncie; lm M. y 1. mat. «każda z czterech części, na jakie dzieli płaszczyznę prostokątny układ osi współrzędnych kartezjańskich» 2. metrol. «jednostka długości, w praktycznym układzie jednostek równa ok. 1/4 południka… … Słownik języka polskiego
megaron — m IV, D. u, Ms. megaronnie; lm M. y (dawniej też: n ndm) archit.«prostokątny budynek jednoizbowy z otwartym przedsionkiem, powstałym z przedłużenia ścian bocznych, wsparty na dwóch kolumnach, charakterystyczny dla kultury egejskiej» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
nawias — m IV, D. u, Ms. nawiassie; lm M. y 1. «znak pisarski, zwykle w kształcie pary łuków (także: każdy z tych łuków), oddzielający wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi» Otworzyć, zamknąć nawias. Ująć, wziąć coś w nawias. Napisać … Słownik języka polskiego
ogrodniczki — blp, D. ogrodniczkików «spodnie na szelkach mające prostokątny napierśnik na wzór fartucha» … Słownik języka polskiego
okienko — n II, N. okienkokiem; lm D. okienkonek 1. «małe okno» Niewielkie, ozdobne, zakratowane okienko. 2. «zwykle w biurach, urzędach, gdzie się załatwia interesantów: otwór w ścianie, w przepierzeniu itp. kształtem przypominający najczęściej małe okno» … Słownik języka polskiego
pitagorejski — pitagorejskiscy «odnoszący się do Pitagorasa, pitagoreizmu, pitagorejczyków» Zasady pitagorejskie. ∆ mat. Liczby pitagorejskie «liczby naturalne x, y, z, spełniające równanie x2+y2=z2» ∆ Trójkąt pitagorejski «trójkąt prostokątny o bokach, których … Słownik języka polskiego