-
1 сомневаться
глаг.• powątpiewać• wątpić• zwątpić* * *powątpiewać, wątpić -
2 усомниться
глаг.• powątpiewać• wątpić• zakwestionować• zwątpić* * *zakwestionować, zwątpić -
3 bezweifeln
-
4 suspect
1. adj 2. npodejrzany(-na) m(f)3. [səs'pɛkt] vtpodejrzewać; ( doubt) powątpiewać w +acc* * *1. [sə'spekt] verb1) (to think (a person etc) guilty: Whom do you suspect (of the crime)?; I suspect him of killing the girl.) podejrzewać2) (to distrust: I suspected her motives / air of honesty.) nie dowierzać3) (to think probable: I suspect that she's trying to hide her true feelings; I began to suspect a plot.) podejrzewać2. noun(a person who is thought guilty: There are three possible suspects in this murder case.) podejrzany3. adjective(not trustworthy: I think his statement is suspect.) podejrzany- suspicious
- suspiciously
- suspiciousness -
5 douter
1. powątpiewać2. wątpić3. zwątpić -
6 amhrasach
1 ciemny 2 dopatrywać 3 doszukiwać 4 mroczny 5 niepewny 6 podejrzewać 7 posądzać 8 powątpiewać 9 przypuszczać 10 sceptyczny 11 wątpliwy -
7 zweiwelen
1) powątpiewać2) wątpić
См. также в других словарях:
powątpiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powątpiewaćam, powątpiewaća, powątpiewaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być przekonanym do końca o czymś, mieć wątpliwości, nie dowierzać czemuś; podawać coś w wątpliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powątpiewał w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powątpiewać — ndk I, powątpiewaćam, powątpiewaćasz, powątpiewaćają, powątpiewaćaj, powątpiewaćał «podawać coś w wątpliwość, nie dowierzać czemuś, wątpić o czymś» Powątpiewać w czyjś rozsądek. Nie powątpiewała o jego przyjaźni … Słownik języka polskiego
powątpiewająco — przysłów. od powątpiewający (p. powątpiewać) Pokręcić głową powątpiewająco … Słownik języka polskiego
powątpiewanie — n I 1. rzecz. od powątpiewać. 2. lm D. powątpiewanieań «wątpliwość, niedowierzanie; słowa wyrażające niedowierzanie» Wyrazić powątpiewanie. Uśmiechnąć się z powątpiewaniem … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
wątpić — ndk VIa, wątpićpię, wątpićpisz, wątp, wątpićpił «nie być pewnym czegoś, nie mieć wiary w coś, nie być przekonanym o czymś; nie ufać, nie dowierzać, powątpiewać» Wątpić w powodzenie sprawy. Nie wątpić o czyichś zdolnościach. Wątpię, czy będę mógł… … Słownik języka polskiego
powątpiewająco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od imiesłowu powątpiewający cz. powątpiewać: Uśmiechnąć się powątpiewająco. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powątpiewanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. powątpiewać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}powątpiewanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. powątpiewanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} niedowierzanie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wątpić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wątpićpię, wątpićpi {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być przekonanym o czymś, nie wierzyć w coś; powątpiewać, wyrażać wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wątpić w wygraną, w rozwiązanie problemu. Wątpić w czyjeś możliwości … Langenscheidt Polski wyjaśnień