-
1 pransus
1. prānsus, a, um (prandeo), der gefrühstückt-, einen Imbiß genommen hat, mit dem Imbisse fertig (Ggstz. ieiunus), dah. curatus et pransus, v. Soldaten, zum Aufbruche, Abmarsche fertig, Liv.: so auch pransus et paratus, Cato u. Varro fr. – hingegen pransus, potus, voll gefressen, voll gesoffen, Cic. Mil. 56.————————2. prānsus, Abl. ū, m. (prandeo), das Frühstücken, Alc. Avit. epist. 77. -
2 pransus [1]
1. prānsus, a, um (prandeo), der gefrühstückt-, einen Imbiß genommen hat, mit dem Imbisse fertig (Ggstz. ieiunus), dah. curatus et pransus, v. Soldaten, zum Aufbruche, Abmarsche fertig, Liv.: so auch pransus et paratus, Cato u. Varro fr. – hingegen pransus, potus, voll gefressen, voll gesoffen, Cic. Mil. 56.
См. также в других словарях:
PRANSUS paratus — Proverbialis locutio, quae quid indigitet, discimus ex Statio, Thebaid. l. 8. v. 169. mensas alimentaque bello Debita. Nempe cibis largius sumptis fessorum corporum vires reparare soliti sunt milites, et novis sic belli laboribus praeparabantur:… … Hofmann J. Lexicon universale