-
1 propugno
propugno, āre, āvi, ātum - intr. et tr. - [st2]1 [-] combattre en s'élançant. [st2]2 [-] combattre en avant de, défendre, protéger. - propugnare pro aliqua re: se battre pour qqch, être le champion de qqch. - prognare alicui (alicui rei): combattre pour qqn (pour qqch). - propugnare aliquam rem: défendre qqch.* * *propugno, āre, āvi, ātum - intr. et tr. - [st2]1 [-] combattre en s'élançant. [st2]2 [-] combattre en avant de, défendre, protéger. - propugnare pro aliqua re: se battre pour qqch, être le champion de qqch. - prognare alicui (alicui rei): combattre pour qqn (pour qqch). - propugnare aliquam rem: défendre qqch.* * *Propugno, propugnas, propugnare. Plin. Combatre à l'encontre, Se defendre vaillamment.\Propugnare commoda patriae. Cicero. Garder et defendre contre les ennemis.\Propugnare pro aequitate. Cic. Combatre pour l'equité. -
2 propugno
prō-pugno, āvī, ātum, āre1) оказывать сопротивление, обороняться, защищаться ( ex turribus Cs)2) сражаться, биться (pro aliquā re C, реже alicui rei H, Ap, Amm и aliquid PM, T, Cld)p. absentiam alicujus Su — защищать кого-л. в его отсутствие -
3 propugno
prō-pūgno, āvī, ātum, āre, I) intr., Gegenwehr (Widerstand) leisten, sich verteidigen, zur Verteidigung kämpfen, a) eig., uno tempore propugnare et munire, Caes.: honestior auriga, clientes (die Lehnsleute) propugnant, Tac.: studium propugnandi (zur Gegenwehr, zum Widerstande), Caes.: m. Ang. womit? telum, quo popugnare pariter et incessere possit (im Bilde), Tac. dial.: m. Ang. von wo aus? od. wo? hinc, Caes.: e loco (Posten), Caes.: ex silvis, Caes.: e muris, Curt.: pro (vor) vallo, Liv.: m. Ang. für wen? pro gallinis (v. Hahnc), Varro: pro suo partu (v. Tieren), Cic.: m. Dat., fratri, Apul.: saluti suae, Amm.: miseriis, abwehren, Amm.: alter propugnat nugis (für Kleinigkeiten) armatus (mit bewaffneter Hand = mit großer Heftigkeit), Hor. ep. 1, 18, 16. Partiz. subst., propugnantes, die Verteidiger, Caes., Curt. u.a. – b) übtr., für etw. kämpfen = etw. beschirmen, beschützen, pro fama alcis, Cic.: pro alcis salute acerrime, Cic.: Ggstz., ut non oppugnare commoda patriae, sed pro his propugnare possit, Cic. – II) tr. prägn. = Gegenwehr leistend verteidigen, a) eig.: munimenta, Tac.: casiam unguibus (v. Fledermäusen), Plin.: tribunus operā alitis propugnatus, Cl. Quadr. ann. 1. fr. 12 ( bei Gell. 9, 11, 8). – b) übtr.: absentiam alcis (jmd. in seiner A.), Suet. Caes. 23, 2: m. folg. Relativsatz, dum, quae libidine deliquerant, ambitu propugnant, durch G. zu decken suchen, Tac. ann. 13, 31 extr.
-
4 propugno
prō-pūgno, āvī, ātum, āre, I) intr., Gegenwehr (Widerstand) leisten, sich verteidigen, zur Verteidigung kämpfen, a) eig., uno tempore propugnare et munire, Caes.: honestior auriga, clientes (die Lehnsleute) propugnant, Tac.: studium propugnandi (zur Gegenwehr, zum Widerstande), Caes.: m. Ang. womit? telum, quo popugnare pariter et incessere possit (im Bilde), Tac. dial.: m. Ang. von wo aus? od. wo? hinc, Caes.: e loco (Posten), Caes.: ex silvis, Caes.: e muris, Curt.: pro (vor) vallo, Liv.: m. Ang. für wen? pro gallinis (v. Hahnc), Varro: pro suo partu (v. Tieren), Cic.: m. Dat., fratri, Apul.: saluti suae, Amm.: miseriis, abwehren, Amm.: alter propugnat nugis (für Kleinigkeiten) armatus (mit bewaffneter Hand = mit großer Heftigkeit), Hor. ep. 1, 18, 16. Partiz. subst., propugnantes, die Verteidiger, Caes., Curt. u.a. – b) übtr., für etw. kämpfen = etw. beschirmen, beschützen, pro fama alcis, Cic.: pro alcis salute acerrime, Cic.: Ggstz., ut non oppugnare commoda patriae, sed pro his propugnare possit, Cic. – II) tr. prägn. = Gegenwehr leistend verteidigen, a) eig.: munimenta, Tac.: casiam unguibus (v. Fledermäusen), Plin.: tribunus operā alitis propugnatus, Cl. Quadr. ann. 1. fr. 12 ( bei Gell. 9, 11, 8). – b) übtr.: absentiam alcis (jmd. in seiner A.), Suet. Caes. 23, 2: m. folg. Relativsatz, dum, quae libidine deliquerant, ambitu propu-————gnant, durch G. zu decken suchen, Tac. ann. 13, 31 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > propugno
-
5 propugno
propugnare, propugnavi, propugnatus V -
6 propugno
prō-pugno, āvi, ātum, 1, v. n. and a.I.To rush out to fight, go forth to fight, to make sallies or sorties:II. A.ipsi ex silvis rari propugnabant,
Caes. B. G. 5, 9; cf. id. ib. 2. 7; id. B. C. 2, 8.—Lit.:(β).uno tempore propugnare et munire,
Caes. B. C. 3, 45:pro suo partu,
Cic. Tusc. 5, 27, 79:multos e muris propugnantes hastā transfixit,
Curt. 4, 4, 11. —With dat. (post-class.):B.propugnare fratri,
App. M. 9, p. 234, 28:puero misello,
id. ib. 7, p. 200, 13.—Trop.:pro aequitate,
Cic. Off. 1, 19, 62:pro salute,
id. Fam. 11, 16, 2.—With acc. (post-Aug.), to defend:absentiam suam,
Suet. Caes. 23:dum quae libidine deliquerant, ambitu propugnant,
Tac. A. 13, 31 fin.; 15, 13:pectora parmā,
Stat. Th. 2. 584; 4, 110. -
7 propugnaculum
prōpugnāculum, ī n. [ propugno ]укрепление (p. moenium T); оборона, защита ( adversus Gallos T); оплот (p. imperii C) -
8 propugnatio
-
9 propugnator
prōpugnātor, ōris m. [ propugno ]ратник, боец Cs, Nep, T etc.; защитник (libertatis C; scelĕris Just) -
10 impropugnatus
im-prōpūgnātus, a, um (in u. propugno), nicht verfochten, nicht verteidigt, Gell. 1, 6, 4. Amm. 26, 5, 12 u.a.
-
11 propugnaculum
prōpūgnāculum, ī, n. (propugno), Schutzwehr, Brustwehr, Schutz, Vormauer, Bollwerk, I) eig.: moenium, Tac.: navium, Schiffsbollwerke (mit Bollwerken versehene Schiffe), Hor.: so von der Flotte, pr. Siciliae, Cic.: v. Athen, pr. oppositum barbaris, Nep.: propugnacula imperii, Flotten u. Heere, Cic.: propugnacula statuere (anlegen), Liv.: auch vom Hause, domus ut propugnacula habeat, Cic. – II) übtr.: a) übh.: tyrannidis, Nep.: lex Aelia et Fufia, propugnacula tranquillitatis, Cic. – b) Verteidigungsgrund, pr. illud prius, Cic.: firmissimo propugnaculo uti, Liv.
-
12 propugnatio
prōpūgnātio, ōnis, f. (propugno), die Verteidigung, 1) eig., einer Pers., Gell. 9, 11, 1: eines Ortes, Capit. Maximin. 21, 6 (aber Val. Max. 5, 1. ext. 4 jetzt propugnatorum). – II) übtr.: nostra pr. et defensio dignitads tuae, Cic.: ne mea propugnatio ei potissimum deesse videatur, Cic.: suscepi mihi perpetuam propugnationem pro omnibus ornamentis tuis, Cic.
-
13 propugnator
prōpūgnātor, ōris, m. (propugno), der Verteidiger, Streiter, I) eig.: a) übh.: propugnatorum labor, Val. Max.: nudati propugnatoribus muri, Tac.: duplici propugnatorum ordine defendi, Caes.: ne nudentur propugnatoribus signa, Liv.: nec prius est a propugnatoribus vacuus relictus locus quam etc, Caes. – b) der Schiffssoldat, Seesoldat, dimissio propugnatorum, Cic.: ex remigum propugnatorumque numero, Caes.: nullum propugnatorem afuisse, Cic.: telis obruuntur propugnatores, Liv.: naves propugnatoribus instruere, Auct. b. Alex. – II) übtr., der Verfechter, Verteidiger, senatus, Cic.: amicorum, Sen.: communis libertatis, Cic.: impietatis Arrii apertissimus pr., Hieron.: Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator sui, Cic.: agunt propugnatores sceleris, sie werfen sich auf als usw., Iustin.
-
14 impropugnatus
im-prōpūgnātus, a, um (in u. propugno), nicht verfochten, nicht verteidigt, Gell. 1, 6, 4. Amm. 26, 5, 12 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impropugnatus
-
15 propugnaculum
prōpūgnāculum, ī, n. (propugno), Schutzwehr, Brustwehr, Schutz, Vormauer, Bollwerk, I) eig.: moenium, Tac.: navium, Schiffsbollwerke (mit Bollwerken versehene Schiffe), Hor.: so von der Flotte, pr. Siciliae, Cic.: v. Athen, pr. oppositum barbaris, Nep.: propugnacula imperii, Flotten u. Heere, Cic.: propugnacula statuere (anlegen), Liv.: auch vom Hause, domus ut propugnacula habeat, Cic. – II) übtr.: a) übh.: tyrannidis, Nep.: lex Aelia et Fufia, propugnacula tranquillitatis, Cic. – b) Verteidigungsgrund, pr. illud prius, Cic.: firmissimo propugnaculo uti, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > propugnaculum
-
16 propugnatio
prōpūgnātio, ōnis, f. (propugno), die Verteidigung, 1) eig., einer Pers., Gell. 9, 11, 1: eines Ortes, Capit. Maximin. 21, 6 (aber Val. Max. 5, 1. ext. 4 jetzt propugnatorum). – II) übtr.: nostra pr. et defensio dignitads tuae, Cic.: ne mea propugnatio ei potissimum deesse videatur, Cic.: suscepi mihi perpetuam propugnationem pro omnibus ornamentis tuis, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > propugnatio
-
17 propugnator
prōpūgnātor, ōris, m. (propugno), der Verteidiger, Streiter, I) eig.: a) übh.: propugnatorum labor, Val. Max.: nudati propugnatoribus muri, Tac.: duplici propugnatorum ordine defendi, Caes.: ne nudentur propugnatoribus signa, Liv.: nec prius est a propugnatoribus vacuus relictus locus quam etc, Caes. – b) der Schiffssoldat, Seesoldat, dimissio propugnatorum, Cic.: ex remigum propugnatorumque numero, Caes.: nullum propugnatorem afuisse, Cic.: telis obruuntur propugnatores, Liv.: naves propugnatoribus instruere, Auct. b. Alex. – II) übtr., der Verfechter, Verteidiger, senatus, Cic.: amicorum, Sen.: communis libertatis, Cic.: impietatis Arrii apertissimus pr., Hieron.: Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator sui, Cic.: agunt propugnatores sceleris, sie werfen sich auf als usw., Iustin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > propugnator
-
18 prōpūgnāculum
prōpūgnāculum ī, n [propugno], a bulwark, tower, rampart, fortress, defence: ut propugnaculo ceteris (navis) esset: pontīs et propugnacula iungunt, V.: Siciliae, i. e. the fleet: navium, i. e. ships furnished with towers, H.: oppositum barbaris, N.: moenium, Ta.—Fig., a bulwark, protection, defence: lex Aelia et Fufia propugnacula tranquillitatis: tyrannidis propugnacula, N.: firmissimo propugnaculo uti, quod, etc., as his strongest plea, L.* * *bulwark, rampart; defence -
19 prōpūgnātiō
prōpūgnātiō ōnis, f [propugno], a defence, vindication: dignitatis tuae: suscepi propugnationem pro ornamentis tuis. -
20 prōpūgnātor
prōpūgnātor ōris, m [propugno], one who fights in defence, a defender, soldier: a propugnatoribus relictus locus, Cs.—Esp., in a ship, a marine, soldier: remigum propugnatorumque numerus, Cs.: classis inops propter dimissionem propugnatorum.—Fig., a defender, maintainer, champion: patrimoni sui: senatūs.* * *defender; champion
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Falange Socialista Boliviana — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Falange (desambiguación). Falange Socialista Boliviana … Wikipedia Español
Manifesto of the Fascist Intellectuals — Giovanni Gentile: Philosophic father of Italian Fascism. The Manifesto of Fascist Intellectuals (Manifesto degli Intellettuali del Fascismo, Italian pronunciation: [maniˈfɛsto deʎʎi intelletˈtwaːli del faʃˈʃizmo]), by the actualist… … Wikipedia
Alianza Foral Navarra — «AFN» redirige aquí. Para la moneda de Afganistán representada por este código de 3 letras, véase Afgani afgano. Alianza Foral Navarra Fundación 7 de marzo de 1977 Ideología política Derecha, conservadurismo, regionalismo navarro … Wikipedia Español
Abraham Geiger — Abraham Geiger. Abraham Geiger (Fráncfort del Meno, 24 de mayo de 1810 Berlín, 23 de octubre de 1874) fue un rabino y teólogo alemán. Rabino en Wiesbaden, en 1833 se doctora por la Universidad de Bonn. Preconizó un movimiento p … Wikipedia Español
Agricultura — Una plantación de maíz en Liechtenstein. La agricultura (del latín agricultūra ‘cultivo de la tierra’,[1] … Wikipedia Español
Agrupació Valencianista Republicana — Líder Francesc Bosch Fundación 1930 Disolución 1935 [1] … Wikipedia Español
Niceto Alcalá Zamora — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Alcalá. Niceto Alcalá Zamora y Torres Archivo:Niceto Alcalá Zamora.jpg … Wikipedia Español
Aleksandr Tairov — Aleksandr Yákovlevich Tairov (1885 1950), hombre de teatro ruso, actor y director. Aleksandr Tairov Nacimiento 1885 Fallecimiento 1950 Moscú de R … Wikipedia Español
Raúl Alfonsín — con la banda presidencial (1983) … Wikipedia Español
Alfonso II de Este — Alfonso II de Este. Alfonso II de Este (Ferrara, 22 de noviembre de 1533 – Ferrara, 27 de octubre de 1597). Fue el quinto duque de Ferrara, Módena y Reggio que gobernó desde 1559 hasta su muerte. Hijo de Hércules II de Este y de … Wikipedia Español
Antiespañolismo — El antiespañolismo o hispanofobia[1] [2] es un fenómeno de dimensión nacional e internacional, que consiste en la aversión por España o por la cultura e idioma español.[3] El término también puede utilizarse en referencia a quienes tienen repulsa … Wikipedia Español