pozłota

См. также в других словарях:

• pozłota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pozłotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} powłoka ze złota pokrywająca przedmiot wykonany z mniej szlachetnego materiału : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozłota na rzeźbie. Zetrzeć pozłotę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pozłota — ż IV, CMs. pozłotaocie; lm D. pozłotaot 1. «warstewka złota, którą powleka się inny tańszy materiał, np. srebro, drzewo» Odpryśnięta, sczerniała pozłota. 2. daw. «pozłacanie, pozłocenie» dziś tylko we fraz. Głowa do pozłoty «o kimś głupim,… …   Słownik języka polskiego

• pozłota — książk. Głowa do pozłoty «o kimś niezbyt rozgarniętym, bezmyślnym» …   Słownik frazeologiczny

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• pozłotka — ż III, CMs. pozłotkatce; lm D. pozłotkatek 1. zdr. od pozłota w zn. 1 Cieniutka, delikatna pozłotka. 2. → pozłotko …   Słownik języka polskiego

• złocenie — n I 1. rzecz. od złocić. 2. lm D. złocenieeń «złocona ozdoba; miejsce pozłocone; pozłota» Bogate, wspaniałe złocenia. złocenie się rzecz. od złocić się …   Słownik języka polskiego

• pozłotka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pozłotkatce; lm D. pozłotkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. pozłota: Cienka warstwa pozłotki. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień