progredi

I. II.

    prōgredior gressus, ī, dep.    [pro+gradior], to come forth, go forth, go forward, go on, advance, proceed: regredi quam progredi malle: in locum iniquum, Cs.: ante signa, L.—Fig., to proceed, advance, go on, make progress: ad reliqua: defensor nihil progreditur, makes no headway: longius progredi, go on: videamus, quatenus amor in amicitiā progredi debeat: paulum aetate progressus, advanced in age: quo amentiae progressi sitis, L.

I. B. II. 1. 2.

I. II. 1. 2.

I. II. 1. 2.

I. A. B. 2. C. D. (α). (β). E. 1. 2. II. b. (α). (β).

    (audenter) adv., only comp, boldly, fearlessly, rashly: audentius progredi, Ta.

   cito (old citō） adv. with comp. citius, and sup. citissimē    [citus], quickly, speedily, soon: abi, T.: discere: dicta Percipere, H.: tacitus citius audies, T.: obrepere eam (senectutem) citius quam putavissent: non vis citius progredi? Ph.: dicto, H.: Serius aut citius, sooner or later, O.: se in currūs citissime recipere, Cs.— Comp, sooner, rather: citius dixerim, iactasse se aliquos: Eripiet quivis oculos citius mihi, quam, etc., H.—With a negative, not soon, not easily: Haud cito mali quid ortum ex hoc, T.: neque verbis aptiorem cito alium dixerim.

    horreō uī, —, ēre    [HORS-], to stand on end, stand erect, bristle, be rough: ut horreret in arvis Carduus, V.: horrentibus hastis, V.: rigidis saetis, O.: squamis, O.: cautibus horrens Caucasus, V.— To shake, tremble, shiver: corpus horret, O.: horrens servus, Iu.— To tremble, shudder, quake, shudder at, tremble at, be afraid of, dread: totus horreo, T.: adrectis auribus, O.: horrere soleo, am deeply moved: victoriam: Ariovisti crudelitatem, Cs.: pauperiem, H.: aciem ac tela, L.: illam, quam, etc., to loathe, Iu.: in hunc locum progredi: horret animus referre, L.: quem ad modum accepturi sitis: eo plus horreo, ne, etc., L.— To be frightful, be terrible, be desolate: terra (opp. florere): umbra, V.: tempestas, O.

    līgnor ātus, ārī, dep.    [lignum], to fetch wood, collect wood: lignandi causā progredi, Cs.— Supin. acc.: lignatum pabulatumque progressi, L.

    placidē adv. with comp.    [placidus], softly, gently, quietly, calmly, peacefully, placidly: respondet, S.: ire, T.: progredi, Cs.: ferre dolorem: plebem placidius tractare, S.

    quā-tenus adv.    —Interrog., to what point, how far: in omnibus rebus videndum est, quatenus: quatenus progredi debeat.—As far as, to the distance that: quatenus tuto possent, spectatum ire, L.—Of time, till when, how long: quatenus (fascīs) haberem?—Fig., how far, to what extent: quatenus sint ridicula tractanda oratori, videndum est: nulla cognitio finium, ut ullā in re statuere possimus, quatenus.—To which extent: est enim quatenus amicitiae dari venia possit, i. e. there is a certain extent to which, etc.—In so far as, inasmuch as: Clarus postgenitis: quatenus Virtutem incolumem odimus, H.: Quatenus non est in coniuge felix, O.

    quī quae, quod, gen. cuius (old, quoius), dat. cui (old, quoi), abl. quō, quā (with cum, m. quīcum or quōcum, rarely cum quō; f quācum, rarely quīcum), plur. quibus or quīs (with cum, usu. quibuscum), pron.    [2 CA-].    I. Interrog, who? which? what? what kind of a? (mostly adj.; as subst., qui asks the nature or character, quis the name): Ubi alii? Sa. qui malum alii? T.: Th. Quis fuit igitur? Py. Iste Chaerea. Th. Qui Chaerea? what Chaerea? T.: qui locus est: qui tantus fuit labor?: rogitat, qui vir esset, L.: scire, qui sit rei p. status, what is the state of the country: quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori canere, V.: incerti quae pars sequenda esset, which side to take, L.—As subst: nescimus qui sis: nec qui poterentur, satis discerni poterat, L.: qui ille concessus! what an assembly!    II. Relat. (with a subst. or pron. as antecedent), who, which: habebat ducem, quīcum quidvis rectissime facere posset: ille vir, cui patriae salus dulcior fuit: haec, quae audistis: quod ego fui, id tu hodie es, L.: coloniam, quam Fregellas appellent, L.—The subst. is often attracted to the relat. clause, esp. when a pron dem. follows: quae res neque consilium... Habet, eam regere non potes, T.: ad quas res aptissimi erimus, in iis potissimum elaborabimus: quae augustissima vestis est, eā vestiti, L.: alii, quorum comoedia prisca virorum est, H.: si id te mordet, sumptum filii Quem faciunt, T.: Urbem quam statuo, vestra est, V.—The antecedent is sometimes repeated with the relat.: erant itinera duo, quibus itineribus, etc., Cs.: si quod tempus accidisset, quo tempore requirerent, etc.—The antecedent is often omitted: quicum res tibist, peregrinus est, T.: fecit quod Siculi non audebant: o beati, Quīs ante ora patrum... Contigit, etc., V.—An antecedent in apposition is regularly attracted to the relat. clause: Tolosatium fines, quae civitas est in provincia, Cs.: Amanus, qui mons erat hostium plenus.—So in relat. clauses giving a personal characteristic as a reason: copiam verborum, quae vestra prudentia est, perspexistis, with your usual intelligence: utrum admonitus, an, quā est ipse sagacitate, sine duce ullo, i. e. by his own peculiar instinct.—A verb of which the relat. is subject takes the person of the antecedent: ego enim is sum, qui nihil fecerim: neque enim tu is es qui, qui sis, nescias: vidistis in vincula duci eum, qui a vobis vincula depuleram, L.: Themistocles veni ad te, qui intuli, etc., N.—With ellips. of verb: et, quem ei visum esset (sc. facere), fecisset heredem: ad haec, quae visum est, Caesar respondit, Cs.: hostiaeque maiores, quibus editum est diis, caesae, L.—In comparative clauses with sup: sit pro praetore eo iure quo qui optimo (i. e. quo is est, qui optimo iure est): legioni ita darent, ut quibus militibus amplissime dati essent: provincia, ut quae maxime omnium, belli avida, L.—By attraction, in the case of the antecedent (Greek constr.): nos tamen hoc confirmamus illo augurio, quo diximus: sexcentae eius generis, cuius supra demonstravimus, naves, Cs.: notante Iudice quo nosti populo, H.: natus est patre, quo diximus, N.: cum quibus ante dictum est copiis, L.—In the gender and number of a subst predic.: Belgae, quam tertiam esse Galliae partem dixeramus, Cs.: carcer ille, quae lautumiae vocantur: leges, quae fons est iuris, L.—In the gender and number of an antecedent not expressed: vicinitas, Quod ego in propinquā parte amicitiae puto, T.: laudare fortunas meas, Qui gnatum haberem, T.: quod monstrum vidimus, qui cum reo transigat?: servitia repudiabat, cuius magnae copiae, etc., S.—One relat. in place of two in different cases: quem neque pudet Quicquam, nec metuit quemquam (i. e. et qui non), T.: omnia quae amisi aut advorsa facta sunt, S.: qui iam fatetur... et non timeo (sc. quem): tyrannus, quem pertulit civitas paretque mortuo.—Implying a restriction, who indeed, as far as, all that: omnium eloquentissimi, quos ego audierim: antiquissimi sunt, quorum quidem scripta constent: Catonem vero quis nostrorum oratorum, qui quidem nunc sunt, legit?— Sing n., what, as far as, as much as, to the extent that: quod potero, adiutabo, T.: cura, quod potes, ut valeas: quod ad me attinet, as far as depends on me: quod ad Pomponiam, scribas velim, etc. (sc. attinet), as respects Pomponia.—Implying a purpose: equitatum praemisit, qui viderent, to see, Cs.: qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur, in order to bestow it: sibi urbem delegerat, quam haberet adiutricem: milites conduci, qui in Hispaniam traicerentur, L.—Implying a reason: Miseret tui me, qui hominem facias inimicum tibi, I am sorry for you, that you incur, etc., T.: Tarquinio quid impudentius, qui bellum gereret, etc.: at Cotta, qui cogitasset haec posse accidere... nullā in re deerat, Cs.: barbari dissipati, quibus nec certa imperia... essent, vertunt, etc., L.: Heu me miserum, qui spectavi, etc., T.—Implying a concession: rogitas? qui tam audacis facinoris mihi conscius sis? although you are, T.: hi exercitu luxuriem obiciebant, cui omnia defuissent, Cs.: quis est, qui Fabricii, Curii non memoriam usurpet, quos numquam viderit?: Rogitas? qui adduxti, etc., T.— Implying a result (qui consecutive): sapientia est una, quae maestitiam pellat ex animis, alone has power to drive: secutae sunt tempestates, quae nostros in castris continerent, Cs.: leniore sono uti, et qui illum impetum oratoris non habeat: haud parva res, sed quae patriciis potestatem auferret, L.—Esp., after a demonstr. pron., adj. or adv.: non sum ego is consul, qui arbitrer, etc., such a consul, as to suppose: neque tu is es, qui nescias, etc., no such man, as to be ignorant, etc.: nomen legati eius modi esse debet, quod inter hostium tela incolume versetur.—With quam, after a comp: non longius hostes aberant, quam quo telum adici posset (i. e. quam ut eo), Cs.: maiores arbores caedebant, quam quas ferre miles posset, L.—After an adj. of fitness: (Rufum) idoneum iudicaverat, quem mitteret, a fit person to send, Cs.: nulla videbatur aptior persona, quae loqueretur.—After a verb with indef subj. or obj. (described by the relat. clause): sunt qui mirentur, there are some, who, etc.: erunt qui audaciam eius reprehendant: si quis est, qui putet: ut invenirentur qui proficiscerentur: qui se ultro mo<*>ti offerant, facilius reperiuntur, quam qui dolorem patienter ferant, Cs.: haec habui, de amicitiā quae dicerem, had this to say: te unum habeo, quem dignum regno iudicem, L.: Nemost, quem ego magis cuperem videre, T.: nullum est animal, quod habeat, etc.—Where the relat. clause is conceived as a particular fact, it may take the indic: sunt bestiae quaedam, in quibus inest, etc. (i. e. in quibusdam bestiis inest, etc.): sunt, qui eorum sectam sequuntur, i. e. they have followers: Sunt quos... iuvat, H.: Sunt, qui non habeant, est qui non curat habere, some (in gen.)... one (in particular), H.—In place of a pron demonstr. and conj: res loquitur ipsa, quae semper valet plurimum, and it, etc.: ratio docet esse deos; quo concesso, confitendum est, etc., and if this is granted: centuriones hostīs vocare coeperunt; quorum progredi ausus est nemo, but no one of them, Cs.: perutiles libri sunt; quos legite, quaeso, therefore read them.    III. Indef, whoever, any one who, all that, anything that: qui est homo tolerabilis, Scortari nolunt, T.: quae res... post eum quae essent, tuta reddebat, all that was in his rear, Cs.: facilius quod stulte dixeris reprehendere... possunt: virgis caesi, qui ad nomina non respondissent, L.— Any one, any ; with si, num, ne ; see 2 quis. I II III IV

    quo-ad (monosyl., H.), adv.    —In space, as far as: quoad insequi pedes potuit, L.—Of time, to what time? till when? how long? how soon?: senem Quoad exspectatis vestrum? T.: Percontatum ibo, quoad se recipiat, T.—To the time at which, till, until: nihil (avaritia) sancti habere, quoad semet ipsa praecipitavit, S.: quoad perventum est eo: progressi, quoad capitibus exstare possunt, until only, etc., L.: existimo, consolationem recte adhibitam esse, quoad certior fieres: quoad ipse cum exercitu propius accessisset, Cs.—For what time, during what period, as long as, while: quoad potuit, restitit, Cs.: habeo tabulas omnis, patris quoad vixit, tuas quoad ais, etc.: quoad vivet: quoad Ardea vixi, L.: dicebam... quoad metueres, omnia te promissurum.—Fig., as far as, to the extent that, to the degree that: ius civile eatenus exercuerunt, quoad populo praestare voluerunt: quoad progredi potuerit amentia: ut, quoad possem et liceret, numquam discederem: quoad eius fieri possit, as far as it is possible.

    regredior gressus, ī, dep.    [re-+gradior], to go back, turn back, return: regredi quam progredi malle: ex itinere in castra, L.: eādem, S.: ad Hiberum, L.— To march back, withdraw, retreat: neque regredi nostros patiebantur, Cs.: statim in collīs, S.—Fig., to return, go back: in illum (annum): a quo incepto me ambitio detinuerat, S.

    sinō sīvī (siit, T.; sīstis, C.; subj. sieris, Pac. ap. C.; sīris, sirit, L.; pluperf. sīsset, L. sīssent, C., L.), situs, ere    [1 SA-], to let down, set, fix ; see 1 situs.— To let, suffer, allow, permit, give leave, let be: prohibes; leges sinunt: dum resque sinit, tua corrige vota, O.: Nunc sinite, forbear, V.: Non est profecto; sine, i. e. be quiet, T.: non sivi accedere: neu reliquias meas sieris divexarier: illa moneo longius progredi ne sinas: Medos equitare inultos, H.: non caede perterrita sinit agmina, suffers to be dismayed, V.: his accusare eum per senatūs auctoritatem non est situs: neque sinam, ut dicat, T.: nec dii siverint, ut, etc., Cu.: sine veniat, let him come, T.: sine vivat ineptus, H.: sine sciam, let me know, L.: natura repugnat; Nec sinit incipiat, O.: sinite arma viris, leave arms to men, V.: at id nos non sinemus, T.: Non sinat hoc Aiax, O.: ne istuc Iuppiter sirit, urbem esse, etc., L.: Sy. sineres vero illum tuom Facere haec? De. sinerem illum? would I let him? T.: Sine me, let me alone, T.

    supplicium (subpl-) ī, n    [supplex], a kneeling, bowing down, humble entreaty, petition, supplication: Vaccenses fatigati regis subpliciis, S.: legatos ad consulem cum suppliciis mittit, S.— An humiliation, public prayer, supplication, act of worship: suppliciis fatigare deos, L.: in suppliciis deorum magnifici, i. e. votive offerings, S.: suppliciis deos placare, L.—(Because criminals were beheaded kneeling), the punishment of death, death-penalty, execution, slaughter: se et liberos hostibus ad supplicium dedere, Cs.: ad supplicium rapi: ad ultimum supplicium progredi<*> to take their own lives, Cs.— Punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering: illi de me supplicium dabo, T.: omni supplicio excruciatus: gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu constitutum est, Cs.: triste, V.: iis (improbis) ante oculos iudicia et supplicia versentur: suppliciis delicta coërcere, H.

    ūltrā adv.    (for comp. and sup. see ūlterius, ūltimum), on the other side: Dextera nec citra mota nec ultra, neither on this side nor on that, O. —Of time or degree, beyond, farther, over, more, besides, in addition: estne aliquid ultra, quo crudelitas progredi possit? any greater extreme: quia ultra nihil habemus: nec ultra bellum Latinum dilatum, longer, L.: ultra enim quo progrediar, quam ut veri similia videam, non habeo. I II