-
1 procurator
procurator procurator, oris m уполномоченный, доверенное лицо -
2 procurator
procurator procurator, oris m управляющий -
3 procurator
prōcurātor, ōris m. [ procuro ]1) заведующий, управляющий, распорядитель (p. urbis Su; p. ludi T); представитель, поверенный, уполномоченный (agere aliquid per procuratorem C)p. regni Cs — правитель государства2) прокуратор, заведующий доходами императора в провинции PJ T etc. -
4 procurator
уполномоченный, поверенный, который по поручению вел все дела другого а) вообще: procur. est, qui aliena negotia mandatu domini administrat (1. 1 pr. D. 3, 3. § 1 eod.);proc. totorum bonorum (1. 63 eod. 1. 58 eod. 1. 12 pr. D. 46, 3. cf. 1. 3 § 2 D. 46, 7. 1. 17 § 16 D. 47, 10. Gai. II. 64);
b) особ. лицо, которое по поручению ведет процесс за другого, procuratorem habere in actionibus, quae ei vel adversus eum competunt (1. 33 § 1 D. 3, 3. 1. 112 pr. eod. 1. 13 pr. D. 2, 14. 1. 8 pr. D. 3, 3. § 3 eod. 1. 66 § 2 D. 21, 2. 1. 86 D. 46, 3. 1. 12 pr. D. 37, 15);
appellare (1. 4 § 5 D. 49, 1. 1. 35 § 1 D. 3, 3. 1. 16 eod. 1. 4 § 5 D. 49, 1);
procur. reipublicae (1. 30 C. 10, 31);
cp. Gai. IV. 55. 82. 84. 98. 101;
procur. in rem suam обозн. цессионария, приобретающего право требования, представителя по взысканию с должника, поверенного в своем деле (1. 13 § 1 D, 2, 14. 1. 8 § 2. 1. 25. 28-30. 33 § 5. 1. 42 § 2. 1. 55. 61 D. 3, 3. 1. 24 pr. D. 4, 4. 1. 2 § 5 D. 10, 2. 1. 17 § 3 D. 12, 2. 1. 3 § 5 D. 15, 3. 1. 18 pr. D. 16, 2. 1. 8 § 10 D. 17, 1. 1. 8 § 2 D. 20, 6. 1. 4 pr. D. 42, 1. 1. 8 C. 4, 39. 1, 1 C. 5, 58); с) во время империи существовали самые разнообразные poocuratores, чиновники, заведовавшие доходами императорских имуществ (особ. в провинциях), финансовыми делами, государственным казначейством, заступающие наместников провинций в отправлении должности, в решении известных спорных дел;
procur. Caesaris (1. 1 D. 1, 19. 1. 8 § 19 D. 2, 15. 1. 35 § 2 D. 4, 6. 1. 25 § 2 D. 29, 2. 1. 4 § 1. 1. 23 § 1 D. 49, 1. 1. 5 § 10 D. 50, 6), Principis (1. 9 pr. D. 1, 16. 1. 32 D. 4, 6), Imperatoris (1. 50 D. 49, 14);
procur. noster (1. 1 C. 3, 13. 1. 8 C. 3, 26. 1. 3 C. 4, 46. 1. 7 C. 2, 1);
patrimonii (1. 39 § 10 D. 30), hereditalum (1. 32 D. 49, 14), metallorum (1. 4 C. 11, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > procurator
-
5 ducenaria
ducēnāria, ae f. [ ducenarius ]должность procurator ducenarius (см.) Ap -
6 ducenarius
I ducēnārius, a, um [ duceni ]двухсотенный, содержащий 200ducenarium pondus PM 200 — фунтовjudex d. Su — судья, избранный из граждан с имущественным цензом всего в 200 тыс. сестерциев, т. е. которому подсудны лишь мелкие делаprocurator d. (PROC. CC) Su — прокуратор с окладом в 200 тысяч сестерциевII ducēnārius, ī m.дуценарий, командир отряда в 200 человек (в две центурии) Veg -
7 certus
известный, а) определенный: certa s. certi stipulatio, стипуляция, предмет, которой точно определен (1. 68. 74 D. 45, 1. 1. 118 § 2 eod.); также certus s. cerli contractus (1. 1 § 6 D. 13, 5. 1. 18 pr. D. 46, 4);certum condicere, petere, certi condictio (1. 6 D. 12, 1. 1. 9 eod. 1. 1 D. 13, 3);
c. summae debitor dictus (1. 5 D. 18, 4);
c. summa compromissa (1. 28 D. 4, 8);
c. nummos stipulari (1. 37 D. 45, 1);
c. corpus in stipulationem deducere, legare, etc. (1. 10 D. 46, 4. 1. 26 § 1. 1. 47 § 1 D. 30. 1. 10 D. 34, 2);
c. quantitatem legare, debere (1. 3 § 6 D. 33, 1. 1. 18 § 4 D. 33, 7);
speciem relinquere (1. 34 § 5 D. 30);
c. partem heredit. legare (1. 8 § 5 D. 31);
c. pondus, genus argenti legare (1. 1 § 1 D. 34, 2);
penus c. cum vasis c. legata (1. 2 D. 33, 9);
c. hominem emere, debere (1. 17 D. 40, 12. 1. 23 D. 45, 1);
c. pretium habere (1. 7 § 2 D. 18, 1);
c. pars fundi, часть физическая, прот. идеальной, pars pro indiviso (1. 25 D. 7, 4. 1. 6. D. 8, 1);
c. locus прот. "pro ihdiviso portio fundi" (1. 1 D. 21, 2);
c. loco (в определенном месте, напр. исполнить обязательство) dari oportere, dare promittere, sese soluturum obligare (rubr. D. 13, 4. tit. C. 3, 18);
c. loco vel tempore reddere commodatum (l. 5 pr. D. 13, 6);
ad c. usum. с. temporibus uti aliqua re (1. 25 D. 15, 1);
c. tempus прот. infinitum (1. 91 D. 35, 1);
dies certa, veluti Calendis Januariis centesimis (1. 21 pr. D. 36, 2);
c. aetas (1. 23 § 3 D. 40, 5);
c. personae прот. incertae, omnes, genus personarum (1. 21 § 1 D. 4, 6. 1. 4 D. 34, 5. 1. 39 pr. D. 35, 1. 1. 220 pr. D. 50, 16);
certi прот. omnes (1. 8 pr. D. 10, 3);
c. familia (urbana aut rustica) прот. universa (1. 65 pr D. 31);
ex c. uxore natum scribere heredem (1. 28 § 2 D. 28, 2);
c. procurator (1. 2 D. 3, 3);
tutor cert. rerum vel causarum (1. 12 D. 26, 2);
c. conditione muneribus se adstringere (1. 2 pr. D. 50, 6);
c. lege donare (1. 22 C. 8, 54), in arbitrum compromissum, ut с. sententiam (решение, постановленное сторонами) diceret (1. 19 pr. D. 4, 8);
certae solennesque actiones, иски, предъявленные в точно определенных, торжественных формулах (1. 2 § 6 D. 1, 2); с. condemnatio (1. 59 § 2 D. 42, 1);
certum confiteri (1. 6 pr. D. 42, 2);
certam continuamque possessionem habere, о вещных, сельских сервитутах (1. 14 pr. D. 8, 1);
b) истинный, верный, несомненный: certo certius est (1. 17 pr. D. 26, 2. 1. 38 § 5 D. 45, 1. 1. 28 § 5 D. 5, 1);
res c. et indubitata (1. 1 D. 2, 15);
vera et e. scientia (1. 76 D. 50, 17);
c. jure utimur (1. 10 § 1 D. 2, 11. 1. 49 pr. D. 30);
certi, certissimi juris esse (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 2 C. 4, 8);
c. status esse (1. 2 § 3 D. 38, 7);
mater semper certa est, etiamsi vulgo conceperit (1. 5 D. 2, 4);
certe (adv.), верно, без сомнения (1. 52 § 2 D. 9, 2); по крайней мере (1. 6 § 12. 1. 8 pr. 1. 38 D. 3, 5. 1. 29 § 1 D. 21, 2); с) не сомневаться в чем, наверно рассчитывать на что, qui agit, certus esse debet etc. (1. 42 D. 50, 17);
certus accusationis (1. 14 D. 37, 1);
certiorem facere aliquem, извещать (1. 1 § 1 D. 21, 1. 1. 16 § 4 D. 26, 2);
d) быть осторожным: certius et modestius esse (1. 14 § 3 D. 23, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > certus
-
8 communis
1) общий, то, что есть предметом общей собственности, общности имущественных прав, на основании договора товарищества или других соглашений, nihil interest, cum societate, an sine societ. res inter aliquos communis sit (1. 2 D. 10, 3);comm. pro diviso - pro indiviso (1. 5 § 16 D. 27, 9. l. 5 D. 45, 3);
communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);
in commune conferre, redigere, вносить, возвращать в состав общей наследственной массы, подлежащей разделу, все то, что было получено наследниками от умершего ранее (1. 1 § 11. 16 D. 37, 6);
in commune (= communiter) rem emere (1. 33. 52 § 13 D. 17, 2);
fundus mihi tecum comm. (1. 8 D. 6, 1);
comm. ager meus et tuus (l. 6 § 4 B. 39, 3);
comm. aedes (1. 11 D. 10, 3. 1. 18 § 5 D. 39, 2);
c. hereditas (I. 35 D. 2, 14);
c. servus (1. 5 D. 45, 3);
c. servitus (1. 19 D. 8, 5);
communi dividundo judicium s. actio (tit. D. 10, 3. C. 3, 37);
communiter (adv.) обще, вместе, comm. rem agere, negotium gerere (l. 31. 32 D. 17, 2);
comm. (прот. separatim) uti frui (1. 14 D. 33, 2);
comm. sibi et Titio stipulari, comm. duobus legare (1. 56 pr. D. 45, 1);
comm. rem habere (1. 84 § 13 D. 30);
2) в особ. общий, всеобщий, quaedam naturali jure communia sunt omnium (1. 2 D. 1, 8), comm. usus fluminum public., maris, aeris etc. (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 1 D. 43, 8);comm. deberi (1. 36 pr. D. 29, 1).
jus omnibus animalibus comm. - jus naturale;
jus comm. omnium hominum-jus gentium (1. 1 § 4. 1. 9 D. 1, 1);
jus comm. (civium Rom.), противоп. privilegium (I. 15 D. 28, 6. 1. 20 pr. D. 29, 1);
jure comm. прот. jur. militari) testamentum facere, heredem scribere posse etc. (1. 11 pr. 1. 25. 34 § 1. 1. 36 § 4. 1. 38 § 1. eod. 1. 7 D. 28, 3. 1. 8 § 4 D. 29, 7);
comm. jus universae cognationis, прот. proprium jus (1. 195 § 2 D. 50, 16);
comm. nomen, прот. proprium n. (1. 233 § 2 eod. 1. 2 § 5 D. 1, 2);
comm. delictum прот. militare d. (I. 1 D. 38, 12);
c. consilium plurium, прот. proprium c. (1. 15 § 2 D. 43, 24);
c. consensus (1. 7 § 19 D. 2, 14), opinio (1. 6 C. 7, 21), utilitas (1. 51 § 2 D. 9, 2), culpa (1. 9 § 1 D. 45, 2), periculum (1. 13 D. 50, 1);
qui comm. causam omnis sui numeri persequitur, прот. procurator in rem suam datus (l. 8 § 2 D. 3, 3); (1. 10 § 4 D, 49, 1): (1. 7 D. 2, 11);
comm. debitores (1. 14 D. 20, 5);
c. pater (1. 9. 12. 13. C. 6, 20), frater (I. 34 § 2 D. 23, 2), filius (1. 25 pr. D. 35, 2);
communiter (adv.) вообще (1. 33 pr. D. 9, 2);
3) иметь что с кем-нибудь общее, быть в связи, plures controversiae nihil sibi communes (I. 21 pr. D. 4, 8);comm. accipiendum, dicendum esse (1. 1 § 5 D. 15, 1. 1. 12 § 1 D. 16, 3), comm. appellari (1. 163 D. 50, 16).
nihil commune habet proprietas cum possessione (1. 12 § 1 D. 41, 2);
4) обыкновенные, comm. аuxilium, прот. extraordinarium aux. (1. 16 pr. D. 4, 4);communiter (adv.) вместе: una communiterve nati (1. 4 § 1 D. 38, 10).
comm. d ies, прот. fasti (1. 2 C. 1, 24);
comm. usurae, прот. nauticum foenus (1. 1 C. 4, 33).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > communis
-
9 coram
в присутствии: procurator constitutus vel per nuncium (1. 1 § 1 D. 3, 3);c dicere sententiam (1. 27 § 5 D 4, 8); (1. 209 D. 50, 16. 1. 25 § 10 D. 29, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > coram
-
10 curator
1) распорядитель, управляющий, cur. reipubli, высший чиновник в муниципиях (1. 6 D. 1, 22. 1. 37 D. 2, 14. 1. 46 pr. D. 39, 2. 1. 3 § 4. 1. 5 § 4 D. 43, 24. 1. 2 § 4. 6. 1. 3. 9. D. 50, 8. 1. 3 0. 1, 54. 1. 2 C. 7, 46); то же низшие чиновники в муниципальных городах: curat. operum (1. 7 § 1 D. 1, 16. 1. 2 § 2 D. 50, 1. 1. 1 pr. 1. 2 § 1 D. 50, 10); (1. 8 § 10 D. 50, 4); (1. 18 § 9 eod.); (1. 21 pr. D. 50, 1. 1. 30 D. 3, 5); (1. 21 § 2 D. 49, 1);cur. calendarii (1. 9 § 7 D. 50, 8);
curatores corporum, представители корпораций (1. 3 § 2 D. 47, 22), municipum (1. 5 § 10 D. 43, 24);
curator Caesaris = procurator Caes. (1. 3 pr. D. 1, 19);
2) попечитель (см. cura s. e.).cur. dominicae s. divinae domus (1. 3 C. 7, 37).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > curator
-
11 defensor
защитник, представитель, а) вообще, напр. appellantur tutores quasi tuitores atque defensores (1. 1 § 1 D. 26, 1); (1. 21 C. 5, 37);defensor idonetis (Gai. IV. 101);
defens. ecclesiarum, церковный староста (l. 23. C. 6, 23);
defens. civitatum s. locorum, чиновники в провинциальных городах, которые обязаны были защищать граждан от притязаний наместников, были полицейскими чиновниками и имели юрисдикцию по маловажным делам (tit;
C. 1, 55. Nov. 15. (ecdu); так же называются defensores plebis (l. 1 un. C. 1, 57);
b) представитель на суде, особ. а) представитель корпорации (1. 18 § 13 D. 50, 4): def. municipum v. cuiusvis corporis (1. 34 § ? D. 12, 2);
def. rei publicae (1. 1 § 13 D. 49, 4. 1. 10 § 4 D. 50, 5);
b) тот, кто заступал в суде ответчика без уполномочения, прот. procurator (1. 9 § 6. 1. 34 § 3 D. 12, 2), def. absentis vel praesentis (1. 42 § 2 eod.);
litem subire quasi def. (1. 20 pr. D. 11, 1); (1. 74 § 2 D. 5, 1);
def. alienae litis (1. 46 § 2 D. 3, 3); (1. 2 § 5 D. 16, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > defensor
-
12 dominus
господин, 1) как титул, a) Иисуca X. (1. 2 § 1. 23 C. 1, 17. 1. 1 pr. C. 1, 27);dies natalis domini (1. 2 C. 3, 12);
b) имnepamopa (1. 3 D. 28, 4);
c) супруга (1. 57 D. 24, 1. 1. 88 § 2 D. 31);
2) лицо, доверяющее ведение юридических актов своему представителю, называемому procurator, defensor (1. 1 pr. D. 3, 3. 1. 10-12. 15. 16. 25. 26. 70. 76. eod.);d) других лиц (1. 26 D. 13, 5. 1. 22 pr. D. 35, 2).
3) собственник а) всего имущества, напр. hereditatis dominus (1. 20 pr. D. 29, 2); (1. 61 D. 41, 1. 1. 13. § 5 D. 43, 24);dom. litis (1. 30. 31 eod. 1. 14 D. 2, 11. 1. 4 § 5 D. 49, 1. 1. 23. 24 C. 2, 13); (1. 27 D. 13, 5).
b) относительно прав на физическую вещь а) вообще, напр. appellatione domini fructuarius quoque continetur (1. 8 pr. D. 42, 5);
dom. proprietatis (1. 15 § 6. 1. 72 D 7, 1. 1. 16 § 1 D. 7, 8. 1. 9 pr. D. 7, 9. 1. 17 § 1. 1. 19 § 1 D. 9, 4. 1. 4 § 9 D. 10, 1. Gai. II. 30,91);
b) особ. собственник в тесном смысле, противоп. тому, qui habet usumfr. vel aliquam servitutem (I. 8 § 4 D. 11, 7);
sive corporis dominus, sive is, qui ius habet, utputa servitutem (1. 13 § 1 D. 39, 2); (1. 13 § 1 D. 6, 2 1, 22 § 1 D. 9, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > dominus
-
13 epistula
письмо, документ а) частных лиц (1. 2 pr. D. 2, 14), (1. 1 § 1 D. 17, 1), procurator constitutus per epist (1. 1 § 1 D. 3, 3), negotium contrahere per epist (l. 2 § 2 D. 44, 7); (1. 6 pr. D. 36, 1), sponsalia constituere per epist (1. 18 D. 23, 1);manumissio per epist. (§ 1 J. 1. 5);
assignare per epist (1. 7 D. 38, 4). donare per epist. (1. 77 D. 6, 1);
epist. donationis praediorum (1. 77 § 26 D. 31); (1. 14 § 17 D. 47, 2); иногда = codicillus, apud veteres legata talia fuere: quantum ei per epist. scripsero - heres dato (1. 38 D. 35, 1); (1. 75 pr. D. 36, 1); (1. 37 § 3 D. 32);
codicilli et fideicommiss epistulle iure scriptae (1. 7 C. 6, 22); расписка, квитанция, chirographum (1. 47 § 1. 1 52 pr. D 2, 14. 1. 5 § 3. 1. 24 D. 13, 5. 1. 20 D. 14, 3. 1. 24. 26 § 2. 1. 28 D. 16, 3. 1. 34 pr. D. 17, 1. 1. 61 § 1 D. 44, 7);
b) письмо начальства, epist. missa alicui a magistratibus patriae suae (1. 36 pr. D. 50, 1);
epist. eorum, qui quasi damnatos ad Praesidem remiserint - elogium см. 2 (1. 6 pr. D. 48, 3); в 1. 2 C. 12, 46. 1. 1 C. 12, 47- epist. обозначает: отставка, c) императорский рескрипт (1. 1 § 1 D. 1, 4);
candidati Principis, qui epistulas eius in Senatu legunt (1. 1 § 4 D. 1, 13);
scrinium epistularum (1. 1. 3. 4. 11 C. 12, 19. cf. 1. 30. 7, 63); (1. 3 § 1 D. 22, 5); (§ 4 J. 3, 20 cf. 1. 26 D. 46, 1. 1. 3 D. 4, 18). О друг. рескринте Адриана упоминают 1 3 § 3 D. 43, 4. 1. 13 § 5 D. 49, 14);
epist. divi Severi ad Fabium Ghilonem, Praef. urbi (1. 1 D. 1, 12. 1. 8 § 5 D. 48, 19. 1. 6 § 1 D. 48, 22). О рескриптах Севера и Каракаллы ср. (1. 6 § 3 D. 1. 16 1 16. § 1 D. 39. 4);
generalis eptst. div Marci et Commodi (l. 1 § 2 D. 11, 4);
epist divi pii (1. 9 § 5 D. 22, 6), div. fratrum (1. 4 pr. D. 40,1. 1. 14 § 1 D. 49, 1);
d) мнение юриста в форме письма, epist. Neratii ad Aristonem (1. 19 § 2 D. 19, 2); (1. 12 § 35. 43 D. 33, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > epistula
-
14 facere
делать: 1) совершать известное действие, quae facta contra bonos mores fiunt, nec facere nos posse credendum, est (1. 15 D. 28, 7. 1. 102. D. 50, 17);2)особ., как предмет обязательства, обозначает в обширнейшем смысле а) всякое действие, т. е. состоящее как в даче какой-либо вещи или предоставлении пользования оною, так и в оказании какой-либо услуги или помощи (1. 218 D. 50, 16. cf. 1. 175 eod.); отсюда обозн. также исполнение обязательства, состоящее in praestando, solvendo: facere posse = solvendo esse (1. 8. 9. D. 12, 6. l. 23 pr. I. 81. D. 17, 2. 1. 18 § 1. 1. 28. 54. D. 24. 3 1. 1 § 1 D. 42, 7. I. 21. D. 46, 3. 1. 63 § 7. 1. 68 § 1 D. 17, 2);facere contra s. adversus legem, SCtum, voluntatem defuncti etc. (см. adversus s. 1., contra s. 1. 1. 9 § 8. D. 4, 2. 1. 3 D. 1, 1. 1. 55. D. 50, 17).
centum tautum facere posse (1. 82 D. 35, 2);
quatenus facere potest debitor (1. 49 D. 2, 14. l. 3 pr. D. 13, 5. 1. 63 D. 17, 2. 1. 36 D. 24, 3. 1. 33 pr. D. 39, 5. 1. 16- 25 D. 42, 1. 1. 35 pr. D. 3, 5);
nihil vel minus facere posse (1. 1 § 43 D. 16, 3);
facere iudicatum (1. 45 § 1. D. 5, 1. 1. 42 pr. D. 12, 1. 1. 45. D. 46, 1);) в более тесном смысле обозн. всякое действие, которое не вмещает в себе понятия dandi, т. е. передачи предмета в собственность другого лица (см. s. 1. с), противоп. dare;
3) совершать, причинять, fac. homicidium (1. 1 § 21. D. 48,18. I. 28 § 15 D. 48, 19), stuprum, adulterium (1. 12 D. 48, 6), furtum (1. 7 pr. 1. 18. 19 § 6. I. 23 D. 47, 2);
si nox furtum faxsit (L. XII tab. VIII, 11), si servus furtum faxit (1. c. XII. 3), cum nexum faciet (1. c. VI. 1);
damnum (1. 151 D. 50, 17), pauperiem, iniuriam (1. 1 pr. § 3 D. 9, 1), si iniuriam faxsit (L. XII, tab. VII, 4);
vim, metum (1. 9 § 1. 8. 1. 14 § 2. 13. 15 D. 4, 2) moram (см.);
4) составлять, fac. testamentum, tabulas testamenti (1. 18 § 1. 1. 19 D. 28, 1), codicillum (1. 19 D. 29, 7. 1 37 § 1 D. 32);
5) заключать, совершать, fac. locationem, venditionem (1. 8 § l D. 42, 5), nomina (1. 9 pr. 13. 2,14. 1. 39 § 14. D. 26, 7. 1. 46. D. 32);
6) facere negotium, причинять неприятности: calumniae causa negotium facere alicui (1. 1 pr. § l 1. 3 § 1. D. 3, 6. 1. 5. pr. D. 37, 15);
7) сделать: locat artifex operam suam, i. e. faciendi necessitatem (1. 22 § 2. D. 19, 2);
opus factum (1. 21 § 1 D. 39, 2);
materia facta (1. 6. D. 6, 1);
argentum, aurum factum (1. 78 § 4 D. 32. 1. 27 D. 34, 2);
8) заниматься: fac. medicinam (1. 26 § 1 D. 38, 1), argentariam (1. 4 § 3. 4 D. 2, 13), artem ludicram, lenocinium (1. 4pr. § l. 2. D. 3, 2);
9) сделать кого чем, possessorem fac. aliquem (1. 22 D. 50, 16. 1. 6 § 5. 1. 13 § 5. D. 3, 2);
suspectum fac. aliquem (1. 2 D. 27, 8);
fieri, делаться, iure institutionis, ex testamento, heres factus (1. 5 D. 28, 6. 1. 68 § 1 D. 30. 1. 40 § 1 D. 1, 7);
sui iuris, paterfamil. factus (1. 2 § 1. 1. 3 D. 14, 5. 1. 3 § 4. 1. 20 D. 14, 6);
pubes factus pupillus (1. 4 D. 27, 2);
annorum XIV factus (1. 22 pr. D. 36, 2);
furiosus mentis compos factus (1. 47 D. 29, 2. 1. 2 § 11. D. 38, 17);
liber servus factus (1. 1 § 4. eod. 1. 38 pr. D. 46, 3);
fundus sacer factus (1. 91 § 1 D. 45, 1. 1. 3 § 8 D. 12, 4. 1. 55 D. 35. 1. 1. 2 D. 39, 6. 1. 24 D. 3, 5);
fundum facere emtoris (1. 25 § 1 D. 18, l);- делать, facit totum voluntas defuncti (1. 35 § 3 D. 28, 5);
facere dodrantem, quadrantem bonorum (см. dodrans);
10) творить, установлять, назначать, fac. ius (1. 40 D. 1. 3);
fac. plures gradus heredum (1. 36 pr. D. 28, 6);
dotem fac. alicui (1. 49 D. 23, 3);
curatores (1. 9 D. 27, 10);
ad actionem procurator factus (1. 13 pr. D. 2, 14);
11) употреблять, издерживать, fac. alimenta in aliquem (1. 5 § 14 D. 25, 3. 1. 19 § 2 D. 36, 1), fac. impensas (см.);
12) = agere s. 2: annum in fuga facere (1. 14 § 1. D. 40, 7);
13) оценивать, magni, parvi facere (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 1 § 10 D. 43, 24. 1. 16. C. 10, 31); - 14) = experiri, иметь: fac. lucrum (см.), damnum, потерпеть (1. 56 D. 30. 1. 26 D. 39, 2);
vitium facere. испортиться (1. 32 eod. 1. 10 § 1 D. 14, 2);
abortum facere (см.);-15) противоп. immittere, на недвижимом имуществе, на земле другого лица делать какие-нб. перемены, постройки (1. 1 pr. D. 43, 6. 1. 2 pr. D. 43, 8. 1. 1 pr. D. 43, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > facere
-
15 falsus
фальшивый, неверный, falsa causa non nocet (см. causa s. 1. сю), (1. 44 pr. D. 47, 2);falsus procurator (§ 1 eod. 1. 3 § l D. 46, 8. tit. D. 27, 6. cf. 1. 221 D. 50, 16);
testam. falsum scribere, signare, recitare (1. 6 § 1 D. 47, 11. 1. 2. D. 48. 10);
testю falsum arguere, dicere, аccusare (1. 5 pr. § 9 D. 34, 9. 1. 14 D. 37, 1. 1. 19 pr. D. 38. 2. 1. 17 § 2. D. 44, 4. 1. 18 D. 48, 2. 1. 13 § 9. 1. 19 § 1 D. 49, 14);
falsas rationes deferre (1. 15 § 6 eod. 1. 1 pr. I. 9 § 3 D. 48, 10. tit. C. 7, 58);
falsae mensurae (l. 6 § 2 D. 47, 11);
falsus modus renunciatus (1. 3 § 1. 1. 5 § 1 D. 11, 6. 1. 19 pr. D. 48, 10. 1. 13 pr. eod.), falsis conseitutionibus uti (1. 33 eod.);
falsae confessiones (1. 13 pr. D. 11, 1);
si vindiciam falsam tulit (L. XII. tab. XII. 4);
falsum testimonium (1. c. VIII. 23);
falso (adv.) неверно, ошибочно, falso vere putare (1. 47 § 7 D. 47, 2. 1. 3. 12. 15 § 1 1. 19. § 1. 1. 26 § 2. 1. 65 § 2 D. 12, 6); ложно, falso respondere (1. 9. § 4 D. 11, 11), testimonia dicere (1. 16 D. 22,3). Falsum (subst.) подлог: lex Cornelia de falsis (см. Corn. s. c.);
falsi accusatio, crimen (1. 3 D. 22, 4. 1. 1 § 10. 1. 4 D. 48,16. 1. 23 D. 48,10. 1. 1 § 4. 1. 16 § 2 eod. 1. 1 § 13 eod., 1. 4 eod. 1. 4 D. 34, 9).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > falsus
-
16 interponere
1) ставить между, вставлять: a) interpositum esse, лежать, стоять: между б) строениями (1. 7 § 1 D. 8, 4), в) о времени (1. 33 D. 23, 2. 1. 4 D. 37, 10. 1. 135 § 2 D. 45, 1. 1. 6 § 3 D. 45, 2. 1. 23 § 4 D. 48, 5);b)interpon. aliquem, представить заступника (1. 32 § 2 D. 16, 1. 1. 5 pr. 1. 11 § 6-8 D. 24, 1. 1. 14 D. 42, 8);
interpositus curator, procurator (1. 32 § 4 D. 26, 7. 1. 3 pr. D 46, 8);
interposita persona s. interpositus, представитель, посредник (1. 18 D. 23, 1. 1. 5 § 2 D. 24, 1. 1. 57 D. 35, 1. 1. 12 D. 38, 5. 1. 4 D. 39, 5);
c) se interpon. б) взять на себя чужой долг (1. 6. § 1. 1. 23 C. 4, 29); в) вмешиваться (1. 16 § 3 1. 24 § 1 D. 4, 4. 1. 3 § 1 D. 4, 8. 1. 5 § 2 D. 24, 3. 1. 15 § 7 D. 42, 1); такое значение имеют: interp. auctoritatem suam (1. 2 § 2 D. 50, 2);
officium suum (1. 30 D. 10, 2. 1. 5 D. 40, 12); г) заниматься, negotiis se interp. (1. 8 § 2 D. 50, 7);
d) interpon. appellationem, provocationem, обжаловать решение (1. 18. 24 § 1. 1. 28 pr. D. 49, 1. 1. 1 pr. D. 49, 6. 1. un. pr. § 5 D. 49, 7);
e) interponi, являться, inimicitiae interpositae (1. 3 § 11 D. 34, 4);
2) особ. о совершени а) юридич. акта, действия, interp. cautionem, tutelam (1. 15 § 1. 1. 11 D. 7, 9. 1. 57 D. 24, 3. 1. 8 pr. D. 31. 1. 71 pr. D. 35, 1. 1. 32 D. 39, 2);nuptiae interpos. (1. 21 D. 40, 9).
satisdationem (1. 67 D. 35, 1. 1. 3 § 10 D. 35, 3. 1. 20 § 1 D. 39, 1);
stipu. lationem (1. 5 D. 2, 15. 1. 1 § 1 D. 7, 91. 36 D. 19, 1. 1. 20 D. 21, 1. 1. 23. 24. pr. D. 39, 2. 1. 48 D. 42, 1);
obligationem (1. 12 § 1 D. 20, 5);
pactum (1. 1 eod. 1. 3 D. 20, 3. 1. 5 pr. D. 20, 6. 1. 12 § 1 D. 23, 4);
contractum (1. 73 pr. D. 36, 1);
locationem (1. 44 D. 46, 1);
donationem (1. 40 D. 39, 6);
delegationem (1. 40 § 2 D. 2, 14);
acceptil ationem (1. 13 § 6 D. 46, 4);
b) об обещании: tacitam fidem interp. (1. 46 D. 5, 3. 1. 10 § 2 D. 34, 9); об объявлении воли: interp. testationem voluntatis contrariae (1. 16 D. 14, 6); с) об исполнении присяги: iusiur. interpositum (1. 28 § 1 1. 40. 42. pr. D. 12, 2);
d) о составлении письменного акта: interp. instrumentum (1. 35 D. 2, 14. 1. 72 D. 21, 2. 1. 134 pr. D. 45, 1);
scripturam (1. 61 pr. D. 44, 7);
e) об удостоверении опекуна при совершении малолетним юридич. актов, auctoritas tutoris (1. 18 pr. D. 26, 7. 1. 9 § 5. 1. 13 D. 26, 8. 1. 25 § 4 D. 29, 2);
f) об издании декрета (1. 29 § 2 D. 4, 4. 1. 5. 7 § 1 D. 26, 3. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 6. 7 § 7 D. 37, 10);
interpositio decreti (1. 18 C. 5, 71. 1. 4 C. 5, 72. 1. 3 C. 5, 73);
g) о совершении противоправного действия: fraus interposita (1. 3 § 2 D. 49, 14);
3) прибавлять, apponere: conditio interposita (1. 31 D. 44, 7).dolus interpositus (1. 1 C. 5, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > interponere
-
17 lis
1) спор, процесс (гражданский);litis nomen omnem actionem significat, sive in rem sive in personam sit (1. 36 D. 50, 16);
lis proprietatis, de proprietate instituta (1. 33 D. 4, 3. 1. 33 § 1 D. 7, 1. 1. 102 D. 45, 1);
lis inofficiosi (1. 6 D. 37, 7);
litem suscipere, defendere (1. 69. 78 pr. D. 3, 3);
liti subsistere (см.), litem contestari, litis contestatio (см. contestari);
lis coepta, inchoata (см.);
lis in iudicium deducta;
in litem deduci (см. deducere s. 2); (1. 3 § 3 D. 19, 1);
litem praeparare, ordinare, inferre, instituere (см.);
lites habere (Gai. IV. 122);
litem deserere, derelinquere, a lite discedere, liti renuntiare (см.), litem perdere (см.);
lis vivit - moritur, perit (см.);
liti se offerre (см.);
litem in alium transferre (1. 4 § 3. 1. 11 D. 4, 7. 1. 15 C. 2, 13. 1. 20. 22 C. 4, 35. 1. 22 § 2 D. 49, 14. 1. 2 C. 2, 18);
litis procurator (1. 86 D. 46, 3);
dominus (см. s. 2);
litis consortes, (см.);
litis impendia, impensae, sumtus (см.);
de lite incerta neque finita transigere (1. 1 D. 2, 15. 1. 7 § 1 D. 4, 4);
2) предмет спора, интерес истца: litem aestimare, litis aestimatio (Gai. IV. 75. 89);litem suam facere, о судье, который обязан вознаградить вред и убытки, причиненные его неправильным приговором (pr. I. 4, 5. Gai. IV. 52. 1. 15. 16 D. 5, 1. 1. 5 § 4 D. 44, 7. 1. 6 D. 50, 13).
in litem iurare, iusiurandum in litem, присяга истца на величину и верность своих убытков (tit. D. 12, 3. D. 5, 53. 1. 1 D. cit. 1. 2 § 1 eod. cf. 1. 18 pr. D. 4, 3. 1. 64 pr. D. 5, 1. 1. 20 § 21 D. 5, 3. 1. 46. 68 D. 6, 1. 1. 7 D. 8, 5. 1. 8 § 1 D. 25, 2. 1. 15 § 9 D. 43, 24);
praesenti litem addictio (L. XII, tab. I. 8);
sive litis (eod. XII. 4).
-
18 nomen
1) имя, a) вооб. название (1. 6 D. 12, 1. 1. 7 § 2 D. 33, 10. 1. 2 D. 19, 5. cf. 1. 1 pr. D. 19, 3. 1. 7 pr. § 1 D. 2, 14. cf. 1. 1 § 2 D. 19, 4. 1. 17 D. 13, 1. 1. 119. 128. § 1 D. 50, 16);n. generale (1. 115. 128 eod. 1. 1 § 1 D. 1, 7. 1. 7 pr. § 1 D. 2, 14);
b) имя лица, напр. прот. praenomen и cognomen, особ. родовое имя (§ 29 I. 2, 20. 1. 80 D. 5. 1. 1. 21 pr. D. 28, 1. 1. 1 D. 28, 2. 1. 8 § 2. 3 D. 37, 11. 1. 9 C. 7, 16. 1. un. C. 9, 25. 1. 9 § 8 D. 28, 5. 1. 24 D. 36, 1);
nominis ferendi conditio (1. 63 § 10 eod. 1. 21 § 3 D. 33. 1. 1. 38 § 2 D. 34, 2. 1. 2 pr. § 2. 1. 3 § 2. 1. 4 D. 50, 10);
nomina edere (см. s. 1 c.);
sine nomine stipulari (1. 3 C. 4, 27);
c) тк. самое лицо, pietas paterni nom. = patris (1. 22 § 4 D. 46, 5. 1. un. C. 9, 17. 1. 43 D. 38, 1. 1. 23 C. 10, 31. 1. 5 § 4 D. 26, 8. 1. 2 D. 26, 9. 1. 4 § 1 D. 40, 1. 1. 19 § 5 D. 16, 1. 1. 41 § 31. 71 D. 23, 3. 1. 10 § 10 D. 42, 8. 1. 1 § 13 D. 49, 4);
alieno nom. agere etc. (см. alienus s. 1. 1. 18 pr. D. 41, 2. 1. 31 pr. D. 5, 3. 1. 16 D. 26, 7. 1. 4 pr. D. 27, 7. 1. 4 § 5 D. 3, 2. 1. 55 § 2 D. 36, 1); о праве, основании, качестве, тк. от имени, non proprio nom., sed iure cuiusdam successionis agere (1. 22 § 3 D. 5, 2);
hereditario nom. (как наследник) experiri (1. 93 pr. D. 46, 3);
conveniri (1. 13 § 1 D. 4, 3), pecunia hereditario nom. (= tamquam ab herede) data (1. 18 D. 18, 4);
procuratorio nom. agere (см. procurator);
mandatorio nom. intercedere (см. mandator);
fideiussorio nom. debere etc. (см. fideiubere);
d) nomine alicuius rei, по поводу, под именем, предлогом, для, по отпошению, = alicuius rei causa, напр. culpae, negligentiae nom. teneri (1. 25 § 18 D. 10, 2. 1. 4 D. 27, 8. 1. 1 pr. D. 50, 10. 1. 4 pr. D. 12, 1. 1. 4 D. 20, 1. 1. 9 D. 39, 1. 1. 9 D. 9, 4. 1. 37 § 6 D. 38, 1);
debiti nom. satisfieri (1. 27 § 1 D. 40, 9. 1. 9 § 3 D. 13, 7. cf. 1. 4 § 3 D. 42, 1. 1. 5 § 30 D. 36; 4);
eo nom. satisdare, cavere (1. 6 pr. 1. 13 eod.), praestare (1. 57 D. 2, 14. 1. 27 D. 21, 1. 1. 1 § 16 D. 37, 6. 1. 5 § 8 D. 26, 7. 1. 21 § 4 D. 44, 2. 1. 2 § 1 D. 9, 1. 1. 38. § 2 D. 9, 4. 1. 28 D. 20, 4);
ventris nom. in possessionem mitti (см. venter);
2) долговое требование, которое вносил в приходно-расходную книгу отец семейства (tit. I. 3, 21); а) особ. заем: потеп faсere, т. е. имя должника или долг записать в долговой книге; отсюда: одолжить, дать в долг, заем (1. 4 § 1. 1. 52 pr. D. 15, 1. 1. 12 § 15 D. 17, 1. 1. 16. 39 § 14 D. 26, 7. 1. 34 § 1 D. 32, 1. 41 § 17 D. 40, 5. 1. 3 § 8 D. 49, 14. 1. 2 D. 50, 14. 1. 1 D. 33, 1. 1. 9 pr. D. 2, 14. cf. 1. 34 pr. D. 4, 8. 1. 64 D. 32. 1. 86 eod. 1. 89 pr. D. 35, 2. 1. 58 § 3 D. 26, 7. 1. 16 eod. 1. 11 C. 5, 14. 1. 24 pr. D. 33, 2. 1. 30 D. 5, 3. 1. 36 § 1 D. 50, 1);e) предлог (1. 6 § 3. 5. 6 D. 1, 18).
suscipere (1. 7 § 6 D. 26, 7. 1. 44 pr. eod.);
b) вооб. долговое требование, долг (1. 6 pr. D. 50, 16);
quae in nominibus sunt прот. singularum rerum dominium, или quae in patrimonio habet (1. 37 D. 29, 2. 1. 9 D. 46, 6);
quod in nomine est, прот. corpora beredit. (1. 11 D. 20, 5. 1. 5 § 9 D. 27, 9. 1. 40 § 8 D. 40, 7. 1. 6 C. 3, 36. 1. 3 § 1 D. 46, 3. 1. 17 D. 18, 4. 1. 4. 6. 14 pr. 23 § 1 eod. 1. 7 C. 4, 10. 1. 3 C. 4, 39. 1. 1 C. 8, 42. 1. 15 § 9 D. 42, 1. 1. 44 § 5 D. 30. 1. 6 eod. 1. 34 pr. 1. 59 D. 32. 1. 18 C. 6, 37. 1. 6 C. 4, 10. 1. 4 C. 8, 17. 1. 18 pr. D. 13, 7. 1. 19 D. 20, 4. 1. 1 § 12 D. 37, 6. 1. 26 § 2 D. 17, 1);
nomina exacta (1. 28 § 3 D. 34, 3);
nominum ususfr. (1. 3 D. 7, 5);
cp. Gai. III. 131;
nomina arcaria III. 128. 130. 133. 137;
3) poд, фaмилия (1. 33 § 6 D. 31. 1. 69 § 1 eod.);nom. transcripticia).
4) coсловие, clarissimum nomen (1. 10. D. 12, 1). 5) народ, нация, ditio Romani nom. (1. 20. 5, 5). 6) = patrimonium, имущество;fudum de nomine meo exire veto etc. (см. exnire s. l).
publico nomini accedere (1. 16 C. 4, 44).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nomen
-
19 praeponere
1) ставить впереди (1. 2 § 38 D. 1, 2);2) предпочитать (1. 52 pr. D. 15, 1. 1. 2 D. 42, 8. 1. 104 D, 50, 17). 3) сделать кого начальником, поручать кому начальство или надзор над чем;praepositio, прибавление, положение впереди чего: diei et consulis praep. (1. 6 § 6 D. 2, 13); тк. в грамм. предлог (1. 3 § 2 D. 3, 1-(quibus pro praepositio accedere solet) (1. 1 pr. D. 16, 3).
praepositio, назначение, напр. т. н. magister navis, institor (1. 1 § 12 D. 14, 1. 1. 11 § 2. 5 D. 14, 3);
qui navi praepositus est = magister navis (1. 6 § 3 D. 9, 3. 1. 1 § 2. 4. 5. 12 D. 14, 1. 1. 1 pr. eod. 1. 3. 5 pr. § 1 seq. D. 14, 3. 1. 18 eod. 1. 16 eod.);
debitis exigendis (1. 37 § 1 D. 26, 7);
calendario praep. servum (1. 41 D. 12, 1. 1 23 § 1 D. 17, 2. 1. 7 § 1 D. 1, 16. 1. 4 D. 15, 4);
procurator (Caesaris) exactioni praepos. (1. 21 § 1 D. 20, 4);
tributis exigendis praepos. (1. 5 § 2 D. 50, 15);
praepositus (subst.) начальник, = praefectus, особ. военный начальник (1. 3 § 6. 22. 1. 6 § 1. 8 D. 49, 16. 1. 7 C. 3, 26);
laborum (см. labarum), sacri cubiculi (см.), scholarum (1. un. C. 12, 11);
agentium in rebus (rubr. C. 12, 21);
thesaurorum (1. 1 C. 10, 23. 1. 14 C. 11, 7);
praepositura, должность т. н. praepositus, напр.praepos. castrorum (1. 1 C. 1, 30);
castri ac militum (1. 1 C. 12, 60);
horreorum et pagorum (1. 2 C. 10, 70);
annonarum (1. 2 C. Th. 11, 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > praeponere
-
20 procurare
иметь попечение, qui operibus publicis procurat (1. 2 § 17 D. 43, 8. 1. 12 § 1 C. 4, 1. 1. 1 § 3 C. 7, 6); особ. заведывать, управлять по поручению, от имени кого-лб. вести дела, qui procurat = procurator (1. 10 § 9 D. 17, 1. 1. 44 § 3 D. 27, 1. 1. 34 § 1 D. 32. 1. 1 C. 10, 47).Латинско-русский словарь к источникам римского права > procurare
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Procurator — • A person who manages the affairs of another by virtue of a charge received from him. Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Procurator Procurator … Catholic encyclopedia
procurator — PROCURATÓR, procuratori, s.m. 1. Magistrat roman, ales de obicei dintre liberţi, însărcinat cu strângerea dărilor şi cu conducerea provinciilor imperiale. 2. Înalt demnitar în republicile Veneţiei şi Genovei, în evul mediu. 3. Persoană care… … Dicționar Român
Procurator — may refer to:In Historical uses * Promagistrate, an appointed position in the Roman Republic by the Senate, acting in place of a curator * Roman Procurators of Judaea Province, 44 132 AD * Procurator (Teutonic Knights), a function in the Monastic … Wikipedia
PROCURATOR — PROCURATOR, title of the governors (first over Judea, later over most of Palestine) appointed by Rome during the years 6–41 and 44–66 C.E. From a recently discovered inscription in which pontius pilate is mentioned, it appears that the title of… … Encyclopedia of Judaism
Procurator — Proc u*ra tor, n. [L.: cf. F. procurateur. See {Procure}, and cf. {Proctor}. ] [1913 Webster] 1. (Law) One who manages another s affairs, either generally or in a special matter; an agent; a proctor. Chaucer. Shak. [1913 Webster] 2. (Rom. Antiq.) … The Collaborative International Dictionary of English
procurator — I noun administrator, adviser, agent, appointee, assistant, broker, business representative, caretaker, conductor, curator, delegate, deputy, director, emissary, envoy, executor, factor, go between, intendant, intermediary, intermediate,… … Law dictionary
procurator — ► NOUN Law 1) an agent representing others in a court in countries retaining Roman civil law. 2) (in Scotland) a lawyer practising before the lower courts. ORIGIN Latin procurator administrator, finance agent … English terms dictionary
procurator — [präk′yo͞o rāt΄ər, präk′yərät΄ər] n. [ME procuratour < OFr < L procurator < procurare: see PROCURE] 1. an official of ancient Rome who managed the financial affairs of a province or acted as governor of a lesser province 2. a person… … English World dictionary
Procurator — (lat.), 1) Verwalter, Aufseher, im römischen Privatleben der Hausverwalter, welcher die Aufsicht über das Hauswesen u. die Sklaven hatte; 2) zur Kaiserzeit in den kaiserlichen Provinzen diejenigen, welche statt der früheren Quästoren die… … Pierer's Universal-Lexikon
Procurator — Procurator, s. Prokurator … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Procurator — Procurator, Stellvertreter, Statthalter (zur röm. Kaiserzeit) … Herders Conversations-Lexikon