-
1 praefectus
praefectus praefectus, i m префект, начальник -
2 praefectus
praefectus ī, m [P. of praeficio], an overseer, director, superintendent: morum, N.: nec vero mulieribus praefectus praeponatur: annonae, L.: praefecti libidinum suarum.—In public life, a president, superintendent, commander, governor, deputy: qui Aemilio legati et praefecti fuerunt: Lydiae, governor of the province, N.: classis, admiral: legionis, commander, Ta.: alae, Ta.: arcis, L.: custodum, N.: fabrūm, chief engineer: (timor) ortus est a tribunis militum, praefectis reliquisque, etc., colonels of cavalry, Cs.: praefecti regii, commanders of armies, L.: praefecti regis, S.* * *commander; prefect -
3 praefectus
[st1]1 [-] praefectus, a, um: part. passé de praeficio. [st1]2 [-] praefectus, i, m.: homme civil ou militaire qui est à la tête d’une chose: préfet, chef, intendant, administrateur; gouverneur de province (sous l'empire). - classis praefectus: amiral. - praefectus navis: capitaine de vaisseau. - praefectus Aegypti, Suet. Aug. 18: gouverneur de la province d'Egypte. - praefectus aerarii (aerario), Plin.-jn.: intendant du Trésor. - praefectus annonae, Tac. Suet.: préfet de l'annone. - praefectus cohortis, Tac. Agr.: préfet de cohorte. - praefectus castrorum, Tac. An. 1, 20: préfet de camp. - praefectus equitum: préfet de la cavalerie. - fabrūm (gén. plur.) praefectus: commandant du génie (dans l’armée), intendant des ouvriers. - praefectus alimentorum: préfet en charge du ravitaillement. - praefectus urbi: le préfet de la ville. - voir hors site praefectus urbi.* * *[st1]1 [-] praefectus, a, um: part. passé de praeficio. [st1]2 [-] praefectus, i, m.: homme civil ou militaire qui est à la tête d’une chose: préfet, chef, intendant, administrateur; gouverneur de province (sous l'empire). - classis praefectus: amiral. - praefectus navis: capitaine de vaisseau. - praefectus Aegypti, Suet. Aug. 18: gouverneur de la province d'Egypte. - praefectus aerarii (aerario), Plin.-jn.: intendant du Trésor. - praefectus annonae, Tac. Suet.: préfet de l'annone. - praefectus cohortis, Tac. Agr.: préfet de cohorte. - praefectus castrorum, Tac. An. 1, 20: préfet de camp. - praefectus equitum: préfet de la cavalerie. - fabrūm (gén. plur.) praefectus: commandant du génie (dans l’armée), intendant des ouvriers. - praefectus alimentorum: préfet en charge du ravitaillement. - praefectus urbi: le préfet de la ville. - voir hors site praefectus urbi.* * *Praefectus, praefecti. Commis sur quelque affaire, Qui ha la charge et superintendence de quelque affaire.\Praefectus Praetorio. Sueton. Un grand maistre.\Praefectus castrorum. Tacit. Le mareschal du camp. Bud.\Praefectus vigilum. Paulus. Le capitaine du guet.\Praefecti regii. Liu. Capitaines.\Praefectus libidinum. Cic. Chef et conducteur.\Praefecti prouinciarum. Budaeus. Bailliz, Seneschaulx, Lieutenants de rois et empereurs, Gouverneurs. -
4 praefectus
1. praefectus, a, um, Adi. (prae u. factus), vorher bewirkt, vorher bereitet, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 174; de morb. chron. 5, 4, 71 u.a.————————2. praefectus, a, um, s. praeficio.————————3. praefectus, ī, m. (praeficio), der Vorgesetzte, Vorsteher, Aufseher, Befehlshaber, teils adjekt. mit Dat., teils subst. mit Genet., I) im Privatleben: praefectos (sc. familiarum) alacriores faciundum praemiis, Varro: his (Graeculis philosophis) utitur quasi praefectis libidinum suarum, Cic.: scherzh. praefecti popinae atque luxuriae, der größten Feinschmecker u. Tafelschwelger, Favorin. bei Gell. 15, 8, 2. – II) im Staatsleben, als Titel besonderer Zivil- u. Militärämter, A) im allg.: pr. gymnasii (γυμνασιάρχης), Plaut.: pr. moribus mulierum (γυναικονόμος), Aufs. über die Sitten der Frauen u. über häusl. Zucht, Plaut. (vgl. ut mulieribus praefectus praeponatur, Cic.): pr. custodum, B. der Wache, Nep.: pr. vigilum, Tac. u. ICt., u. vigilibus, ICt. u. Inscr., B. der sieben Kohorten der Nachtwache, Polizeiwache, Scharwache: nocturnae custodiae, Nachtwachtmeisrer, Apul.: pr. annonae, Liv. u.a., u. rei frumentariae, Tac., Getreideaufseher, Obermarktmeister, Proviantmeister der für die gehörige Verproviantierung der Stadt Rom zu sorgen hatte, damit keine Teuerung u. Hungersnot eintrat): pr. alimentorum, der Vorsteher der Verteilung von Lebensmitteln, Corp. inscr. Lat. 11, 6338 u. 14, 3599, 7: pr. urbis, Liv. u.a., urbi, Varro fr., Gell. u.a., urbicus, Lampr., Platzoberster der Hauptstadt (Rom) u. Befehlshaber der fünf cohortes urbanae, zur————Zeit der Republik nur Stellvertreter des abwesenden Konsuls, in der Kaiserzeit stehendes Amt mit einer besonderen Jurisdiktion: pr. aerarii u. aerario, der Schatzmeister, Plin. ep. u.a. – beim Heere, pr. castrorum u. castris, der Lagermeister (der für das Abstecken und Aufschlagen des Lagers u. alles dazu Gehörige Sorge trug), Tac. u.a.; vgl. Veget. mil. 2, 10: pr. fabrûm (fabrorum), s. 1. faber1. faber no. I: pr. praetorii, Suet. u. Tac., u. praetorio, Veget. u. ICt., Oberster der kaiserl. Leibwache (= der 9 cohortes praetoriae), in späterer Zeit Verwalter eines Hauptteiles des röm. Reiches: ders. pr. praetoriarum cohortium, Tac.: dagegen pr. cohortis (praetoriae), Offizier, Tac.: pr. legionis, der B. der Legion zur Zeit der Republik legatus gen.), Tac. u.a.; vgl. Veget. mil. 2, 9: arcis praesidiique pr., Liv. – bei der Flotte, pr. classis, der B. der Fl., der Admiral, Liv. u.a. (verb. dux praefectusque classis, Cic.); zur Kaiserzeit der B. der zu Misenum u. der B. der zu Ravenna stationierten kaiserl. Flotte, Tac. u. Veget.; vgl. pr. remigum qui Ravennae haberentur, Tac.: pr. navis, Schiffskapitän, Plur. praefecti navium, Liv. u. Flor. – B) insbes.: 1) der Befehlshaber einer Abteilung (ala bei der Reiterei, cohors beim Fußvolk) Bundesgenossentruppen, pr. equitum Gallorum, Hirt. b. G.: pr. alae, Tac.: pr. cohortis, Tac. – 2) der Statthalter, bei den Römern, pr. Aegypti, Suet.: Alpium, Plin. – bei den————Persern, Pascha, Lydiae, Ioniae totiusque Phrygiae, Nep. – 3) der Oberbefehlshaber der Truppen der asiatischen Könige, der Feldherr, Pascha, gew. mit de Zusatze pr. regis od. regius, Nep. u. Flor.: im Zshg. bl. praefectus, Flor.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praefectus
-
5 praefectus [3]
3. praefectus, ī, m. (praeficio), der Vorgesetzte, Vorsteher, Aufseher, Befehlshaber, teils adjekt. mit Dat., teils subst. mit Genet., I) im Privatleben: praefectos (sc. familiarum) alacriores faciundum praemiis, Varro: his (Graeculis philosophis) utitur quasi praefectis libidinum suarum, Cic.: scherzh. praefecti popinae atque luxuriae, der größten Feinschmecker u. Tafelschwelger, Favorin. bei Gell. 15, 8, 2. – II) im Staatsleben, als Titel besonderer Zivil- u. Militärämter, A) im allg.: pr. gymnasii (γυμνασιάρχης), Plaut.: pr. moribus mulierum (γυναικονόμος), Aufs. über die Sitten der Frauen u. über häusl. Zucht, Plaut. (vgl. ut mulieribus praefectus praeponatur, Cic.): pr. custodum, B. der Wache, Nep.: pr. vigilum, Tac. u. ICt., u. vigilibus, ICt. u. Inscr., B. der sieben Kohorten der Nachtwache, Polizeiwache, Scharwache: nocturnae custodiae, Nachtwachtmeisrer, Apul.: pr. annonae, Liv. u.a., u. rei frumentariae, Tac., Getreideaufseher, Obermarktmeister, Proviantmeister der für die gehörige Verproviantierung der Stadt Rom zu sorgen hatte, damit keine Teuerung u. Hungersnot eintrat): pr. alimentorum, der Vorsteher der Verteilung von Lebensmitteln, Corp. inscr. Lat. 11, 6338 u. 14, 3599, 7: pr. urbis, Liv. u.a., urbi, Varro fr., Gell. u.a., urbicus, Lampr., Platzoberster der Hauptstadt (Rom) u. Befehlshaber der fünf cohortes urbanae, zur Zeit der Republik nur Stellvertreter des abwesenden Konsuls, in der Kaiserzeit stehendes Amt mit einer besonderen Jurisdiktion: pr. aerarii u. aerario, der Schatzmeister, Plin. ep. u.a. – beim Heere, pr. castrorum u. castris, der Lagermeister (der für das Abstecken und Aufschlagen des Lagers u. alles dazu Gehörige Sorge trug), Tac. u.a.; vgl. Veget. mil. 2, 10: pr. fabrûm (fabrorum), s. 1. faber1. faber no. I: pr. praetorii, Suet. u. Tac., u. praetorio, Veget. u. ICt., Oberster der kaiserl. Leibwache (= der 9 cohortes praetoriae), in späterer Zeit Verwalter eines Hauptteiles des röm. Reiches: ders. pr. praetoriarum cohortium, Tac.: dagegen pr. cohortis (praetoriae), Offizier, Tac.: pr. legionis, der B. der Legion zur Zeit der Republik legatus gen.), Tac. u.a.; vgl. Veget. mil. 2, 9: arcis praesidiique pr., Liv. – bei der Flotte, pr. classis, der B. der Fl., der Admiral, Liv. u.a. (verb. dux praefectusque classis, Cic.); zur Kaiserzeit der B. der zu Misenum u. der B. der zu Ravenna stationierten kaiserl. Flotte, Tac. u. Veget.; vgl. pr. remigum qui Ravennae haberentur, Tac.: pr. navis, Schiffskapitän, Plur. praefecti navium, Liv. u. Flor. – B) insbes.: 1) der Befehlshaber einer Abteilung (ala bei der Reiterei, cohors beim Fußvolk) Bundesgenossentruppen, pr. equitum Gallorum, Hirt. b. G.: pr. alae, Tac.: pr. cohortis, Tac. – 2) der Statthalter, bei den Römern, pr. Aegypti, Suet.: Alpium, Plin. – bei den Persern, Pascha, Lydiae, Ioniae totiusque Phrygiae, Nep. – 3) der Oberbefehlshaber der Truppen der asiatischen Könige, der Feldherr, Pascha, gew. mit de Zusatze pr. regis od. regius, Nep. u. Flor.: im Zshg. bl. praefectus, Flor.
-
6 praefectus
1.prae-fectus ( praefactus), a, um, Part. [facio], done beforehand (postclass.), Cael. Aur. Acut. 3, 17, 174; id. Tard. 2, 14, 218; 5, 4, 71.2.praefectus, a, um, Part., from praeficio.3.praefectus, i, m., v. praeficio fin. -
7 praefectus
I a, um part. pf. к praeficio II praefectus, ī m.1) префект, начальник, глава ( alicujus rei или alicui rei)p. cohortibus praetoriis T, тж. p. praetorii Su, T и p. praetorio Veg, CJ — префект преторских когорт, т. е. начальник императорской охраныp. morum (moribus) Pl, C — блюститель нравовp. annonae (rei frumentariae) L, T etc. — заведующий продовольственным снабжением (Рима)p. vigĭlum T, Dig (vigĭlibus Dig) — начальник ночной стражи (семи римск. когорт с полицейскими функциями)p. urbis L (urbi Vr, AG; urbicus Lampr) — начальник города Рима (в республик. эпоху замещавший отсутствовавшего консула)p. classis( classi) L — командующий флотомp. navis L, Fl — командир суднаp. Lydiae Nep (у персов) — префект (наместник) Лидииp. equitum Hirt — командир конного отряда (преим. союзников)2) ( в странах Азии) полководец (p. regis или regius Nep, Fl) -
8 praefectus [1]
1. praefectus, a, um, Adi. (prae u. factus), vorher bewirkt, vorher bereitet, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 17, 174; de morb. chron. 5, 4, 71 u.a.
-
9 praefectus [2]
2. praefectus, a, um, s. prae-ficio.
-
10 praefectus
начальник, стоящий во главе какого-нибудь ведомства или коллегии, praef. cohortis vel alae vel legionis (1. 2 pr. D. 3, 2);centuriae (1. 6 § 9 D. 49, 16), equitum (1. 63 D. 23, 2);
classium (Paul. V. 26. § 2);
vigilum, начальник ночной стражи (tit. D. 1, 15. C. 1, 43);
praef. urbi s. urbis, градоначальник (1. 2 § 33 D. 1, 2. tit. D. 1, 12. C. 1, 28);
praef. pagi (1. 7 C. 8, 17);
praef. Aegypti s. augustalis (см.);
praef. praetorio (см.);
praef. annonae, префект, которому принадлежал надзор за продовольствием города;
praef. aerario s. aerarii управляли казначейством и ведали юрисдикцию по делам казны (1. 12 D. 34, 9. 1. 4 § 20 D. 40, 5. 1. 15 § 4 6. 1. 42 D. 49, 14).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > praefectus
-
11 praefectus
, i mначальник, префект -
12 praefectus minor
младший командир -
13 praefectus navis
капитан -
14 praefectus urbis
префект Рима, высшее должностное лицо в отсутствии консула -
15 Руководитель
- praefectus,i,m; dux,cis,m; princeps; praetor; rex; praesul; archipraesul; paedagogus; cancellarius; gubernio; gubernius; gubernator;• научный руководитель - praefectus scientificus;
• руководитель экспедиции - praefectus expeditionis;
-
16 Заведующий
- praefectus; actor; curator; rector; administer;• заведующий лабораторией - praefectus laboratorii;
-
17 Ага
praefectus, i, m; (dux summus militum praetorianorum apud Turcas) -
18 Дирижёр
- praefectus musicus; syntonarius; concentus moderator; -
19 Командир
- praefectus; praepositus; magister; dux; ductor; -
20 Офицер
- praefectus militum; officiarius;
См. также в других словарях:
PRAEFECTUS — non eôdem semper fuit significatu. Nam et in re militari magnus eorum usus, et inter Provinciales Magistratus, non minor fuit. Scribit Dio, Octav. Augustum eos omnes, quos Provinciis extra Italiam sitis praeposuisset, Praefectos appellâsse,… … Hofmann J. Lexicon universale
Praefectus — Praefectus, 1) Vorgesetzter, Chef, Commandeur; 2) in Rom jeder Vorsteher eines Amtskreises, eines Collegiums, einer Truppe etc. Solche Präfecten waren: A) im Civildienst: P. juridicundo, ein Beamter, welcher von Rom aus zur Pflege des Rechts in… … Pierer's Universal-Lexikon
Praefectus — (lat.), im alten Rom allgemeine Bezeichnung eines Vorstehers oder Aufsehers, dessen amtliche Tätigkeit näher durch einen Zusatz bestimmt wird. So wurden während der Republik bis zum Bundesgenossenkrieg in gewisse Klassen italischer, von Rom… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
praefectus — index official, superintendent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
praefectus — совершенный см. также praefectus chori … Словарь иностранных музыкальных терминов
Praefectus alae — Saltar a navegación, búsqueda El Praefectus Alae, en el ejército romano del Alto Imperio, era el oficial al mando de un Ala de caballería, uno de los tipos de unidades auxiliares. Desde principios del Imperio, este grado estaba encomendado a un… … Wikipedia Español
PRAEFECTUS JUDAEORUM — (Hebraeorum supremus, Obrister der Judischkait, prince des juifs, etc.), office of the leader of Jews in Hungary during the Middle Ages. It may be assumed that the position of Praefectus Judaeorum was established by the Hungarian king, Matthias… … Encyclopedia of Judaism
Praefectus castrorum — Saltar a navegación, búsqueda El Praefectus castrorum era, en el Imperio Romano, el oficial profesional de mayor rango en las legiones romanas del Alto Imperio, dependiente directamente del Legado de Legión y del Tribuno laticlavio. Los Praefecti … Wikipedia Español
PRAEFECTUS Praetorio — apud Gallos idem cum Maiore Domus, Symphor. Campegius, l. 4. de Orig. et Geneal. Caroli M. fol. E. 11. scribit: Tempore Theodorici Regis, Francorum intertiâ Regum, Praetorio praefectus proximam a Rege dignitatem obtinebat. Ad hanc potentissimi… … Hofmann J. Lexicon universale
Praefectus urbi — Der praefectus urbi war der Stadtpräfekt von Rom. Das Amt kann von der mythischen römischen Königszeit bis ins späte Mittelalter beobachtet werden. Seit dem 4. Jahrhundert n. Chr. gab es daneben auch in Konstantinopel einen praefectus urbi mit… … Deutsch Wikipedia
Praefectus Aegypti — Der praefectus Aegypti (vollständig praefectus Alexandreae et Aegypti) war der Statthalter der 30 v. Chr. eingerichteten römischen Provinz Ägypten. Der praefectus Aegypti entstammte anders als die Statthalter senatorischen Ranges der übrigen… … Deutsch Wikipedia