-
1 ubertas
ūbertās, ātis, f. (2. uber), die Fruchtbarkeit, die Fülle, der Reichtum, I) subjektiv = der reiche Ertrag, die Ergiebigkeit, a) eig.: agrorum, Cic.: metalli (einer Grube), Sen.: fluminum, Reichtum an Fischen, Goldkörnern usw., Tac.: eius anni ubertas, Segen, Plin. pan. – b) übtr.: utilitatis, reichlicher Nutzen, Cic.: ubertas ingenii, Cic. Marc. 4 u. post redit. in sen. 1. Ambros. de fug. saec. 8, 48: immortalis ingenii ub. beatissima, Quint. 10, 1, 109. – von der Rede, ub. in dicendo et copia (Ggstz. exilitas), Reichhaltigkeit u. Fülle, Cic.: summa est (sc. in Isaeo) facultas, copia, ubertas, Plin. ep. – II) objektiv, die Fülle, der Reichtum = die Reichhaltigkeit, das reichliche Vorhandensein, der Überfluß, a) eig.: earum rerum, quas terra procreat, vel ubertas vel tenuitas, Cic.: ub. frugum, Cic.: lactis, Plin.: piscium, Iustin.: in percipiendis fructibus, Cic. – b) übtr.: verborum, Quint.: so auch nobis ubertatem ac divitias dabit lectio, einen reichen Vorrat (an solchen Wörtern), Quint.: ub. improborum, Cic.: Plur., ubertates virtutis et copiae, Cic. de nat. deor. 2, 166: copiae ubertatesque verborum, Gell. 12, 1, 24. – / Auf Kaisermünzen des 3. Jahrhunderts gewöhnl. uberitas, s. Cohen méd. impér. V III. p. 441.
-
2 συμ-παρ-ήκω
συμ-παρ-ήκω, sich daneben erstrecken, Plut. de procreat. an. 24.
-
3 ubertas
ūbertās, ātis, f. (2. uber), die Fruchtbarkeit, die Fülle, der Reichtum, I) subjektiv = der reiche Ertrag, die Ergiebigkeit, a) eig.: agrorum, Cic.: metalli (einer Grube), Sen.: fluminum, Reichtum an Fischen, Goldkörnern usw., Tac.: eius anni ubertas, Segen, Plin. pan. – b) übtr.: utilitatis, reichlicher Nutzen, Cic.: ubertas ingenii, Cic. Marc. 4 u. post redit. in sen. 1. Ambros. de fug. saec. 8, 48: immortalis ingenii ub. beatissima, Quint. 10, 1, 109. – von der Rede, ub. in dicendo et copia (Ggstz. exilitas), Reichhaltigkeit u. Fülle, Cic.: summa est (sc. in Isaeo) facultas, copia, ubertas, Plin. ep. – II) objektiv, die Fülle, der Reichtum = die Reichhaltigkeit, das reichliche Vorhandensein, der Überfluß, a) eig.: earum rerum, quas terra procreat, vel ubertas vel tenuitas, Cic.: ub. frugum, Cic.: lactis, Plin.: piscium, Iustin.: in percipiendis fructibus, Cic. – b) übtr.: verborum, Quint.: so auch nobis ubertatem ac divitias dabit lectio, einen reichen Vorrat (an solchen Wörtern), Quint.: ub. improborum, Cic.: Plur., ubertates virtutis et copiae, Cic. de nat. deor. 2, 166: copiae ubertatesque verborum, Gell. 12, 1, 24. – ⇒ Auf Kaisermünzen des 3. Jahrhunderts gewöhnl. uberitas, s. Cohen méd. impér. V III. p. 441.
См. также в других словарях:
Xenocrates — Infobox Philosopher region = Western Philosophy era = Ancient philosophy color = #B0C4DE image size = 200px image caption = Xenocrates name = Xenocrates birth = c. 396 BC, Chalcedon death = c. 314 BC, Athens school tradition = Platonism main… … Wikipedia
procréatique — [ prɔkreatik ] n. f. • 1985; de procréat(ion) et ique ♦ Science de la procréation artificielle. ● procréatique nom féminin Domaine d étude relatif aux techniques de procréation artificielle. procréatique [pʀɔkʀeatik] n. f. et adj. ÉTYM. 1985; … Encyclopédie Universelle
procréer — [ prɔkree ] v. tr. <conjug. : 1> • v. 1300; lat. procreare, de creare ♦ Littér. Engendrer (en parlant de l espèce humaine). ⇒ enfanter. « Procréer des enfants bien conditionnés et de corps et d esprit » (Molière). Capacité à procréer. Être… … Encyclopédie Universelle
ALTENIUS — Cariae mons, qui scorpiones procreat; advenis quidem innocuos, incolis vero perniciosos et infestos. Alexand. ab Alexandro l. 2. c. 17 … Hofmann J. Lexicon universale
genitor — GENITÓR, genitori, s.m. (biol.) Plantă sau animal din care ia naştere un hibrid. – Din fr. géniteur. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 genitór s. m., pl. genitóri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic GENITÓR… … Dicționar Român
procreator — PROCREATÓR, OÁRE, procreatori, oare, adj. Care procreează. [pr.: cre a ] – Din fr. procréateur. Trimis de oprocopiuc, 18.04.2004. Sursa: DEX 98 PROCREATÓR adj. (biol.) (livr.) procreativ. (Factor procreator.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa … Dicționar Român
procreate — verb produce young. Derivatives procreant adjective (archaic). procreation noun procreative adjective procreator noun Origin ME: from L. procreat , procreare generate, bring forth , from pro forth + creare create … English new terms dictionary
procreate — v.tr. (often absol.) bring (offspring) into existence by the natural process of reproduction. Derivatives: procreant adj. procreative adj. procreation n. procreator n. Etymology: L procreare procreat (as PRO (1), creare create) … Useful english dictionary