-
1 let
[lɛt] 1. pt, pp let, vtto let sb do sth — pozwalać (pozwolić perf) komuś coś robić
to let sb know sth — powiadamiać (powiadomić perf) kogoś o czymś
"to let" — "do wynajęcia"
2. vito let go —
( release one's grip) puszczać się (puścić się perf)3. vtto let go of sth — puszczać (puścić perf) coś
to let o.s. go — ( relax) rozluźniać się (rozluźnić się perf); (neglect o.s.) zaniedbywać się (zaniedbać się perf)
Phrasal Verbs:- let down- let in- let off- let on- let out- let up* * *I [let] present participle - letting; verb1) (to allow or permit: She refused to let her children go out in the rain; Let me see your drawing.) pozwolić2) (to cause to: I will let you know how much it costs.) spowodować że3) (used for giving orders or suggestions: If they will not work, let them starve; Let's (= let us) leave right away!) niech•- let someone or something alone/be
- let alone/be
- let down
- let fall
- let go of
- let go
- let in
- out
- let in for
- let in on
- let off
- let up
- let well alone II [let] present participle - letting; verb(to give the use of (a house etc) in return for payment: He lets his house to visitors in the summer.) wynajmować, odnajmować- to let -
2 have
[hæv] 1. pt, pp had, aux vb1) ( usu)to have arrived — przybyć ( perf)
to have gone — odejść ( perf)
having finished/when he had finished, he left — skończywszy or kiedy skończył, wyszedł
2) ( in tag questions) prawdayou've done it, haven't you? — zrobiłeś to, prawda?
you've made a mistake — no I haven't/so I have — pomyliłeś się — nie/tak (, rzeczywiście)
we haven't paid — yes we have! — nie zapłaciliśmy — ależ tak!
2. modal aux vbI've been there before — have you? — już kiedyś tam byłem — naprawdę?
3. vtI haven't got/I don't have to wear glasses — nie muszę nosić okularów
1) ( possess) miećdo you have/have you got a car? — (czy) masz samochód?
to have breakfast — jeść (zjeść perf) śniadanie
3) (receive, obtain etc) mieć, dostawać (dostać perf)5)to have sth done — dawać (dać perf) or oddawać (oddać perf) coś do zrobienia, kazać (kazać perf) (sobie) coś zrobić
to have one's hair cut — obcinać (obciąć perf) włosy
to have sb doing sth — sprawiać (sprawić perf), że ktoś coś robi
he soon had them all laughing — wkrótce sprawił, że wszyscy się śmiali
6) (experience, suffer) mieć7) (+noun)to have a swim — popływać ( perf)
to have a rest — odpocząć ( perf)
to have a baby — urodzić ( perf) dziecko
let's have a look — spójrzmy, popatrzmy
8) ( inf)you've been had — dałeś się nabrać (inf)
Phrasal Verbs:- have in- have on- have out* * *(to have or keep (something) in case or until it is needed: If you go to America please keep some money in reserve for your fare home.) mieć w rezerwie -
3 allow
[ə'lau]vtbehaviour pozwalać (pozwolić perf) na +acc; sum przeznaczać (przeznaczyć perf); claim, goal uznawać (uznać perf)to allow that … — przyznawać (przyznać perf), że …
to allow sb to do sth — pozwalać (pozwolić perf) komuś coś zrobić
he is allowed to … — wolno mu +infin
Phrasal Verbs:* * *1) (not to forbid or prevent: He allowed me to enter; Playing football in the street is not allowed.) pozwalać2) ((with for) to take into consideration when judging or deciding: These figures allow for price rises.) uwzględnać3) (to give, especially for a particular purpose or regularly: His father allows him too much money.) dawać•- make allowance for -
4 permit
1. ['pəːmɪt] n( authorization) zezwolenie nt; ( entrance pass) przepustka f2. [pə'mɪt] vtpozwalać (pozwolić perf) na +accto permit sb to do sth — pozwalać (pozwolić perf) komuś coś (z)robić
fishing permit — ( for a year) karta wędkarska; ( for a week etc) zezwolenie wędkarskie
* * *1. [pə'mit] past tense, past participle - permitted; verb1) (to agree to (another person's action); to allow or let (someone do something): Permit me to answer your question; Smoking is not permitted.) zezwolić2) (to make possible: My aunt's legacy permitted me to go to America.) umożliwić, zezwolić2. ['pə:mit] noun(a written order allowing a person to do something: We have a permit to export our product.) zezwolenie, pozwolenie -
5 liberty
['lɪbətɪ]n( of individual) wolność f; ( of movement) swoboda fto take the liberty of doing sth — pozwalać (pozwolić perf) sobie zrobić coś
* * *['libəti]1) (freedom from captivity or from slavery: He ordered that all prisoners should be given their liberty.) wolność2) (freedom to do as one pleases: Children have a lot more liberty now than they used to.) swoboda3) ((especially with take) too great freedom of speech or action: I think it was (taking) a liberty to ask her such a question!) tupet•- take the liberty of -
6 O.K.
['əu'keɪ] 1. excl ( inf)( showing agreement) w porządku; ( in questions) dobrze?, zgoda?; ( granted) zgoda2. adj( average) w porządku post; ( acceptable) do przyjęcia post3. vtzgadzać się (zgodzić się perf) na +acc4. nto give sb the O.K. (to …) — pozwalać (pozwolić perf) komuś ( +infin)
to give sth the O.K. — wyrażać (wyrazić perf) zgodę na coś
is it O.K.? — może być?
are you O.K.? — (czy) wszystko w porządku?
are you O.K. for money? — (czy) masz dosyć pieniędzy?
it's O.K. with/by me — mnie to nie przeszkadza
* * *[ou'kei] 1. interjection, adjective, adverb(all right: Will you do it? O.K., I will; Is my dress O.K.?; That's O.K. with/by me (= I agree).) dobra, w porządku2. noun(approval: He gave the plan his O.K.) zgoda
См. также в других словарях:
pozwolić sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć dość pieniędzy na coś; kogoś jest stać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarabia teraz tak dobrze, że może sobie pozwolić na samochód. Mogli sobie pozwolić na trójkę dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
szarpnąć się — (Pozwolić sobie) Kupić coś, zwłaszcza kosztownego lub ekstrawaganckiego Eng. To allow oneself to buy something expensive or extravagant; to squander … Słownik Polskiego slangu
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego