-
1 praktykant
-ta, -ci; loc sg - cie; m( w firmie) trainee; ( w szkole) practice teacher; ( u rzemieślnika) apprentice* * *mp(w firmie, w zawodzie) trainee, intern; ( u rzemieślnika) apprentice; ( w szkole) student l. practice teacher, intern.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > praktykant
-
2 praktykant
-
3 praktykant
-
4 praktykant
сущ.• послушник• практикант• стажер• стажёр• учащийся• ученик* * *♂ практикант; стажёр* * *мпрактика́нт; стажёр -
5 praktykant
• improver -
6 praktykant
1. apprenti2. arpète3. stagiaire -
7 praktykant
1 foghlaimeoir 2 printíseach -
8 praktykant
çırak -
9 praktykant
[практикант]m -
10 praktykant
ч практикант, стажист -
11 praktykant
baguhan -
12 praktykantka
m praktykan|t, praktykantka f (w zakładzie pracy) trainee, probationer; (u rzemieślnika) apprentice; (w szkole) student teacher- praktykant sądowy an articled clerk training to be a judge- majster zatrudnił praktykanta the master hired an apprentice a. a trainee* * *- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl -ek( w firmie) trainee; ( w szkole) practice teacher; ( u rzemieślnika) apprentice* * *f.Gen.pl. -ek zob. praktykant.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > praktykantka
-
13 uczeń
schoolboy, pupil, student (US), ( praktykant) apprentice* * *mp1. szkoln. student.2. (= praktykant) intern, trainee; (zwł. rzemiosła) apprentice.3. (= kontynuator mistrza) disciple.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uczeń
-
14 stażysta
сущ.• практикант• стажер• стажёр* * *staży|sta♂, мн. И. \stażystaści, РВ. \stażystastów стажёр* * *м, мн И stażyści, PB stażystówSyn: -
15 stażysta
( decl like f in sg) traineelekarz stażysta — houseman (BRIT), intern (US)
* * *mpstażystka f. Gen.pl. -ek (= praktykant/ka) trainee, intern.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stażysta
-
16 płatn|y
adj. 1. (otrzymujący wynagrodzenie) [informator, pracownik, praktykant] paid- płatny zabójca a contract killer, a hit man- byli nisko płatnymi robotnikami/wysoko płatnymi specjalistami they were low-paid workers/highly-paid specialists2. (opłacany) [praca, praktyka, usługa, urlop, wstęp] paid- autostrada płatna a toll motorway- most płatny a toll bridge3. (do zapłacenia w określonym terminie lub formie) due, paid, payable- płatne gotówką/w złotych/przelewem paid in cash/in zlotys/by money a. wire transfer- płatne z góry paid in advance- płatne z dołu paid on delivery/after completing the work- płatne do końca miesiąca due by the end of the month- płatne przy odbiorze paid on delivery- płatne w ratach payable in instalmentsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płatn|y
-
17 praktykan|t
m praktykan|t, praktykantka f (w zakładzie pracy) trainee, probationer; (u rzemieślnika) apprentice; (w szkole) student teacher- praktykant sądowy an articled clerk training to be a judge- majster zatrudnił praktykanta the master hired an apprentice a. a traineeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > praktykan|t
-
18 tokars|ki
adj. Techn. [wiedza, umiejętności] turner’s, of turning- mistrz/praktykant tokarski a master/apprentice turner- wyroby tokarskie turneryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tokars|ki
-
19 ucz|eń
m (N pl uczniowie) 1. (w szkole) pupil, schoolboy, student US; (szkoły podstawowej) junior GB; (u prywatnego nauczyciela) tutee 2. (praktykant u mistrza) apprentice- został uczniem u majstra szewskiego he became a master shoemaker’s apprentice3. (kontynuator) disciple, follower- znakomity uczeń Hegla a brilliant follower of Hegel- uczniowie Chrystusa Relig. Christ’s disciples- uczeń Rembranta a pupil of Rembrandt- uczeń Eskulapa (lekarz) AesculapiusThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucz|eń
-
20 praktykantka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
praktykant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. praktykantncie; lm M. praktykantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba odbywająca praktykę; terminator, czeladnik, pomocnik, aplikant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Praktykant sądowy. Sprzedawcy pomagało dwóch praktykantów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
praktykant — m IV, DB. a, Ms. praktykantncie; lm M. praktykantnci, DB. ów «osoba odbywająca praktykę» Zatrudniać praktykantów … Słownik języka polskiego
aplikant — m IV, DB. a, Ms. aplikantncie; lm M. aplikantnci, DB. ów «praktykant odbywający aplikację prawniczą» … Słownik języka polskiego
chłopak — m III, DB. a, N. chłopakkiem; lm M. ci chłopakacy, te i, DB. ów 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopiec» Mały, pięcioletni chłopak. Wesołe chłopaki baraszkowały. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Nasz instruktor to równy chłopak. Przyszły… … Słownik języka polskiego
chłopiec — m II, DB. chłopiecpca, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy, DB. chłopiecpców 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopak» Urodzić chłopca. Internat dla chłopców. Chłopcy bawili się w Indian. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Jakiż… … Słownik języka polskiego
dependent — m IV, DB. a, Ms. dependentncie; lm M. dependentnci, DB. ów przestarz. «urzędnik, sekretarz pracujący u adwokata albo notariusza; praktykant, pomocnik adwokata albo notariusza» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
płatny — płatnyni 1. «taki, któremu się płaci, wynagradzany» Płatny praktykant. Płatny zabójca. Pracownicy dobrze, źle, nisko płatni. 2. «taki, za który ktoś jest opłacany, za który się dostaje wynagrodzenie» Płatne usługi. Płatna praktyka. Płatny urlop … Słownik języka polskiego
praktykancki — praktykanckiccy przym. od praktykant Okres praktykancki. Grupa praktykancka. Zespół praktykancki … Słownik języka polskiego
praktykantka — ż III, CMs. praktykantkatce; lm D. praktykantkatek forma ż. od praktykant Zaczynała pracę w zoo jako praktykantka … Słownik języka polskiego
uczeń — m I, DB. ucznia; lm M. uczniowie, DB. uczniów (uczni) 1. «ten, kto się uczy (zwykle w szkole podstawowej lub średniej)» Dobry, zły uczeń. Uczeń pierwszej klasy. Uczniowie starszych klas. 2. «chłopiec, mężczyzna praktykujący w jakimś zawodzie,… … Słownik języka polskiego
wolontariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «praktykant pracujący bez wynagrodzenia dla zaznajomienia się z zawodem» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego