-
1 dwoje
numdwoje ludzi/dzieci/drzwi — two people/children/doors
* * *num.decl. like n. - jg- two, pair; sama wychowuję dwoje dzieci I'm raising two children on my own; nie ma dziś dwojga uczniów – Ani i Adama two students are absent today – Ann and Adam; jedno z dwojga one or the other; we dwoje (just) the two of us l. you l. them; złożyć coś we dwoje fold sth in two; na dwoje babka wróżyła there's not telling how things will turn out; zgiął się we dwoje he doubled up; z dwojga złego the lesser of two evils; pracować za dwoje do the work of two.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dwoje
-
2 para
młoda para — ( w czasie ślubu) the bride and the bridegroom; ( po ślubie) the newly-weds
* * *I.para1f.1. (= skroplony gaz) steam, vapor; zamieniać się w parę evaporate; para nasycona fiz. saturated vapor; para nienasycona fiz. superheated vapor; gotować na parze steam; żelazko na parę steam iron; być pod parą (o statku, parowozie) be under steam; pełną parą at full speed l. steam; pracować pełną l. całą parą work at full speed; praca idzie pełną parą the work is in full swing; mieć parę (= dużo sił) have power.2. (= tchnienie) breath; nie puścić pary z ust l. gęby not breathe a word; ani pary z ust l. gęby! don't breathe a word!II.para2f.1. (= dwa przedmioty) pair, couple; nie do pary odd; para spodni/rękawiczek/skrzydeł pair of trousers/gloves/wings; łączyć się w pary zool. mate; inwestycje idą w parze ze zwiększonymi przychodami investments go hand in hand with increased revenues; nieszczęścia zawsze chodzą parami misfortunes never come alone, it never rains but it pours; to inna para kaloszy żart. that's a horse of a different color.2. (= dwie osoby) couple; iść parami go in pairs l. twos; młoda para bride and groom; dobrać się w pary pair up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > para
См. также в других словарях:
dwoje — 1. Pracować, robić za dwoje «pracować bardzo dużo, za dwie osoby»: Przecież ktoś musiał zarobić na moje leki, na życie. Pracował za dwoje. Viva 21/2000. 2. Z dwojga złego «z dwóch złych możliwości (wybrać lepszą)»: Z dwojga złego wolę jechać w… … Słownik frazeologiczny
dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… … Słownik języka polskiego
dwa — 1. Dwa kroki (stąd), o dwa kroki (stąd) «bardzo blisko (stąd)»: Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd i zabrać stamtąd kilka osobistych rzeczy, których brak odczuwam mieszkając na razie u rodziców. J. Przybora … Słownik frazeologiczny
czas — 1. Ciężkie czasy «okres kryzysu, niedostatku, trudności materialnych, kłopotów»: (...) dzięki stałemu zajęciu – umożliwiała przeżycie całej rodzinie w tych ciężkich czasach. R. Antoszewski, Kariera. 2. Coś jest kwestią czasu «coś musi… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
dwójka — ż III, CMs. dwójkajce; lm D. dwójkajek 1. «cyfra oznaczająca dwa» Napisać dwójkę. 2. «dwie osoby, dwoje zwierząt, rzadziej dwa przedmioty; para» Iść, maszerować, ustawić się dwójkami. Pracować, zrobić coś, rozmawiać we dwójkę. 3. «mierna ocena… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego